Zeer fijne game. Niet het meesterwerk waar ik op had gehoopt, maar desalniettemin heb ik genoten van de sfeer, de relatie tussen Max en Chloe, het whodunnit-element en ook de keuzestress . De speelduur van de game is ook precies goed, want het is een trage game met een laatste chapter die als een achtbaanrit aanvoelt. Chapter 1 en 2 zijn geweldig, met een gedegen opbouw van het verhaal en heerlijke vibe. Chapter 3 en 4 hebben wat gebreken, en vooral in chapter 4 dacht ik heel even dat de game uit de bocht zou vliegen.

De film The Butterfly Effect met Ashton Kutcher vliegt op een gegeven moment uit de bocht door veel te dramatische plotontwikkelingen en personages die echt niets bespaard blijven. Al het leed van de wereld lijkt in de film te worden gestopt. Ik dacht even aan het begin van chapter 4 dat Life Is Strange dezelfde kant op zou gaan, maar gelukkig gaat het al snel weer de goede kant op. Zwaar en donker zijn sommige plotontwikkelingen zeker, maar nergens te zwaar of te naargeestig. De relatie tussen Max en Chloe blijft centraal staan, met een uiteindelijk onmogelijke keuze (of niet) tot gevolg.