menu

Hier kun je zien welke berichten FlorisV als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Rebel Galaxy Outlaw (2019)

3,5
Firefly, the game. Je begeeft je hier in het wilde westen van outer space waarin je je geluk beproeft als smokkelaar en huurling, in een vrachtschip met kanonnen. Het is een van de betere 3D space shooters, wat minder gepolijst maar wie de tijd neemt te wennen aan de krukkige interfaces en andere eigenaardigheden kan er veel plezier aan beleven, met een redelijke verslavingsgraad. Het duidelijke hergebruik van bepaalde elementen herinnert je er vooral aan dat je echt een rogue aan het spelen bent met amper een verhaal, dus hier houden Firefly gelijkenissen duidelijk op. Het betekent voor dit soort indie ontwikkelaars nu eenmaal dat ze meer uren aan content aan kunnen bieden.

Muziek is overvloedig aanwezig op de radiostations in de ruimte en ik heb mezelf vooral getrakteerd op een prima selectie aan klassieke muziek met o.a. Bach en de lekker bombastische Wagner, wat leuk is in verhitte gevechten (uiteraard ontbreekt de vlucht van de walkuren niet). Er is ook ontzettend veel country achtige rock te beluisteren.

Het biljarten is leuk zijdelings vertier. Je moet de R stick naar achteren doen om je bal vaart te geven, maar pas op, de ballen moeten niet van de tafel stuiteren en je wil de witte bal niet direct achter een gemaakt schot in de pocket knallen. Daarnaast kom je nog een oude arcade machine tegen.

Inmiddels heb ik 14 uur op de teller. Het spel kan wat repetitief zijn door de vele poorten waardoor je moet reizen. En biedt standaard geen vluchtmogelijkheid waardoor je soms echt flink de pineut bent en alles wat je sinds je laatste bezoek aan een basis verdiend hebt kwijt te raken. Het duurt ook echt wel te lang voordat je een nieuw schip kunt kopen. Hoewel wie heel sluw is met handel waarschijnlijk wel eerder de 100.000 haalt. Het zo snel mogelijk investeren in een tractor beam is essentieel, want daarmee kun je veel buit binnenhalen. Verder moet je zuinig zijn met raketten in het begin (beter niet gebruiken eigenlijk, ze zijn tof maar kosten poen, net als de lanceereenheid). Het lijkt erop dat je met velige transport- en mijnveegmissies het meeste verdiend omdat je dan meestal niet wordt aangevallen, wat nogal veel kostbare schade kan betekenen welke je van je winst bij actierijkere missies af moet trekken. Wat eigenlijk jammer is want de grootste lol haal je toch uit ruimtegevechten.

Verder is het nogal onvoorspelbaar waar het gevaar zit door allerlei onderbrekingen die je lukraak tegen kunt komen. Dat heeft dus een mindere kant, want je nieuwsgierigheid kan worden afgestraft of je kunt niet eens ontkomen aan onverwachte dreigingen. Een witte vlag in de strijd opwerpen is niet mogelijk, het spel geeft weliswaar aan dat je je snelheid kunt verminderen naar 0 en je vracht uit kunt werpen maar dit helpt geen ene bil, de vijand blijft gewoon op je schieten.

Ik verwacht nog zeker wel een uurtje of 10 lol te hebben aan dit geinige spel maar moet ook bekennen dat er wat sleur zit in het geld moeten verdienen aan transport- en mijnenveegmissies, terwijl de leukere missies gewoon te gevaarlijk zijn. Hierdoor voelt het toch aan als rek en als het spel zich gewoon tot de essentie zou beperken van lekker knallen, met een heus verhaal erin met leuke karakters en cutscenes, zou het zeker een ster erbij verdienen.

Record of Lodoss War - Deedlit in Wonder Labyrinth (2020)

4,0
Het is mooi geweest.

De laatste 2 hoofdstukken waren zeker dat, mooi. Inmiddels heb ik het zo goed als uitgespeeld. Ik heb wel besloten die laatste baas niet meer te doen. Het vervelende is namelijk dat deze niet alleen wel erg verrekte lastig en dodelijk is, maar dat je hiervoor eerst nog een andere pittige eindbaas moet uitschakelen en dan al doodop bent, als je mij bent tenminste.

Tijd daarom voor een definitieve review, denk ik.

Een must voor Metroidvania en Lodoss fans. De graphics zijn erg mooi gemaakt door het kleurenpalet. Het verhaaltje is niet de reden om dit te spelen ook al worden Lodoss fans zeker bediend. De muziek is een beetje apart (ietwat druk en ritmisch complex soms) maar best mooi en verveelt nooit. De dualiteit tussen de twee spirits is lastig om onder de knie te krijgen maar biedt meer diepgang. De gameplay is erg soepel maar de balans is wat zoek doordat je magie wel erg sterk is (doordat het zelf zijn doel zoekt), evenals als level 3, waarmee je kunt healen als je genoeg schade hebt gedaan. De menu's zijn wat onhandig vond ik. Lengte van wapens had wel gespecificeerd mogen worden. De mini puzzels voor de pijl en boog waren erg leuk.

Het dobbelsteengedoe (welke voor elke vijand gerold worden om hun zwakte te bepalen) had weggelaten mogen worden net als het bewusteloos raken bij bepaalde aanvallen, vreselijk is dat.

Een enorm minpunt vond ik de reprise van eerdere eindbazen. Minder was daar toch meer geweest.

Velen noemen de korte speelduur als zwakte van dit spel. Maar dat is enkel voor hardcore gamers, die het binnen 4 uur uitspelen. Ik ben er meer dan 30 uur zoet mee geweest. Het is namelijk toch echt wel labyrintisch, want ik had best wat hulp nodig mijn weg te vinden. Daarnaast vond ik de eindbazen erg pittig, soms zelfs te.

Resident Evil (1996)

Alternatieve titel: Biohazard

4,0
De survival horror klassieker waar dit genre mee begon. Vond deze supertof op de PS1. Heb mij er in mijn studententijd mee vermaakt tijdens een weekje vakantie waarbij ik van moeders het verwijt kreeg teveel met dit en te weinig met de vakken waarvoor ik tentamen had bezig te zijn. Maar wat was nou belangrijker? Grapje, met die tentamens kwam het gewoon goed en dit was gewoon heerlijk om dat geblok mee af te wisselen.

Ik heb pas de remake (gameplay identiek maar grafisch in een gloednieuwe jas) gespeeld op de PS4. Een verfraaide trip down memory lane. Erg mooi gedaan (de omgevingen en o.a. Jill zijn grafisch enorm geupgrade) en wat opvalt is hoe goed de puzzelelementen verwerkt zijn in de gameplay, alles is gewoon logisch en als je goed onderzoekt hoef je niks op te zoeken op internet dat hoefde ik toen ook niet. Dat puzzelen maakte dit spel ook echt af hoewel het zombies verslaan met een beperkte ammo ook leuk was. En het vinden van typemachines of opslagkisten was ook elke keer een godsend. Dit was zo'n spel waarbij je echt dankbaar was voor je vondsten, het was heel goed gedoseerd allemaal in plaats van dat er overal karrevrachten met goodies liggen zoals tegenwoordig.

De gameplay...tsja tegenwoordig is dit veel te stroef, maar het had ook wel wat dat je tijd nodig had om te draaien, mikken en schieten, vanwege de spanning die dat gaf. De fixed camera zou tegenwoordig ook echt niet meer kunnen dit was voor mij flink wennen en te vaak liep ik in het volgende scherm aanvankelijk de verkeerde kant op, ongeacht het control schema dat ik koos.

De soundtrack is prachtig bij wijlen, de sfeer is heel sterk en de cutscenes waren voor die tijd goed gedaan. Dat enorme landhuis riep enorm veel gothic horror sferen op en de mix met zombies en een sci fi achtig plot werkte wonderwel goed. Capcom heeft in de roos geschoten hiermee.

Resident Evil 2 (2019)

Alternatieve titel: Biohazard RE:2

4,0
Fantastische remake. Erg mooi gemaakt en het zit zo goed in elkaar, goed uitgebalanceerd qua inventory management, leuke puzzels die nooit te onlogisch worden en heel speelbaar (met gelukkig geen fixed camera meer). Die Tyrant is een briljante vondst geweest. Het enige wat je kunt doen is wegrennen. Hierdoor ben je continue op je hoede want hij loopt als een terminator achter je aan. De setting, aanvankelijk vooral een groot politieburo, lijkt beperkt maar is erg mooi afgewerkt en langzaamaan moet je je weg banen door gaandeweg, via soms puzzelachtige stappen of te overwinnen gevaren, meer sleutels te vinden, dit werkt heel belonend, hoe simpel het ook klinkt. Herspeelbaar ook omdat het verhaal met zowel Claire als Leon leuk is om te spelen en genoeg afwijkt. Er zijn ook nog wat kleinere extra's maar die boeien wat minder.

Resident Evil 3 (2020)

Alternatieve titel: Biohazard RE:3

3,5
In vergelijking met de toch betere remake van deel 2 ben je hier meer boss fights aan het doen en veel minder puzzels. Ook is het geheel wat korter (ik heb hem in 18 uur voltooid). Wel is de actie plezierig in de altijd lastige confrontaties.

Nogal vervelend is is dat je makkelijk heel belangrijke wapens kunt missen als je niet alles uitkamt. Zo moest ik toch een stuk terug voor een granaatwerper....zonder dat ding ben je kansloos. Ook heb ik nooit het .44 wapen (Magnum?) kunnen vinden. In het begin krijg je wel een duidelijke hint over de shotgun dus dat ging goed. Meer dan genoeg savepunten en via een kaart kun je zien of er nog items liggen. Daarnaast krijg je hints voor de boss fights als je vaak dood gaat. Voor het merendeel heel spelervriendelijk.

Voor een tientje heb ik toch wel waar gekregen voor mijn geld. Op de een of andere manier weet Capcom ook in de mindere delen dat verslavende gevoel er in te stoppen: beloningen om naar uit te kijken omdat je er niet meteen bij kunt, een lekkere horror sfeer waarin je je bijna nooit veilig waant, een degelijke gameplay, mooie graphics, epische gevechten en spectaculaire cutscenes. Het is formule werk en je merkt hier een zekere luiheid en sleetsheid, maar wat ze doen doen ze goed.

Prima mee vermaakt!

Resident Evil Ø (2002)

Alternatieve titel: Biohazard Ø

3,5
Net de HD remaster uitgespeeld. Lekkere prequel, behoorlijk verslavend, mooi grafisch opgepoetst en met een over de top finale die niet erg verrast maar wel tevreden stelt. Een vernieuwing is dat je met twee karakters soms los van elkaar of juist tegelijk taken uit kunt voeren. Ze hebben ook nog eens hun eigen specialismen: Billy kan zware voorwerpen verplaatsen en Molotov cocktails maken, Rebecca kan met het mengen van chemicalien en geneeskrachtige kruiden overweg. Hierdoor moet je soms ook zorgen dat je het juiste karakter op de juiste plaats hebt.

Grafisch een flinke update. Billy had nog wel wat scherper gekund, met zijn hoekige schouders maar het ziet er allemaal goed uit verder.

Qua geluid is dit deel wel erg kaal, nog meer dan het origineel. Weinig (en niet al te beste) geluidseffecten en niet bijster veel muziek.

Het script en het stemmenwerk zijn verder zo cheesy als maar zijn kan. Echt met zo'n slechterik die al snel buldert over de verdoemenis waarin hij de wereld wil werpen. Eerlijk gezegd vond ik dat niet zo erg, het is wel vermakelijk en ik hou niet zo van dat serieuzere wat games hebben gekregen.

Een smet op het spel wordt vooral geworpen door de krukkige gameplay, die bij het oprapen van objecten en het langzaam mikken mankementen vertoont. Er is irritant veel item management omdat je maar heel weinig mee kunt nemen en maximaal een stuk of 5 voorwerpen in een ruimte mag stouwen. Resident Evil 2 Remake loste het beter op met extra pockets die je gaandeweg voor je rugzak kreeg, maar Resident Evil 1 had universeel toegankelijke item boxen die ook fijner waren.

Net als in RE 1 is de camera gefixeerd en kun je snel je orientatie kwijtraken zodra je in een nieuwe kamer of een deel daarvan komt. De gameplay is helaas niet verbeterd met het alternatieve control schema, het had echt wel handiger gekund (waarom niet schieten met R2, waarom niet sneller draaien met de d-pad).

Het spel is verslavend omdat je continue een stapje verder komt met allerlei puzzelstukjes. Ik ben een paar keer vastgelopen of ongeduldig geweest en heb daarom online in een walkthrough gespiekt maar het meeste kun je echt wel zelf oplossen. Dit is toch een element wat me het meest aanspreekt in de reeks en waarom ik dit deel alsmede de vervolgen leuker vind dan de actiegerichte delen die later kwamen.

Wat het trollen betreft: valt mee hoor, alleen die treinpuzzel met tijdsdruk die een wiskundepuzzeltje bleek te zijn vond ik slecht gepresenteerd. Ik werd misleid door nummertjes die ik al gevonden had die helemaal niet de code bleken te zijn, erg verwarrend. De meeste puzzels zijn gewoon logisch gelukkig zonder dat je op het verkeerde been wordt gezet.

Verder is het in dit spel toch ook best leuk om zombies en mutanten neer te schieten. Meestal is het een kwestie van een stapje terug doen, afstand houden, het wapen de goede richting ophouden en op het goede moment schieten.

De omgeving begint overzichtelijk met een trein maar wordt daarna steeds groter met een groot landhuis en ondergrondse faciliteiten. Op den duur ben je soms wel heel lang aan het rondlopen en kun je verdwalen. Dat gecombineerd met het item management maakt wel dat je langer met RE 0 bezig bent dan eigenlijk zou moeten. Het was daardoor goed voor een speelduur van zeker een uurtje of 16.

Zeker de centjes waard toch (5 euro, hoewel ik 20 euro nog wel OK had gevonden voor deze Remaster). Ik vind RE 1 toch net wat beter in vergelijking maar deze stilde toch weer even de honger naar meer.

Resonance of Fate (2010)

Alternatieve titel: End of Eternity

3,5
All I really need...is within my grasp.

Oef, eindelijk uitgespeeld. Mijn favoriete spel ooit is Valkyrie Profile 2 van dezelfde makers, Tri Ace, en ik heb met dit spel deels dezelfde ervaring gehad: erg leuk en diepgaand combat systeem met af en toe klunzigheden, mooie muziek van Motoi Sakuraba, een verhaal waar ik eigenlijk weinig van kon volgen...en een erg pittig spel voor niet ingewijden...

maar een mooie ervaring. Ik heb me prima vermaakt met de PS3 versie en vond het niet erg dat het allemaal ietsje minder scherp was dan de HD remaster, die ik iets te duur vond nog. Sterkste punt is namelijk echt het combat systeem met de enorme diepgang. Verder biedt het vele sleutelen aan je schietijzers ook het nodige vertier. De vele oneliners en de soms tamelijk bizarre cutscenes zijn goed voor een dikke glimlach. Aan de vele extravagante, fantasierijke vijanden kun je al zien dat je niets te serieus hoeft te nemen, ondanks de ogenschijnlijke ernst van het verhaal.

Typisch is bij Tri Ace spellen toch wel dat als je het voor het eerst speelt je toch wel veel meer tijd kwijt bent aan grinding om nog een beetje mee te kunnen. Pas als je eenmaal vertrouwder bent met de vele facetten van het spel kun je veel slimmer om gaan met je resources en je wapens veel beter inzetten. Ik weet zeker dat als ik dit een tweede keer speel, ik het wel in 40 uur klaar heb terwijl ik nu over de 100 zit. Dat is niet heel erg maar farming en grinding zijn minder plezierig dan epische boss battles. Het voelt ook als mijn fout maar ik heb eerst veel fout moeten doen voordat ik die fouten doorhad. En dan mag ik toch een beetje klagen over hoe goed een spel je meeneemt.

Wat het spel dus duidelijk beter kan doen is de leercurve minder steil maken, veel meer en beter dingen uitleggen maar daarnaast ook een wat kleurrijker palet gebruiken in de graphics. En dat kan Tri Ace zeker, kijk maar naar de Valkyrie Profile spellen. Wat ik verder heel slecht vond was dat ik items niet kon vervangen in de battle of zelfs niet als ik vrij rond liep in lege gebieden waar ik net iedereen uit had geschakeld. Ook hadden karakters wel extra item slots mogen hebben, 2 is weinig.

De beste cosmetische aanpassing die je verder kunt doen is Leanne een rok aan laten doen. Zeker de moeite waard als zij salto's gaat maken of sierlijk ronddraait. Vashyron (zelfde stem als Nathan Drake in Uncharted!) kon ik helaas amper aanpassen.

Wat ik verder geleerd heb (en zeker niet meteen duidelijk was) deel ik graag hier:

-Scratch damage doet van zichzelf niets maar wordt opgeteld bij direct damage erna, soort latente schade aan de health bar dus, die ook gehealed kan worden;

-Is een (los onderdeel van een) vijand of een schild eenmaal helemaal blauw dan is 1 schot met een handgun genoeg, iets als gif kan ook direct damage doen. Dit maakt ook dat je wat zuiniger kunt zijn met je Hero Actions, als 1 schot volstaat hoef je geen hero Action te doen en krijg je toch een oranje Bezel terug voor de kill;

-Van dichtbij schiet je meer raak, zeker met machineguns (logisch maar het is echt belangrijk soms)...verder draait je schijf van dichtbij sneller;

-Hoe groter de driehoek, hoe beter de Tri Attack. Je krijgt dan meer tijd om je schijf rondjes te laten draaien en kunt vaker schieten. Het is weliswaar zo dat de schijf bij kortere loopjes sneller gaat ronddraaien maar dit is niet onbeperkt;

-Je moet altijd zorgen dat je karakters niet aanbotsen tegen een muur, een grote vijand (kleinere worden weggeduwd) of je andere karakter. Het zal vaak genoeg misgaan met je Tri Attacks. Het is een hele kunst om een perfecte Tri Attack op te zetten door obstakels en omdat je karakters op een goede uitgangspositie moeten staan. Kijk goed naar wie als volgende aan de beurt is en waar die staat. Je wil een lekker grote driehoek zonder obstakels (springen kan op zich maar zorg dat hooguit je beginnende karakter dat hoeft te doen of een ander karakter niet direct hoeft te springen want dat gaat mis) maar je wil ook niet teveel afstand tot je doelwit;

-Bij een Hero action doe je altijd meer schade terwijl je tijdens die actie onschendbaar bent. Het is zaak zo snel mogelijk meer scherven te vinden voor extra Bezels zodat je hier meer van kunt doen. Dat doe je niet enkel door hoofdstukbazen te verslaan maar ook bepaalde bonusbazen (rode flikkerende stippen) of ze domweg te vinden via het neerleggen van hexes;

-Bij een Hero Action kun je vaker dan 1x schieten of een granaat gooien. Het zoveel mogelijk opladen van de schijf blijft voor guns wel vaak het beste;

-Springen bij Hero Actions is vaak het beste omdat je hiermee schilden omzeilt. Het in de lucht schieten is aardig voor Bonus Shots maar die doen vaak marginaal schade omdat je ook van onderen last hebt van de schilden van vijanden;

-Bunkers lijken handig en kunnen dat zeker zijn om te schuilen (en op vijanden op afstand te schieten zolang ze niet te dichtbij komen) maar blokkeren ook je Hero actions als je te dichtbij staat en over het algemeen is het vooral iets wat je in het begin meer zult gebruiken bij gebrek aan Hero actions, 3 heb je zo opgebruikt. Maar ook dan moet je kijken of je misschien toch sneller die oranje Bezels terug kunt verdienen, dit gebeurt niet alleen door een hele vijand uit te schakelen maar ook door een separaat stuk van een vijand kapot te maken (Health Point breakage is hierom geweldig, dit kunnen de betere handguns goed).

-Smack Downs doen vreemd genoeg 0 schade in mijn waarneming, ook al wordt anders beweerd. Smack Downs zijn vooral een manier om meer items te farmen. Op zich is het niet verkeerd om ze te doen omdat vijanden dan gaan stuiteren en na hun val weer op moeten staan, daar win je tijd mee en dat is altijd goed;

-De aanval is vrijwel altijd de beste verdediging, je geneest vaak weer scratch damage door vijanden uit te schakelen, door tijd of door kwijtgeraakte bezels op te rapen tijdens je runs. Erg vervelend kan het wel worden als je vijanden dit gaan doen dus het is zaak snel genoeg die scratcch damage van ze af te plukken met je handgun of snel zelf die witte (lege, maar als het goed gaat later weer oranje) bezels te pakken met Hero runs, die helaas wel het nadeel hebben enkel in rechte lijnen te verlopen;

-Schade kan anderszins genezen worden met items uit je first aid kit. Hiermee loop je soms erg achter de feiten aan. Maar tegen hele vervelende ailments zoals bevriezing of schok kunnen Cure items wel erg handig zijn anders raak je meer dan 1 actie kwijt.

-Voor de Terminals geldt alles of niks, ze kunnen niet half werken en werken pas als je het vereiste aantal hexes (bijv 40/40) gevuld heb en stroom geeft met een Energy Station en zodra je meerdere Terminals gaat gebruiken moet dat met dezelfde kleur en wordt een hoger totaal aan hexes vereist (koppel je 2 van 40 dan moet je dus echt minimaal 80 hexes van dezelfde kleur hebben of ze werken helemaal niet, uiteraard kun je wel weer loskoppelen). De terminals werken ook door de kleinere liften heen maar niet door de Core Lifts;

-Belangrijkste stats voor je wapens zijn draaisnelheid (monteer extra vizieren), accelleratie (breid daarvoor de loop uit) en magazijngrootte, naast damage (niet aan te passen, maar je kunt voor 1 wapen ook speciale kogels gebruiken die hun eigen stats hebben).

Rigid Force Redux (2020)

Alternatieve titel: Rigid Force: Alpha

3,5
Wie R-Type en zeker de Soldner X games leuk vond zal zich hier geen buil aan vallen. Veel is zelfs beter uitgevoerd vind ik. Zo kun je langzaam aan een power attack opbouwen. Verder kun je je kanonrichting wijzigen. De levels zelf bevatten meer valkuilen en uitdagingen in de omgevingen zelf (je moet door een soort draaiend rad met maar 1 opening bijvoorbeeld) . ik vind het allemaal net wat creatiever. Grafisch prima in orde en de soundtrack blijft een lekkere selectie aan (voor de game gemaakte) trance net als in Soldner. Het hele spel is door 1 ontwikkelaar gemaakt. Vind ik als iemand die zelf wel wat geprogrammeerd heeft erg inspirerend.

Vervelend zijn wel cutscenes die niet over kunt slaan maar totaal geen immersie bieden omdat ze te basic zijn. Dan kun je beter wat mooie tekeningen laten zien zoals Solder X of gewoon niets wat voor mij ook prima zou zijn.

Rise of the Tomb Raider (2015)

4,0
Mijn favoriete deel uit de reboot reeks. Beste verhaal, iets minder gekreun en gesteun, toffe settings en slechts ietsje teveel zoektochten. Twee keer met plezier uitgespeeld. Het staat voor mij boven de Uncharted reeks, omdat ik niet zoveel heb met die Drake en Sully, natuurlijk hebben wel van die reeks afgekeken maar beter goed gejat...

Roll Player (2022)

Alternatieve titel: Roll Player: The Board Game

4,0
Lekker ontspannend en verslavend puzzelspel met dobbelstenen. Het is als bordspel ook erg geslaagd hoewel er weinig interactie is: die komt vooral neer op het wegsnaaien van wat je tegenstanders graag willen hebben. De user interface is prima en het fraaie uiterlijk van het bordspel komt goed tot zijn recht. Ook zijn bepaalde zaken handiger geregeld dan in het bordspel zoals de kleuren matching.

Wat nog ontbreekt zijn de uitbreidingen. Maar die zouden nog komen, het is ook nog Early Access. Ik heb denk ik 1x een vastloper gehad in 20 potjes. De AI is niet heel snugger maar kan door een berg goud soms toch makkelijk winnen door dikke puntenpakkers uit de marktplaats in te slaan.

Wat mij betreft gelukkig het geld waard (20 euro was toch wel een risico) en toch stukken goedkoper dan de fysieke doos met het spel, die kost bijna het 3-voudige. En dit speelt lekker vlot. Een potje heb je in een half uurtje gespeeld dus erg geschikt als tussendoortje.

Rollerdrome (2022)

3,5
Tony Hawk meets Max Payne...skater stunts met bullet time schietactie. In een futuristische Running Man/Rollerball achtige gladiatorenwereld waarin het publiek graag bloed ziet vloeien.

Cool spel dit hoor. Wel typisch eentje waar je vingertjes na een half uur wel rust nodig hebben want het is erg hectisch, draaierig en druk. Nadeel vind ik ook dat de manier om ammo te krijgen (trucjes doen) al snel wat standaard wordt. Neemt niet weg dat het concept erg tof is en dat er ook tactische elementjes in zitten (dekking, aanvliegpaden kiezen om o.a. snipers te killen) en veel behendigheid. Je hersenen zullen continue bezig zijn met je volgende route richting een kill.

Mooie cell shaded graphics en soepele gameplay. Het had nog wel wat bruter en bloederiger mogen zijn voor de sfeer. Setting is beetje zoals de film Rollerball, maar het verhaal is niet de aantrekkingsfactor.

Muziek en geluidseffecten zijn redelijk. Naast het ontberen van een direct pakkend verhaal met toffe cutscenes zijn vooral dit verbeterpunten en is het wat bare bones. Maar de kern van het spel is heel degelijk. Designs van de levels lijken creatief en variabel genoeg hoewel ik nog niet ver ben. Ver komen in korte tijd zal weinigen ook lukken dan krijg je kramp in de vingers!