Dark Souls 3 perfectioneert veel van wat de vorige Dark Souls games probeerde en als resultaat is het op veel vlakken de beste van de series.
(hierin tel ik Bloodborne niet mee, want die heb ik nog niet gespeeld)

Dark Souls 3 speelt en voelt bijna precies als de vorige twee games, alleen dan wat beter gefinetuned. Toch maakt dat in zo'n games toch een enorm verschil, omdat je alleen maar bezig bent met het vechten tegen verschillende soorten uitdagingen. Van wat ik weet is deze game een mix tussen de wat langzamere gameplay van Dark Souls 1 en 2 en van de snellere gameplay van Bloodborne. Dit zorgt ervoor dat de gameplay snel is terwijl er ook soms nog mogelijkheden zijn om je te verbergen achter een schild als het wat te gevaarlijk wordt.

qua atmosfeer is het naar mijn mening misschien wel het minste van de 3. Veel stukken van de wereld lijken op die van vorige games, op een paar na. Daarbij heb je ook gewoon weer het fast-travel element bij de bonfire net zoals in Dark Souls 2 wat ervoor zorgt dat de wereld veel minder levend voelde omdat je gewoon van het ene punt naar het andere punt kan gaan. De eerste game deed dit heel anders omdat je helemaal geen fast-travel had tot later in de game waardoor je echt een heimwee gevoel krijgt als je verder de onbekende wereld in gaat. Dark Souls 2 en 3 laten je gewoon op elk moment terug teleporteren naar bekend gebied waardoor je nooit echt vast zit op onbekend gebied wat juist zo'n grote rol heeft in de hele atmosfeer van Dark Souls.

Je kan niet teleporteren in Dark Souls 1 voor een groot gedeelte van het spel en daardoor moet het spel zelf maar shortcuts maken zodat je terug kan naar de Firelink Shrine zonder het hele zelfde pad terug te hoeven lopen. Daardoor is de wereld zo connected dat het net een doolhof wordt met de paden die ervoor zorgen dat je niet helemaal terug hoeft en zo weer een snellere weg hebt om naar bekend gebied te gaan. Dit maakte Dark Souls 1 ook zo goed. De wereld waarin het zich allemaal afspeelt. Dark Souls 1 heeft wel andere problemen die Dark Souls 3 oplost met vooral de gameplay en combat, maar Dark Souls 3 mist deze levende wereld wat Dark Souls 1 zo mooi en uniek maakte buiten de gameplay.

Dark Souls staat vooral bekend om de bosses en Dark Souls 3 doet die het beste van ze allemaal.
Dark Souls 1 had veel goede bosses maar sommige waren gewoon teleurstellend zoals Pinwheel die niet eens de kans krijgt om iets te doen voordat die dood is en Bed of Chaos die gewoon heel erg vervelend is met de grond die onder je weg valt. Dark Souls 2 had heel veel bosses waarvan sommige goed waren maar veel ook gewoon slecht. Dark Souls 3 heeft misschien één boss die gewoon echt teleurstellend was en dat waren de deacons of the deep. Voor de rest waren ze bijna allemaal gewoon heel erg goed.

Een ander punt waar Dark Souls natuurlijk bekend om staat is de moeilijkheidsgraad.
Dark Souls 1 was naar mijn mening best te doen omdat je vaak gewoon achter je schild kon schuilen en kon wachten totdat je de kans kreeg om te slaan. Dark Souls 2 was lastiger, maar vaak ook gewoon omdat de hitboxes echt heel slecht konden zijn. Dark Souls 3 is naar mijn mening wel de lastigste van de 3. Het gaat allemaal een stuk sneller en sommige vijanden krijgen je dood voordat je überhaupt weet wat er aan de hand is. Toch voelt het altijd eerlijk hier. Waarbij ik bij Dark Souls 2 soms twijfelde of ik die aanval wel echt kon zien aankomen of dat monster me nou echt raakt.

Dark Souls 3 doet de gameplay het best van de drie games, maar mist wat elementen die Dark Souls 1 had die de game zo onvergetelijk maakte. Voor mij blijft Dark Souls 1 toch beter maar Dark Souls 3 komt heel erg in de buurt.

Skyrim is een van de beste open world games ooit gemaakt.

Het spel is heel verslavend als je er eenmaal in zit.
De graphics zijn op wat gedateerde textures nog steeds prachtig.
De dorpen en steden zijn gezellig en zitten vol met detail.
De wereld is enorm met wel honderden dorpen en grotten om te ontdekken.
Er zijn enorm veel quests en activiteiten. Je kan wapens smeden, potions brouwen en wapens enchanten.
Het heeft een goed level systeem met veel upgrades.
De wereld voelt heel levendig aan met de verschillende soorten mensen en wezens die er rondlopen.


wat minpuntjes zijn:
De combat is heel eentonig met je zwaard wat gewoon naar links en naar rechts zwaait waardoor het gaat vervelen.
De weg vinden in de grote omgeving is soms irritant, vooral als je om of over een berg heen moet.
Het verhaal is best wel simpel en niet heel speciaal.

Ook al heeft de game z'n minpunten is het nog steeds fenomenaal. Het blijft altijd leuk om nog ff terug te gaan naar het spel en nog wat extra quests te doen of dungeons te exploren.

5*

Veel mensen vergelijken deze game met Fallout 3 en dat snap ik ook. De games lijken sprekend op elkaar als je ze naast elkaar zet, maar na allebei de games te hebben gespeeld zie ik nu toch een duidelijk verschil tussen de games.

De gameplay is precies hetzelfde. Het is heel simpel en het schieten is vaak ongemakkelijk.
De animaties van de karakters zijn slecht en houtterig. De facial animations zijn ook slecht. De npc's zijn dom en kunnen levenloos aanvoelen soms. De voice acting is prima maar niet heel speciaal.

Het verhaal is naar mijn mening een stuk beter dan dat van Fallout 3. De game heeft begint snel en zet je gelijk de wijde wereld in. Fallout 3 had een lange introductie die op het eerste gezicht een betere opening is dan New Vegas, maar als je de games opnieuw gaat spelen dan weet je het wel en vind ik de snelle intro van New Vegas toch wat fijner. Toch mist New Vegas dat mooie moment als je voor het eerst de vault opent in Fallout 3. De wereld ziet er gigantisch uit en het gevoel geeft me elke keer weer kippenvel.
Als je dan uiteindelijk even in die wereld rondloopt mist het toch wel iets dat New Vegas wel had en dat was hoe levend de wereld voelt. De wereld van Fallout 3 begon snel eentonig en saai te worden. De sfeer viel er al snel vanaf bij mij. In New Vegas had ik nooit het gevoel dat ik mijn tijd aan het verspillen was door gewoon de wereld te verkennen. Bij Fallout 3 had ik soms toch wel momenten dat gewoon wat rondlopen het toch minder waard was.

Wat New Vegas ook een stuk leuker en beter maakt is de vrijheid die je krijgt in alles. New Vegas verbaasde mij met de vrijheid die je had in eigenlijk alles. Dus als je die wereld instapt en alles en iedereen wil neerknallen kan je dat lekker doen. Waar je in Fallout 3 sommige npc's niet kon neerschieten omdat deze essentieel waren voor de main quest is dit in New Vegas niet zo. Ik zou niet weten waarom je dit zou willen doen maar dit is gewoon een voorbeeld van de vrijheid die New Vegas biedt.

New Vegas heeft naar mijn mening ook VEEL leukere quests in de game. Of het nou main quests of side quests zijn. New Vegas had nauwelijks een saaie missie. Fallout 3 had veel missies die gewoon saai waren en waar je nauwelijks keuzes had die het einde van zo'n missie konden veranderen. New Vegas had volgens mij geen enkele missie waar ik zelf niet de keuzes maakte die de missies drastisch veranderde. Of het nou het einde van een missie was of hoe de missie verder zou verlopen had New Vegas gewoon heel veel keuzes die je kon maken in het hele spel. Fallout 3 had dit ook wel soms, maar dat kwam meestal neer op een good guy zijn of een bad guy zijn op wat missies na. Sommige missies in Fallout 3 waren heel leuk en hadden lastige keuzes die je moest maken, maar New Vegas had dit in ELKE missie. Hierbij heb je dus weer veel meer keuze in hoe het verhaal verder gaat verlopen.

In conclusie is New Vegas naar mijn mening een betere maar vooral leukere game om te spelen. De keuzes die je kan maken in niet alleen de main quest maar ook elke side quest zijn zo interessant en de vrijheid die je krijgt in alles is gewoon geweldig. Fallout 3 is zeker geen slechte game maar New Vegas is op eigenlijk elk vlak naar mijn mening gewoon een veel betere game.

Jammer dat deze game nooit echt bekend is geworden, want het is toch een verdomd goed spel.

Ja de gameplay kan stijf zijn en er zijn ook heel wat bugs maar de vrijheid die het spel bied en de levende wereld maken het voor mij toch weer goed.

Je ziet overal wel dat de game niet is gemaakt door een grote studio, de graphics kunnen goed zijn maar meestal niet. De facial animations zijn niet variërend en de animaties zijn best wel slecht.
Maar als de game op z'n best is, is het echt heel goed.

De wereld is realistisch, met bandiet kampen in de bossen, grote kastelen en kleine dorpjes.
De combat is heel leuk en uitdagend, met een slim systeem wat het heel leuk maakt.
De mensen in de wereld voelen super levend aan. Als je ze eens een dagje volgt merk je ook echt dat ze opstaan, ontbijten, werken, avond eten en slapen. Wat Red Dead Redemption 2 ook deed.
De karakters zijn leuk gemaakt, niet heel speciaal.

Het verhaal gaat over een normale burger genaamd Henry of Skalitz die zijn weg opbouwt naar een ridder. Je voelt je steeds sterker worden en dat is een heel fijn gevoel. Henry of Skalitz is op het begin bang voor iedereen. alles voor hem is een gevaar. Maar op het einde is iedereen bang voor hem en is hij een gevaar voor alles.

De vrijheid die het spel bied heb ik in weinig games gezien. Elke deur kan op een manier wel worden geopend en je kan op het begin al het duurste zwaard stelen als je dat zou willen. Mijn beste momenten met de game waren toch wel in de nacht inbreken bij iemand en alles uit zijn kisten plunderen. En als je wordt betrapt kan je je er misschien nog uitpraten. Dat gevoel van vrijheid is speciaal en weinig games hebben dat.

Deze game is speciaal en is gewoon heel goed, naast de vele bugs en de stijve gameplay is dit een must-play game voor rpg fans.

Heel underrated 4*

uitgespeeld na ongeveer 15 uurtjes en wat een game, ik ben wat laat hiermee maar ik moest nog ff een recensie schrijven.

Het verhaal is heel simpel, een man en vrouw moeten een meisje smokkelen door het virus geïnfecteerde United States, maar het wordt zoveel meer dan dat. Er komt familie drama bij kijken, keuzes die de wereld kunnen redden en natuurlijk super spannende momenten.

Het acteerwerk van vooral Ellie en Joel is het beste wat ik in een game heb gezien. Ze zijn allebei zo geloofwaardig de gesprekken tussen die twee zijn altijd leuk. het verhaal gaat veel onverwachte kanten op en het liefst speel je er in één keer doorheen.

De gameplay is eigenlijk gewoon een standaard cover based shooter met wat survial en stealth. Niet heel veel speciaals dus. Maar het voelt zo echt allemaal dat elk gevecht speciaal is. Mensen die schreeuwen voor hun leven nadat je een molotov cocktail op ze hebt gegooid is gruwelijk en de de shotgun verwoest lichaamsdelen, maar dit moest ook wel in deze game want dit een apocalypse vol met nare gebeurtenissen. De infected zijn slim en horen je aankomen dus om langs zo een te lopen blijft altijd toch wel spannend. En de gevechten zijn altijd spannend omdat je nooit genoeg munitie bij je hebt, en als je de game op een Hard difficulty speelt dan kan je alleen maar rekenen op je 2 medkits. Zelfs aan melee wapens heb je nooit genoeg, omdat die breken als je iemands schedel inslaat. En dit is ook waarom the The Last Of Us zo goed is, de wereld is naar en chaotisch.

De graphics zijn heel mooi voor een game uit 2013 en in elk verlaten huis zit heel veel detail. De atmosfeer van de verlaten straten en de zombies die overal rondkruipen is heel goed en is een unieke ervaring.

De game heeft een simpel maar zeer effectief verhaal met super sterk acteer werk en goeie gameplay

Een must play voor iedereen met een playstation. 5*

Een niet normale game.

De graphics van het spel zijn nu nog steeds het beste wat ik heb gezien in een game.
De voice acting en karakters zijn zeer goed.
Het detail in de omgeving is fantastisch. De paarden lijken wel echt en elk gun shot voelt en klinkt realistisch.
Het lijkt alsof de wereld leeft zonder jou erin, wat Cyberpunk 2077 niet lukte met de dode npc's die alleen maar rondliepen zodat de straten gevuld waren.

Het verhaal is ook heel goed. Met bad-ass shootouts en emotionele stukken.
Sommige missies zijn misschien wat saaier dan de ander, maar die missies laten je een karakter beter leren kennen, of leren je nieuwe dingen. Dus eigenlijk heeft elke missie wel iets wat het goed maakt.

Een persoonlijk minpuntje is Chapter 5: Guarma omdat dat alleen maar schieten is, waardoor het best wel saai wordt uiteindelijk.
Chapter 6 lijkt op het begin ook zo te zijn, maar veranderd al snel.
De dood van Arthur Morgan die de meesten wel aan zagen komen was toch heel emotioneel en ik moest toch eventjes een traantje wegpinken.
Na zijn dood ga je verder als John Marston, met epilogue chapters die ook prima zijn.
Vooral als je Micah in zijn gezicht mag schieten, want wat was hij een klootzak.

Overal een fantastische game met een ijzersterk verhaal.
een dikke 5* voor deze game.

Een mix van heel veel games.
Dark Souls in de gameplay, Tomb Raider in de puzzels en Metroid in het map design.
De game heeft een prima verhaal, de werelden zijn heel mooi gemaakt en de gameplay is leuk.

Wat persoonlijke minpuntjes zijn de puzzels die soms vervelend en onduidelijk kunnen zijn.

Voor de rest een goede game. Ben wel benieuwd naar Fallen Order 2