menu

Hier kun je zien welke berichten STG18 als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

DUSK (2018)

Alternatieve titel: DUSK HD

5,0
Over 6 dagen komt de derde en laatste episode uit. De early access release bevat tot nu toe de eerste 2 episodes. Episode 1 inmiddels 2x uitgespeeld op makkelijk en normaal. Episode 2 bouwt verder op 1 en is een stuk pittiger. Maar HOLY SHIT wat speelt dit goed. Laat je niet foppen door de minimale visuals. Dit draagt bij aan de jaren '90 feel van deze shooter. Als geheel pakket is het audiovisueel zelfs erg sterk gedaan. Level design is ongelofelijk strak en gebalanceerd. Voor fans van de ouwe Doom games, Quake, Serious Sam, en mensen die graag quick saven, weten wat strafe jumpen is, en warmdraaien voor arena shooters is dit een absolute must. De besturing is echt perfect, met een unlocked verticale as, wat betekent dat je gekke salto's kan maken vanaf bouncepads. De hitdetectie is fenomenaal, wapens hebben echt een voelbare impact en zijn prima gebalanceerd. Het gaat van overweldigende shoot-outs naar enorm beklemmende corridors waar je enkel met je kleine zaklamp ziet wat je doet. Enorm atmosferisch spel.

Enige nadelen zijn de korte speelduur en ik vind het relatief duur voor wat je krijgt, met 16 euro. Maar de replay waarde is erg hoog. Hopelijk komt de multiplayer van de grond en krijgt de "endless mode" meer maps. Maar als liefdesbrief aan oldskool shooters is dit echt fenomenaal. Geen 5* vanwege het totaalpakketje maar qua gameplay is dit een van de meest memorabele dingen die ik heb gespeeld de laatste jaren (misschien tezamen met Metro Last Light, al zijn de games niet vergelijkbaar).

NecroVisioN: Lost Company (2010)

3,5
Hier had meer ingezeten. Laat ik vooropstellen dat ik een enorm fan ben van dit soort horde shooters. Painkiller is een van mijn all-time favorieten (ondanks dat dit ook een game met flinke tekortkomingen is). Laat ik de vergelijking met Painkiller maar meteen maken: het monster design is in deze game bijna net zo goed gelukt als in Painkiller, zij het met wat minder variatie. Maar over de gehele lijn zit hier minder variatie in. De monsters worden steeds absurder naar het einde toe. Sowieso gaat de game een paar versnellingen zwaarder rond Chapter 5, wanneer het echt loskomt en chaotisch wordt. Wat in deze game echter een stuk minder is dan in Painkiller is het controleren van je karakter. Dit merk je op de volgende punten:
-Met springen blijf je vaak haken en je loopt je met regelmaat vast.
-Schieten kan soms wat "unresponsive" zijn, waardoor je uit je flow raakt
-Hitdetectie is echt heel matig. Dit uit zich vooral wanneer je wat kleinere monsters probeert te raken, zelfs met de Gewehr 93 is een directe hit op je scherm niet altijd een hit in het spel. Dit wordt ook pijnlijk duidelijk wanneer je punten krijgt voor headshots, en je een karakter duidelijk in zijn middel raakt en andersom: overduidelijke headshots (zelfs met de sniper!) worden lang niet altijd als headshots gedetecteerd.

Het verhaal is vermakelijk, zeker het contact en dialoog tussen de hoofdrol spelers is verrassend leuk! En zoals genoemd: de setting is uniek! Wat hier een nadeel van is, zijn de wapens. In gelijkwaardige games als Serious Sam, Painkiller en Doom hoef je niet te herladen en blijft het tempo in de game. In deze game is herladen wel een belangrijke factor in de combat. Logisch, want je speelt in 1916, maar dit haalt het tempo vaak uit je schietpartijen. Grotere magazijnen was hier een uitkomst geweest (drum magazijnen op de BAR bijvoorbeeld). Een grote fout betreft het herladen is ook dat de animatie volledig afgerond moet zijn, om je geweer herladen te hebben. Wissel je 0.1 seconde te vroeg van wapen of schiet je je wapen af (indien er bijvoorbeeld nog 1 kogel in je vorige magazijn zat), dan heb je je geweer NIET herladen.
De game is technisch ook niet helemaal af en bevat dezelfde fouten als het origineel. In 2010 ervoer ik framedrops met die game op een machine die hem makkelijk aan kon (8800GT, Quad Core, 8GB RAM), en met mijn huidige PC die DOOM 2016 en andere recente titels makkelijk op zijn max kan draaien in Full-HD, ervaar ik met dit Prequel dezelfde framedrops. Als The Farm 51 de fouten van het origineel had verbeterd had dit een top game geweest, maar helaas. Ook grafisch is het meer verouderd dan bijvoorbeeld (daar is 'ie weer) de originele Painkiller (uit 2004?!).
Desalniettemin heb ik me prima vermaakt, en met sommige epische shootouts vergeet je de tekortkomingen haast. Ook qua moeilijkheid zit het helemaal snor met deze game. Ik ben zelden op eenzelfde punt gestorven. Ook liggen er genoeg medkits om te kunnen overleven.

Ondanks alle tekortkomingen een interessante en vermakelijke game.
3.5*

Serious Sam 3: BFE (2011)

4,0
Before the First Encounter, dit deel knoopt het schitterende verhaal wat absoluut essentieel is in de Sam games aan elkaar. Laat ik beginnen met wat ik jammer vind aan deze game: de Doom monsters (Croteam had een pitch gedaan voor Doom 4 rond 2009) die gebruikt worden, ik had gehoopt op wat meer fantasie bij Croteam. Als we dan toch bij Doom en Croteam zijn: ik herken in deze game twee aspecten die ook in Doom (2016) en Doom Eternal voorkomen: voor het eerst in Sam zijn carrière kunnen er melee kills gemaakt worden. Dit lijkt op een voorloper van het Glorykill Systeem. En ten tweede: in deze game wordt af en toe de vaart eruit gehaald. Op donkere plekken gaat de zaklamp aan en loop je langzamer. Hier wordt je lastig gevallen door één soort vijand. In Doom Eternal gebeurt iets soortgelijks met paars slijm waar je traag in beweegt. In deze game vind ik het echter zonde dat de pacing omlaag gaat.

Het spel begint wat traag en het lijkt op een moderne militaire shooter. Dit past wel bij Serious Sam wat begonnen is als een soort parodie op video-games, nu dus op moderne militaire shooters. Zodra je de stad uit bent en in de woestijn tussen de piramides belandt (ja, weer woestijn en piramides) wordt het weer ouderwets knallen. Wanneer de game op zijn best is lijkt het dan ook op the first en second encounter. Je moet er van houden.

De graphics zijn buiten de saaie stad en de afschuwelijke textures als je inzoomt met het assault rifle erg goed. Wapens hebben vaak wat modernere modellen. Vooral over de double barreled shotgun ben ik erg te spreken. De DLC: Jewel of the Nile is het hoogtepunt van deze game. Ik twijfel tussen 3,5* en 4*, door de DLC neig ik toch naar 4. Hier had meer in gezeten. Met Serious Sam 2 is voor mij bewezen dat er veel mogelijk is met de Sam formule en ook The Second Encounter had meer variatie in de levels dan deze. Af en toe gaat de vaart er uit voor onnodige dingen in een Sam game zoals key-hunten. Het is een beetje een herhaal oefening, maar wel een hele leuke en voor fans van het genre zeker aan te raden.