menu

Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van Fonzzz002. Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen: januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024

Tormented Souls (2021) 3,5

28 december 2021, 01:05 uur

Een fijne terugkeer naar de classic 3D survival horror ala Resident Evil, Silent Hill en Fatal Frame. Fixed camera perspectieven, gelimiteerde munitie en healing items, lock-on schietsysteem ipv handmatig richten, allerlei items die je op handige manieren moet toepassen, pittige gevarieerde puzzels en een limiet op je saves. Genadeloos oldschool.

Ik heb nog nooit een survival horror als dit gespeeld waarin de omgevingen er zo ongelofelijk goed uitzagen! Het detail van de wereld heeft inmiddels de pre-rendered kwaliteit van de Resident Evil remake overtroffen. De characters zagen er aanzienlijk minder indrukwekkend uit, alsof je PS3 characters en PS4 enviroments had, maar ze waren verder niet storend. Een ander aspect dat dit spel uitzonderlijk goed is het geluid: iedere vijand, iedere belangrijke handeling, heeft een bijzonder geluid. Beslist niet een game die je op mute met een muziekje zou willen spelen.

Tormented Souls is moeeiiilliiiijjjkkkk. Niet vanwege de vijanden, maar puur in wat je moet doen. De wereld is zo dusdanig groot en er zitten zoveel belangrijke objecten verspreid dat het makkelijk is kwijt te raken waar je precies naartoe moet. Puzzels zijn soms wat vergezocht of onduidelijk (maar de meeste zijn goed). Ik merk het geduld gewoon niet meer te hebben om steeds lange stukken op en neer te rennen om te kijken of ik iets mis, of langdurig bij 1 puzzel vast te zitten, dus ik had standaard een walkthrough paraat staan voor wanneer ik vastliep. 50% van de tijd dat ik de walkthrough erbij haalde sloeg ik mezelf voor de kop dat ik het antwoord niet zelf had geraden, de andere 50% ging het om de locatie van een object dat ik niet goed herinnerde of was de oplossing wat vergezocht. Tormented Souls is zeker moeilijker dan de games die het inspireerde.

Als je een fan van het genre bent dan moet je deze niet overslaan. Als iemand die niet zozeer een fan is, maar ze wel leuk vind, heb ik ervan genoten en het is fijn om te zien dat dit genre niet is uitgestorven.

3,5*

» details   » naar bericht  » reageer  

Nickelodeon All-Star Brawl (2021) 3,5

24 december 2021, 12:45 uur

stem geplaatst

» details  

Astro's Playroom (2020) 4,0

21 december 2021, 17:57 uur

Als ‘vervolg’ op Astro Bot stelt het natuurlijk niet zoveel voor omdat het kort is en niet gebruik maakt van VR, maar als een gratis platformgame die demonstreert wat er met de PS5 controller mogelijk is werkt dit heel goed. Je leert o.a. gebruik te maken van de gevoeligere L2/R2 knoppen, verbeterde touch pad en de ingebouwde microfoon, die allen op een bepaalde manier in het platformen zijn verwerkt. Het is niet alleen een leuke gameplay demonstratie voor de controller, maar het is ook een prachtige ode aan Playstations geschiedenis. Door de ervaring zie je talloze Playstation platforms, accessoires en parodieën van verschillende games die door de jaren zijn uitgekomen. Het was heel leuk om bij alle parodieën stil te staan om te kijken of ik ze herkende (wat 90% van de tijd lukte).

Zoals te verwachten ziet de game er kleurrijk en vrolijk uit, is de muziek aanstekelijk, bestuurt het soepel en zijn de laadtijden smooth. Iedere wereld heeft een ander thema en er zitten allerlei items verstopt, wat verkennen en herspelen aanmoedigt als je alles wilt halen. Het enige waar ik niet zo weg van was waren de motion control momenten zoals wanneer je in een ruimteschip zit of de aap bestuurt. Steeds de controller moeten draaien ipv normaal spelen werkte gemiddeld minder prettig, soms zelfs vervelend. Maar uiteindelijk is dit een korte game waar deze momenten een kleine rol hebben.

Top dat ze een korte introductiegame als dit gratis speelbaar maken voor alle PS5 gebruikers. Zeker de moeite waard om te downloaden als je de tijd hebt.

4*

» details   » naar bericht  » reageer  

Life is Strange: True Colors - Wavelengths (2021) 1,5

16 december 2021, 23:57 uur

Als doodgaan van verveling mogelijk was dan had ik zomaar in het ziekenhuis kunnen eindigen. Man oh man, 4 uur aan niets. Je doet letterlijk niets anders dan wat plaatjes aanzetten, reclame maken en telefoons beantwoorden. In het begin is het geinig om het alledaagse leven van Steph mee te maken, maar dit is voor hooguit 30 minuten interessant ipv 4 uur. Je ziet verder niemand, zit steeds op dezelfde locatie, je hebt geen keuzes of doet dingen die ergens relevant voor voelen. De sfeer is nog steeds aardig en de muziekkeuze is chil, maar daar houd het bij op.

Overigens viel nu pas het kwartje dat Steph ook in Before The Storm voorkwam haha. Ik had in mijn recensie van BTS zelfs gezegd graag te willen zien dat Chloe met Steph ging eindigen ipv Rachel. Was het helemaal vergeten.

Afrader. Kan er weinig positiefs over zeggen.

1,5*

» details   » naar bericht  » reageer  

Eastward (2021)

16 december 2021, 11:28 uur

Zo'n 4 uur gespeeld. Prachtige stijl (samen met Owlboy één van de best ogende pixelarts die ik gezien heb!), mooie muziek en een onderhoudend avontuur verhaal. Het is de gameplay die me teveel tegenhoud. Ik heb niets anders gedaan dan button mashen, heen en weer lopen, zonder enige vorm van strategie of denkvermogen. Het werd op gegeven moment gewoon hersendodend en vervelend om te doen. Wellicht dat het later verbeterd, maar ik kan de motivatie niet meer ophoesten om door te gaan.

» details   » naar bericht  » reageer  

Sekiro: Shadows Die Twice (2019) 4,0

11 december 2021, 04:15 uur

Sekiro: Shadows Die 50.000 twee-weken-vast-bij-eindbaas keer. Moeilijkste game die ik in een tijd gedaan heb! Het was in het begin ook even wennen, klikte niet helemaal, maar hoe verder ik kwam hoe beter het werd.

In het verleden weleens Dark Souls en Bloodborne geprobeerd, maar het sloeg niet voldoende aan. “Slecht” zou ik ze zeker niet noemen, maar het vechtsysteem sprak me onvoldoende aan om de harde straffen aan te kunnen. In Sekiro ligt het vechtsysteem prettiger in de vingers door het hoofdpersonage leniger te maken en parryen een noodzaak te maken. Het viel mij ook op dat (meestal) je checkpoints dichtbij de grote gevechten zitten ipv dat je steeds lange stukken opnieuw moet doen wanneer je verliest. Hierdoor raakte nooit mijn geduld op om het later nogmaals te proberen.

In Sekiro kun je heel makkelijk gedood worden, maar als je eenmaal de aanvalspatronen van vijanden goed kent zou je, zonder teveel moeite, goed tegen ze opgewassen moeten zijn. Dit maakt ieder gebied waar je komt spannend, niet wetende wat de game nu weer je kant ging afgooien. De vijanden en levels zijn gevarieerd genoeg om de gameplay leuk te houden en er zit voldoende groei in je vaardigheden: vijanden waar ik eerst hard van verloor kon ik op gegeven moment zonder healing items verslaan (niet allemaal, overigens, maar er was wel een duidelijke stijgende lijn).

Het heeft een grote, voornamelijk lineaire wereld met verschillende zijpaden. Goed verkennen, onthouden wat waar is, zal je nodig hebben om rond te komen. Ik moest op bepaalde punten een guide erbij halen omdat ik gewoon niet goed kon herinneren wat waar precies zat, of waar ik überhaupt nog naartoe zou kunnen. Ik had soms ook moeite te snappen wat items precies deden door de vage omschrijvingen. In dat opzicht is het niet de meest duidelijke game die ik gedaan heb, maar niets waar Google of Youtube je niet mee kunnen helpen.

Grafisch is het een genot om naar te kijken. Samurai/shinobi settings heb ik sowieso altijd interessant gevonden. De wereld is met veel detail en een grimmige sfeer vormgegeven. Iedere plek ziet er anders uit dan de ander en de monsters/vijanden hebben originele designs. De sfeervolle soundtrack en het sterke geluidsdesign, die goede cues voor het vechten geeft, mogen ook zeker positieve dingen over gezegd worden.

Het vechten is waar de game ubermoeilijk kan worden. Vooral de boss battles zijn genadeloos: ze hebben vaak 2 of meer healthbars en meerdere aanvallen die 50-80% van jouw health eraf timmeren. Trial and error, trial and error. Er waren een paar momenten dat ik de bosses nogal cheap vond (de stier, fear-vijanden of Ashina Elite haalde echt het bloed onder de nagels vandaan), maar de meeste bosses deed ik met veel plezier. Het hoogtepunt was... oef, lastige. Een gedeelde plek van de Owl boss battle, Guardian Ape of de eindbaas. Ik merkte bij deze bosses steeds met kleine stappen beter te worden, ondanks de talloze keren dat het fout ging, waarna de overwinning extra zoet smaakte.

Hoeveel geduld ik had om steeds afgemaakt te worden en opnieuw te proberen wisselde van dag. Soms kon ik een paar uur spelen, andere keren moest ik na 20 min ff een makkelijker spel aanzetten. Het is een type spel dat dus van mijn bui afhangt.

Een game die ik het voordeel van de twijfel gaf, het even duurde voordat ik inkwam, maar eenmaal ingekomen was het erg chil. Do or die moeilijkheid met een strak vechtsysteem dat agressie en reflexen beloond, met genoeg variatie op je pad om de reis leuk te houden. Blij deze gedaan te hebben!

4*

» details   » naar bericht  » reageer  

Life is Strange: True Colors (2021) 3,5

7 december 2021, 14:24 uur

“I see your true coloorrsss, and that’s why I looovveeeee you.” Ugh, dat is eruit. Wat er echter nog niet uit is is: “Dear Slim, I wrote you but still ain't callin'. I left my cell, my pager, and my home phone at the bottom-“. Had haast moeite me te concentreren omdat dit nummer teveel in mijn hoofd zat.

Een bitterzoete ervaring. Na deel 1 zeker het beste deel in de LIS reeks. Grafisch is het een stuk vooruit gegaan sinds het eerste deel. Niet alleen zijn de models, kleuren en het oog voor detail beter, maar iets wat dit deel uitzonderlijk goed doet is een “hemel op aarde” creëren. Dit dorp ziet eruit als een prachtige plek om te wonen, met een gezellige community. Ik beleefde veel plezier aan rondlopen, de mensen leren kennen en de natuur bewonderen.

De personages zitten goed in elkaar. Niemand is ‘perfect’, maar er is ook niemand die geen enkele goede eigenschap heeft. Zelfs de antagonistisch-achtige figuren lieten goede kanten zien, en ook de aardigste personages hadden iets waar ze mee worstelde. Deze game laat goed zien dat niemand het makkelijk heeft, maar ondanks tegenslagen is het altijd mogelijk goede herinneringen te maken.

In tegenstelling tot de eerste LIS lijkt dit deel meer een slice of life verhaal te vertellen, ipv één groots probleem te hebben waar het merendeel van het verhaal zich op focust. Niet te zeggen dat er geen hoofdlijn is, maar het merendeel van de game bestaat uit omgaan met mensen uit het dorp. Mijn favorieten stuk is wanneer ze LARP gaan spelen. Hoe deze jongen een dag van vreugde krijgt rond een periode waarin iedereen rouwt, en hoeveel plezier iedereen heeft in het meedoen met het avontuur. Met als hoogtepunt dat Ethan zo dusdanig opging in het spel dat heel zijn realiteit veranderde in de fantasie die ze aan het maken waren. Top stuk .

Het laatste hoofdstuk lag niet helemaal lekker. Vond de flashbacks overbodig, vond de twist onvoldoende werken en met één gesprek werd al die opbouw afgerond. Er was niet een grootste, pittige keuze of een moment waarin je hard met je acties geconfronteerd werd. Hierdoor twijfel ik of het cijfer hoger verdiend. Het lijkt mij iig leuk om de game te herdoen voor de Platinum Trophy en om andere keuzes te maken. Wellicht dat hierna mijn eindcijfer hoger word.

Zeker de moeite waard. Mooie sfeer, rustgevend, goede personages en voldoende invloed om de interacties leuk te houden.

3,5/4*

» details   » naar bericht  » reageer  

Lost in Random (2021) 3,5

3 december 2021, 00:44 uur

Wat een aparte mix van charme en ondermaatsheid. Lost In Random heeft een origineel jeugd-fantasieverhaal, origineel vechtsysteem (dat hack and slash combineert met kaarten en een dobbelsteen), sublieme voice acting die veel leven gaf aan de personages, leuke designs voor de personages en de werelden (het heeft een soort Tim Burton / Laika stop-motion look) en het heeft een dromerig gebruik van kleuren, waardoor het mooi is om naar te kijken…. Toch worden de meeste dingen tegengehouden, waardoor hun volle potentie meestal niet benut word. Hier ga ik later op in, maar eerst meer ingaan op het positieve:

Lost In Random zit vol met charme, zoals wel duidelijk was in die opsomming. Dit is één van de weinige videogame jeugdverhalen waarin ik als volwassenen daadwerkelijk geïnteresseerd was. Soortgelijk als bv de films Neverending Story en Return To Oz beledigen ze niet de intelligentie van kinderen en zijn ze bereid wat duisterder te worden, op bepaalde punten. Zelfs als volwassenen die tig-duizend-teveel verhalen heeft gezien in entertainment kon ik geboeid zijn door de creativiteit van het verhaal, of de leuke persoonlijkheid van alle excentrieke figuren die Even tegenkomt.

De wereld is verdeeld in 6 districten. Je begint bij de arme wijk van de 1tjes, waarin het leven verre van lux is, maar ze weten voldoende vrede te vinden met elkaar. Gelijk werd mijn nieuwsgierigheid geprikkeld naar alle andere districten, denkend dat ieder district een klasse hoger zou zijn. Eenmaal de andere districten ingaan merkte ik, helaas, dat ze allemaal wat op elkaar lijken: soortgelijke gebouwen, soortgelijke kleurpatronen en ze gebruiken constant dezelfde NPC models. Het zijn de verschillende gimmicks en typetjes die de locaties leuk maken. Zo heeft iedereen in het 2-district iets met het nummer 2: twee persoonlijkheden, tweelingen, twee gezichten etc. In het 3-district zitten 3 legers van een royale familie jarenlang in oorlog met elkaar (wil verder niet teveel weggeven). Regelmatig schoot ik in de lach om de komische dialogen of kon ik genieten van de creativiteit.

De combat voel ik me wisselvallig over. Het bestuurt nogal langzaam en ietwat clunky. Het concept van kaarten combineren met een hack and slash systeem, waar een dobbelsteen bij komt kijken, is gaaf! In het begin zat ik te experimenteren met verschillende kaarten, regelmatig het deck aanpassen en nieuwe dingen kopen. Rond district 4 had ik echter een perfect deck dat ik niet meer hoefde aan te passen. Ik vind het ook raar dat je tot 6 kan gooien, maar de hoogste kosten van een kaart is 3. Waarom niet een zieke kaart met kosten van 4-6? Ondanks dat het vechtsysteem origineel is leek hij mij beter als het soortgelijk als Kingdom Hearts oid bestuurde. Nu is het te langzaam, kaarten zijn te OP en het wordt je te makkelijk gemaakt. Rond district 6 had ik helemaal geen zin meer in vechten en voelde het eerder als een klus. Gelukkig maakte het verhaal dit allemaal goed.

De voice acting is suuuppeer goed. Ik heb in tijden niet zulke leuke, passende stemmen gehoord in een fantasygame. Het is daarom jammer dat de lippen (buiten cutscenes) nooit goed meebewegen en ze blijven, zoals eerder gezegd, keer op keer dezelfde models gebruiken. Dit maakte de game verrassend slordig op bepaalde momenten, terwijl het juist zoveel charme had bij andere stukken.

Een wisselvallige ervaring. Ik denk dat de game goed had kunnen profiteren van langer in de oven zitten: veel meer verschillende models voor de NPC’s, lipanimaties verbeteren en een hogere moeilijkheidsgraad waarbij alles getweaked is. Maar wanneer het werkt genoot ik goed. Leuk verhaal met veel persoonlijkheid, originele gameplay en een mooi kleurgebruik. Al met al, toch een:

3,5

» details   » naar bericht  » reageer