menu

Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van Fonzzz002. Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen: januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024

Batman: Arkham Asylum (2009) 4,0

15 april 2020, 12:03 uur

Een game die nog goed stand houdt! Games gebaseerd op bekende superhelden was verre van iets nieuws, maar er was geen game met de grootte en de charme van Batman Arkham Asylum. Hier heb je een grote wereld waarin alles logisch met elkaar is verbonden en je volgt iedere stap die Batman op deze hectische dag moet maken. Je hebt geen moment rust want voor iedere crimineel die je stopt begint er een ander toe te slaan. Deze ervaring schets een goed beeld hoe een dag als Batman kan verlopen, mits er zo’n groot probleem voor hem staat.
De wereld is erg levendig vormgegeven en de stripboekfiguren hadden er nog nooit zo realistisch uitgezien in een game. Zeker voor de tijd waarin het uitkwam was dit grafisch heel hoogstaand. Nu ik moderne graphics gewend ben merk ik wel op dat de belichting soms wat vreemd is gedaan. De personages kunnen eruit zien alsof er een stuk plastic om hun gezicht heen is gewikkeld, door de manier hoe hun huid het licht reflecteert. Killer Croc zag eruit alsof hij een metalen plaat als huid heeft, ipv de reptielenhuid die je van hem verwacht. Maar deze punten zijn slechts mierenneukpunten in een grote wereld vol gedetailleerde gebieden en levendige personages. Gewoon een dik duimpje omhoog voor de vormgevers.

De stemacteurs zijn ieder erg goed. Vooral Mark Hamill die wederom The Joker inspreekt is erg goed in zijn rol. Ik kon hard lachen om zijn flauwe opmerkingen of het enthousiasme waarmee Hamill de teksten insprak. Persoonlijk vond ik The Riddler ook een erg leuk personage. Ondanks dat je hem niet te zien krijgt kun je hem wel regelmatig horen, of optionele interviews van hem beluisteren, en zijn reacties op de handelingen die je verricht konden grappig zijn: hoe hij in het begin arrogant is, maar zodra je meer puzzels oplost word hij steeds bozer en verbaasder. " Are you looking these up on the internet? You're cheating! You must be"
Het verhaal zelf ben ik echter niet zo weg van. Het werkt prima als een excuus om Batman het tegen allerlei criminelen op te laten nemen, maar ik merkte nooit spanning of echt medeleven te voelen. Er was geen druk in het stoppen van criminelen, of mysterie in wat de Joker van plan is. Het ergste wat er kan gebeuren is dat een onbekend zijpersonage, die je in een korte cutscene ziet, om het leven komt. De charme van het verhaal zit vooral in alle verschillende vijanden te leren kennen. Ze zijn ieder trouw aan het origineel, maar ze hebben een eigen draai gekregen. Zelfs als je niet goed bekend bent met Batman dan bied de game genoeg info om ze te begrijpen zoals interviews, omschrijvingen of wat er van hun bekend word gemaakt in het verhaal.

Maar de sterkste kracht van Arkham Asylum is de gameplay. Hier is waar deze game zich het meest onderscheid in de superhelden games die hiervoor kwamen: ipv mediocre kopieën van bekende gameplay trends komt Arkham Asylum met nieuw vechtsysteem en een nieuw stealth systeem, die beiden goed gebruik maken van Batman’s unieke gadgets. Het vechtensysteem klinkt op papier simpel, maar in de uitwerking word het geniaal. Eén van mijn favorieten vechtsystemen in gaming. Batman heeft 1 aanvalsknop en 1 counter knop. Deze moet je op een grote snelheid gebruiken om massa’s vijanden neer te slaan. Hoe groter je combo, hoe meer punten je krijgt. Wanneer je combo een bepaald cijfer bereikt kun je een speciale aanval doen zoals iemand gooien of een 1-hit ko. Het was zo bevredigend om een lange reeks aan aanvallen en counters perfect te timen, en het kon erg stressvol zijn als je ver in een combo zat om vervolgens geraakt te worden of een counter te missen. Later word dit systeem op allerlei manieren uitgebreid door handige gadgets, vijanden die je eerst moet stunnen of vijanden waarover je heen moet springen voordat je ze kunt aanvallen. Vlug tussen al deze technieken schakelen, en proberen niet geraakt te worden zodat je hoge combos kreeg, is zooooo fijn om te doen. Vooral bij challenge mode heb ik een aantal pittige, gave uitdagingen gedaan die zeker aan te raden zijn eens te proberen.

Het stealth systeem is een ander groot aspect van de gameplay. Hier draait het niet om vlugge handelingen en combo’s, maar juist om geduld, de omgeving en het gedrag van de vijanden bestuderen, en proberen de vijanden creatief uit te schakelen. Je kunt ze van boven benaderen, ze met gadgets van randen aftrekken, muren laten exploderen waar ze naast staan of gewoon goed ouderwets ze van achteren besluipen. Dit, terwijl je probeert zo min mogelijk gezien te worden door de rest (zeker op hard mode kan gezien worden je fataal zijn). Dit systeem is voor zijn eigen redenen ook erg fijn om te doen en ze weten de moeilijkheidsgraad goed op te bouwen. Wat begint met een paar simpele vijanden en veel verstop plekken eindigt met een reeks aan vijanden met veel open plekken. Gewoon erg goede gameplay waar veel over is nagedacht.

Het laatste opmerkelijke punt zit bij The Riddler missies: er zijn optionele uitdagingen om meer uit het spel te halen. Het goede aan deze missies is dat ze je aanmoedigen ieder hoekje te verkennen, en ze geven je extra reden oude gebieden opnieuw te bezoeken. Vooral de raadsels waren leuk omdat je soms echt moest nadenken over wat te scannen. Het nadeel is dat ze meer bestaan uit op en neer lopen naar het vraagteken op de kaart, dan dat er echt vaardigheden of denkvermogen werd gevraagd. Hierdoor vond ik het nogal wisselvallige optionele missies. Soms waren het leuke raadsels waarin je logisch moest nadenken over wat er in de omgeving te vinden is, andere momenten was het een lange omweg nemen omdat je één muur in level 1 nog niet kapot kon maken. In dat opzicht was een fast travel functie welkom.
Daar liggen wel mijn grootste problemen: het constante heen en weer rennen tussen dezelfde gebieden werd op gegeven moment gewoon vervelend. Ook moet je regelmatig tegen grote monsters vechten die een vervelende techniek vroegen: wachten tot ze een specifieke aanval doen zodat je ze kunt straffen, om ze vervolgens verplicht te bereiden ipv ze neer te slaan. Dit is leuk voor een boss battle, maar niet voor generic enemies die je regelmatig moet bevechten. Het sprak teveel het vlotte tempo van het gewone vechten tegen. Blij dat deze vijanden niet in de vervolgen terug zijn gekomen.

Destijds had ik het zo een 4,5* gegeven, misschien zelfs een 5*. Nu wegen de minpunten meer dan eerst, maar voor een 11 jaar oude game (die de eerste was in zijn tak) houd het nog goed stand. Heb veel zin gekregen om aan het vervolg te beginnen!

4*

» details   » naar bericht  » reageer  

Papers, Please (2013) 3,0

9 april 2020, 20:21 uur

In vergelijking met de lovende dingen die ik erover hoorde is het een graadje overgewaardeerd, maar vooralsnog een interessante experimentele game. Als je online zoekt naar videogames met een moreel grijs gebied (geen duidelijk verschil tussen goed en slecht) dan is Papers Please een game die geheid zal opduiken. Papers Please omschrijven klinkt haast alsof je het over een kantoorbaan hebt: het nakijken van documenten om te checken of er fouten instaan. Toch hebben ze dit kantoorwerk prima naar een game weten te vertalen. De grootste kracht ligt in de prestatiedruk: je moet elke dag een bepaalde hoeveelheid mensen een juiste keuring geven, omdat je geld krijgt voor ieder correct oordeel. Het geld heb je nodig om voor je gezin te zorgen zoals eten kopen, medicatie of de verwarming. Als je in de min komt te staan verlies je het spel, maar als je niet genoeg geld verdiend gaan familieleden overlijden. Het is dus een ‘strijd’ om zo goed mogelijk werk in zo’n kort mogelijke tijd te doen. In die tussentijd komen er meerdere malen onschuldige mensen langs, die van je vragen hun vooralsnog door te laten.Je hebt de macht om ja te zeggen tegen deze mensen, maar dit kan voor boetes of andere problemen leiden waardoor je regelmatig onschuldige mensen het moeilijk moet maken.
Overigens krijg je op gegeven moment de optie om naar een goedkoper appartement te verhuizen, zodat je makkelijker geld kunt opsparen. Ikzelf maakte echter de blunder te denken dat het 75 dollar zou kosten om te verhuizen (waardoor ik het niet ging kopen), terwijl je juist 75 dollar kreeg voor het verhuizen. Door een eigen blunder heb ik een soort hard mode gedaan en winsten afgewezen. Ach, ik kon erom lachen en het hield de motivatie erin om goed te presteren.

Maar persoonlijk vond ik het moreel grijze gebied wat matig werken. Je familie die ziek raakt, of hongersnood heeft, is niets meer dan een zinnetje tekst die zegt “gaat prima / gaat slecht”. Hierdoor is het moeilijk is om echt geraakt te worden door eventueel verlies. Hetzelfde geld voor mensen die doorgelaten willen worden: het kon fijn zijn om ze door te laten wegens de dankbaarheid die ze uitten, maar meestal zei ik gewoon nee zonder schuld. Het enige dat je krijgt is een korte boze reactie van iemand die vervolgens verdwijnt. Wanneer je de personen niet kent, en de aftermath van je daden nooit meemaakt, word het lastig om een echt schuldgevoel te ervaren. Misschien ben ik gewoon hard in dat soort dingen. Je speelt voor de boodschapper van de wetten, niet de bedenker. Don't shoot the messenger.
Er zijn 20 eindes, en geen van allen voelde echt bevredigend. Het zijn korte stukken tekst die zeggen wat er verder gebeurd. Alleen de eindes die je op de laatste dag kon krijgen waren aardig, maar dat heeft er meer mee te maken dat je door de hele game moet spelen om die te krijgen, dan dat het qua verhaal beter afgerond word.

Geen meesterwerk die ik kan aanraden, en in tegenstelling tot bepaalde online items vond ik het moreel grijze gebied niet zo sterk werken, maar het was een prima game om in kleine sessies te doen.

3*

» details   » naar bericht  » reageer  

Resident Evil 3 (2020) 3,5

Alternatieve titel: Biohazard RE:3, 4 april 2020, 21:19 uur

Een leuk vervolg op de Resident Evil 2 remake, die qua feel en besturing zo dichtbij dat spel zit dat het haast lijkt alsof je dezelfde game speelt. Dit deel heeft de focus meer op actie zitten, terwijl het de puzzel elementen van deel 2 aan de kant schuift. Persoonlijk vind ik dit geen hinder omdat ik zowel de actie als horror kant van RE waardeer, al kan ik me voorstellen dat dit spelers zal afstoten die meer van horror kant wilde zien. De uitdaging zit hier vooral in de omgeving verkennen om de juiste items te vinden en proberen te overleven. Munitie is nog steeds schaars en vijanden kunnen behoorlijk wat schoten overleven; de vijanden waren een echte dreiging en confrontaties overleven was daarom bevredigend. Er waren stukken waarin ik gewoon een sprint nam in de hoop munitie te besparen, andere momenten kon ik opgespaarde kogels (van een goed wapen) in 1x aan een sterk monster kwijtraken. De moeilijkheidsgraad is wel lager dan zijn voorganger. Ik had meestal handgun kogels op voorraad, en door de gehele game heen had ik health items over. In dat opzicht word het je makkelijker gemaakt dan het pure overleven van deel 2.

Om de online recensies lekker tegen te spreken: persoonlijk vond ik Nemesis juist een gave vijand. Beter dan Mr X zelfs. Mr X loopt langzaam, zijn aanvallen hebben geen groot bereik en je kan makkelijk om hem heen lopen. Hierdoor was hij eerder een lichte hinder dan een echte dreiging. Nemesis is het tegenovergestelde: hij rent harder dan jij, hij kan je raken op een afstand en zelfs als je hem te slim af denkt te zijn dan spring hij voor je neus. Wanneer Nemesis achter me aanzat wist ik dat ik geheid een paar flinke klappen ging krijgen, dus als ik een gebied inging waar hij zat moest ik voorbereidingen maken. Ja, Mr X is wel een stuk onvoorspelbaarder: je hoort zijn voetstappen zonder te weten waar hij precies zit. Terwijl je van Nemesis precies weet waar hij is, waardoor die onzekerheid en spanning er niet is. Met Nemesis heb je ook meerdere boss battles, terwijl je tegen X machteloos was. In dat geval hangt het af van waar je voorkeur ligt: een pittige actie vijand die harde dreunen uitdeelt en boss battles heeft, of een redelijk makkelijke horror vijand waarvan je niet weet wanneer hij komt en steeds van wegrent.

De graphics zijn wederom erg goed. Het nieuwe design van de characters is leuk uitgedacht met realistische textures. Trouw aan het origineel, maar nieuw en realistischer. Ik kon met veel bewondering de gebieden verkennen of met plezier kijken naar de filmische cutscenes. Het verhaal is wederom lekker cheesy en sluit zich heel goed aan bij de gebeurtenissen uit deel 2. De game is wel, net als zijn voorganger, erg kort voor het prijskaartje. Ditmaal was ik hierop voorbereid en accepteerde het, al blijft het aan de dure kant. Ik vraag me af waarom Capcom de remake van deel 2 en 3 niet gewoon als één 60 euro game verkochte, geziene ze beiden zo kort zijn en zo vlak achter elkaar zijn uitgebracht. De optimist in mij zegt dat het ligt aan dat games een stuk duurder zijn om te maken en technisch veel meer geheugen vragen, waardoor het in 2 delen moest. Maar de pessimist in mij zegt dat Capcom gewoon zoveel mogelijk geld voor zo weinig mogelijk content probeert te vangen, en dat de prijs VS content verhouding ze niets boeit.

Voor mij is het lastig om een keuze te maken tussen dit een deel 2. De bosses zijn beter en besturing werkt fijner (er is nu een dodge knop en messen gebruiken is effectiever). De voorganger heeft echter meer afwisseling door de puzzels en er is meer uitdaging. In dat geval hangt het van mijn bui af. Maar gemiddeld gaat mijn voorkeur uit naar deel 3 omdat het second-run systeem van deel 2, waarin je 80% van de game opnieuw moet spelen, mijn enthousiasme voor dat spel er iets teveel uitzoog. Deel 3 heeft een fijne afsluiter die je niet vraagt dingen over te doen. iig, RE3 is een leuke tijd en ik kijk uit naar deel 8 die er geheid gaat aankomen.

3,5*

» details   » naar bericht  » reageer  

The Wolf Among Us (2013) 4,0

3 april 2020, 16:51 uur

Wanneer je zoekt naar “best Telltale game” dan is Wolf Among Us een naam die regelmatig hoog word aangegeven. Na het gespeeld te hebben snap ik hoe het aan deze reputatie komt. Het verteld een spannend, grimmig moord mysterie met interessante personages. De personages zijn afgeleid van bekende sprookjesfiguren, maar door de context waarin ze zijn geplaatst begint hun verleden een hele andere rol te spelen in wie ze zijn. Voor niemand was er een happy ever after. Het kon interessant zijn om te zien hoe bekende namen zijn terecht gekomen in deze realiteit, en soms werden sprookjesobjecten op leuke manier gebruikt bij de moordmysteries (zoals de spiegel van Snow White).

De game slaagt erin om je meerdere malen op dwaalsporen te brengen, afvragend wie er werkelijk de touwen in handen heeft. Wolf Among Us sloeg er ook goed in om mij meelij te laten voelen met alle personages. Vaak zijn het figuren die gewoon in het nauw gedreven zijn en niet veel keuze hadden. Al deze dingen maakte The Wolf Among Us een fijn verhaal om lekker achter elkaar te spelen, alsof je een goede Netflix serie bingewatched.
Wat minpunten betreft: persoonlijk vond ik de laatste episode minder sterk. Op dat punt waren er geen mysteries meer waardoor de spanning eruit was. Maar het speelde verder prima weg; zat niet met tegenzin de laatste episode te doen.

Wederom heeft Telltale een heerlijk verhaal gemaakt met interessante personages, goede dialogen en spanning. Ikzelf had op geen enkel punt moeite met keuzes maken, maar dat ontnam niet veel van de totaalervaring. Gewoon een duim omhoog.

4*

» details   » naar bericht  » reageer  

Kingdom Hearts III: Re Mind (2020) 2,0

3 april 2020, 11:26 uur

Kingdom Hearts III was één van mijn favorieten games van het afgelopen decennium, ondanks dat het te makkelijk is en het einde rommelig in elkaar zit. De uiteenlopende recensies hebben mij erg verbaasd, maar ik bleef deze game verdedigen en vond het merendeel van de kritiekpunten aan de overdreven kant. Met dat in gedachten:
Re Mind is één van de meest trieste excuses voor een DLC die ik ooit heb gezien. Je betaald 30 euro, de helft van de prijs van de volledige game, om het laatste level opnieuw te spelen met een paar extra stukjes. Het laatste level was juist mijn minst favorieten deel van de game. Het is niet erg om een deel van de hoofdgame over te doen ter introductie oid, maar dit was geen introductie: 3/4e van deze DLC is gewoon het einde van de huidige game. Het kost je hooguit 3 uur om de DLC te halen (terwijl de hoofdgame 30-40 uur duurt). Voor dit prijskaartje zou je een nieuwe world van 10-20 uur verwachten, om de prijs VS content verhouding te balanceren. Maar nee.. 3 uur, waarvaan 3/4e al in de gewone game zit. Echt belachelijk dat je hier zoveel geld voor moet betalen!

De extra stukken zijn aardig, maar ze zijn het niet waard om opnieuw door het hele einde heen te gaan. De extra scenes maken het einde niet minder rommelig. Het blijft een mengeling aan vreemde wendingen en cringy dialogen. Normaal gesproken kan ik hier overheen kijken bij Kingdom Hearts mits de Disney fanservice leuk gedaan is, maar hier zijn geen Disney elementen in verwerkt (buiten wat scenes met Mickey).
Hoge prijzen voor korte DLC is iets dat je van Capcom kunt verwachten, daarom wacht ik altijd met het eventueel aankopen van DLC bij Capcom games, maar bij Square heb ik dit nooit meegemaakt en ik had beter van ze verwacht. In het vervolg zal ik niet meer impulsief DLC bij hun games aanschaffen, uit waardering voor de hoofdgame.

Er is één redeeming quality die deze DLC van een lager cijfer weerhoud: de extra episode die je na de DLC vrijspeelt. Mits je de DLC uitspeelt krijg je een bonus uitdaging waarin je alle Organization XIII boss battles opnieuw kunt doen. Veel moeilijkere versies; dit zijn genadeloze ijskoude douches, maar na een redelijk makkelijke hoofdgame te hebben gehad is een grote uitdaging welkom. Deze extra episode heeft ook een leuke korte cutscene waarin je verschillende Final Fantasy personages met updated graphics kunt bekijken. Het leven dat de personages in de animaties hebben gekregen is heel leuk gedaan, en ik hoop dat er een deel 4 komt waarin we deze personages in een betere content kunnen zien.

Een grote afrader die je vooral niet moet kopen. En dit komt van iemand die het origineel een 4,5* gaf. De extra bosses en de kleine toevoeging zijn aardig, maar dat is geen reden om 30 euro te vragen.

2*

» details   » naar bericht  » reageer