menu

Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van Fonzzz002. Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen: januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024

Hi-Fi Rush (2023) 4,5

gisteren om 22:01 uur

stem geplaatst

» details  

Dragon Ball FighterZ (2018) 4,0

19 maart, 15:41 uur

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,5 sterren

» details  

The Jackbox Party Pack 3 (2016) 4,0

18 maart, 23:52 uur

Erg leuke party game waar eenvoudig iedereen bij kan aansluiten. Deze kwam meerdere keren voorbij op spellenavonden en heeft altijd voor grappige momenten gezorgd. Van de 5 games zijn er 4 van goed niveau, waarbij je genoeg gelegenheid hebt creatieve onzin te uitten. Fakin It is mijn persoonlijke favoriet (geziene deze het meeste conversatie onderling uitlokt). Goede prijs voor 4 leuke partygames en we zijn benieuwd geraakt naar alle andere games in de reeks.

4*

» details   » naar bericht  » reageer  

Dragon Ball Z: Kakarot - 23rd World Tournament (2023) 3,5

11 maart, 20:59 uur

Alle DLC campaigns zitten rond hetzelfde niveau, maar deze is wel het sterkste. Dit is de enige DLC waarvan ik het originele verhaal nooit heb gezien (Dragon Ball anime nooit gekeken en ben pas sinds kort bezig met de manga). Meerdere keren schoot ik hard in de lach en op gegeven moment zat ik zelfs aandachtig te kijken, alsof het een nieuwe aflevering van de serie was. De typische Akira Toriyama humor is veel terug te zien. (Met name het absurde verhaal over waarom Goku met Chichi een relatie kreeg).

Deze DLC introduceert ook iets nieuws: on the ground gevechten. Opeens kun je niet meer vliegen, alleen springen, en moet je op die wijze gevechten houden. Niet meer de verticale lijn gebruiken om aanvallen te ontwijken, of niet meer vlieg combo’s te kunnen doen, gaf het stukje vernieuwing die de game kon gebruiken. Het is niet groots (90% van de tijd gebruik je exact dezelfde speelstijl) maar het is alsnog een fijne draai aan het vechtsysteem.

Zoals gewoonlijk is de animatie van hoog niveau en weten ze goed de 2D feel na te creëren met 3D figuren. In deze DLC wisten ze zelfs de animatie komischer te timen, waar in de hoofdgame het vooral op actie is gericht. Het enige wat jammer is aan 23rd World Tournament is dat er meerdere gevechten worden overgeslagen (had graag gevechten tussen Goku VS Chichi, Krillin VS Piccolo en Yamcha VS Kami gehad).

3,5*

» details   » naar bericht  » reageer  

Dragon Ball Z: Kakarot - Goku's Next Journey (2024) 3,5

6 maart, 21:55 uur

Een vermakelijke bonus. Grappig om Goku’s Next Journey te zien met de kennis van Super (die de laatste aflevering van Z tot dusver niet ongedaan heeft gemaakt, maar er wel lijkt vanaf te wijken). Uub is een personage die ik graag terug zie keren in Super.

Los van het gevecht met Uub zijn er meerdere momenten dat Goku tijd besteed met de andere characters, die inmiddels wat jaartjes ouder zijn. Het was leuk om te zien hoe iedereen zoveel jaar na Majin Buu leefde. Met name de trainingsmomenten met Pan (of het geinige bonus verhaal met Mr. Satan) waren tof om te zien. Deze DLC maakt ook gebruik van het on the ground systeem dat in 23rd World Tournament werd geïntroduceerd. Hier is het gebruik van deze mode minder logisch, maar het is vooralsnog leuk om hier meer van te krijgen ipv terug te schakelen naar het vlieg-vechtsysteem dat in de hoofdgame al vaak voorbijkomt.

Niet van heel hoog niveau ofzo, maar ik kreeg niet de indruk dat de DLC daarvoor ging. Gewoon onderhoudende herbelevingen van allerlei Dragon Ball films of afleveringen die niet in de hoofdgame langs kwamen.

3,5*

» details   » naar bericht  » reageer  

Dragon Ball Z: Kakarot (2020) 4,5

6 maart, 21:48 uur

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

» details  

Dragon Ball Z: Kakarot - Bardock: Alone Against Fate (2023) 3,5

6 maart, 21:46 uur

Er is niet heel veel te zeggen over de losse Kakarot DLC. Ze zijn allemaal, soortgelijk als de hoofdgame, trouwe herbelevingen van Dragon Ball Z. Wel gaan ze dieper in op één verhaal, terwijl de hoofdgame niet te lang stil wilt staan bij ieder seizoen ivm de grootte van de serie.

Bardock’s special vond ik één van de minst boeiende DBZ Specials en deze klonk daarom niet zo interessant voor een DLC. Toch wisten ze er verrassend veel uit te halen. Ditmaal wordt er aanzienlijk meer tijd besteed met Bardock en zijn vrienden voordat het verhaal van de film plaatsvind (ervan uitgaan dat je de bonus missies doet). Hierdoor begon ik meer te voelen voor het onvermijdelijke verlies wat Bardock ging krijgen. Het eindgevecht, waarin Bardock in zijn eentje hordes aan Frieza soldiers afslachtte in de ruimte, was erg gaaf uitgewerkt.

Bardock heeft trouwens het meest tragische verhaal binnen Dragon Ball: hij leefde een prima leven, plots komt een massamoordenaar eraan die hem & heel zijn ras uitroeit voor de lol. Einde. Wanneer de aftiteling in beeld kwam was ik er zelfs een beetje stil van hoe ongebruikelijk kil het is voor Dragon Balls doen (waarom zijn ze eigenlijk nooit teruggewenst?).

3,5

» details   » naar bericht  » reageer  

Gylt (2019)

28 februari, 21:43 uur

Hield net onvoldoende de aandacht vast om uit te willen spelen. Gylt zit in hetzelfde rijtje als Little Nightmares en Inside, maar het verhaal is niet interessant genoeg, de gameplay iets te mediocre en de monsters zagen er meer uit als kinder-spookboek figuren dan echte horror monsters. Zeker niet slecht, maar behaalt ook zeker niet het niveau van de games waardoor het geinspireerd is. Qua cijfer zit ik rond de 3*.

» details   » naar bericht  » reageer  

Death Mark II (2022) 4,0

Alternatieve titel: Spirit Hunter: Death Mark II, 27 februari, 23:26 uur

Een stuk beter dan deel 1 en wat beter dan de spinoff genaamd NG. NG kun je overigens goed doen zonder kennis van Death Mark 1, maar voor Death Mark 2 is het essentieel om deel 1 gedaan te hebben. Er komen regelmatig oude personages terug of worden verwijzingen gemaakt naar gebeurtenissen uit deel 1.

In deel 1 zaten teveel zijpersonages waardoor je nooit een goede band met ze kon ontwikkelen. De zijpersonages in dit deel zijn daarentegen aanzienlijk interessanter omdat ze o.a. door heel de game terug blijven komen (ipv weggaan na 1 hoofdstuk). Dat, of het zijn personages die in deel 1 al geïntroduceerd waren waardoor ze al enige onderbouwing hebben. Ook kun je nu tekstanimaties versnellen ipv altijd wachten tot de tekstanimaties klaar zijn, wat het tempo aanzienlijk fijner maakt en prettiger wegleest.

Hoewel de meeste hoofdstukken zich focussen op hun eigen problemen is er een spannende hoofdlijn die alle gebeurtenissen met elkaar verbindt. Dit hield de game spannend, zelfs als het probleem van het betreffende hoofdstuk opgelost was. Persoonlijk vond ik ook dat het verhaal van de geesten gemiddeld interessanter was dan het vorige deel. Met name de eerste geest was een zielig verhaal waar ik medelijden voelde voor de betrokkenen.

Zoals de andere delen zit de creepy sfeer er sterk in en zijn de designs erg creatief, soms angstaanjagend. De designs zijn altijd gebaseerd op manieren hoe de geesten om het leven kwamen, of van dingen die belangrijk waren in hun leven, waardoor de designs meer diepgang hebben dan slechts “wat er vreemd uitziet”. Helaas zijn de gekke animaties uit Death Mark 1 nog steeds aanwezig, wat soms onbedoeld komische effecten heeft en van de angst ontneemt. Ze hebben van de monsters teveel onderdelen van het lichaam los van elkaar geanimeerd (ipv dat het lichaam als geheel is geanimeerd), wat er gewoon klunzig uitziet.

De game speelt zich af in één schoolgebouw. In de eerste instantie was ik bang dat dit zou betekenen dat je constant hersendood alle lesruimtes moest afrennen, of dat op dezelfde locatie zitten de game te eentonig zou maken, maar dit valt reuze mee. Er zijn handige fast travel opties waardoor je weinig op en neer moet rennen en in ieder hoofdstuk worden nieuwe stukken van de school toegankelijk, waardoor er altijd iets was om naar uit te kijken.

Ik zal eerlijk zeggen dat ik vanaf het einde van hoofdstuk 2 standaard een guide gebruikte. De game was gewoon te spannend om langdurig te willen zoeken, nadenken over wat te moeten doen of alle opties afgaan voordat iets werkte. Daarom kan ik niet oordelen of de puzzels moeilijk zijn. Wel werden de taken aan het einde wat cryptisch en begreep ik niet ter plekken hoe van de spelers verwacht werd de oplossing te raden, maar nogmaals, misschien valt het in de praktijk mee.

Een sterke horror visual novel die fijn was om laat in de avond te doen. Ik heb zin gekregen meerdere van dit soort games af te gaan en zal zeker een nieuw deel in de reeks aanschaffen, als ze besluiten deze te maken.

4*

» details   » naar bericht  » reageer  

Tekken 8 (2024) 4,0

2 februari, 17:27 uur

Gewoon weer een sterk deel in de langlopende Tekken reeks, die ik met plezier volg sinds Tag Tournament uit 1999 (25 jaar alweer!). Tekken 8 is next-gen en daarmee grafisch de meest fenomenale in de reeks. Tekken is altijd een reeks die de werelden en personages zo gaaf mogelijk wisten vorm te geven en hier hebben ze deze gewoonte niet afgeleerd. De levels zijn prachtig om naar te kijken, hebben genoeg visuele afwisseling en zitten vol kleine leuke details. Dit kunnen de acties van figuren op de achtergrond zijn (het lama's level), of hoe je het breken van muren / vloeren kunt verwerken in combo's.

Tekken is een reeks die ik, onlangs dat het sterk gefocust is op online modes & toernooien, altijd voor de single player heb gedaan. De leercurve voor goede combo’s is mij te hoog. Gewoon personages kiezen omdat ze er gaaf uitzien, simpele combo’s spammen en genieten van alle gekke aanvallen is wat de reeks zo leuk maakt. Deel 7 was helaas wat mager in single player modes, maar deel 8 maakt dit goed! Naast een story mode die aanvoelt als een interactieve animatiefilm heeft ieder character een eigen einde, dat je kunt vrijspelen door hun episodes te doen. Er is zelfs een kleine mode gemaakt rondom de Ghost battles, waarbij je met een avatar arcade hallen kunt afgaan en het opnemen tegen ghosts van andere spelers. Deze mode is het magerste, maar het is een prima bonus naast de goede story modes.

Het verhaal is (zoals gewoonlijk) bombastische onzin, maar het is onzin die heerlijk is om naar te kijken. Tekken weet wanneer zichzelf serieus te nemen en wanneer dit juist totaal niet te doen. Soms zijn juist de scenes die ‘serieus’ worden gedaan het grappigste, omdat het verhaal zo absurd is als maar kan. Alleen in Tekken kunnen een Duitser, Italiaan, Fransman en een Mexicaan (die tijger-geluiden maakt) in hun moedertaal naar elkaar praten, en elkaar wonderbaarlijk verstaan. Moet er een oorlog gewonnen worden tegen allerlei bewapende soldaten? Stuur een worstelaar, en een deftige vrouw die goed is in thee maken, cause why the fuck not.

Op het gebied van gameplay heeft Tekken 8 twee nieuwe mechanics: de “Heat” functie en Special Style. Tijdens het vechten kun je Heat activeren, wat een tijdelijke boost geeft die je opties verbreden (zoals meer combo’s kunnen doen, super armor krijgen op bepaalde moves of een extra sterke aanval kunnen doen). Geinig systeem waarbij je ervan baalt wanneer de aanvallen niet landen nadat je Heat activeert, of het juist extra fijn is een tegenstander tegen te houden voordat ie zijn Heat kan gebruiken.
Special Style is de fijnste toevoeging voor een filthy casual als ik. Dit is namelijk, soortgelijk als Modern Controls in Street Fighter 6 of auto-combo’s uit Dragon Ball FighterZ, een houvast voor casual spelers. Met Special Style kun je eenvoudig een goede combo doen door driehoekje te spammen, ongeachte het character dat je speelt. Het is prettig om verschillende characters af te gaan en altijd een redelijke combo tot je beschikking te hebben. Het nadeel hieraan is dat dit online nergens uitgezet kan worden en het daarom niet raar is om tegen Special Style spammende beginners te gaan.

Mits je alleen single player content doet dan gaan er helaas niet al teveel uren in kwijt. Zelfs als je voor de Platinum trophy gaat dan blijven er weinig extra uren over (buiten de hoofdmodes). Jammer dat online mij te weinig aanspreekt, want er is zoveel plezier te halen uit de single player.

4/4,5*

» details   » naar bericht  » reageer  

Prince of Persia: The Lost Crown (2024) 4,0

1 februari, 11:53 uur

Een onverwachtste terugkeer van een gamereeks waar ik sinds kinds af aan dol op ben. En tevens slaat het een geheel nieuwe richting in! Niet de lineaire 3rd person platforming (met een tijd-terugdraai functie) waar de Sands Of Time games bekend om staan, maar iets dat meer in de richting zit van het allereerste deel: 2D gebieden verkennen, platforming en zwaardgevechten houden. Allemaal met een grote moderne draai.

Metroidvania’s zijn niet games die me veel aanspreken. Hollow Knight, Blasphemous en Bloodstained zijn games die me onvoldoende deden om ze lang te willen spelen (ondanks dat ze wel leuk waren om te doen). Toch willen er uitzonderingen zijn en The Lost Crown is daar één van geworden. Mede omdat de platforming en combat gewoon consistent leuk blijven, logisch de moeilijkheidsgraad opgebouwd wordt en het duidelijk is waar naartoe te gaan. Nooit zat ik radeloos heen en weer te rennen en wanneer er een nieuwe power up was, kon ik eenvoudig terugreizen naar de gebieden waar deze te gebruiken zijn.

De platforming begint heel makkelijk, maar word genadeloos moeilijk naarmate je verder komt. No way dat de makers niet geïnspireerd waren door Celeste, want bepaalde stukken voelen alsof ze rechtstreeks uit Celeste komen. De combat begon daarentegen moeilijk (op hard mode iig), maar werd steeds eenvoudiger naarmate de game verder ging. Op gegeven moment heeft Sargon zo dusdanig veel handige power ups dat zelfs de grote bosses niet veel moeite meer koste. Maar zelfs dan kunnen fouten hard gestraft worden als je roekeloos probeert te button mashen.

Het zwaardvechten leek wat eenvoudig, maar hier hebben ze veel diepgang aan gegeven. Op gegeven moment kan Sargon lange combo’s doen, heeft hij meerdere nuttige ontwijk-moves en met namen is het parry-systeem erg fijn uitgedacht. Groot risk VS reward systeem waarbij een parry fout timen extra damage aan jou doet, maar de timing juist doen kan grote beloningen geven.

Het verhaal deed mij niet zoveel. Sargon is een standaard goodguy hero zonder een boeiende arc. De goede kanten in het verhaal zitten voornamelijk in de mysteries over het land waar je komt, wat er werkelijk aan de hand is en waar je bondgenoten precies staan in het conflict. Verre van goed, maar onderhoudend genoeg.
Grafisch ziet het er voor het grootste deel mooi uit. De achtergronden zijn prachtig om naar te kijken, creatief en hebben een mooi kleurgebruik. Voornamelijk de anime-achtige actie momenten waren gaaf gedaan. De models van de personage’s is waar ik minder over te spreken ben. Deze zien er net niet toony genoeg uit om mooi bij de anime-stukken aan te sluiten, maar ook niet gedetailleerd genoeg om mooi met de achtergronden overeen te komen. Het zit in een mediocre tussenpunt.

Wat minpunten betreft heeft The Lost Crown iets teveel glitches om over het hoofd te zien. Het gebeurde mij o.a. dat: een missie helemaal niet begon ongeachte wat ik deed, bonus missie niet gehaald kon worden, boss geen damage kon krijgen, boss stil bleef staan of dat de progressie niet werd bewaard. Gelukkig was het elke keer een kleine moeite om dingen opnieuw te doen, maar wel vervelend dat het met bepaalde regelmaat gebeurde. Steeds op en neer reizen werd op den duur ook minder interessant, zelfs al had je nieuwe moves om door oude gebieden heen te scheuren.

Goed nieuw deel in de reeks en ben heel benieuwd wat de toekomst te bieden gaat hebben! Meer van deze 2D metroidvania of gaan ze de 3D gameplay ala Sands Of Time terugbrengen? De remake (die een paar jaar terug zou uitkomen) is iig nog niet gecancelled.

4*

» details   » naar bericht  » reageer