menu

Hier kun je zien welke berichten Squall Lionheart als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

ActRaiser (1990)

4,0
Squall Lionheart (moderator)
Vond hem ook erg leuk, achteraf eigenlijk de eerste en nog steeds enige 'God-sim' die ik gespeeld heb, in die stijl (jammer dat 2 alleen de actie had). Die actie stukjes waren wel erg recht-toe-recht-aan, en zorgde door de moeilijkheid voor veel frustratie idd, maar bleef toch goed werken, door de afwisseling met de strategy stukjes, die ik heel origineel vond.
Design en verhaal ook beide dik in orde, het Mode7 luchtkasteel was toen nog indrukwekkend en de begleiding van die Cherub leuk gebracht. Muziek was vet (soms een tikje té theatraal) en bracht de juiste sfeer. 4*

Anachronox (2001)

4,5
Squall Lionheart (moderator)
Jup nog eens doen...

Vind dit een hele aparte RPG, een van de weinige 'console' RPGs op de PC, die ik ken.
Leuke sci-fi settings (Anachronox zelf het vetste) en coole karakters (vooral Democratus) en prachtige filmische cutscens met goeie voice-acting. Het lijkt qua geheel en opbouw alsof de makers af en toe gespiekd hebben bij Final VII, maar heeft toch een leuke, iets simpelere, eigen PC stijl twist.
Graphics vind ik nog erg meevallen eigenlijk, niet bijzonder, maar leuk genoeg om leven in de karakters en omgevingen te brengen. Ook erg leuke puzzels, maar een beetje weinig side quests eigenlijk.
Verhaal is top en ook vaak erg grappig, zonder de sfeer te verliezen.

Al met al eigenlijk een RPG die merkbaar probeert 2 werelden te verenigen en hier imo erg goed in slaagd -> 4,5*

Er zouden eigenlijk meerdere delen van komen en online ondersteuning, maar die plannen zijn geschrapt, door tegenvallende verkoop. Jammer, bewijst maar weer dat console en pc RPGs toch een compleet verschillend genre en blijkbaar ook markt zijn.

Assassin's Creed (2007)

Alternatieve titel: Assassin's Creed (Director's Cut Edition)

3,0
Squall Lionheart (moderator)
Net uitgegamed (binnen 5 dagen!) en het met de meeste lui hier wel eens eigenlijk. In het begin erg onder de indruk van de ziekelijk mooie graphics en sfeer en ook het verhaal leek apart te worden (kracht bijgezet door de begin message). Maar zo gauw als je in de 2de stad komt heb je het idd allemaal wel gezien en wordt de game ontzettend repetatief in gameplay en wat opvalt idd in voice-samples.

Echt zonde, eigenlijk heeft het spel alle juiste ingredienten, maar is de hele mix zo voorgekauwd dat het alle smaak verliest. Het sandbox aspect valt compleet weg, wat erg jammer is. De mooie toch best grote wereld komt totaal niet tot zijn recht zo.

Nu is het geen slechte game, absoluut niet, het speelt soepel, de bewegingen en gevechten zijn smooth, de opdrachten zijn opzich leuk om uit te voeren en het is gewoon echt een genot voor het oog, maar toch wel hard dat je na vijf dagen al op een next-gen titel bent uitgekeken. dan heb ik toch van soortgenoten PoP en Ico een stuk langer plezier gehad...

Verhaal leek erg cool, met de link naar de gevolgen in de toekomst, maar wat begon als best radicaal verhaal eindigd in suffe clichés, die bij lange na de potentie van de setting en achtergrond niet weten uit te buiten. Wederom zonde, na het uitspelen voelt die begin-statement meer als verklaring van mildheid.

Awesome Adventures of Captain Spirit, The (2018)

3,5
Squall Lionheart (moderator)
Ik kreeg juist erg de indruk dat dit gewoon ep1, of in ieder geval ½, was van LiS2.

Ik vond 'm toch wel best heavy weer. Heb er ook een stuk langer over gedaan dan een uur, zeker twee. Wel met alle interactions checken en objectives halen. Afgewisseld met een beetje liggen muziek luisteren, denkend aan je verongelukte ma, en zitten spelen met mijn men. En hoewel erg cliché en weer iets te dik d'r op, vond ik het jochie zijn, samenwonend met een violent drunk dad, toch best impact hebben. Nadat ik in mijn poging pa te pleasen, en kind zijnde er een spelletje van maakte, toch weer een uitbrander kreeg, was mijn eerste reactie, toen ik een toy gun tegen kwam en er stond shoot dad, ow shit. De zucht van opluchting als dad er toch lief op reageert, spreekt boekdelen. Ook dat het karakter desondanks nog relatable, en zelfs enigszins likeable, wordt. Power reveal op 't eind ook weer cool.

Maar hoewel best wat praise ook wat hmm's. Het voelde wel allemaal erg voorspelbaar en soms wat cheap. Met die 'play sequences' had iets meer gedaan kunnen worden. En voice acting soms meh, vooral de playing sounds, oftewel onomatopoeia, waren slecht. Ook bijna onvermijdelijk iets mindere soundtrack. Vooral aangehaalde Ma's song, hoewel mooi, was wel erg letterlijk. Maar al met al toch weer een intrigerende opening. Waar gaat het heen... Orphanage? Is dit nou gewoon het nieuwe main char? Een group of kids?
Ben iig weer onboard.

Before the Storm nog steeds niet gedaan trwns...

Ax Battler: A Legend of Golden Axe (1991)

Alternatieve titel: Ax Battler: Golden Axe Densetsu

4,0
Squall Lionheart (moderator)
Vreemde eend in de bijt van de Golden Axe reeks, de game lijkt op een oude Nes-stijl FF, maar de battles en dungeons zijn 2d platform hack en slash, ook random encounters dus en een wereld om uit te zoeken, alleen een stuk meer lineair als de Finals. Battle is wel erg leuk, beetje meer tactisch als de gewone Golden Axe, met buk-spring hak techniekjes voor elke soort vijand.

Toch nog een leuke aparte game, die een soort inleiding voor de RPG lijkt, wel een van mijn favo Gear titels -> 4*

Axelay (1992)

3,5
Squall Lionheart (moderator)
Was idd toen echt super mooie '3d' achtige stijl, waar een buddy van mij helemaal verslaafd aan was. Flying-Shooters nooit echt mijn ding geweest (behalve korte affaires met starfox, fantasy zone en parodius), maar deze was toch echt niet omheen te komen toendertijd. Laatst ook nog eens gegamed en opeens geschrokken ervan hoe pittig de gameplay was, helemaal niet meer gewend die old-school skills.

Wel erg leuk met het afwisselen van de drie soorten wapens, een plasma klodder, een missile achtig iets en een roterend geweer. Vooral die laatste is erg cool, de knop ingedrukt houden laat de guns van achter naar voor bewegen, waardoor je erg leuk rondom je nog kan schieten. Leuk ook dat het wisselen van wapens voor sommige vijanden essentieel is, waardoor er meer tactiek bij komt kijken als verwacht.

Azure Dreams (1997)

Alternatieve titel: Other Life: Azure Dreams

4,5
Squall Lionheart (moderator)
De 3de (europese) Rpg van Konami op de PSX, na Suikoden en Vandal Hearts, dus had hoge verwachtingen... In eerste instantie was ik teleurgesteld, het, in eerste opzicht, simplistische battle systeem en beperking tot een stad met een dungeon. De toren bestaat uit random-generated levels, die steeds moeilijker worden, als je eruit gaat, gaat je level terug naar 1, dus het uplevellen is alleen relevant voor je monsters (die behouden hun level). Het design en sfeer was ook wennen... dus een beetje aan de kant laten liggen toen.

Een half jaar later weer eens aan begonnen, omdat de stijl in het stadje wel leuk was en ben toen totaal erin blijven hangen, wat een top spel... Alles wat me in het begin stoorde aan het spel, werd uiteindelijk de kracht ervan, het had lang geduurd, maar uiteindelijk toch helemaal door deze game overwonnen.

Hij komt erg langzaam en moeilijk op gang, maar de rewards zijn groots. Je progress in de toren heeft een giga-invloed op het stadje, van in het begin kleine dingetjes, de mensen krijgen iets meer respect voor je, de interesse van babes neemt toe, naar een ziekenhuis openen en casino voor mini-games, tot uiteindelijk T-shirts met jouw gezicht erop, die in de stad worden verkocht en steeds meer mensen in lopen.

Er is ook veel aandacht voor het inrichten van je huis, met nieuwe meubels, foefjes en wallpapers, kan later zelfs een motor kopen.
Ook leuk is de aandacht voor relaties, het is op tijden soms een dating-sim, met naarmate je populairder wordt, steeds meer gegadigden zich aanbieden, op het laatst heb je een waar harem, dat er elke morgen om vecht om jou te wekken.

Battle systeem is toch ook leuk, geen random encounters en eigenlijk turn-based, maar speelt als real-time, na elke stap/actie van jou, doen de vijanden in het level hetzelfde, het tempo hiervan ligt erg hoog, dus tijdens het rennen door de level, merk je het pas als een vijand met dezelfde snelheid op jou afkomt, omdat jij rent, jij bepaalt dus de gamespeed eigenlijk. Het uplevelen is wazig, maar leuk omdat je equipment en monsters wel uplevelen, wordt je gedwongen hierop te focussen, wat zorgt voor extra band met bijv je zwaard, al een jaar hetzelfde zwaard, eindelijk opgekrikt tot +10, vreselijk als je dan op een rust trap stapt (-1).

Karakters en verhaal zijn te gek en de vrijheid die je hierin hebt maken het top, moet er even aan wennen, maar zal zich uiteindelijk ontpoppen tot een heel persoonlijke leuke ervaring -> 4,5*