Herken mij wel in het bericht van Richiedoom. Echter gingen de tekortkomingen mij dusdanig storen dat ik de game na een goede 25 uur aan de kant gelegd heb.

Ik wil gezegd hebben dat de vormgeving van Hogwards subliem is. Ook straalt de game uit dat er met passie voor de franchise aan gewerkt is.
Echter zijn er een aantal zaken op gebied van gameplay die mijns inziens niet in orde waren;

- Zo heb ik nooit echt kunnen wennen aan dat switchen van spell groepen. Dit werkte gewoon niet soepel genoeg.
- Physics puzzles werkten niet lekker.
- Veel quests, zowel hoofd als side, waren niet echt boeiend
- Game gooit er teveel mechanics in (potions brewen, wezens vangen, deze wezens farmen voor upgrade resources, etc.)

Wil er een krappe voldoende aan kwijt omdat ik de presentatie van Hogwards erg indrukwekkend vond. Ook heb ik mij er in het begin prima mee vermaakt. Jammer dat de game niet helemaal overeind blijft bij langer spelen.

Enorm gebalanceerde game met een stijle ‘learning curve’.

In het begin voelde het allemaal behoorlijk overweldigend; combos leren en je defence op orde krijgen dmv perfect getimede dodges, parry’s en positionering.
Gedurdende je play through(‘s) ontwikkel je deze skills echter dusdanig dat je op een gegeven moment levels kan voltooien zonder dood te gaan. Wat helpt is dat dit gehele leerproces enorm leuk (en soms wat reperterend) is.

Kwaliteit ipv kwantiteit.
De game heeft slechts 5 levels die een gevorderde speler in een uur wel kan doorkruisen. Deze level’s zijn echter wel prachtig en met aandacht vormgegeven. Ik merk steeds vaker in games dat mij dit meer trekt dan de eindeloze openwerelden die je tegenwoordig veel ziet.

De gameplay is net als de visuals rijk en stijlvol. Nadat ik de platinum trophy op ps5 gehaald had, had ik nog steeds zin om een playthrough te doen. Kijken of het nog soepeler kon en met minder ‘deaths’.

Een pareltje.