menu

Hier kun je zien welke berichten jerome998 als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Last of Us: Part II, The (2020)

Alternatieve titel: The Last of Us: Part II Remastered

5,0
Zo zonde van alle controverse rondom de release, want wat een machtig spel is dit geworden.

Qua storytelling ongeveer het beste wat ik tot op heden heb gezien.

De enige spoiler die ik van tevoren mee heb gekregen is dat je vanaf halverwege een groot gedeelte met Abby speelt. Daar had ik in het begin mijn bedenkingen bij, maar al meteen vanaf het moment dat je met haar door het stadion loopt (adembenemend hoe daar een samenleving is ingericht) waren mijn twijfels weg. Vanuit Abby's perspectief krijgen we een immens nieuw zicht van de wereldopbouw van The Last of Us. Mede daardoor was haar verhaallijn volledig de moeite waard en vanaf dit punt heb ik 9 uur aan een stuk achter de PS4 gezeten omdat ik zo benieuwd was hoe het geheel zich zou ontvouwen.

De oorlog tussen de WLF en Scars, de duizelingwekkende oversteek van Lev en Abby tussen skyscrapers, Abby's ijzingwekkende tocht door de kelder van het ziekenhuis, de slag in vuur en vlam bij het eiland van de Scars (die me overigens wat deed denken aan de sektes uit Horizon Zero Dawn). Met name door de spectaculaire graphics, belichting en gedetailleerde locaties maakte dit allemaal extra veel indruk.

The Last of Us Part 2 heeft bij mij simpelweg te lang in de wacht gelegen, maar sinds de release van de tv-serie wist ik al vrij snel dat ik Part 2 gespeeld wilde hebben voordat ik ook maar mogelijk iets van tv-beelden van dit deel zou kunnen meekrijgen. Normaal gesproken ben ik een hele trage gamer, maar na die sessie van 9 uur was ik toch ineens vlot bij het einde, waardoor ik wel een klein beetje spijt heb dat de eerste ervaring er nu al weer op zit.

Aan de andere kant ben ik wel iemand de graag locaties volledig uitpluist om alle voorraden en verzamelitems op te rapen, dus ik draai me vaak helemaal dol in de grote hoeveelheid aan ruimtes. Na de eerste playthrough kun je onder andere oneindige munitie, oneindig vervaardigen en oneindige gebruiksduur van meleewapens ontgrendelen. Hierdoor kijk ik er wel weer extra naar uit naar de new game+, om dan extra te kunnen genieten van de rijke omgevingen en het verhaal en de mogelijkheden die je dan krijgt om confrontaties over the top aan te pakken, of bijvoorbeeld alleen met een honkbalknuppel in de aanval te gaan.

Wat het meeste indruk heeft gemaakt is de storytelling in combinatie met overleven in een onzekere, keiharde wereld. De gruwel die alle hoofdpersonages doorstaan roept zoveel innerlijke dilemma's op. Na Joel's dood was ik gedreven om Abby te pakken. De beestachtige manier van haar wraak kon ik niet loslaten. Tot ver in Abby's verhaallijn was ik nog overtuigd dat Ellie's wraak rechtvaardig zou zijn. Het was bijna onmogelijk voor me om vanuit Abby's perspectief de confrontatie met Ellie aan te gaan in het theater. Maar toch, aan het einde, wanneer Abby aan het strand bijna dood vastgeknoopt hangt, begon ik te twijfelen welk lot ik haar gunde. Ik meende ergens gelezen te hebben dat je de keuze zou krijgen om Abby wel of niet in leven te laten, dus ik was verrast dat dit moment niet kwam. Maar ik denk dat haar wel of niet doden geen van beiden voldoening zou hebben gegeven. Zowel Ellie als Abby is bijna alles kwijtgeraakt wat enige waarde in hun leven had, ze belanden in een neerwaartse spiraal van destructie. Daardoor vindt ik het wel mooi en symbolisch dat ze beiden in leven blijven en moeten leren leven met de keuzes die ze gemaakt hebben. Dat Abby aan het einde al totaal geen drang meer voelde om de confrontatie met Ellie aan te gaan gaf wel de doorslag dat ik er vrede mee had om haar in leven te laten.

Ik noem nog 1 voorbeeld van de (tal aan) vertelstructuren die indruk maakte, dit bericht is al veel langer dan ik had gepland. Nadat Ellie in het aquarium heeft afgerekend met Alice, Owen en Mel heb je nog de indruk dat dit noodzaak was om dichter bij Abby te komen. Maar nadat je door Abby's verhaallijn later terugkeert bij het aquarium en deze 3 dood treft, gruwelde ik eigenlijk van de onomkeerbare consequenties die Ellie's wraak achterlaat.

drezic schreef:
ik heb één van de liedjes (Pearl Jam - future days) wel in mijn favorites lijst staan nu.
De versie van Troy Baker (Joel) staat ook op Spotify, ik pinkte net weer een traantje weg na het spel gister uitgespeeld te hebben. Leuk detail ook dat in de muziekwinkel in de binnenstad van Seattle de poster van het betreffende Pearl Jam-album hangt.

Op vele facetten is dit het meest indrukwekkende spel dat ik tot op heden heb doorlopen. De hoeveelheid details in ieder aspect is adembenemend. Verhaaltechnisch hebben games ook echt een revolutie doorgemaakt in de afgelopen 10 jaar. De meeste films staan in het niet bij de vertelstructuur van The Last of Us Part 2. Ik ontdek ook steeds meer dat de balans tussen een goed verhaal en gameplay mij het meeste raken. Ik heb onder andere nog Until Dawn en Life is Strange klaarliggen om een waarschijnlijk nog meer cinematografische ervaring in gamen te gaan ervaren.

5 Sterretjes en voorlopig op #1 in mijn top 10.