Uncharted 3: Drake’s Deception

Uncharted 3 is waarschijnlijk de game waar ik het meest naar heb uitgekeken in mijn leven. Als jochie was ik helemaal weg van de Jak and Daxter serie op de Playstation 2, in mijn opinie nog steeds de beste PS2 franchise ooit samen met de GTA spellen. Als ik weer eens klaar was met Jak 2, 3 en X kon ik weer beginnen aan de Ratchet & Clank spellen en het verveelde nooit. Nog voor de PlayStation 2, toen ik nog echt jong was, hadden sommige vrienden van mijn een PlayStation 1. Van games als Harry Potter en Rayman 2 (PC versie was voor mij toch wel veel mooier) kon ik geen genoeg krijgen maar de Crash Bandicoot games waren het hoogtepunt. Vooral met Crash 2 en Jak 2 leverde Naughty Dog meesterwerken af in de gamewereld. Het zijn die spellen geweest waardoor ik nu zo van games ben gaan houden en dan met name het third-person adventure genre.

Ik heb nu sinds een jaar een PlayStation 3 in mijn bezit en Naughty Dog brengt opnieuw met gemak de beste games van deze generatie naar de console. Uncharted 1 is fantastisch. Uncharted 2 gaat nog een stapje verder. Het zijn prachtige games maar ze behaalden niet het niveau van Jak 2 en 3. Zal Uncharted 3 daar verandering in gaan brengen?

Mijn verwachtingen waren hoog. De trailer was ontzettend goed. Ik denk dat ik hem wel 50 keer heb afgespeeld. Uncharted 3 zou 2 November in de winkel komen te liggen en ik kon haast niet wachten. Toen ik zaterdag middag wakker werd en hier op GamesMeter las dat hij vroegtijdig in de winkel verschenen was ben ik meteen naar de MediaMarkt gecrost en heb de special edition gekocht. Leuke uitgave trouwens, wat artwork hier en daar en wat extra’s voor MP.

Chapter 1 begint apart. Na de intro mag je nog niet meteen lopen met Drake maar bevind je je meteen in een vuistgevecht. Een perfecte manier om het nieuwe combat systeem uit te proberen. Het werkt inderdaad beter als in voorgaande delen en er zitten een aantal leuke toevoegingen bij zoals het bespringen van enemy’s.

Chapter 2 is ook erg leuk en verfrissend. Ik las hierboven een reactie van iemand die het makkelijk scoren vond en daar ben ik het niet geheel mee oneens maar Naughty Dog zorgt er wel voor dat de gemiddelde Uncharted fanboy ontzettend vrolijk word. Chapter 2 is orgineel, leuk en geeft de nodige uitleg over de situatie van het heden. Op deze manier word de relatie tussen Drake en Sully nog wat aangedikt. Ik vind dan ook onzin dat mensen zeggen dat in Uncharted 3 minder diepgang zit. Integendeel zelfs, in U2 had Sully een redelijk kleine rol maar hier is hij bijna net zo’n grote sidekick als Daxter. Het word duidelijk dat Drake en Sully veel om elkaar geven, meer dan alleen vrienden zijn en je gaat meeleven met Nathan als hij telkens weer te horen krijgt dat Sully misschien te oud word omdat het ook een beetje zijn verantwoordelijkheid is.

Nu ik het toch even over de personages heb kan ik net zo goed meteen iedereen langsgaan. Cutter is een fantastische toevoeging. Hij heeft een leuk accent, past in het team en mede dankzij zijn claustrofobie is hij ook nog eens grappig. Zowel Chloe als Elena vond ik hier een soort bijrol hebben. Ze waren allebei een paar chapters aanwezig waarna je ze nooit meer zag. Ze helpen je met het een en ander maar zijn verder geen belangrijk deel van je avontuur. Niet zoals Sully, die je tot het bittere eind volgt. Marlowe en Talbot zijn beide interessante bad guy’s. Of nou ja, “guys” is misschien wat misplaats maar jullie begrijpen wat ik bedoel. Ik had wel het idee dat die Talbot vervloekt was of dat hij niet menselijk was of iets dergelijks. Hij kwam vrolijk aanlopen nadat Cutter hem neerschoot, leek soms opeens mijlenver voor te liggen in die achtervolging (alsof er meerder Talbot’s waren) en in een vuistgevecht was hij ook niet bepaald makkelijk om te krijgen. Hoe zit het eigenlijk met die dode vijand die in het gras ligt. Zijn gezicht is uitgemergeld en groen. Is dat wel eens uitgelegt?

In het begin van de game zit al snel een hoogtepunt: Chateau! Wat een fantastisch level. Nog voordat je het gebouw betreed moet je eerst nog even door de jungle. Dat was het moment waarbij ik dacht: “Wow, de graphics zijn echt goed!”. Uncharted 1 en 2 hadden allebei prima graphics maar ik vind persoonlijk dat dat ook vereist is tegenwoordig. Het hoort er gewoon strak en scherp uit te zien anders faal je als developer. De manier waarop het zonlicht door de bomen schijnt en de schaduwen op de bewegende Drake te zien zijn vond ik echt mindblowing! Deze game moet ik echt eens gaan spelen op een veel te dure LED tv om eens te zien hoe achterlijk goed een PS3 game er uit kan zien. Het chateau zelf is een leuk level. Weer lekker klauteren zoals altijd en dankzij de finale is het een van de hoogtepunten van de game.

Een ander hoogepunt is het zinkende schip. Je word achtervolgt door water, loop tegen muren op doordat het schip kantelt en nog moet je uitkijken voor vijanden. Net zoals bijna alle chapters uit de games is het erg cinematisch en verdiend de actie een pluimpje.

Het mooiste/vetste stuk uit Uncharted 3 is ongetwijveld de vliegtuig crash. Er ontstaat een gat in het vliegtuig waardoor alle bagage naar buiten word gezogen en niet veel later word je zelf door de lucht gesmeten. En dan met name het stuk dat je die kist probeert vast te houden terwijl je naar beneden stort. Dat was echt prachtig. Het neerdalen in de Rub Al Khali woestijn (650.000 vierkante kilometer!) en de reis van Drake door de woestijn is perfect. Je mag lopen over de zanduinen waaraan geen einde lijkt te komen. Je ziet Drake overdag gemarteld worden door de hitte en s’ nachts rillen van de kou. Het is op dat moment net alsof je naar een film kijkt inclusief oases en fata morgana’s.

Tot slot bevind je je nog in Ubar. Opnieuw een mythische stad, net als in deel 2. Echter kan Shangri-La wat mij betreft nog wat leren van de ondergang van Iram. Erg vet om te zien hoe je over brokstukken klautert terwijl het drijfzand je omsingeld. Je had in U2 ook al zo’n stuk dat je over een lange brug rent die instort. Zoiets zat hier ook in en dat doet me altijd denken aan een van de laatste stukken uit Jak 3. Talbot zou je als eindbaas kunnen zien en ik was ietwat teleurgesteld omdat ik hier een aantal berichten had gelezen in de trant van “en dan moet de grote finale nog komen”. Ik had verwacht dat Marlowe in 1 of ander monster zou veranderen en dat het super epic zou worden maar dat gebeurde absoluut niet dus in die zin ben ik wel een beetje teleurgesteld.

Ik lees hierboven zat berichten van mensen die de shoot-outs kut vonden en het richten minder makkelijk vonden. Ik heb hierzelf geen last van gehad. Sterker nog, ik vond de shoot-outs leuker als in de voorgaande delen. Zoals Kiriyama al zei moet je je nu vaker verplaatsen en kan je niet achter een muurtje blijven zitten. Je moet wat meer ontwijken, soms sneller zijn. Inderdaad is het frusterend als je vastgepakt word door de ene vijand en door een ander meteen daarna uitgeschakeld word door een rifle of rpg maar dan probeer je het gewoon nog een keer op een andere manier. Zoals ik al zei heb ik nooit het gevoel gehad dat de game mij naait. Ik was gewoon niet goed genoeg bezig en moest het op een andere manier aanpakken om verder te komen. Een goed voorbeeld is die kerel in armor suit op dat schip midden in de zee. Daar heb ik behoorlijk lang vast gezeten maar als het dan uiteindelijk lukt kan je ook trots zijn op jezelf.

Conclusie:

Uncharted 3 is het voorbeeld van een perfecte adventure game. Zo hoort het nou. Ik geef toe dat het inderdaad een herhaling kan zijn van zijn voorgangers maar dat vind ik geen minpunt. Dit is Uncharted in volle glorie. Opnieuw begeef je je op fantastische locaties. Of het een simpel vliegveld is of een gigantische woestijn, het is allemaal prachtig. De puzzles zijn dit keer wat lastiger maar nog steeds niet erg moeilijk. De muziek zal nooit helemaal mijn ding worden maar het past natuurlijk perfect bij dit soort spellen en ik vond hem wat beter klinken als in de eerste twee delen. Drake beweegt zich zeer realistich (Hij duwt zichzelf weg van muren / er blijft zand in zijn haar zitten) en zoals velen al zeiden is dit waarschijnlijk de best looking game op de PlayStation 3 vandaag de dag. De Single Player zal ik nog vaak genoeg uitspelen en ik ga nu voor het eerst eens bezig met de Multiplayer. Je kan weer lekker treasure hunten en trophies verzamelen maar waar zijn de MP trophies gebleven?

Ik kijk er naar uit om dit over een paar jaar eens te spelen op de dikke OLED televisies of wat ze dan ook mogen hebben uitgevonden. Ik weet zeker dat het er dan nog steeds fantastisch uit zal zien en ik twijvel er zeker niet aan dat Uncharted 3 de tand des tijds zal doorstaan.