menu

Hier kun je zien welke berichten René. als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Call of Duty: Black Ops (2010)

0,5
Wat een klotegame. Grapihics zijn veel minder dan zijn voorgangers Modern Warfare 1 zag er veel beter uit dan deze game, qua gameplay is er geen enkele vooruitgang. Er zijn enkel wat nieuwe opties en de honden uit COD4 zijn er in gestopt, ze hadden net zo goed een update voor Modern Warfare kunnen uitgeven. Onbegrijpelijk dat dit zo'n hype is en belachelijk dat diehard fans hier geen enkele kritiek op hebben. Pure geldklopperij.

Donkey Kong Country 2: Diddy's Kong Quest (1995)

Alternatieve titel: Super Donkey Kong 2: Dixie & Diddy

5,0
Een van de beste games ooit. Beter dan de eerste, vanwege de moeilijkheidsgraad. Deze lag zo hoog bij deze game (als je alle DK-munten wilde halen tenminste) dat je soms enorm gefrustreerd kon worden. Maar op een leuke manier. Ik kon de game nooit wegleggen en ik moest en zou het level uitspelen. Ook de muziek en de graphics waren (voor die tijd uiteraard) geweldig. Ik keek m'n ogen uit toentertijd, maar zelfs vandaag de dag ziet het er nog erg goed uit.

Ook een groot voordeel was dat je deze game tegen elkaar kon spelen. Met de Mario-games kon dit alleen maar met elkaar, maar dat is helemaal niks. Wanneer je tegen elkaar speelt voel je toch wat druk als je net gezien hebt dat je broertje een moeilijk level in één keer gehaald heeft.

Het enige kleine minpuntje dat ik kan bedenken was het level met de hetelucht-balonnen in het tweede eiland. Het level waar je een uur op een ballon moest zweven met Rambi. Flikkerde je dan weer van de ballon af omdat je Rambi reageerde op één van de vijanden dan moest je het weer helemaal overnieuw doen. Maar goed, voor 1 op de meer dan 100 levels gaat dit niet minder worden dan een 5,0.

Donkey Kong Country Returns (2010)

Alternatieve titel: Donkey Kong Country Returns 3D

4,0
Erg vette game. Ik ga nog geen definitief cijfer geven, ik ben pas bij wereld 5, en ik wil toch wachten tot ik de game helemaal uitgespeeld heb. Ik speel co-op, samen met m'n broertje. Tot nu toe zijn de levels erg gevarieerd. Prachtige achtergronden, dit doet me heel erg denken aan de DKC reeks, toen keek ik m'n ogen uit, dat doe ik nu weer.

Gehiemen zijn erg moeilijk te vinden (heb alleen eiland 1 tot nu toe helemaal 100% gehaald) en de levels op zich beginnen inmiddels redelijk pittig te worden. De Gameplay vind ik ook erg goed, alhoewel ik nog wel eens wil schudden met m'n wii-mote, gewoon omdat ik intens bezig ben, maar dat zal toch grotendeels aan mij liggen. Zeker omdat het m'n broertje nooit overkomt.

De karretjes, zijn weer terug, dit was al in de trailer te zien en zijn even moeilijk als in DKC. Je ziet snel geheimen over het hoofd en mag dan weer overnieuw beginnen (als je100% wil iig). Omdat je in de co-op met z'n tweeën in een karretje zit kan je beide drukken om te springen. Er hoeft er maar één een fout te maken en je bent dood. Heel lang over gedaan, prachtig. De 'raket' waar je op zit die je moet besturen door de A-knop in te drukken is een iets mindere toevoeging, maar zeker geen slechte. Ook dit is behoorlijk moeilijk, zeker met z'n tweeën.

Nadelen zijn toch wel dat er een hele andere sfeer heerst dan in DKC1. Ondanks dat deze game qua muziek heel erg overeenkomt. (zelfs de muziek in bonuslevels is exact hetzelfde als in DKC1). Toch mis ik iets, de vijanden, alhoewel heel leuk, het zijn geen kremlins, die ik toch wel mis. Cranky is een stuk minder chagarijnig, en daarmee grappig dan in de DKC reeks, en sowieso is hij (tot nu toe) de enige Kong die je tegenkomt, jammer.

Daarmee komt ook dat je game dus automatisch gesaved wordt, iets wat z'n voordelen heeft, want als je game-over gaat kan je dus eigenlijk gewoon verder gamen, maar ook z'n nadelen. Ik vond het toch wel wat hebben vroeger als je levels opnieuw moest doen omdat je weer game-over was gegaan. Hier maakt het eigenlijk niks uit hoevaak je game-over gaat. Je begint bij exact hetzelfde level, weer met 3 levens.

Ook Funky Kong is weg, je kan nu continu tussen eilanden switchen, dat biedt eigenlijk alleen maar voordelen, maar een heel klein nadeel: de munten die je verzamelt om Cranky te betalen voor Items heb je in overvloed. Ik heb er nu 300, mede omdat ik nogal wat dood ben gegaan, waardoor je niet echt een uitdaging hebt. Vroeger kon heb behoorlijk frustrerend werken als je je game moest saven of van het eiland af wou en net niet voldoende munten had. Frustrerend op een goede manier, dat vond ik athans, het maakte wel deel uit van de charme van de game.

Ook is de competitie tussen 2 spelers weggehaald. Je kunt, zoals ik nu doe, wel op een veel beter manier co-op spelen als voorheen, maar ik vond de tegen elkaar gamen modus op de DKC's ook wel wat hebben. Time-trial voegt verder ook weinig toe. Ben ik sowieso niet zo'n fan van, zeker niet in een platformer.

Ten slotte mis ik ook de variatie qua dieren, die kan uiteraard nog komen, maar tot nu toe is het slechts Rambi. Sowieso zijn er geen zwemlevels meer, waardoor die zwaardvis (ben even z'n naam kwijt) al wordt afgeschreven. Toch had ik het wel een toevoeging gevonden als die papagaai (ook zijn naam ben ik even kwijt) terug zou komen als speelbaar character. Dit voegte in b.v. DKC2 qua gameplay wel heel veel toe. (denk aan dat level met die wind in de doornstruiken, of de race tegen die andere papagaai, dat waren enorm moeilijke levels).

Ik ben heel benieuwd wat er nog gaat komen, stiekem hoop ik toch op een King K. Rool als eindbaas, ondanks dat hij de hele game niet voorkomt. Dat 'ding' dat ze nu hebben verzonnen, is wel grappig, maar lang geen King K. Rool.

Ook hoop ik dat de moeilijkheidsgraad lekker hoog blijft liggen. Ook met name bij de eindbaas van de game, hopelijk doe ik er weer 100 keer over voordat ik deze heb verslagen. Dan zal ik m'n definitieve mening geven, die ondanks dat hij in vergelijking minder is dan zijn 'voorgangers' toch wel een heel hoog cijfer gaat krijgen.

GoldenEye 007 (1997)

4,5
Fantastische game, helemaal grijs gespeeld vroeger.

Eigenlijk puur en alleen maar omdat ik veel mensen kende die deze game ook speelde. Uren lang achter elkaar alleen maar tegen elkaar gegamed. Soms waren we met z'n vijven en dan moest degene die laatste werd de controller doorgeven. Ik kan me niet voorstellen dat ik minder als 100 uur plezier aan deze game beleefd heb.

Tegenwoordig is dit enorm achterhaald. Zelfs uit nostralgie ga ik deze game niet meer spelen. Dat doet alleen maar afbreuk aan mijn huidige gedachten over deze game. Dat zou net zoiets zijn als de film 'It' nu terug kijken, die je vroeger zo eng vond. Ben toch wel benieuwd naar de remake. Met de huidige shooters vind ik de afwezigheid van een goede splitscreen-multiplayer eigenlijk wel jammer, met name omdat ik een soortgelijke game als deze mis. Het voegt toch wel iets toe als je precies ziet waar je concurrenten lopen. Laatst wel COD met z'n 3-en splitscreen gespeeld, maar dan loop je eerst drie kwartier voordat je iemand tegenkomt. Ook al zitten er kleinere levels tussen die wel leuk zijn op deze manier, dat zijn er maar twee, dus dat wordt weer eentonig.

Singleplayer was ook wel aardig, kan me er niet zo heel veel meer van herinneren, behalve dat ik op een gegeven moment de plaats had gevonden waar de vijanden 'tot leven' kwamen. Deze werden in sommige levels, om de moeilijkheidsgraad te verhogen, constant vanuit het niks opgeroepen. Net alsof je tegenstander in COD precies voor je neus spawnt. Dat is voor m'n gevoel het enige wat mis is met deze game.

4,5*

Lufia II: Rise of the Sinistrals (1995)

Alternatieve titel: Lufia

4,0
De allereerste RPG die ik gespeeld heb. Was Nederlands en er zat een guide bij.
De vijanden waren gevarieerd en maakte vroeger zelfs nog indruk. Het verhaal was aardig, de puzzle's heel goed. Eigenlijk heeft Lufia alles wat een RPG moet hebben, met als hoogtepunt de oude grot.

De oude grot zelf heb ik vele malen geprobeerd uit te spelen, altijd ging ik dood in de kamers 80-90. Ongelooflijk moeilijke draken die je in 2 beurten aanvallen afmaakte. Ook altijd het dilemma als je de oude grot uitkon, door middel van zo'n item dat je kon vinden. Dan vond je in kamer 70 een hele goede blauwe schat die je eigenlijk wel wou houden. Dan moest je kiezen tussen teruggaan, of doorlopen in de wetenschap dat je het waarschijnlijk ook dit keer niet zou overleven. Alles was perfect aan dit principe, op de laatste kamer na. Het feit dat daar een enorme rode kwal stond die je niet mocht doden, maar je moest juist jezelf dood laten gaan was toch wel een teleurstelling. Ik had altijd gehoopt op een 5de sinistral.

Verder is het af en toe te makkelijk. De eerste keer dat je 1 van de Sinistrals tegenkwam (Ik geloof Gades) moest je je dood laten gaan, dat was de bedoeling athans, maar als je een beetje getrained had kon je hem al verslaan, en toen was je nog niet eens op de helft van het verhaal.

Ook zit er een bug in, die toch jammer is. Zo moest/kon je een aantal drakeneieren verzamelen. Deze werden bewaakt door, joh, een draak. Deze draak had het maximale aantal levens. Dit betekende helaas ook dat als je de draak levens gaf, de teller als het ware weer vanaf 0 begon. dus stel hij had 10.000 levens, het maximale, en je gaf hem 30 HP dan had hij daarna nog maar 30 levens. Toen je hier een keer achter was gekomen deed je dit niet meer, omdat de utidaging dan ook gelijk weg was.

Dit was de eerste game die ik speelde waarin je complete vrijheid had, dit zal vast bij eerdere spellen wel het geval geweest zijn, maar ik vond het fantastisch. Toen je je vliegende schip had kon je weer naar het begin, niet dat het veel nut had verder, maar het was wel grappig om te zien hoe makkeiljk je de vijanden daar, waar je ooit zoveel moeite mee had nu kon verslaan.

Ten slotte, de eindbazen, de vier sinistrals, waren ook te makkelijk. De eerste zoals ik al zei kon je al verslaan toen je nog niet op de helft van het verhaal was, de rest was wel sterker uiteraard, maar ook niet echt een uitdaging. Pas bij Chrono Trigger kwam ik erachter hoe vijanden ondanks training toch heel moeilijk kunnen blijven.

Al met al toch honderden uren plezier mee gehad.

Mario Kart Wii (2008)

4,0
Leuke game. Een van de weinige games op de Wii waarbij de multiplayer via internet gewoon goed werkt. (Al heb je soms last van cheaters, maar die blijf je helaas overal houden).
Een heel groot nadeel van deze game is het blauwe schild. Dit had ik nog niet eens zo heel erg gevonden als dit item één, maximaal twee keer per race voorbij kwam en dit in lap 3/3 niet meer gebeurde, maar dit is niet het geval. Zo komt het voor dat je hier mee te maken krijgt als je 3sec. voor de finish rijdt. Ook is het me wel eens overkomen dat ik er 4 per race zag. Dit is gewoon belachelijk. Hiermee zorg je er voor dat een game niet meer om skills draait, maar om geluk.
Toch een 4,0* omdat het zeker niet altijd zo is dat er uberhaupt een blauw schild in een race voorkomt, zeker niet een die bapalend is. Ook omdat ik in de multiplayer, zowel met vrienden als online heel wat uur van m'n leven weggegooid heb.