menu

Hier kun je zien welke berichten Princess Piranha als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Paper Mario (2000)

4,5
Wat een fantastisch spel!

Heb het afgelopen vrijdag uitgespeeld en heb zelfs bijna een traantje moeten wegpinken op het eind. Ik heb minuten lang naar het 'The End' scherm zitten kijken en luisteren naar de prachtige muziek. Stiekem hopen dat er nog iets gaat gebeuren, maar tegelijk ook beseft dat het klaar is.

Ik heb echt genoten van deze game, van begin tot het eind. Het heeft nooit verveeld en heeft bijna geen minpuntjes. De muziek was geweldig, de dialogen waren leuk en vaak ook erg grappig. (Toch een aantal keer hardop moeten lachen ) Het battle systeem ben ik ook weg van, maar dat was ik al door Paper Mario TTYD. Iedere wereld had zijn eigen sfeer en verhaal, waardoor het steeds weer anders was.

Het enige wat ik dan te klagen heb, is dat de eindbaas tegen viel. Ik had verschillende items bewaard, maar uiteindelijk maar 1 nodig gehad. Hoewel dat aan de ene kant ook wel weer het gevoel geeft dat je het gewoon goed hebt gedaan

Paper Mario: Sticker Star (2012)

3,0
Na zo'n 31 uur bijna 100% uitgespeeld (op het Wiggler boek na), waarvan 24 uur besteed aan het hoofddoel en de rest voor de achievements

Het feit dat ik het bleef spelen puur om de eindbaas te verslaan en er dan mee kon stoppen zegt al heel veel. Het voelde allemaal niet zo uitgebreid als Paper Mario 1 en 2. Wat ook niet zo gek is, want naast het Sticker Museum was er niks extra's.

Mijn grootste ergernis is misschien wel de stickers. Het systeem is leuk, maar het werkt erg vervelend dat je voor een aantal eindbazen specifieke stickers nodig had om die te kunnen verslaan. Bij sommige was het nog wel te bedenken wat je kon gebruiken, maar de meeste had ik niet zelf kunnen bedenken, die heb ik dan ook gewoon opgezocht in een walkthrough, iets wat ik niet graag doe bij games. Maar aan de andere kant had ik ook geen zin om ongeveer 50 stickers uit te proberen en hopen dat het werkt.

Natuurlijk waren er ook leuke dingen. De Blooper eindbaas die op het ritme van de muziek bewoog en klapte was haast te schattig om te verslaan. Het leukste uit de game vond ik het Boo landhuis. Heel veel sfeer en leuk uitgewerkt. Muziek klonk goed, maar was helaas niet altijd even pakkend. 3D daarentegen was echt geweldig! Een van de weinige 3DS games waar je het heel goed merkt en ziet. Gaf toch net iets extra's.

Ik miste het level-up systeem, HP uitbreiden was niet genoeg. Ook vond ik het missen van een partner naast je erg jammer. Mijn conclusie is dus, een aardige game, hier en daar wel grappig, toffe 3D effecten, maar er had helaas zo veel meer in kunnen zitten.

Paper Mario: The Origami King (2020)

3,5
Op populair verzoek Hier eindelijk mijn eindoordeel voor Paper Mario: The Origami King

Is het gewoon een leuk game? Ja!
Is het een goede Paper Mario game? Uhm, jaaa, maar ook nee, het is.... het is ingewikkeld!

Deze game doet zoveel wél goed, dat ik er absoluut veel plezier aan heb beleefd. Maar het blijft soms bitterzoet, want als groot fan van deze gamereeks weet ik wat er eigenlijk in had moeten zitten, wat we missen, waardoor het een veel betere en gedenkwaardige game zou zijn. Sterker nog, ik was alweer compleet vergeten dat ik deze game überhaupt had gespeeld dit jaar, uitgespeeld zelfs! Voor mij voelt deze game alsof er rare ontwerp- en gamedesignkeuzes van bovenaf worden gemaakt. Hiervoor verdenk ik Miyamoto. Er komt steeds meer aan het licht dat hij rare en ouderwetse eisen stelt. Bij Paper Mario Sticker Star zei hij: "Heeft deze game wel een verhaal nodig?" Resultaat: Het verhaaltje is héél minimaal in Sticker Star en draaide dus vooral op een saaie ongeïnspireerde wereld en een falend battle systeem. Ook bij games zoals Galaxy ging het bijna mis. Rosalina had er bijna niet ingezeten en de Space Observatory ook niet als het aan Miyamoto lag. Hiervoor heeft iemand anders hard gevochten en gelukkig maar! Miyamoto wilt het liefst dat alles zo klassiek mogelijk Mario is. Geen overworlds, geen nieuwe personages, geen nieuwe werelden. Dit gezegd hebbende, ik vind dat het team het uitstekend heeft gedaan om overal het uiterste op te zoeken binnen de limieten die ze opgesteld kregen! Wat ik zo leuk en mooi vond, zal ik straks mee afsluiten. Anders eindig ik op negatieve noot.

Goed, wat ging er voor mij mis? Vooral het battle systeem. (Zeker als je tijdens je eerste speelbeurt dit systeem al zat bent, oeps!) Het is leuk verzonnen, ze wisten er leuke kleine twists aan te geven, maar het paste voor mij niet bij deze game. Het was vaak langdradig en meer frustrerend. De optie om weg te rennen had zo weinig slagingskans, dat je helaas de battles wel moet doen. Persoonlijk zag ik niet altijd even snel de oplossing hoe je de ringen moest draaien of schuiven, waardoor je gewoon gefrustreerd aan het puzzelen bent, in plaats van bezig zijn met een battle. Gelukkig kon je veel geld naar de Toads smijten zodat zij het deels voor je oplosten. Bij de bossbattles was het even anders, hier stond de boss in het midden en moest je ernaartoe zien te komen. Leuke verandering! Maar, hele grote maar, ze zijn erg langdradig als je niet direct snapt wat je moet doen. Soms was het zo specifiek. Dat had dan te maken met de plek waar je stond, het juiste moment in de cyclus van de boss of de juiste actiecirkel gebruiken. Trial and error wordt door de structuur van de circle battles erg afgestraft, want het duurt zo lang voordat je het wéér opnieuw kan proberen.

Het missen van partners is natuurlijk jammer, maar deze game liet ons wel proeven hoe een alternatief kon zijn. Gewoon af en toe een reispartner, dit hielp ontzettend voor de progressie van het verhaal, maar ook het gevoel dat je echt wat belangrijks aan het doen was in de game. Je was echt die personages aan het helpen en samen iets aan het beleven. De stukken in de game waarin dit niet echt meer zit zijn dan ook stukken minder memorabel en stukken minder sterk. Daarom vind ik naarmate de game vordert het minder leuk, want je gaat steeds meer weg van de wereld en de focus ligt dan meer en meer op origami. En logisch, natuurlijk is de eindbaas ook weer met het cirkelsysteem.

Een van de sterkste punten van deze game is het schrijfwerk. Met dit fantastische schrijfwerk hebben ze zelfs de saaie kantoorartikel bosses ieder een eigen karakter kunnen geven! Ze werden ook omringd door leuke acties of settings vooraf. Een fijne verzachtende pleister op het gemis van unieke personages. De hele game door heb ik oprecht vaak moeten lachen. Door wat er gezegd werd, maar ook door wat er gebeurd. Ze maken ook gebruik van de camera om de komische en actievolle momenten nóg beter over te laten komen, super goed gedaan! Mijn favoriete stukjes waren denk ik het theater, disco en alle geheime cafés die je kon vinden. De game was niet alleen grappig, er is ook ruimte voor emotie. Het stukje met Bobby zag ik niet aankomen, dus ik was best geschokt tijdens die scene. Kon eigenlijk ook niet geloven dat hij weg zou blijven. In ieder geval knap gedaan, in die korte tijd dat hij met ons meereisde was ik dus al aan hem gaan hechten!

En de werelden zelf natuurlijk, die verdienen ook een compliment! Het was heerlijk om rond te lopen en opzoek te gaan naar Toads. (En dat zijn er véél) Je werd ook echt beloond als je iets had ontdekt door net even wat verder op onderzoek te gaan. Het level design was dus heel duidelijk opgezet, maar je kon wel altijd nog net iets verder gaan doordat ze geheime paden slim hadden verstopt. De aankleding van de werelden was ook goed gedaan, heel levendig. Maar nooit té leeg of té vol. De kleuren en textures zijn ook in deze game weer super goed gedaan. Het ziet er prachtig uit. Van de art en animatie tot cinematografie en geluid, alles is goed afgewerkt en goed uitgevoerd! Gelukkig doet deze game wel wat het moet doen. Want alles bij elkaar: Het is en blijft een groots avontuur! En dat is toch vooral waar we naar opzoek zijn. Lekker rondlopen, de wereld uitpluizen, problemen oplossen, gekke dingen meemaken en de wereld redden. En dat alles omringd door een prima verhaaltje.

Het ironische aan deze game is dat het zelf eigenlijk laat zien wat het kán zijn: Namelijk een action adventure! Er zitten stukken in waar je soms mini-boss achtige battles hebt waarbij je realtime met je hamer moet meppen. Die kleine battles waren zóveel leuker dan de cirkelbattles! Ze moeten echt afstappen van hun rare "dit moet een RPG game zijn, dus maken we een turn-based battle systeem", om er vervolgens nauwelijks nog andere RPG prioriteiten aan te binden? Gemiste kans!

Nog een paar kleine punten:
+ Je kan veel verzamelen en terugkijken in het museum
- De game kauwt alles voor wat je moet doen, ookal heb je het zelf allang door

Ik had nog zoveel meer kunnen zeuren en uitleggen, maar ben nu wel een beetje klaar met schrijven Dus Origami King: Leuke game, aardig goed opweg als Paper Mario game en gewoon flink met coins smijten, dan komt het helemaal goed.

Paper Mario: The Thousand-Year Door (2004)

5,0
Zeker verder spelen jij! Je moet zeker even Glitzz Pit gedaan hebben!
Ik vond dit echt een hele goede game, wie het nog niet gespeeld heeft, ga dat zo snel mogelijk doen. Wel even doorbijten bij het Puni level, die gaat misschien wat vervelen, maar het is zo'n leuke game!!! 4,5 sterren!

Pokémon Fire Red (2004)

4,5
Mijn eerste Pokémon RPG game die ik heb gespeeld! En moet zeggen dat ik het zeer vet vond. Meer weet ik er eigenlijk niet over te vertellen xD Vond het gewoon een hele vette game.

Oja, ik had alle Pokémon die ik ving vernoemd naar etenswaren... XD Mijn Venussaur heette Nasibal, Pikachu Bockworst, Ditto Pudding.... etc

Pokémon Snap (1999)

4,0
Het vergeten cadeautje was dit... Ze waren het vergeten te geven bij mijn verjaardag, dus kreeg ik het pas 3 maanden daarna toen ze het weer terugvonden. XD

Je speelt er nogal snel doorheen, dus dat is echt heel erg jammer. Maar het was erg leuk om door de werelden heen te gaan en steeds nieuwe dingen ontdekte. Had graag wat meer werelden gezien. Het concept was erg leuk. Heb er veel plezier aan beleefd. Dus het krijgt van mij toch wel 3 sterren

Professor Layton and Pandora's Box (2007)

Alternatieve titel: Professor Layton en de Doos van Pandora

4,5
Ah... uitgespeeld...

Nieuwe puzzels, weer die heerlijke sfeer en een spannend verhaal. Ik heb de Engelse versie gespeeld, aangezien ik vind dat bij Professor Layton gewoon dat prachtige accent moet.

Eigenlijk is het weer hetzelfde concept, maar toch voelt het vernieuwend aan en blijft het gewoon leuk. Wel heb ik het gevoel dat de puzzels iets makkelijker waren dan in het eerste deel. Overigens vond ik het einde prachtig. De ontroerende ontknoping en dan die muziek erbij... kreeg er waterige ogen van.

Nog steeds niet genoeg van Layton... op naar deel 3!

Professor Layton and the Curious Village (2007)

Alternatieve titel: Layton-kyōju to Fushigi na Machi

4,5
Wat een geweldig spel! De art is prachtig en zoals hier boven al werd vermeld zijn animaties en het verhaal zeer leuk gedaan.

Ook de puzzels waren uitdagend om te doen. Van alles wat. En als je dan een lastige puzzel had en je loste die op... dan gaf dat een zeer fijn gevoel

Ben begonnen met het vervolg en ben benieuwd wat me daar allemaal te wachten staat.

Professor Layton and the Lost Future (2008)

Alternatieve titel: Professor Layton en de Verloren Toekomst

4,5
Princess Piranha schreef:
...dus het duurt nog wel even voor ik deze ook uitgespeeld heb

En gister was het dan eindelijk zover! Uiteindelijk bijna 18 uur erover gedaan. Heb nog niet alle puzzels, maar wel al veel aan de mini-games gedaan. Vooral de papegaai.

Dit deel is zeker mijn favoriet. Met name door het verhaal. Ik had eerlijk gezegd niet verwacht dat het zo emotioneel zou zijn! Ik had er zelf geen last van dat de puzzels te makkelijk waren. Wel opvallend veel hint coins, dus dat haalde soms de uitdaging wel weg. Ook de muziek was gewoon weer heel goed.

Professor Layton and the Spectre's Call (2009)

Alternatieve titel: Professor Layton en de Melodie van het Spook

4,0
Afgelopen donderdag uitgespeeld. Al voel ik mij wel een zeefhoofd als ik nu teruglees wat ik hier eerder had geschreven. Ik was gewoon glad vergeten hoe het einde van het spel ging. (Ergens ook maar goed!) Echter werd ik er wel alweer emotioneel van en zat ik in de bus. Had moeite om niet even stiekem een traantje te laten.

Het verhaal was wel leuk, maar wel een van de mindere tot nu toe en werd niet volledig uitgewerkt. Het speelt zich af als eerste in de Layton-reeks, dus we maken kennis met een nieuwe assistent en Luke wordt geïntroduceerd. Puzzels waren ook weer goed, al leken die wel iets minder pittig te zijn? Ook naast het hoofdverhaal was er genoeg te verzamelen en te doen.

Gewoon weer een goede Layton game, vol met puzzels, extra's, geweldige muziek en emotie.