menu

Hier kun je zien welke berichten Winkelwagentje als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

BioShock 2 (2010)

4,0
Winkelwagentje (moderator)
Zie dat er nog geen reviewtje staat over Minerva's Den, bij deze dan. Minerva's Den is de singleplayer DLC voor Bioshock 2 waarin je in de schoenen stapt van subject Sigma, een prototype Big Daddy die door Milton Porter wordt opgeroepen om het computer mainframe van Rapture, genaamd 'the Thinker', plat te leggen. Je plannen worden echter gedwarsboomd door Reed Wahl. Porter en Wahl zijn beide de bedenkers en ontwerpers van 'the Thinker'. Beide hebben echter hun eigen plannen met Rapture's krachtigste machine, waarop Porter door Wahl wordt verraden en in de Persephone (voor diegene die Bioshock 2 hebben gespeeld een bekende locatie) beland.

Het verhaal in Minerva's Den is behoorlijk goed, bevat een sterk einde en sleept je met gemak door de vijf uur durende DLC heen. Het pakket bevat drie (/twee en een half) levels en speelt zich af in één van de meest fantasievolle omgevingen binnen Rapture. Samen met Dionysus Park mijns inziens het mooiste level in het spel.

In het spel krijg je de beschikking over één nieuw wapen genaamd de Ion Laser. Het wapen bevat, net als alle andere wapens in het spel, drie typen ammo. De standaard Laser Cell, een geconcerteerde gele laserstraal, de Thermal Cell, een rode laser welke je vijanden in brand zet en de Burst Cell, een blauwe straal welke je kunt opladen en afvuren voor extra veel schade. Het nieuwe wapen is zowaar ook een hoogtepunt in het spel en maakt het gebruik van Rivet Gun en Spear Gun eigenlijk overbodig.

Naast een nieuw wapen bevat Minerva's Den ook een nieuwe plasmid: Gravity Well. Aan de hand van deze plasmid kun je een bal gooien die een allesvernietigende vortex creëert die alle vijanden, machines en voorwerpen in de buurt naar zich toe zuigt. De plasmid wordt gebruikt voor enkele simpele puzzels, en kan op sommige momenten wel handig van pas komen, maar is toch vooral een 'gimmick'. De elemental plasmids: Electro, Incinerate en Winter Blast blijven ook in dit pakket het meest bruikbaar tijdens gevechten.

Voor de prijs biedt Minerva's Den behoorlijk veel content en een verhaal dat ik persoonlijk een stuk interessanter vond dan dat uit Bioshock 2 zelf. Het is een pakket met een 'eigen gezicht' welke niet alleen teert op de content uit Bioshock 2, maar genoeg nieuwigheden toevoegt voor iedereen die snakt naar meer.

Blackā˜…Rock Shooter: The Game (2011)

Alternatieve titel: Black Rock Shooter: The Game

4,0
Winkelwagentje (moderator)
Enkele jaren terug heb ik ooit eens de pilot aflevering van BRS gezien. Maar verder dan een vage connectie met Miku / Vocaloid weet ik er maar bar weinig van. Toch staat de game al geruime tijd op mijn wannahaves lijstje - al sinds NISA de lokalisatie op zich nam - voor mijn gevoel ook al weer een eeuwigheid geleden, want deze heeft eventjes op zich laten wachten. Na maanden van stilte kwam er tot mijn verassing toch nog een release. De game dan eindelijk maar eens uit de PSN store gevist.

Het verhaal speelt zich ergens halverwege de 21ste eeuw af, waar onze wereld volledig is verwoest en de laatste twaalf overlevers vechten voor het voortbestaan van de mensheid. Als het ultieme wapen, de supergeavanceerde 'kloon' Black Rock Shooter, ben jij de allerlaatste hoop op overleven. Niet alleen de mechs die onze planeet nu onveilig maken hebben het op je gemunt, je aanwezigheid trekt ook de aandacht van de 'elite': Class A -Aliens.

De rode draad in het verhaal is het verzamelen van informatie over je verleden. Dit doe je in zes hoofdstukken, waarvan de meeste onderverdeelt zijn in vijf verhaalgedreven missies. Iedere missie stelt een specifiek missiedoel voor ogen, waarvan niet echt kan worden afgeweken. Het levelen loopt dan ook parallel aan het aanbevolen level voor de missies. Iedere missie speelt zich af op een klein stukje van de map, waaraan je gebonden bent. Na het voltooien van alle missies in een hoofdstuk speel je de free play modus vrij, waarin je de volledige map tot je beschikking krijgt, en deze in één keer dient te doorlopen totaan de eindbaas.

De gameplay mechanics zijn de grote verassing. Een mix van strategy en shooter zorgen voor een unieke insteek. De battles zijn realtime, in thrid-person, waarbij je niet vrij kunt rondlopen, en je enkel kunt verplaatsen doormiddel van 'dodge'. Met de 'lock-on' dien je als in een on-rail shooter de vijand in het vizier te nemen, waarna je deze met je cannon - je hebt één attack - kunt aanvallen. Het snel achtereen afvuren van je cannon zal echter uiteindelijk zorgen voor 'overheat', waarna je gedurende je cooldown periode kwetsbaar bent tegen aanvallen. Ook zal de kracht van je aanval afnemen.

Je kunt je aanvallen echter afwisselen met speciale skills die waarvan je er vier kunt instellen voor gebruik tijdens een battle. Zo krijg je de beschikking over sterkere aanvallen welke meer schade toerichten of schade toerichten aan meerdere vijanden, als ook defensieve skills als een def boost of tijdelijke immunity. Het gebruik van deze skills op de juiste momenten is cruciaal, want ook deze hebben een cooldown periode van dertig of zestig seconden, en maken vaak het verschil in een battle.

Het spel telt een handjevol 'reguliere' vijanden met unieke aanvalspatronen. De meeste vijanden in een nieuw hoofdstuk zijn een rehash van die uit een eerder hoofdstuk. Het battlesysteem blijft echter uitdagend, ook tegen het einde van de game - met name door de tactische insteek. Het voorzichtig omspringen met je support items en de keuze tussen een 'block' of een 'dodge' kunnen al het verschil maken tussen winnen en verliezen. Eén slecht getimede keuze kan al fataal zijn, met name in de bossfights! Nu is de game nergens overdreven moeilijk. Ondanks dat een game over het einde van je missie betekend (geen retry's) zijn er voldoende save points aanwezig, zodat een ongelukkige verliesbeurt geen al te grote frustratie is.

Het excentrieke stijltje wat Black Rock Shooter kenmerkt komt in de game erg goed naar voren. Al maakt de game op visueel gebied geen al te grote indruk. Natuurlijk zorgt de PSP als platform voor de nodige beperkingen, maar de omgevingen zijn soms wat sfeerloos. De toffe soundtrack compenseert dan weer het nodige. Zoals te verwachten bij een dergelijke niche lokalisatie zijn de originele Japanse voice overs in tact gebleven.

Met een kleine tien uur geen lange game. Maar wel een fijne verassing op gameplaygebied, welke me enigszins nieuwsgierig heeft gemaakt naar de anime. Misschien toch maar eens gaan zien.
4*