Ik wist het al, deze game is niet immens. Dus daarom gewacht op een mooi prijsje. Inmiddels bijna 2x uitgespeeld. Ik moet de final boss op de hoogste moeilijk nog verslaan. Het is een lange en taaie battle, maar het gaat wel lukken (uiteindelijk). Kena: Bridge of Spirits is sowieso geen makkelijke game. Op normaal is het eigenlijk al moeilijk. Dus laat je niet misleiden door het schattige uiterlijk van de game. Dit is een soort Dark Souls in disguise.

Hoewel ik in de game niet het gevoel heb dat ik onderdeel ben van een enorme wereld stoorde het mij niet. Er zijn in principe maar 3 gebieden. Het dorp, het bos en het platteland. In het dorp is op 1 iemand na iedereen dood, dus verwacht niet al te veel NPC's. En toch voelt het voor mij als een volle en levende wereld. Met name het bos is erg fijn. Het geluid van riviertjes, vogels en wat wegwaaiende blaadjes is erg rustgevend. En de muziek sluit er goed bij aan. En er rennen dus niet continu enemies rond. De vijanden komen op vaste plaatsen en als je ze doodmaakt komen ze nooit meer terug. Wat mij betreft is er een goede balans tussen vechten en de omgeving verkennen. En hier en daar moet er ook nog een beetje gepuzzeld worden. Het speelt lekker en grafisch ziet het er geweldig uit.

Het verhaal? Ik kan een diepgaand en meeslepend verhaal altijd wel waarderen, maar in het geval van Kena hoef je dat niet te verwachten. Jij bent Kena, een gids voor mensen die half in de fysieke wereld en half in de geestenwereld zijn. Verder geen noemenswaardige dingen. Bewapend met je staf ga je het kwaad te lijf. Natuurlijk kan je upgraden en nieuwe wapens krijgen zoals een boog en bommen. En in de game zitten kleine wezentjes genaamd Rot die je kan zoeken en als je er genoeg hebt gaan je staf, boog en bommen een level omhoog en dan kan je weer extra mogelijkheden vrijspelen voor je wapens. Alleen daar heb je weer wat anders voor nodig. Noem het maar souls en deze souls krijg door o.a. vijanden/bosses te verslaan en via andere dingen. Het wijst zich allemaal vanzelf.

De game is natuurlijk niet perfect en een nadeel kan zijn dat er weinig variatie is wat betreft vijanden. En er zitten misschien iets te veel boss fights in. De belangrijke boss fights zijn toffe en uitdagende gevechten, maar de minder belangrijke boss fights zijn vaak wat matig. En dan die Rot wezentjes. Elke keer als je er 1 vindt gaat er een korte animatie aan vooraf en deze is elke keer hetzelfde. Dus bij de zoveelste Rot(kop) begon ik het wel een beetje zat te worden!

Omdat ik groot Dark Souls fan ben komt de game pas echt tot zijn recht op Master difficulty. Dus qua uitdaging zit je dan wel echt op niveau Dark Souls. Op normale moeilijkheid zijn sommige bosses erg lastig, maar de normale vijanden versla je vrij eenvoudig. Op Master is alles extra moeilijk!

Zelda en Dark Souls komen samen in Kena: Bridge of Spirits. Dit zijn de games waar ik van hou! Een pittig magisch avontuur in een schitterende omgeving!
4,5*