menu

Hier kun je zien welke berichten JacoBaco als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Dark Souls II (2014)

Alternatieve titel: Dark Souls II: Scholar of the First Sin

4,5
Uitgespeeld incl. platinum. 3 weken over gedaan.. Wat in dit geval gelijk is aan 110 uur. Ik had 3 weken vakantie, dus ik had lekker veel tijd. Alle bosses zonder co-op verslagen behalve de DLC bosses, want die zijn altijd 10x zo moeilijk. Ik moet nog wel 2 DLC's doen. Ik heb van de 3 DLC's Crown of the Old Iron King gespeeld en Fume Knight en Sir Alonne verslagen met behulp van co-op. Ik werd namelijk al helemaal gestoord van The Dark Lurker op NG+ en co-op is dus niet mogelijk. (Niet bij The Dark Lurker) Volgens mij heb ik minimaal 30x een human effigy moeten gebruiken! Ik heb een melee build, dus het was gewoon een zwaar kut gevecht. En je health wordt ook steeds korter, dus ik moest er ook nog is 20 extra consumeren. Ja, er is een ring voor zodat je heath minimaal afneemt, maar ik vond de andere ringen belangrijker. Gelukkig is er een manier om vrij makkelijk aan human effigy te komen. Gebruik een bonfire ascetic in Majula. Ga naar de kelder van het grote huis en voor elk skelet die je kapot maakt, krijg je een human effigy. Handig!!

Waarschijnlijk pak ik DS3 er binnenkort ook weer bij. Om te kijken of deze voor mij dan echt minder goed is dan DS1 en 2. Sowieso de gebieden in DS3 zijn niet zo boeiend in mijn herinnering. In DS1 heb je Anor Londo! En alleen al Majula in DS2 vind ik geweldig terwijl die plek in DS3 gewoon compleet kut is. In DS3 herinner ik mij vooral de gebieden die ik ruk vind zoals dat moeras bijvoorbeeld en ik mis een mooi/indrukwekkend Kasteel/burcht/paleis of fort. DS3 speelt het meest soepel, maar dat wil dus niet zeggen dat 1 en 2 niet lekker spelen. Maar goed, het liefst pak ik die platinum voor DS3 alsnog, maar ik word al misselijk bij de gedachte dat ik al die ringen moet vinden! Moet eigenlijk iemand vinden die ze aan mij kan geven!

Maar goed, DS2 is een super toffe game! Het speelt lekker, de uitdaging is er natuurlijk weer, gevarieerde gebieden en natuurlijk een aantal fantastische boss gevechten. Op de 1 of andere manier bewaren ze de beste bosses altijd voor de DLC. Fume Knight is moeilijk, maar wel een super vet gevecht. Maar los van de DLC. The Lost Sinner. Goed gevecht! Uitdagend, sfeervol en een cool ontwerp. Maar ook bijvoorbeeld The Duke's Dear Freja vind ik indrukwekkend gevecht. En hoe ze het voor elkaar krijgen weet ik niet, maar DS1 en DS2 hebben echt de meest briljante NPC's ooit! En dan heb ik het over de dialogen en voice acting.

DS2 is natuurlijk niet perfefct. Er zitten iets van 40 boss fights in de game. Beetje overdreven. En ik heb met wat standaard vijanden meer moeite gehad dan sommige bossfights. Bijvoorbeeld Covetous Sentry, Skeleton Lords en Magus and Congregation zijn lachwekkend makkelijk. En dan het feit dat je health steeds korter wordt wanneer je doodgaat vind ik irritant en dat vijanden verdwijnen als je ze te vaak verslaat, is ook irritant. En een aantal gebieden zijn erg vervelend om doorheen te gaan. Elk deel heeft daar mee te maken. In DS1 het riool, in DS2 vind ik vooral The Gulch vreselijk! En in DS3 zit dus dat erg vervelende en saaie moeras. Moet wel zeggen dat in DS2 de meeste vervelende gebieden zitten, maar dus ook veel toffe! Majula, Iron Keep, Drangleic Castle, Dragon Shrine en nog veel meer.

Dus ja, ik kan niet anders dan een 4,5* geven

Oja, voor het gemak..
DS1 5,0 (een 10/10)
DS2 4,5 (een 9,5/10
DS3 4,5 (een 9,0/10)

Dark Souls III (2016)

4,5
Zo, na 42 uur zit het er alweer op! Eenmaal bezig, was ik niet meer te stoppen en ik heb vorig weekend zo'n beetje niets anders gedaan dan Dark Souls 3 spelen! Alleen al in dat weekend er dik 25 uur ingestoken.

Maar laat ik maar meteen beginnen met zeggen dat ik Bloodborne wel wat beter vind. Waarom? Ten eerste omdat het mijn eerste kennismaking met de Souls serie was. Ook al hoort hij er niet echt bij? Maar ik speelde ineens weer een game die intens moeilijk is, de game is gericht op de aanval, geen verhaal wat je wordt opgedrongen, gigantische boss fights, de Gotische en Romaanse architectuur, het donkere, de sfeer, overal was extra aandacht aan gegeven leek wel en dan ook nog de heerlijke game play! In Dark Souls 3 zijn het vooral wat meer standaard kastelen en ruïnes. Daarnaast nog wel wat andere locaties zoals een moeras, maar daar erger ik me juist aan vanwege het trage voortbewegen soms. En verder soms wat kale en saaie gebieden. Jammer! En in Dark Souls is verdediging een belangrijk onderdeel. Je schild! Maar ik heb toch iets liever de manier van spelen in Bloodborne.

Een groot onderdeel in Bloodborne en in -dit geval alleen even- Dark Souls 3 zijn natuurlijk toch die enorme brute uitdagende boss fights en ik heb echt heel veel respect voor de makers dat ik echt een uitdaging krijg. Je moet leren en hoe onmogelijk het soms ook lijkt, je kunt hem of haar uiteindelijk toch hebben! Knap dat ze mij over het algemeen het gevoel geven dat het m'n eigen domme schuld is wanneer ik doodga en niet omdat zo'n boss gewoon niet te halen is. Patronen leren, timing (bijv. met wegrollen), geduld en concentratie zijn essentieel!

Met de eerste 5 (incl. de tutorial boss) had ik relatief gezien niet zo heel veel moeite. Ja, ik koos als eerste een Assassin en ik had meteen de grootste moeite met Iudex Gundyr. Maar daarna probeerde ik het met The Warrior en bam binnen 3 min had ik hem!

De bosses

Vordt of the Boreal Valley: Groot, intimiderend, maar kreeg hem vrij snel neer.
Curse-rotted Greatwood: Ik voelde mij kansloos, maar zodra ik wist wat ik moet doen, best easy!
Crystal Sage: De truc, vol in de aanval en niet te veel afwachten dit keer. Ook vrij snel verslagen dus.
Deacons of the Deep: Ehhh.. Ja, ik ging de eerste keer dood, maar dit is met stip de makkelijkste!
Abyss Watchers: Mijn eerste echte grote uitdaging!
High Lord Wolnir: Na Deacons of the Deep en Curse-rotted Greatwood het minst moeilijk!
Old Demon King (optioneel): Hij is groot en traag en ik had toch wel moeite met hem.
Pontiff Sulyvahn: Damn, dit was een gevecht met hartkloppingen en zweethanden!!
Aldrich, Devourer of Gods: Hoewel ik de patronen 100% doorhad, was ik toch een tijdje bezig!
Yhorm the Giant : Met het oplaad zwaard is hij snel neer.
Dancer of the Boreal Valley: Gewoon een taai gevecht! Ja, veel moeite mee gehad.
Dragonslayer Armour: Wederom een intense uitdaging. Veel moeten rollen!
Oceiros, Consumed King (optioneel): Mwa.. goed te doen!
Champion Gundyr: Een heerlijk uitdagend gevecht! Moeilijk, maar had hem vrij goed onder controle.
Lorian, Elder Prince and Lothric, Younger Prince: En ja hoor, voor mij de moeilijkste boss in DS3!!
Nameless King (optioneel): 2 fases waarvan de eerste de moeilijkste is vanwege die klote camera!
Soul of Cinder: Final boss. De locatie, de moeilijkheid, zijn uiterlijk, alles is dik in orde hier! Genoten!

Top 5 moeilijkste bosses:
1. Lorian, Elder Prince & Lothric, Younger Prince: Langst mee bezig geweest en kreeg amper controle!
2. Pontiff Sulyvahn: Mijn probleem. Zijn lange combo's en snelheid.
3. Dancer of the Boreal Valley: Doet veel schade en ik vind hem vrij onvoorspelbaar!
4. Aldrich, Devourer of Gods: Voorspelbaar, maar ik vond weinig openingen om hem vaak te raken!
5. Nameless King... Vooral frustrerend moeilijk vanwege de camera problemen in de eerste fase!


Mijn letterlijke hoogtepunt in Dark Souls 3 was in het optionele Archdragon Peak. Jammer, want dit mag eigenlijk niemand missen! Daar staat ineens zo'n enorme draak voor je neus! Zijn tenen aanvallen heeft geen zin, want dan ben je 1,5 uur bezig om hem te verslaan. Wegrennen dan maar? Ja, wegrennen!! Maar er moet toch een manier zijn? Ja, die is er ook! Vecht je een weg omhoog en uiteindelijk sta je boven de draak en kun je van bovenaf een aanval uitvoeren waarmee je de draak in 1x dood hebt! Maar echt fantastisch! De hele aanloop er naartoe en dan die ene fatale aanval! Maar ook de final battle was voor mij een zeer bevredigend gevecht! En hij staat gewoon op de cover van de game!

Maar ik kan wel de hele dag, nee de hele week lullen over Dark Souls 3! Bloodborne krijgt 5 sterren en heeft een plaats in mijn top 10. Dark Souls 3 moet het helaas doen met 4,5*!

Darksiders (2010)

Alternatieve titel: Darksiders: Warmastered Edition

4,0
Ik heb hem gister uitgespeeld. Ik gaf dit spel halverwege al 4,0* en daar hou ik het eigenlijk bij. Geen slecht spel, dus geen slechte score. Het dreigt even eentonig te worden, maar het spel wordt op een gegeven moment interessant genoeg zodat je graag verder wilt spelen. Dat in combinatie met redelijk soepele gameplay, fijne eindbaas gevechten, beetje uplevelen met je wapens en een paar leuke (uitdagende) puzzels. Owja en het einde is ook zeker de moeite waard.

Dead Island 2 (2023)

4,0
Dead Island 2 is een vrij jolige game geworden. De personages lijken er namelijk niet zo mee te zitten dat de wereld naar de klote is en er duizenden zombies rondlopen. Zeer inspirerend om te zien dat je personage een grapje maakt terwijl hij of zij ieder moment aan stukken gebeten kan worden. Dus wat dat betreft heeft de game nog steeds dezelfde toon als de trailer uit 2014.

In DI2 krijg je de keuze uit 6 karakters die uiteraard ergens in uitblinken, ergens heel zwak in zijn of juist een goed gemiddelde hebben. Nieuw zijn (meer dan 50) skill cards en deze cards geven je extra voordelen. Sommige zijn specifiek gebonden aan een personage. En met goed getimede blocks of evades kun je een finishing move uitvoeren. Verder heeft de game geen nieuwe gameplay mogelijkheden. Persoonlijk heb ik daar geen problemen mee.

Zombies meppen voelt lekker aan! En je ziet echt wat je aanricht. Zoals een losse onderkaak bijvoorbeeld. Ook de jiggle physics zijn een prima toevoeging! Vooral bij dikke wijven. De score die blijkbaar in beeld komt als je zombies verslaat is eruit gehaald. Het enige wat je ziet zijn de xp punten die je krijgt. De game kan op momenten erg lastig zijn, maar misschien had ik gewoon mijn build verneukt. En er is overigens geen easy mode. Maar daar doet ik sowieso niet aan.

Voor een game die bijna 10 jaar in de maak is geweest is het resultaat toch wel opvallend goed. Meestal zie je daar namelijk wel iets van terug. Maar als ik toch wat moet opnoemen dan zijn het soms de side quests die onduidelijk worden aangegeven op de map. Los van dat, de game is strak geprogrammeerd en het voelt niet onwennig aan.

4,0*

Dead Space (2008)

4,5
Laten we even beginnen met een stapje terug in de tijd, namelijk Alien 1979. Het jaar waarin er een nieuwe franchise letterlijk uit een ei werd geboren. Een film wat Science Fiction en Horror moeiteloos en vooral succesvol wist te combineren. Zit je lekker rustig te eten, krijg je ineens pijn in je borst! En dat is toch wel andere koek dan Luke Skywalker die in Star Wars IV: A New Hope in 1 klap verantwoordelijk is voor de dood van meer dan duizenden mensen door even iets op te blazen. Sorry voor de spoiler! Maar eerlijk is eerlijk, op de planeet Alderaan woonde ook een aantal mensen en zoiets moet je gewoon niet pikken! Maar goed, Alien dus... wellicht is dit dus de grote inspiratie voor Dead Space geweest. Al kun je overigens ook nog zeggen dat zonder de SF film Dark Star (1974) er ook geen Alien zou zijn en zo kun je natuurlijk wel aan de gang blijven. Zonder kip, geen ei of toch andersom? Maar als je het echt wilt weten, de kip was eerder.

Oké, het is het jaar 2508 en jij bent Isaac Clarke, (vernoemt naar bekende Science Fiction schrijvers als Isaac Asimov en Arthur C. Clarke) een engineer aan boord van een ruimteschip. Tot zover nog niet echt spannend, maar wanneer er een noodsignaal wordt ontvangen van een ander ruimteschip genaamd USG Ishimura, besluiten jullie om is een kijkje te gaan nemen en dat is meteen het begin voor allerlei zaken die misgaan. Jullie crashen namelijk op de parkeerplaats van de Ishimura vanwege wat haperingen in het besturingssysteem. Maar 1 geluk bij een ongeluk, alle 5 de inzittende blijven ongedeerd, dus ze kunnen in ieder geval met zn alle aan het onderzoek beginnen en ook niet geheel onbelangrijk, nieuw vervoer regelen. De Ishmura blijkt echter akelig verlaten en ze worden zelfs al snel aangevallen door vreemde creaturen. Dit zorgt er zelfs voor dat jij van je team wordt gescheiden. Je staat er dus zo goed als alleen voor en als klap op de vuurpijl is de Ishmura technisch gezien in kritieke toestand.

Aan jou de taak om samen met de overlevende het schip weer zo optimaal mogelijk proberen te krijgen door radiocontact met elkaar te houden, maar ondertussen moeten jullie ook ernstig op je hoede zijn voor de levensgevaarlijke freaks! En wat of wie zijn het? Necromorphs? Wat willen ze? Hoe maak je ze kapot? 4 vrij relevante vragen die je jezelf best mag afvragen. Gelukkig waar vragen zijn, daar zijn vaak ook antwoorden, maar antwoorden kunnen ook weer nieuwe vragen creëren. Gaandeweg vind je audio- en tekstbestanden die uiteindelijk wel voor duidelijkheid zorgen. Gelukkig kom je er ook achter hoe je de vijand het beste kan uitschakelen en je vindt voldoende stoere wapens die je ook weer kunt upgraden.

Ik heb eigenlijk wel genoeg getypt. Dit is een ijzersterke game met toffe gameplay, horror en eindbazen!

Demon's Souls (2020)

5,0
Eindbaas verslagen en 62 uur bezig geweest. Nee niet 62 uur met de eindbaas. Ik was al level 95 en ik versloeg hem de derde keer. Ik heb de game rustig aan gedaan met zoveel mogelijk extra's. Waaronder gold coin and pure bladestone farming. Ik wil eigenlijk niet weten hoelang ik daar mee bezig was. Het is namelijk een very rare drop en zo heb ik dat ook ervaren.

Waarschijnlijk is Demon's Souls de aller moeilijkste Souls game uit het rijtje DS 1 t/m 3 en BB. Want de game kwam 11 jaar geleden uit en iedereen was onervaren. Ik ben inmiddels ervaren en de DS remake voelde direct vertrouwd. Qua moeilijkheid is het niveau vrij gelijk aan DS1 t/m 3. En ook al was het destijds vrij experimenteel, het was slechts de blauwdruk voor de toekomstige games. Maar toch heb ik niet iets kunnen ontdekken wat er nou zo anders is aan de originele DS. Het enige echte verschil voor mij is dat het geen open wereld is, maar losse werelden en levels. En dan natuurlijk dat gedoe met world and character tendency.

Omdat dit eigenlijk de laatste was die ik nog moest spelen had ik verwacht dat de impact niet zo groot zou zijn. Integendeel, deze game is beter dan DS 1, 2 en 3! Beter dan BB? Nee, net niet. Wat maakt nou het verschil? Dat zijn de losse werelden. Elke wereld is uniek en je kan vanaf het begin al elke wereld spelen. Geen enkele wereld lijkt op elkaar en dat houdt het lekker afwisselend. Bloodborne is inderdaad open wereld en alles is gewoon 1 grote Gotische wereld, maar BB is gewoon fucking speciaal, want het was mijn eerste ervaring! Dus daarom blijft BB de beste!

Helaas wil ik de platinum trofee hebben en dan moet ik de game minimaal 3x uitspelen. Dus ja, nu wordt save-scum wel even heel verleidelijk! 3x is gewoon 1x teveel. Maar ja, Dark Souls 4 is zoooo goed dat ik het er denk ik wel voorover heb.

Tot slot wil ik nog even zeggen dat deze game met gemak Dark Souls 4 had kunnen zijn. Demon's Souls was dus precies al zo verwarrend, opvallend uitgebreid en bijzonder sneaky als DS 1 t/m 3. Het enige verschil zou zijn (als Demon's Souls niet zou bestaan) dat het nu losse werelden zijn. En wellicht is Demon's Souls zelfs de meest uitgebreide. Dat world and character tendency is vooral als je het niet weet een zeer uitgebreid en onduidelijk systeem! Vergelijk het met een karma systeem, maar dan dus verre van eenvoudig! Volgens mij is er een exclusief team van 83 hoogbegaafde Japanners aangenomen om dit systeem in de game te verwerken, want kom op nou, dit verzin je toch niet??!! Niet in je eentje in elk geval! Ik vond dit systeem eigenlijk een nadeel, maar nu ik er alles vanaf weet heeft het toch wel zijn charmes!

5 sterren en beginnen aan NG+ !

Destroy All Humans! 2: Reprobed (2022)

Alternatieve titel: Destroy All Humans! 2 - Reprobed: Single Player Edition

3,5
Deze remake meegepakt met PS+ Extra, want ik had nog nooit een Destroy All Humans game gespeeld. En mijn eerste kennismaking is goed genoeg bevallen. Lage verwachtingen hè.

Er zijn 5 hoofdstukken in 5 verschillende landen. Amerika, Engeland, Japan, Rusland en de Maan. 4 landen dus. Je doet allerlei missies die je op het moment dat je ze gehaald hebt alweer vergeten bent. En na hoofdstuk 2 of 3 merk je al dat je steeds hetzelfde aan het doen bent.

Maar toch vermaakte ik mezelf er prima mee. Je speelt regelmatig nieuwe wapens vrij die je vervolgens weer kan upgraden. En af en toe leuke humor. Je kan mensen overnemen en vaak moet je met een NPC praten. En terwijl je bijvoorbeeld een oma bent sta je met een mannenstem een gesprek te voeren. Ja ik hou wel van dat soort simpele humor.

Het is sowieso een hele mooie remake om te zien. En ik denk dat ik daardoor ook deels geboeid bleef.

3,5*

Detroit: Become Human (2018)

4,0
Gister de hele dag gespeeld en uitgespeeld. Ik heb het niet ervaren als een meesterwerk helaas. Een game als dit is te traag voor mij. En een aantal missies zijn gewoon te saai en op momenten is het zeer cliché. Sowieso niets nieuws natuurlijk de omgangsvormen tussen mens en androïde. En het personage Hank Anderson is ook al zo afgezaagd als de pest. Wel een erg tof karakter overigens!

Ok, nu kwam ik erg zuur over. Ik heb absoluut genoten van deze game. De fenomenale graphics, het acteren, de emoties, de muziek, de keuze(stress), de gevolgen ervan, het is allemaal bijzonder goed gedaan en uitgewerkt! En daar scoort deze game toch wel dikke punten mee! Het verhaal is goed, alleen niet opvallend goed. Het spel gaat in principe over 3 androïden met elk hun persoonlijke verhaal. Je wisselt dus steeds af. En mijn grote favoriet is met stip Connor. In de poll blijkt dat de meeste mensen op hem gestemd hebben. Vind ik altijd erg leuk als je kan zien hoe andere mensen gespeeld hebben en welke keuzes ze maakte. En de poll die in de game zit vind ik ook erg interessant.

Ik ben dus enthousiast over Detroit: Become Human, maar meteen weer opnieuw beginnen.. Hmm, daar wacht ik nog even mee. Maar wel zin om de platinum te halen.

4,0*

Dishonored 2 (2016)

4,5
Zo, de eerste ronde zit erop! Zonder supernatural powers, zonder gezien te worden en zonder iemand te doden. En dat viel niet mee, want ik kon het niet laten om ondertussen ook alles uit te pluizen, zoals kluizen openen, schilderijen verzamelen, geld zoeken, black markets beroven en noem maar op. De Runes en Bone Charms zijn zonder super powers minder interessant, maar ze leveren wel geld op. Alleen bij sommige moest ik niet te lang doorgaan, want ik begreep gewoon niet hoe ik ze te pakken kon krijgen!!

Ook al is het een lineaire game, ik krijg toch een beetje het gevoel dat ik mezelf in een open wereld bevind! Hey daar staan twee bewakers op een hele lastige plek. Nou, dan klim ik een balkon op, open ik een raampje en omzeil ik via een woning de 2 bewakers . Je kunt Dishonored 2 denk ik wel binnen 10 uur uitspelen en dan doe je het waarschijnlijk al rustig aan. Elke missie zal gemiddeld een uurtje in beslag nemen denk ik en het zijn 9 missies waarvan de eerste 2 de minst leuke/interessante zijn. Alle andere missies zijn sterk met zelfs een paar uitblinkers ertussen!

Ik was al onder de indruk van deel 1 en met name ook de graphics. Dishonored heeft een bijzondere stijl. De mensen, de aankleding, de techniek, de architectuur, enz. En omdat de graphics nu een stuk mooier zijn, is het extra indrukwekkend! Dit is zo'n game waarbij alles klopt en niets misplaatst of overbodig aanvoelt. Ook de missies. Het zijn er niet veel, maar daardoor voelen ze niet aan als fillers. Al moet de game dan wel heel even op gang komen, anders zou ik deze game echt een 10 willen geven!

4,5* en deze game zal vanaf nu in het rijtje komen met uitstekende sequels!

Dying Light (2015)

4,0
Uitgespeeld met bijna 45 uur op de teller. Ik heb uitgebreid de stad verkent of moet ik steden zeggen? Deze game heeft in elk geval 2 gebieden. De Slums en Old Town. Ok, en wellicht ook een stukje riool.

Om te beginnen heb ik eerst alle side quests voltooid en dan zijn er behoorlijk wat! En dan zijn er ook nog de challenges waarbij je bijvoorbeeld binnen een bepaalde tijd een aantal zombies moet afslachten of binnen een bepaalde tijd een parcours afleggen d.m.v. checkpoints. Naast de vele zombies (soms niet te tellen zoveel) zijn er ook bepaalde events zoals airdrops en mensen die in nood zijn zodat je ze kunt helpen. Bij een airdrop moet je er zo snel mogelijk naartoe anders is iemand je voor en tref je een lege kist aan! En tot slot kun je met lockpicks honderden kisten, tientallen deuren en auto's openmaken. Met auto's vooral de ambulances en politieauto's openmaken. Die laatste zijn lastig open te krijgen, maar vaak is de beloning erg de moeite waard! Er is dus van alles te doen. Maar je krijgt in principe natuurlijk het meest te maken met de zombies. Heel erg veel overlevenden zal je niet tegenkomen in de stad zelf, want de meeste zitten op een veilige plek. Maar ze zijn zeker aanwezig in de stad. Sommige met goede en andere met slechte bedoelingen!

Een leuke toevoeging is de afwisseling tussen dag en nacht waarbij er 's nachts ineens zeer snelle en erg agressieve zombies rondlopen. Dit zijn de Volatiles en hier wil je geen ruzie mee! Wanneer zij je spotten, dan is de beste optie vluchten naar de dichtstbijzijnde safehouse! Gelukkig wordt op je plattegrondje wel aangegeven wat hun gezichtsveld is zodat je niet helemaal kansloos bent en je nog wel gewoon kunt rondlopen zonder gezien te worden. En het is overigens wel verleidelijk om 's nachts op pad te gaan, want door te klimmen e.d. verdien je agility punten en deze worden 's nachts verdubbeld. Sowieso is het raadzaam om je survivor- agility en powerlevel goed de aandacht te geven, want hoe hoger je level hoe beter je vaardigheden worden. De besturing is heerlijk soepel en het free-running werkt uitstekend. Al gaat dit in het begin wat moeizaam, maar dan moet je dus gewoon je agility omhoog levelen!

Nog even de storymode dan. Het verhaal stelt net zoveel voor als het IQ van de gemiddelde zombie en de personages zijn niet memorabel. Toch ontstaat er wel een zekere band met sommige van hen, hoe klein die ook is. Het acteren is in orde, maar de soundtrack is serieus van hoog niveau. Graphics zijn uitstekend en de soundeffects zijn ook bovengemiddeld goed! Op de Xbox ziet deze game er het beste uit vind ik. Ik ga niet doen alsof ik er verstand van heb, want dat heb ik niet. Xbox haalt de 1080p niet, PS4 wel. Beide versies kunnen met gemak 30 f/s aan. Maar op de Xbox is de anisotropic filtering beter en daardoor zien de textures er scherper uit. Dying Light PS4 1080p, Xbox One sub-1080p - XGN.nl

Over de co-op kan ik helaas niets zeggen, want dat heb ik nog niet uitgeprobeerd. Ik ben het wel van plan, omdat ik toch wel weer een platinum trofee wil verdienen. Er zijn een handjevol co-op trofeeën. De platinum is goed te doen. Alleen de trofee vindt alle tekstverzamelitems is wel een flink klusje. Dit lukt je hoogstwaarschijnlijk niet zonder een goede guide. Voor de meeste trofeeën geldt, neem gewoon even de tijd. Ik bedoel het is niet moeilijk om in totaal 8.848 meter te klimmen, maar het kost echt veel tijd. Zeker wanneer je de slingshot krijgt, dan is het veel makkelijker om die te gebruiken i.p.v. uitgebreid naar boven te klimmen. Maar ja, met de slingshot maak je dus niet echt de nodige klimmeters!

En tot slot toch even een vergelijking met Dead Island. Deze game is verre van perfect door allerlei factoren, maar puur qua speelervaring heb ik echt volop genoten. Dead Island vind ik dan ook net iets beter dan Dying Light en dat komt vooral omdat Dead Island meer variatie heeft in de locaties. Zo is er het toeristische gedeelte aan het strand, maar ook de binnenstad en de jungle. Ook in de jungle zelf is veel afwisseling. In Dying Light ligt eentonigheid toch wel op de loer. De Slums is een heel groot gebied, maar Old Town is de helft kleiner en het riool.. nou, daar kom je hooguit 3x denk ik. Al heb je daar na de eerste keer dat je er naartoe moet, eigenlijk niets meer te zoeken!

Ik geef deze game 4*