Batman: Arkham Asylum is met stip de beste Batman game ooit gemaakt. En wat mij betreft mag hij ook meteen in het rijtje van 1 van de beste PS3 games ooit gemaakt.
B: AA ademt sfeer uit, de gameplay is lekker soepel en als je eenmaal begint te spelen, wil je eigenlijk niet meer stoppen. Het spel wordt beter en beter naarmate je steeds verder komt. Het meest sfeervol zijn trouwens de stukken wanneer je Scarecrow tegenkomt. Het spel kent maar een paar hele kleine minpunten. Hij is iets aan de korte kant, iets te makkelijk op normal en het had toch wel wat meer puzzelelementen mogen bevatten. Verder heb ik verdomd weinig aan te merken op deze game. Ben al erg benieuwd naar het vervolg.

Nog even het vechtsysteem. Simpel, maar toch enigzins complex. Het geeft echt voldoening om die gasten aan puinpoeier te rammen. Het sluipen is ook briljant. Dus bij deze nog de tip. Speel het spel op hard en je hebt een erg leuke uitdaging.

Batman: Arkham Asylum is een mooie zwarte parel!

4,5*

Eindelijk aan begonnen en uitgespeeld! Hoewel ik deel1 toch wel geweldig vind, had ik 2 en BioShock Infinite nooit gespeeld. En Infinite nog steeds niet op dit moment. Totdat de BioShock collection uitkwam. Deel 1 weer even doorgespeeld en vervolgens 2 op moeilijkheid Hard. Dit is uitdagend en het maakt de game een stuk beter! Want ik ben inmiddels weer bezig op easy om de platinum trofee te halen en ik knal er inderdaad werkelijk met gemak doorheen. Meteen een stuk minder leuk! En op normal zal het ook wel niet al te veel voorstellen. Hier zijn de Big Daddies sowieso minder moeilijk, maar de Big Sisters daarentegen. Taaie bitches zijn het! En ik moet ze verslaan vind ik vanwege de Adam.

Fijn aan BioShock vind ik dat het niet alleen maar op vijanden schieten is. Er zijn ook andere manieren om je vijanden uit te schakelen. Zoals het gebruik van Plasmid. Zo kun je vijanden in brand steken, onder stroom zetten, wespen of ze af sturen, bevriezen, ze in verwarring brengen zodat ze andere vijanden gaan aanvallen of je maakt gebruik van de security camera's door deze te hacken en wanneer het alarm afgaat, schieten de drones niet op jou, maar op de andere. Dit zorgt voor mij voor veel afwisseling in het vechten.

De game moet even opgang komen, maar uiteindelijk doet deze game toch best wel zijn eigen ding en is het niet helemaal een soort herhaling van deel 1. Je bent nu natuurlijk een Big Daddy en hoewel ik me niet zo sterk voel als een Big Daddy is het toch wel net even anders. Je kunt o.a. Little Sisters met je meenemen waardoor je extra Adam kunt krijgen. Het verhaal is oké, maar niet subliem. Maar ook BioShock 2 combineert thriller, wetenschap, filosofie en actie weer goed. Wel minder dan in 1, maar nog steeds goed!

Deze game speelt niet lekker op de PS5. Regelmatig begint het beeld te schudden. Ondanks dat toch doorgezet om de game uit te spelen.

Ja het is een goede MetroidVania, maar ik heb mezelf vermoed ik te veel laten beïnvloeden door de vele lyrische berichten. Want ik ben namelijk niet zo lyrisch.

Het is allemaal iets te veel van het goede. Vooral in de eerste paar uur kom je geregeld iets tegen waar je iets kan doen, maar wat dat is is (nog) onduidelijk. De map geeft bij een aantal belangrijke kamers aan dat daar iets is, maar heel vaak ook niet. Dus ik onthoud dat niet allemaal. Hoogstwaarschijnlijk is dit gewoon normaal voor MetroidVania's en ben ik als gamer verpest vanwege de moderne games die wel alles aangeven op de map. Oja, en er zitten echt te veel collectibles verstopt achter geheime muren. Ook sommige platform stukken zijn ronduit irritant.

Alsnog blij dat ik dit gespeeld heb. De uitdaging is er, maar overdreven moeilijk is het niet. De sfeer is overtuigend en er zitten indrukwekkende ontwerpen in de game wat betreft bazen en NPC's. Deze game is eigenlijk volledig trouw aan het MetroidVania principe en hoewel ik dit blijkbaar niet meer gewend ben hou ik wel van dit soort games!

Een dikke 3,5*

De bijzonder detailleerde wereld, de graphics, de muziek/geluidseffecten, de sfeer, de soepele gameplay, de moeilijkheid, de combat, het verhaal wat je niet opgedrongen wordt, maar uiteindelijk toch ook goed is en de super vet ontworpen bazen. Om dus maar even snel wat op te noemen... Bloodborne is echt, maar dan ook echt van hoog niveau! Bloodborne is een game om nooit meer te vergeten. Nu weet ik het zeker! Dit is top 10 materiaal! Deze game is bijna perfect!

Helaas vind ik de game toch net iets te kort, maar dit vind ik een lastige. De meeste tijd zal gaan zitten in het halen van bazen en je gaat gewoon vaak dood! Soms frustrerend, maar de uitdaging is zo bevredigend dat je toch steeds doorzet, want je weet, ik wil en kan die fucker verslaan! Wanneer het een beetje mee zit en zeker na een New Game+ merk je wel dat de game niet echt heel groot is. Verder zijn de laadtijden te lang en de Chalice Dungeons geven veel minder voldoening dan de rest. Dit zijn slechts kleine nadelen hoor en dus absoluut niets ernstigs!

Goed, toen ik bij de eindbaas aankwam, had ik wel zoiets van, ok nu al? Maar dat lag ook vooral aan het feit dat ik zo ontzettend aan het genieten was van de game. En ja, dan is het jammer dat je aan het einde van de game bent! Daarom heb ik geprobeerd om alles te doen wat er te doen valt. Gelukkig blijkt dan ook dat er nog van alles te doen is zoals een aantal optionele boss fights en nieuwe gebieden. Maar dus ook die Chalice Dungeons. De mindere kant van Bloodborne. Het is totaal niet bijzonder en i.p.v. dat je de prachtige wereld van Bloodborne verkent, loop je dus rond in eentonige ondergrondse dungeons. Er zitten wel een aantal nieuwe bazen in waarvan sommige verschrikkelijk moeilijk zijn.

Nou, ik heb dus geprobeerd om alles te halen wat er te halen valt en dit is na ongeveer 75 uur gelukt! Dus wat dat betreft kun je wel flink wat tijd stoppen in Bloodborne. Echter gaat er ook veel tijd zitten in New Game+ en de Chalice Dungeons. De game heeft 3 eindes, dus dat betekend 3x uitspelen! Natuurlijk kun je je savefile van vlak voor de eindbaas op een USB stick zetten en wanneer je de game uitspeelt, overschrijf je vervolgens je huidige savefile met die van je USB stick. Ik heb dit dus ook 1x gedaan! Want 3x uitspelen in zo'n korte tijd, nee! Verder is Bloodborne absoluut een game die ik zeker wel eens in de zoveel tijd opnieuw ga uitspelen!

Ik geef een 4,75 afgerond naar een 5,0 en een 9,5 op de schaal van 0 t/m 10.

100% uitgespeeld! Ik heb alleen niet goed bijgehouden hoe lang ik er over gedaan heb. Waarschijnlijk 10 a 12 uur! Het belangrijkste is dat ik erg genoten heb van The Old Hunters! Wel 1 heeeel klein minpuntje: het leveldesign zit weer goed in elkaar hoor, maar de 3 nieuwe gebieden voelen niet allemaal daadwerkelijk als nieuw aan. En ik heb geen gebruik gemaakt van de nieuwe wapens, maar dat is mijn eigen schuld! Ik gebruik eigenlijk al vanaf het begin de Hunter Axe en deze is op z'n sterkst.

The Old Hunters is weer lekker hardcore! Ik keek dus ook weer uit naar de intense boss fights! En ja hoor, bij de eerste boss was het meteen raak! Ik kreeg hem niet in m'n eentje neer! Voor het eerst heb ik gebruik gemaakt van het belletje. Dat kon voorheen dacht ik niet. Ik doel op het oproepen van AI companions. Ik heb de eerste boss dus verslagen met behulp van een AI companion. Maar er zitten nog een paar boss fights tussen waar ik echt vet moeite mee had! (en zo hoort het!) Deze heb ik wel in m'n eentje verslagen. Heerlijk hoe je hart sneller en harder begint te bonzen wanneer je bezig bent met die laatste 2 a 3 centimeter health van de boss. En hoe vaak heb ik al meegemaakt dat het dan net niet lukt! Te vaak! Maar vervolgens ga je weer met frisse moed opnieuw de battle aan! En ik denk dat weinig mensen de ontlading kunnen bedwingen na het verslaan van een erg moeilijke boss!

Heel veel valt er niet over The Old Hunters te zeggen, behalve dat het weer fantastisch is! Het is typisch Bloodborne en dit keer met 3 nieuwe gebieden, nieuwe wapens, vijanden en bazen! Als je genoten hebt van Bloodborne, kun je onmogelijk niet genieten van The Old Hunters.

Ik geef 4,5* en nu is het wachten op Dark Souls 3!

Uitgespeeld in 2 speelsessies. Erg moeilijk is de game niet, want als je een beetje handig omgaat met de 4 verschillende karakters gaat het meestal vrij easy. Ik heb sowieso een enorme zwak voor dit soort games. Ik weet het nog precies in 1988. Ik had Double Dragon gekocht voor de NES en ruilde hem later tijdelijk met iemand om voor Castlevania. Nou, dit was toch wel echt fenomenaal! De aankomst bij het hek en zodra je begint de spelen die magische muziek! En eenmaal in het kasteel komen er een soort Ghoulia wezens op je af die je moet verslaan met je zweep. Daarnaast een geweldige setting met allerlei bekende en onbekende monsters en ook nog behoorlijk moeilijk! En natuurlijk geniale muziek en vette levels met moeilijke boss gevechten..

Bloodstained: Curse of the Moon neemt je weer terug naar de jaren 80 en dus (voor mij) dikke nostalgie. Het voelt en speelt als een echte Castlevania game. En dan nog het meest zoals Castlevania III: Dracula's Curse waarin je ook meerdere karakters ter beschikking krijgt. De game heeft 8 levels met natuurlijk aan het einde van elk level een boss wat overigens fijne gevechten zijn! Best wel toffe levels en het speelt lekker. Niet extreem uitdagend, maar zeker een goede game!

3,5*

Ik moet meteen eerlijk bekennen dat deze game mij iets beter is bevallen dan Hollow Knight. Maar waarom? Wat ik in mijn review al aangeef was ik tijdens HK ontzettend vaak verdwaald, moest ik enorme afstanden afleggen met als gevolg regelmatig youtube raadplegen waar de fuck ik naartoe moet. En in HK begon dat grauwe droevige wereldje mij ook een beetje tegen te staan. Ritual of the Night daarentegen heeft een fijn Kleurenpalet. De map is groot, maar met de vele fast travel kamertjes is het soepel heen en weer reizen.

Bloodstained: Ritual of the Night is een relatief uitgebreide game geworden. Zo kan je bijvoorbeeld van 99% van je tegenstanders Shards bemachtigen. Je moet ze doodmaken en dan afhankelijk van de drop rate krijg je een Shard. De 1 is natuurlijk leuker dan de ander. De 1 laat je bijvoorbeeld gebruik kunnen maken van een schild en de ander laat je HP langzaam weer aanvullen, maar dit gaat zo traag dat ik het nooit gebruikte. En een Shard gebruiken kost uiteraard magic power. Verder een groot arsenaal aan zwaarden, bijlen, zwepen, armor, ringen enz. Er zit een eenvoudig craft systeem in de game. En zo kan je armor en wapens laten maken en zelfs voedsel laten bereiden. Hier zijn natuurlijk wel ingrediënten voor nodig. Voor armor, wapentuig en dergelijke droppen vijanden materiaal zoals ijzer, emerald enz. en voor voedsel droppen vijanden tevens aardbeien, vlees enz.

Ja, genoten van deze game! Ik heb er volgens mij zo'n 14-15 uur over gedaan om de final boss te verslaan. Daarna nog 25 uur extra om de platinum trofee te halen.

p.s. De game is trouwens op standje Normal nog best pittig af en toe.

4*