stem geplaatst

In de geschiedenis zijn tal van gamereeksen met zijn tijd meegegaan en 'waagde' de overstap naar 3d. Voor Sonic was het deze, al moet gezegd worden dat de isometrische methoden zorgde voor een schijn 3d, wat daarmee Sonic Adventures de eerste 3d platformer maakte. Naast de Mega Drive versie werd deze ook voor de Saturn uitgebracht, blijkbaar om een de pijn van een geannuleerde andere game te verzachten. Op veel fronten is deze een verbetering, maar de essentie van de game blijft hetzelfde.

Eerdere Sonic games die het anders deden waren grotendeels mislukte projecten, vooral als deze niet leken op de klassieke platformers. Neem de gemiste snelheid in Sonic Spinball, een vechtconcept voor Sonic the Fighter.... Sonic 3D is wel een traditionele platformer, maar is op veel fronten zwak. Het isometrische is weinig aantrekkelijk, de welbekende snelheid ontbreekt, het heeft er alle schijn van dat Sonic voortdurend aan het glijden is en het concept voor de gameplay is uitermate saai.

Waar andere reeksen een succesvolle overgang naar driedimensionaal maakte, wisten de nieuwe platform games van de Sonic reeks mij nooit echt meer te overtuigen.