Hitman: Absolution (2012)

Terwijl mijn game is vastgelopen na het eindfilmpje zal ik maar even mijn uiteindelijk oordeel geven.
De game is goed, het speelt lekker, sneaken gaat lekker, de personage's zijn geweldig en de stemmen zijn behoorlijk goed geacteerd.
Het feit dat ze het Hitman concept er nog maar klein in hebben gehouden zorgt voor een negatieve mening. De game heeft zo z'n levels die je met plezier een paar keer overniew wilt spelen. In tegenstelling tot de vorige delen waarin elk level zo was...
De game is dus wel vrij anders maar zeker niet slecht te noemen, het was een grote teleurstelling in het begin maar heb het nou wel kunnen accepteren al ben ik er nog niet zo heel blij mee.
Mijn cijfer zit ik behoorlijk mee te twijfelen.
Waar Blood Money van mij de volle 5 kreeg is deze een stuk minder. Ik ga toch voor een 4, maar dan wel een hele kleine 4*

Een goede maar voor de reeks wat andere game, die je vaak van spanning op het puntje van je stoel laat zitten en niet faalt in het stealth genre. Na het einde ben ik dan wel weer reuze benieuwd naar het volgende deel, en deze keer gewoon weer zoals Hitman games hiervoor waren a.u.b.!

Net Absolution uitgespeeld, een redelijke stealth game maar een matige Hitman.
Vooral de leveldesign vond ik storend, het was meestal klein en erg lineair, het aantal wegen dat je kunt nemen zijn hierdoor erg beperkt. Met meestal maar een optie om stealth te gaan of bijna iedereen door te schieten, daardoor zie ik mezelf de levels niet opnieuw spelen. Hierdoor mis echt de sandbox feel of de oudere Hitman games.

De manier waarop de disguises werkte was vond ik vrij waardeloos, elk gast met dezelfde kleding ziet jou als een verdacht persoon ook al heb je helemaal niets gedaan, het lijkt me sterk dat ieder politieagent of soldaat elkaar kent. Ik dan ook beetje zinloos om te vermommen.

Over de combat heb ik gemixte gevoelens, de cover is fijne toevoeging ook al werkte die niet altijd even erg goed. Echter IO is erg lui geweest in hand to hand combat met quick time events… really IO?
Niet eens de moeite genomen om een fatsoenlijke combat designen. Basis moves van Blood Money zit er niet eens in, zoals kopstoot geven of gewoon iemand knock-out slaan, iemand duwen kan alleen maar op vaste plaatsen, de rest is alleen maar waardeloze QTE’s. Mis ook de optie om met eigen wapens te beginnen, ook al past het misschien niet in het verhaal, dat zou wel fijn zijn geweest.

Het verhaal is wel uitstekend met top notch voiceacting, sommige karakters zijn wel vrij goed uitgewerkt zoals Dexter en Birdie, maar bij andere vroeg me eigenlijk af wat hun toegevoegde waarde is, bijvoorbeeld de Saints. Vooral de achtergrond informatie van hun was er vrijwel niet, alleen dat ze in of andere kerk/klooster leefde. Bij Blood Money kreeg duidelijk meer informatie over je doelwitten.

De game was wel leuk voor een keertje, maar waar ik de levels in Blood Money en oudere titels kon blijven is dat hier niet het geval. Als stealth game was het vrije aardige ervaring, hopelijk kan Square Enix Montreal (makers van Deus Ex: HR) het beter.

Redelijk goed, 3*

Ik heb hem net uitgespeeld en de 4,5* blijft gewoon staan. Het enige nadeel wat ik bedenken is misschien dat eindbazen die je moet omleggen wat te simpel zijn, ze blijven vaak maar gewoon staan en gaan niet echt heel erg in cover dus het is vaak zo gedaan. Maar voorderest een fantastische game.





Dit vond ik juist goed, hierdoor werd de game af en toe lekker pittig en daar hou ik wel van bij dit soort games. Even snel de andere kant op kijken als een agent of wie dan ook je doorheeft. De levels vond ik ook briljant gedaan, zoveel mogelijkheden en kanten/paden die je op kunt gaan. Dat level in dat donkere museum zal me echt voor altijd bijblijven, daar hing zo'n wreede sfeer. Ook ben je in deze game vaak echt zwaar de lul als je betrapt wordt. 1 of 2 guys die knal je wel neer, maar voor je het weet staat er een heel leger op je te wachten en dan komt het echt aan op shootouts, iets wat ikzelf niet vind passen in deze game, als het daarop aankwam restarte ik het checkpoint ook gewoon. Sowieso heb ik bijna de hele game in stealth gespeeld. Het verhaal vond ik ook redelijk goed, mooie cutscenes en was goed te volgen vond ik. Ook wel een redelijk lange game, rond de 15 uur toch wel en dat is iets wat we niet vaak meer zien tegenwoordig.

Grafisch knappe game en in de levels zit ook de nodige uitdaging. Toch ben ik niet echt kapot van de game. Mijn grootste irritatie is dat je vermomming constant ontdekt wordt, terwijl dat eigenlijk niet kan. Als je in een politieuniform loopt, dan is het natuurlijk onzin dat je door al je collega's ontdekt kan worden. Net of zij weten of jij nou een verkeerde bent tussen tientallen collega agenten. Dat probleem ontnam toch wel vrij veel van mijn gameplezier. Buiten dat heb ik me er wel goed mee vermaakt. Je hebt de nodige vrijheid en nadenken levert vaak een betere oplossing op. Al moet ik wel zeggen dat veel oplossingen wel een beetje nadrukkelijk voor de hand liggen.

3,5*

Zojuist uitgespeeld en heb me op zich prima vermaakt, absoluut geen slechte game maar ik had er meer van verwacht. Vooral het feit dat je 'gestraft' wordt als je je met de bewakers bemoeit vond ik erg jammer, zowel lethal als non-lethal. Op zich begrijp ik wel dat een "silent assassin zijn omgeving met rust laat", maar dan heb ik in dat opzichte liever Deus Ex 3 of Dishonored waar je punten krijgt voor non-lethal of op z'n minst vrij laat zijn in je speelstijl. Hopelijk is dat niet het geval bij de andere delen, want ik wilde de Hitman HD trilogy eens proberen (vooral Blood Money schijnt goed te zijn).

Ik heb verder geen flauw idee of Diana ook in de eerdere delen voorkwam, maar ik vond het persoonlijk belachelijk dat ze het uiteindelijk dus heeft overleefd. In het begin was ze stervende, kon ze bij wijze van spreken bijna het hiernamaals zien en liet 47 haar aan haar lot over. Tenzij hij haar off-screen heeft geholpen, maar lijkt me stug aangezien 47 vlak erna op zoek ging naar Victoria en uiteindelijk alleen met haar vertrok in z'n mooie wagen.

Lineaire Hitman...

Dat is één van de dingen die me als eerste is opgevallen. Je hebt zowat geen vrijheid meer om eerst rustig rond te lopen en het level te verkennen voor je een plan maakt om je doelwit(ten) uit te schakelen. Toegegeven, er zijn wel een handjevol levels die zo zijn. Maar over het algemeen zijn de meeste missies verdeeld in een paar secties en eenmaal in de volgende sectie kun je niet meer terug gaan naar de vorige. Je wordt zo echt gedwongen om van punt A naar punt B te gaan met misschien maar één of twee omwegen als je geluk hebt.

Naast de vrijheid wat je is ontnomen, werken de vermommingen gewoon niet. In de vorige delen was dat wel anders en werd je alleen gespot als je verdachte dingen deed en/of in een plek kwam waar je niet thuis hoorde. Ik heb me hier echt aan zitten ergeren gedurende de game, alleen in een paar levels werkt het vermommingensysteem omdat er maar een paar mensen zijn die met hetzelfde uniform rondlopen. Dan kun je net zo goed met je eigen pak rondlopen in de meeste missies...

Een nieuwe gameplay element is wel Instinct, met deze optie kun je 'blenden'. Dat wil zeggen dat als je ontmaskerd dreigt te worden kun je nog even snel Instinct gebruiken waardoor je je gedraagt als de persoon in het uniform. Als je bijvoorbeeld een politie uniform draagt praat je in de radio of doe je net je petje omlaag. Daarnaast zijn er ook enkele plekken waar je je kunt verstoppen, door bijvoorbeeld te doen alsof je een pamflet aan het lezen bent. Dit ziet er eerlijk gezegd best lachwekkend uit, op het moment dat je ontmaskerd dreigt te worden ga je even snel naar zo een verstop plek en je achtervolger laat je vanzelf met rust.
Tevens is het mogelijk om Instinct te gebruiken om naar de looppaden van je vijanden te kijken en/of interessante objecten te spotten.
De Instinct meter wordt automatisch aangevuld als je een vijand neerlegt.

Waar ik me in de vorige Hitman games weleens aan ergerde was het gebrek aan checkpoints, bij één klein foutje mocht je weer opnieuw beginnen. Dit had zo wel zijn charme moet ik toegeven, want een echte Hitman maakt geen fouten. Maar gelukkig is dit wel aanwezig in Absolution, maar mijn optimisme verdween alweer snel als sneeuw voor de zon toen ik erachter kwam dat wanneer je een checkpoint herlaad, de vijanden die je gedood hebt zichzelf ook herladen en de level reset zich weer: personages beginnen weer vanaf het startpunt. Dit slaat dus echt nergens op, geen idee wie dit heeft bedacht.

Een ander minpunt is dat het voelt alsof je gedwongen wordt om 'guns blazing' een level in te gaan. Zeker met de implementatie van Point Shooting, dit kun je het beste vergelijken met het Mark and Execute systeem van Splinter Cell Conviction. Hiervoor heb je Instinct nodig en dan kun je tot vier doelwitten markeren zodat Agent 47 ze in één keer afknalt.
Het stealth gedeelte is veelal weg en in meerdere missies staan legers vijanden je op te wachten. Het toppunt hiervan zijn toch wel de Saints, gebrek aan achtergrondverhaal en ze lopen blijkbaar voor hun plezier rond in zulke strakke leren pakjes... Plus het feit dat de vermommingen simpelweg niet werken, dan kun je je wel voorstellen dat je uit frustratie gewoon alles en iedereen wilt neerschieten.
Gelukkig behield ik mijn kalmte en heb ik zowat alle missies op de Hitman manier gespeeld: d.w.z. alleen de hoofddoelwit(ten) uitschakelen om de Silent Assassin rating te behalen. Alleen tegen het einde aan bij de Cemetery level kon ik het gewoon niet meer aan en heb ik gewoon iedereen vermoord, die level was gewoon onmogelijk om stealth te doen.

Tegen de vele minpunten staan uiteraard wel enkele pluspunten. Qua verhaal is het dit keer wel uitgebreider, al deed het verhaallijntje mij persoonlijk niet zoveel. Het is wel te prijzen dat de makers zoveel moeite hebben gedaan om een verhaal te vertellen.
Daarbij zien de graphics er echt nice uit, tel daarbij de verscheidene settings op en het is prima.
De voice acting is tot in de puntjes verzorgd, ik ben blij dat David Bateson weer van de partij is als Agent 47. Verder spreken enkele sterren als: Keith Carradine, Marsha Thomason en Traci Lords stemmen in.

Al met al is het op zich wel een redelijk vermakelijke game, maar er zijn echt zoveel dingen die vele malen beter hadden gekund. Op sommige momenten voelt de game gebroken aan en dan zijn er weer momenten waar de game weer goed werkt. Het is echt jammer te noemen dat Hitman Absolution wel potentie heeft om een topgame te zijn, maar ergens in het proces gewoon is afgehaakt.
Overigens heb ik de game op Hard gespeeld, in iets van 24 uur uitgespeeld en tevens ook de (makkelijke) Platinum behaald.

Krappe 3,5 sterren.

Behoorlijk matige game die zijn verwachtingen niet echt waar maakt: Zo kun je inderdaad op veel manieren een kill maken, maar uiteindelijk werkt het spel toch naar bepaalde opties toe. Verder loop je van punt a naar b in de levels en kun je af en toe links of rechtsom, om het zo maar eens te noemen. Grafisch is de game top, maar daar is dan ook wel weer het merendeel meegezegd. Ik merkte dat ik de boel eigenlijk wel redelijk snel gezien had. Multiplayer niet gespeeld.