Bastion (2011)

Dit zou zo nog maar eens een klassiekertje kunnen worden. Prachtige art, originele gameplay.. ik ben in ieder geval al verkocht. Trailer

Greg Kasavin (was ooit reviewer bij gamespot.com) had zijn eigen team opgezet en vervolgens een game ontwikkelt, Bastion is het resultaat, ben benieuwd.

Geen ps3 maar wel PC, mooi.

Preview - Hands-on | 2 juli 2011 - Er zijn van die spellen die gewoon even anders zijn; games die creativiteit en originaliteit hoog in het vaandel hebben staan, games waar je wel eens wat over hoort of ziet, maar niet precies weet wat je er van moet verwachten en games die je zelf gespeeld moet hebben om er iets over te kunnen zeggen. Bastion is zo'n game.

Dit heb ik gespeeld
Op het kantoor van Warner Bros in Amsterdam heb ik een uur Bastion op de Xbox 360 mogen spelen. Ik heb 2 levels 2 keer gespeeld: het 1ste level van het spel, genaamd Prologue, en een ander level met de naam Roathus Lagoon, een level dat zich ongeveer halverwege het spel aandient.

Dit is Bastion
Bastion is een actie RPG met flink wat hack and slash. De game vertelt het verhaal van een hoofdpersonage die wordt aangeduid als The Kid. Deze jongeman wordt wakker in een verwoeste wereld en lijkt de enige overlevende te zijn van een ramp genaamd The Calamity, een ramp waar verder nog weinig over bekend is. Denk echter niet dat het om de zoveelste post-nucleaire game gaat. De wereld van Bastion is namelijk heel anders dan we vaak krijgen voorgeschoteld. Bastion speelt zich af in fantasierijke en sprookjesachtige omgevingen die in de lucht lijken te hangen. Het 2D-level en het te belopen pad komen stukje bij beetje tevoorschijn als je speelt; pas als je loopt ontvouwt zich een nieuw stukje van het level.

The Kid besluit om richting Bastion te vertrekken, een plek waar mensen naartoe gaan als er problemen zijn. Tijdens het 1ste level maak je meteen kennis met de alwetende verteller van het verhaal. Deze vocie-over vertelt gaandeweg wat er aan de hand is en wat er zich op het scherm afspeelt. Verder krijg je in dit level een hamer, geweer en schild tot je beschikking en voer je de 1ste gevechten. Deze gevechten zijn eerst zeer tam maar later worden ze aardig hectisch als je door meerdere vijanden wordt aangevallen. De balans zoeken tussen aanvallen en ontwijken is dan ook een must om niet ten onder te gaan.

Aan het eind van de proloog wordt ook duidelijker wat het doel van het spel is. Om de problemen in de wereld te verhelpen heeft een personage in de Bastion cores nodig. En je raadt het al, jij gaat in afzonderlijke levels op zoek naar deze cores. De bastion is het centrale punt van de game van waaruit je levels bezoekt. Het is tevens een plek die je naar eigen inzicht kan inrichten, met gebouwen waar je wapens kunt wisselen (Arsenal-gebouwen) of spirits aan je personage kan koppelen (Distilery-gebouwen). Spirits zijn passieve extra's, zoals meer kans op critical hits en een grotere levensbalk, en deze kun je toewijzen aan het personage met de XP die je onderweg verzamelt. In de demo waren alleen deze gebouwen aanwezig, maar in de complete versie van het spel zullen er meer gebouwen zijn.

Dit vond ik tof
Grafische stijl
Bastion wordt het meest gekenmerkt door de aparte grafische stijl. De wereld van Bastion is bijzonder mooi gekleurd, fantasierijk en komt stukje bij beetje tevoorschijn als je loopt. De 2D-platformen zijn mooi verweven in de verdere 3D-omgevingen, soms zelfs zo mooi dat je even niet doorhebt waar de rand van het platform is en dus naar beneden kukelt. Dit alles maakt de stijl van Bastion tot een zeer origineel geheel en het is weer eens wat anders dan de hyperrealistische werelden. Maar ook de vijanden, wapens en de gebouwen zijn zeer artistiek vormgegeven. Bastion is werkelijk een lust voor het oog en ik betrapte mezelf er op dat mijn mond halfopen hing tijdens mijn kennismaking met de graphics. En dan te bedenken dat slechts 1 iemand bij ontwikkelaar Supergiant Games verantwoordelijk is voor de hele stijl van het spel.

Alwetende verteller
De lage, mysterieuze stem die je begeleidt tijdens de game is erg vet uitgewerkt. De verteller vertelt, terwijl je speelt, wat er aan de hand is en wat er op het scherm gebeurt. Al zodra je de 1ste stap zet, wordt het verhaal van The Kid verteld. Het is een erg originele manier van het brengen van het verhaal. Wat het nog vetter maakt is dat de alwetende verteller naast de standaard plotontwikkelingen vooral reageert op wat de speler doet. Verlies je bij een bepaald gevecht bijvoorbeeld wel of geen health? Loop je normaal of beweeg je je voort met koprollen? Sta je te lang stil of ben je juist alleen maar aan het rondlopen? Niks ontgaat de stem van de alwetende verteller. Dit is erg leuk om te horen en het maakt Bastion tot een mooie persoonlijke ervaring. En zo hier en daar tovert de verteller een grijns op je gezicht met een goede dosis droge humor.

De gameplay
Bastion is snel en gemakkelijk onder de knie te krijgen. De besturing is soepel en de controls zijn simpel. Je kunt 3 wapens aan 3 verschillende knoppen toewijzen, onder de X- en B- knop kun je een long- of shortrange wapen zetten en onder de RT-toets een speciale skill. Blokken doe je met de LT-toets. Je bent er zo aan gewend. De gevechten verlopen snel en doen hoe verder je komt steeds meer een beroep op je behendigheid. Verschillende vijanden met verschillende strategieën vallen je tegelijkertijd aan en maken het tot leuke en hectische gevechten. De vermakelijke gameplay in combinatie met de korte levels nodigen steeds uit tot doorspelen.

Hier zet ik vraagtekens bij
Herhaling?
De levels die ik heb gespeeld waren op het gebied van gameplay vrijwel hetzelfde; je doorloopt een prachtig maar kort level, vecht ondertussen met vijanden en wordt via de alwetende verteller constant toegesproken. Maar in hoeverre komt er nog verandering in de gameplay en wat heeft ontwikkelaar Supergiant Games in petto om de speler te blijven verrassen? De gameplay is prima, maar elk level hetzelfde doen gaat op een gegeven moment misschien tot te veel herkenning en verveling leiden. De levels zijn zeer divers maar diversiteit in gameplay was in de 2 levels nog niet echt te bekennen.

Dit vond ik ervan
In de 2 korte levels die ik heb gespeeld heeft Bastion al een diepe indruk op me gemaakt. Ik had de game in 1 ruk willen doorspelen, zo erg had ik het naar mijn zin. De grafische stijl, de manier waarop het verhaal wordt verteld en het verhaal zelf maken van Bastion een zeer originele game. De gameplay is vermakelijk en de korte levels in combinatie met bovenstaande punten nodigen uit tot doorspelen. Vooral de stijl en de alwetende verteller hebben een diepe indruk gemaakt en zijn echt 'wauw'-momenten als je aan de game begint. Dan blijft nog wel de vraag over in hoeverre Bastion afwisseling zal brengen. Het zou jammer zijn als nadruk op de prachtige levels ten koste is gegaan van afwisseling en verrassing in de gameplay.

Bron: Gaming Only

Uitgespeeld en zit nu in new game+, de levels zijn wat aan de korte kant en er zijn maar 3 droom challenges.
Game duurt niet erg lang als je er snel doorheen jaagt, jammer, er mocht wel iets meer lengte in.

Maar al om al, lekkere combat mechanisme die me een beetje aan demons souls combat systeem doet denken.
De narration/voice acting van de enigste persoon die je hoort is vrij kalm en goed uitgevoerd.
Level design zit ook goed in elkaar met aardig wat gevarieerde vijanden.

Erg leuke game die aan presentatie niets te kort schiet. Prachtig verhaal en geweldige vertelstijl, prachtige graphics, mooie muziek. Qua game is het niets nieuws, een beetje standaard hack 'n slash RPG maar door de presentatie maakt dit helemaal niets uit. Toppertje.

Pfoeh, wat een lust voor het oog. Diverse bekende elementen in een nieuw jasje, iets wat gewoon aanvoelt als compleet nieuwe ervaring. De actie is verfijnd, in principe simpel opgezet maar uitdagend genoeg om je aandacht te behouden. De wereld die voor je gecreëerd wordt is werkelijk prachtig en de voice over zorgt voor een interessante vorm van storytelling en binding met je personage. Vrij persoonlijk werkje waarin de kleuren van het beeld spatten en er weinig sprake is van échte flaws.

Ben door de liefde die deze game ontvangen heeft van TonyTHorror en Brains erg geïnteresseerd. Met welke andere RPG valt de gameplay te vergelijken?

Moeilijk om daar een concreet antwoord op te geven. Dit is een erg light hack & slash RPG, maar om het nou te vergelijken met andere hack & slash RPGs doe ik deze game geen eer aan. De diepte in dit spel zit 'm in de vormgeving en storytelling. Verwacht dus geen diepe RPG met stats enzo.

Spijtig genoeg (nog) niet op PS3...

DLC onderweg! Komende woensdag. Voor de enorme prijs van ongeveer 1 euro (80 MSP).

Bron: klik

Bastion is een zeer degelijk spel met een sterk verhaal en sterke gameplay, maar echt geïmponeerd word ik nergens. Niet dat het spel echt faalt- in tegendeel het spel is tot in de puntjes verzorgd- maar iets in de graphics en de actieve narratief zorgde voor een afstandelijke spelervaring. Naar het einde toe maakt Bastion een aantal, naar mijn idee, verkeerde keuzes:

Allereerst krijg je vlak voor het eind een Hop-ability, maar hierdoor kun je niet meer dodgen. Erg irritant omdat de dodge-rol in de rest van de game erg handig is.

Ten tweede vind ik het nogal een minpunt dat de verschillende eindes afhangen van twee keuzes die je vlak voor het einde dient te maken.

Ik dan ook eindelijk eens mee begonnen. Gister middag om 3 uur opgestart, en om pak hem beet 1 uur van vermoeidheid de laptop maar dichtgeslagen. Natuurlijk wel deels verwacht, maar een geweldige game zover.

Zojuist new game + ook afgerond, en ben nu bezig met de laatste paar achievements te hunten. Erg jammer dat het er op zit, maar absoluut een game die ik volgend jaar nog eens helemaal door zal spelen. Eerst voor de 50ste keer maar eens de kookpot in met alle 10 shrine idols aan ... Heerlijke toevoeging ook overigens. Vaak worden dat soort dingen (hardmode) niet direct beloont, maar hier is het bijzonder effectief.

Ik heb zojuist de eerste playthrough voltooid... erg leuke en mooie game.
De graphics hebben een beetje een artsy-stijltje die ik wel kan waarderen,
het heeft wel iets weg van een specifieke kunststroming.
De soundtrack is helemaal geweldig en brengt een prima sfeer in het spel.
Ben benieuwd naar de NEW GAME+ mode.

Matig.

De spelwereld is inderdaad erg bijzonder, met alle kleurrijke, geometrische eilandjes die zichzelf genereren. En de sfeer is ook niet onaardig. Post-rock is mijn ding niet, maar veel zie je dat soort muziek niet in games, dus het was (met uitzondering van de zeurmuziek bij de credits die ook in het spel een paar keer opduikt) wel een vermakelijke afwisseling. Maar daar houden de goede punten wel bij op.

Mijn grootste teleurstelling was de gameplay. Die gaat namelijk al enorm snel repetitief aanvoelen. Het vechten vond ik saai: het is weinig gevarieerd, ziet er onspectaculair uit, heeft een vrij laag tempo en is behoorlijk onprecies. Aan het einde wordt het weer even vermakelijk (want meer over the top), maar dat zijn slechts pleisters op een onbevredigend vechtsysteem. De RPG-elementen zijn weinig interessant. De verteller liet me onbewogen: zijn stem sprak me niet aan (te schor) en zijn teksten zijn zelden echt boeiend. Het spel voelt soms wel érg lineair aan (je loopt letterlijk langs een pad waar je niet van kunt afwijken). En het plot is wel aardig, maar het grootste deel van het spel ben je simpele fetch-quests aan het doen.

Bastion eindigt wel behoorlijk bevredigend (de laatste levels zijn de leukste) - de keuze aan het einde, waarvoor je de relevante informatie simpelweg niet hebt, daargelaten - maar het grootste deel van het spel wist mijn aandacht wel vast te houden, maar maakte verder weinig indruk. De sfeer en het plot zijn aardig, maar de gameplay is ondermaats. Meer dan 3* kan ik aan Bastion dus niet kwijt.

Mooie, orginele graphics. Een soort droomwereld op een platform. Erg leuk.

~ The Kid just rages for a while. ~

Zojuist uitgespeeld en ik vond hem eerlijk gezegd best tegenvallen. Nou verwachtte ik sowieso geen meesterwerk, maar wel ietsjes beter en gevarieerder. Niettemin heb ik er alsnog elf uur over gedaan (aardig deel aan die waves besteed), dus in dat opzichte valt er wel het een en ander van te genieten.

Het kleurrijke uiterlijk en de snelle combat zijn bijvoorbeeld wat mij betreft de grootste pluspunten. De afgelegen en ietwat kille sfeer straalt verder een eigen identiteit uit, onder begeleiding van de passende muziek. Ook de mogelijkheid om de moeilijkheidsgraad zelf naar hartenlust aan te passen, is een leuk pluspunt dat ik niet vaak zie. Van nature is Bastion een gemakkelijk spel, maar als je hem op een gegeven moment te gemakkelijk vindt, kun je gebruikmaken van de idolen om hem wat pittiger te maken. Daardoor verveelt het soms minder snel en zit er alsnog wat uitdaging in.

En eerlijk gezegd mag dat ook wel, want de gameplay (hoewel leuk en strak in het begin) neem je al snel voor lief en tegen het einde aan wordt het wellicht zelfs te langdradig. Ondanks dat je op den duur wel nieuwe wapens en dergelijke krijgt, heb je al vroeg een bepaalde voorkeur/speelstijl waar je (althans ik) het prettigst mee speelt. In dat opzichte eigenlijk ook te wijten aan het oninteressante verhaal en het matige level design waardoor vrijwel alle levels veel op elkaar lijken. Hier en daar misschien wat verandering in het kleurgebruik en muziek, maar voor de rest vrijwel identiek. In feite is het gewoon letterlijk een recht pad met heel soms een klein doodlopend padje waar je dan extra items of materialen kunt vinden. Het helpt ook niet dat er gewoon te weinig diepgang in zit.

+ Kleurrijk visueel design.
+ Gameplay voelt in het begin lekker strak.
+ Mogelijkheid om zelf te experimenteren met moeilijkheidsgraad.
+ Muziek was wel memorabel.
+ De verteller was geinig in het begin (met nadruk op begin, daarna was hij minder speciaal).

- Gameplay wordt na verloop van tijd saaier/eentoniger.
- Oninteressant verhaal met oninteressante personages.
- Matig en ongeïnspireerd level design.
- Weinig diepgang voor een action RPG.

Vanmiddag uitgespeeld en vond het uiteindelijk toch een erg charmant spel. Qua gameplay doet het niets vernieuwends (of zelfs bijster interessants - het hinkt een klein beetje op de Zelda (zonder puzzels though - enkel het actie gedeelte) gedachte qua items - je krijgt zowat per area een nieuwe waar je dan ook meteen mee dient te leren werken) en ook het hele verhaal en de uitwerking hiervan is niet zo erg bijzonder maar dankzij de sfeervolle muziek en prachtige kleurrijke graphics (en die verteller!) wist het me toch aan te grijpen. 3.5 wat mij betreft.

Bastion en Transistor komen naar de Switch. Kan ik ze eindelijk handheld spelen en meenemen.
Bastion & Transistor on Nintendo Switch!

legian voor een koopje ook nu tot 15 oktober heb je ze allebei voor ongeveer 6 € op je Switch

Leuke game! Heb me er goed mee vermaakt. De narrator Is hilarisch bij momenten, geestige toevoeging. Toffe soundtrack ook.

De gameplay is prima voor een playthrough mijns inziens. Je krijgt een leuk arsenaal aan wapens om mee te spelen en genoeg verschillende vijanden om ze te testen. Ik zie het mezelf niet nog een keer doorspelen voor de rest van de upgrades en dergelijke echter aangezien de game me daarvoor niet genoeg afwisseling biedt.
Voor €2,00 heb ik ook weinig te klagen!