Mass Effect 3 (2012)

Op welke moeilijkheidsgraad speel je? Dat had ik in het begin ook, maar toen kwam ik erachter dat Platinum het moeilijkste is en had ik 'm snel weer verlaagd naar Bronze.

Toch Bronze hoor. Net m'n soldier naar 20 geleveld en nu maar eens met een biotic of zo proberen, die adrenaline rush is maar zwakjes.

Deze week eens even silver geprobeerd en dat was al extreem afzien, zelfs eenvoudigste tegenstanders zijn nu slechts met moeite te vellen en ikzelf ging plat bij slechts enkele hits. Gelukkig had ik 3 sterke medespelers en toch gehaald, maar veel spelplezier had ik niet en dus maar verder met brons.

Gisteren voor de eerste keer uit een team geweerd (allemaal onbekenden), ik vermoed omdat ik het zwakke broertje in de groep was of misschien omdat ze met 4 bekenden wilden spelen? Was wel even raar.

Je bakt er gewoon de ballen van

Begon aan het derde deel.

Het begin is in ieder geval fenomenaal en veelbelovend!

Fantastische afsluiting van deze epische sci-fi trilogie!

De game begint perfect. De hel breekt vrijwel meteen zeer hectisch los. Het is duidelijk in dit deel, de reapers zijn er en de oorlog is begonnen. Een heerlijke hectisch en intens begin, waarbij je meteen werkt dat je beweginsvrijheid, de combat en een aantal gameplay elementen verbeterd zijn en een stuk soepeler werken. Ook de muziek ondersteunt de game perfect, wat het begin ook een fijne emotionele lading geeft.

Zoals ik al aangaf is de combat en de gameplay weer iets verbeterd. Je hebt nog meer mogelijkheden om je te bewegen. De combat is nog intenser en hectischer dan in de voorgaande delen. Er zijn vele vijanden, waaronder een paar pittige. Ook kent de game een paar leuke en pittige bossfights, beter dan in de voorgaande delen.

De mainquest is wederom perfect in dit deel. De missies zijn echt briljant. Fenomenale cutscenes en goed gekozen muziek gecombineerd met superieur leveldesign maken enkele missies echt memorabel, en zijn perfect geregisseerd. De hoofdverhaallijn kent echt een aantal epische kippenvel momenten, die je in weinig andere games ziet. Betreffende de mainquest niks dan lof, en geen kritiek. Perfect!

De sidequests zijn echter een ander verhaal. De vele fetchquests zijn vrij saai. Sommige zijn niet beschikbaar voor/na een bepaalde missie en je hebt vaak geen idee waar je iets moet vinden of aan wie je het moet geven. Het scannen van planeten, terug gaan naar de Citadel om daar mensen te vinden wordt op den duur saai en nog net niet frustrerend. Om meer militaire kracht te verzamelen moet je ze eigenlijk wel doen, maar ze zijn wel echt een groot minpunt aan deze game.

Dat de dialogen nog meer scripted zijn, en minder opties bevatten stoorde mij in tegenstelling tot anderen minimaal. Het maakte er nog meer een epische en soms haast filmische ervaring van, en op de momenten die er toe deden had je vaak wel opties. Ik had liever wel meer gespreksopties gehad, echter vond ik dit geen heel groot of storend minpunt.

De integratie van multiplayer in de singleplayer vind ik wel wat apart. Mensen spelen deze games om een epische singleplayer ervaring met plezier te doorlopen, dat je dan online zou moeten spelen om in de singleplayer meer militaire kracht te verkrijgen en zo het einde te beïnvloeden vind ik dan zeer spijtig. Ik heb de multiplayer dan ook gewoon niet gespeeld.

Betreffende het einde, ik heb dus enkel de Extended Cut ervaren. De verschillen heb ik wel opgezocht, maar vond ik niet zo erg als alle fuss doet geloven. Ik vond het einde perfect, werkelijk niks op aan te merken. Het was verrassend, episch, filmisch en je maakt een allesbepalende keuze. Wat wil je nog meer?

Overigens heb ik voor het synthesis einde gekozen. De Indoctrination theorie ook opgezocht, maar hier geloof ik niet zo in.

De mainquest is voor mij perfectie. Niets meer en niets minder. Dat er dan saaie fetchquests als sidequests in zitten, je de multiplayer zou moeten spelen om het hoogst haalbare te halen en je opties bij dialogen iets beperkter zijn doet geen afbreuk aan de perfectie van deze ervaring, terwijl de game niet perfect is.

Een perfecte afsluiting en ervaring van een niet perfecte maar wel onwijs briljante game trilogie!


Hier nog even één van de meest zieke soundtracks ooit in een game;
YouTube - Mass Effect 3 Soundtrack - Leaving Earth



Overigens, als iemand me al die fuss over en kritiek op het (originele) einde en die theorie zou kunnen uitleggen zou dat wel tof zijn

Het einde was in mijn ogen voor de extended cut een beetje onlogisch en onduidelijk. Veel vragen die je eigenlijk nog had werden niet beantwoord en de eindes waren en zijn bijna identiek, terwijl er veel verschillende eindes werden belooft. Maar zoals ik al zei was dit voor de extended cut.

Als ik het mis heb hoor ik het graag van anderen op het forum.

Bij mijn eerste play through zonder de extended cut bleef ik toch met een teleurstellend gevoel zitten. Had nog teveel vragen en was teleurgesteld dat het zo abrupt over was terwijl je voor je gevoel nog midden in het gevecht zat. Heb de extended cut ook gespeeld en daar werd meer uitgelegd maar komt het wel op hetzelfde neer. Uiteindelijk na ook de andere eindes te hebben bekeken en over theorieën heb zitten te lezen kan ik er wel vrede mee hebben.

Met name zoals Eliandjiee al zegt vooral omdat de main quest zo ongelofelijk goed is en ik daar erg van heb genoten.

Edit: Maar ik kan begrijpen dat het voor heel veel mensen wat een teleurstelling is geworden. Ook ik vind dat het 'beloofde' einde er niet van is gekomen. Daarom blijft ME2 voor mij persoonlijk ook de beste uit de reeks. En ben ik natuurlijk zeer benieuwd of er nog eens een vervolg komt al dan wel/niet met shepard.

een vervolg is toch al aangekondigd, dacht ik?

Een prequel zou in development zijn.

Ah ok, ik volg het niet echt zo. Maar dat is dan zeer interessant!

Dat is uberhaupt nog niet bekend of het een prequel of een sequel zal zijn. Bioware heeft duidelijk laten weten dat er gewerkt wordt aan een nieuwe Mass Effect - alles anders zijn momenteel nog maar geruchten - het staat nog niet vast of het voor, na of tijdens de huidige verhaallijn zich zal gaan afspelen.

Ik heb een paar dagen geleden Mass Effect 3 weer uitgespeeld na het doorspelen van de andere 2 delen en ik zit er toch aan te denken om mijn cijfer met 0,5* te verhogen. Dit komt vooral doordat ik nu het complete plaatje beter kan zien (mede dankzij Extended Cut en andere DLC) en omdat ik de game met Fem Shep heb doorgespeeld. Jennifer Hale is in deze Mass Effect toch echt wel een stuk beter dan Mark Meer. In het eerste en tweede deel was het voor mij gelijk, maar in deel 3 laat Hale wel even zien wie de beste voice actor is.

Het Extended Cut einde vind ik echt onwijs goed. Alles is in mijn ogen duidelijk. Ik vond het einde met de Extended Cut juist echt briljant.

Ik kan me dan ook voorstellen dat als mensen de game zouden (her)beleven met dit einde, de game er misschien beter van af komt, want van het Extended Cut einde valt in mijn ogen weinig negatiefs te zeggen.

Mass Effect 3 is absoluut geen slechte opvolger en is, hoewel betwistbaar, zelfs even goed als het fantastische tweede deel. Met name de schitterende vormgeving blijft lang op het netvlies branden. Het moment waarop je op de maan van Palavan loopt en je de wereld van de Turians ziet branden op de achtergrond voelt simpelweg episch aan. Je krijgt direct het gevoel dat je deel uitmaakt van iets groots en overweldigend. En dit gevoel blijft ook onophoudelijk aanwezig.

De personages zijn minstens even interessant als in het vorige deel. Hun uitgebreide achtergrond en uitgegroeide persoonlijkheden maken je nog meer betrokken dan je al was. De interactie tussen de verschillende rassen was altijd al de ware kracht. Politieke, militaire en culturele contrasten geven het relaas een grote waaier aan kleuren en vormen de hoekstenen waarop wordt gebouwd.

Het verhaal (of de voortzetting hiervan) begint sterk. De oorlog die in de vorige delen zo hevig broeide, komt thans in vol ornaat tot uitbarsting en neemt een prominente positie in. De sfeer is gespannen.

Er zijn verschillende verhaallijnen die op schitterende wijze tot een einde komen. Mijn favoriete is zonder twijfel de verbroedering van de Geth en de Quarians, die na honderden jaren oorlog elkaar de hand toereiken. Hun verhaal heb ik altijd het meest curieuze gevonden uit de trilogie. De Geth zijn immers bijzonder intrigerend en het is wellicht even spijtig als noodzakelijk dat ze doorheen het verhaal worden geportretteerd als moordlustige machines. Ook de Krogans, die na zo lang terug 'vrij' zijn, vormen een notabel element.

Er gaan veel kritieken rond op het internet en veel fans hebben uitgebreid hun beklag gedaan over het einde. Ik ga wel degelijk akkoord met het feit dat het einde niet alle behoeftes heeft bevredigd. Ik ga dit zonder spoilers proberen te formuleren. Om te beginnen waren de Reapers in mijn ogen op zich nooit echt interessant. Ik vond het in alle eerlijkheid een zeer vreemde keuze om honderden gigantische en schijnbaar onverslaanbare, zelfbewuste ruimteschepen als antagonisten door te laten gaan. Vrij paradoxaal ook dat ze zogezegd opduiken om de chaos te beëindigen en zichzelf opstellen als 'brengers van orde en regelmaat', terwijl ze zonder problemen zoveel organische wezens fysiek en mentaal exploiteren.

Maar slechts een kniesoor die hierop let... Het grootste probleem was dat er antwoorden werden gegeven op vragen die helemaal geen antwoord nodig hadden. De 'Catalyst' (in de vorm van het jongetje) creëert dit probleem en geeft op het ultieme moment een bijzonder halfslachtig en vaag antwoord. Ik had vrede genomen met het feit dat er geen diepere betekenis toegekend zou worden. De motieven va de Reapers zijn volstrekt irrelevant. Het enige dat er toe doet en het enige dat doorheen de serie consistent aanvoelde, was Shepard zelf en hoe hij en hij alleen de factoren rondom hem interpreteerde en met welke oplossing hij bijgevolg kwam opdraven. Actie - Reactie, niets meer of minder.

Dit gezegd zijnde, Mass Effect 3 blijft een geweldig spel en een waardige afsluiter. Mass Effect blijft voor mij nog steeds een geheel. Je keuzes hebben gevolgen die tot ver voorbij de grenzen van de afzonderlijke delen reiken. Ik heb Mass Effect niet gespeeld, maar ik heb er aan deelgenomen, geparticipeerd. En ik heb er geen spijt van.

4.50

The End Is Near

Gisteren Mass Effect 3 voor de tweede keer uitgespeeld, en mijn Mass Effect marathon van +/- 100 uur van de afgelopen 3 weken zit er dus op. Ik ben het zeker mee eens dat dit absoluut geen slecht deel is, het is maar dat het einde destijds voor veel oproer heeft gezorgd. Ik heb de hele pre-release niet meegemaakt (ben pas achter het bestaan van ME achtergekomen ná release van ME3), maar van alle dingen die ze destijds blijkbaar hebben beloofd, vind ik het niks meer dan erg terecht dat veel fans zich boos hebben gemaakt. Zo zou zowat elke (grote) keus die je in de drie games gemaakt hebt van invloed zijn (niet gebeurd), en zou er géén simpel "A, B of C" einde zijn. Iets wat ze dus blijkbaar wel gedaan hebben.

Maar nogmaals, dat weegt niet zwaar bij mij aangezien ik die pre-release dus nooit heb meegekregen, maar ik kan me dus wel goed vinden in die kritiek. De game zelf is namelijk gewoon meer dan goed, qua combat is het weer eens vloeiender ten opzichte van deel 2 dus dat is een prima ontwikkeling. Ook een goeie toevoeging vond ik de weapon inventory waarmee je dus je Recharge Speed als het ware zelf kunt beheren, en het feit dat je één extra power van squad members aan Shepard kunt toewijzen. Daarnaast save ik erg vaak, dus de Quick Save button was erg welkom. De cameos van je ME2 crew vond ik ook deze keer geweldig, met als "hoogtepunt" de dood van Mordin en Thane. Waren mijn favo's in het vorige deel.

Speltechnisch nadeel vond ik eigenlijk dat je je wapen niet meer kunt holsteren (dat is geen Nederlands werkwoord, ik weet 't haha). Ik vind dat veel prettiger om de gebieden na combat te verkennen in ME en ME2, nu leek het net alsof je een shooter speelde terwijl ME veel meer is. Erg goed spel dus, tot het moment dat ze (zoals zowat iedereen zegt) die Star Child introduceren. Inderdaad nergens voor nodig en dat zorgt alleen voor onnodige extra vragen. Nou maken ze het inderdaad wel een beetje "goed" met de Extended Cut, maar dit is natuurlijk niks meer dan damage control. Ik twijfel tussen 3,5* en 4*... ME2 vind ik in elk geval veruit het beste deel van de trilogie.

Ik denk trouwens dat ik een van de weinigen ben die wil dat de Reapers geslaagd hebben en dat dat einde canon is, waardoor een nieuwe cycle wordt geintroduceerd in Mass Effect 4. Aan de andere kant begrijp ik dat mensen dan niet begrijpen wat het zin is om ME4 te spelen als dat dan telkens gebeurd, maar ik vind het wel wat hebben.

En dit is waar EA's vinger in de pap hinderlijk wordt. Waar Bioware bij deel 2 nog vrij gelaten leek te zijn om te maken wat zij wilden, lijkt EA opdracht gegeven te hebben om met deel 3 een game te maken die voor de massa's aansprekend moet zijn. Een lage moeilijkheidsgraad, hoog shooter-gehalte, laag rpg-gehalte en snelle (oppervlakkige) storyline spelen de game parten.

Alles wat ME1 en ME2 sterk maakte, is afgeroomd in deel 3 en aangevuld met gimmicks. Af en toe heb ik het idee een 'Gears of War in Space' te spelen, en dat is niet het Mass Effect-gevoel wat je als speler in deel 1 en 2 kreeg.

Met het verhaal en het einde kan ik overigens prima leven. Er was enorm veel kritiek vanuit de community destijds; zoveel zelfs dat EA/Bioware een alternatief einde aanbood. Ik heb dit nooit echt begrepen.

Toch nog een ruime voldoende, omdat Mass Effect een unieke speelomgeving en een epic einde van een drie delen durend verhaal biedt, opgeteld bij de vele uren die je hierin kunt stoppen.

De kritiek (ook van mij) op het einde komt vooral omdat het einde eigenlijk de hele Mass Effect ervaring loslaat. Het maakt niet uit welke keuzes je ooit gemaakt hebt, het einde is altijd hetzelfde. Je bouwt 3 games helemaal op naar een einde waar je vervolgens A, B of C mag kiezen, terwijl de belofte was dat dat niet zou gebeuren. En dan ook nog zo'n Deus Ex Machina erbij, het viel mij nogal rauw op mijn dakje.

Bah. Deze valt me tegen. In elk geval het begin. Ik heb 2 net geëindigd en toen moest ik aan deze beginnen maar... Ik denk dat ik eerst maar wat anders ga spelen. Ik speel als vanguard en de vorige als soldier. Misschien is het dat. Enorm random en het vliegt alle kanten op. Besturing vind ik meh. Verhaal is vaag. Te veel veranderingen tov 2. Nee, niet wat ik hoopte. Ik ben gewoon teleurgesteld

Meh ik waardeer juist de verbeteringen voor het sleutelen aan je wapen-uitrusting. Bij ME2 had je verschillende wapens met niet meer dan een eigen naam, plaatje en omschrijving en moest je zelf maar ervaren hoe lekker het wapen was, naast algemene upgrades per type. Nu zijn de stats weer terug naast mods op je wapen. Verder zijn er wat meer opties met je omgeving: super melee aanval, springen, rollen, draaien. En upgrades op je krachten kennen nog wat meer variaties.

Wat ME2 vooral sterker maakte zat hem in verhaal en uitgediepte karakters. Daardoor stoorde het minder dat ook in dat deel het RPG gehalte niet enorm was.