Assassin's Creed: Revelations (2011)

Misschien dan toch iets langer dan 2 uur gespeeld, was namelijk wel al Connor. Voordat mijn ps3 kapot ging was ik bij het deel waar Connor de assassin's outfit te zien krijg en iets van foto's aan een muur, ofzoiets... herriner ik me niet meer goed. Maar je hebt gelijk, een uur of twee uur met één personage hebben gespeeld, is niet genoeg om een personage te beoordelen.

Oh, dan heb je hem alleen als kind gespeeld en als een 18-jarige. Maar wat vond jij dan van dat andere personage waar je op het begin mee speelde?

ik vind altair iets beter dan ezio. maar ezio is ook badass. conner daartegen vind ik niet zo'n wouw personage al is assassin's creed 3 zelf wel geweldig

Pff... Kenway vond ik maar saai. Hij heeft had niet erg veel persoonlijkheid, en was eerlijk gezegd irritant om mee te spelen. Kenway wordt dan ook weer niet sterker gemaakt door de presentatie, gameplay en verhaal van AC 3 op het begin, wat ook heel saai en langzaam was. Ik dacht ook nog toen ik Kenway was en in Boston aankwam: "Nu ga ik eens rondrennen door Boston. Hmmm, wat zal ik doen. O ja! In de trailer zie je hem (want ik dacht eerst dat ik Connor was) jagen en in bomen klimmen, dat zag er cool uit!" Maar nee... dat kon hij beide ook niet echt. Dus op het BEGIN van het spel vond ik hem saai. Met nadruk op begin, want ik verwacht toch wel dat er wat meer met Kenway gedaan word, later in de game.

Ik moet AC III toch misschien nog eens kopen op de X360, heb ik eigenlijk niet gedaan omdat het begin me een slechte smaak heeft nagelaten. Maar hoor van vele dat na het lange begin het spel wel heel goed wordt. Och ja AC 3 is nu toch 30 euro... als het een beetje meezit kan dat er ook nog wel bij met de PS4 (sowieso dat ik ook wel AC 4 wil spelen op de PS4, dus dan moet ik hem sowieso nog spelen.)

Kenway is als persoon anders wel 100 keer interessanter dan Connor. Die lul vind ik nog steeds de domste game protagonist aller tijden. Wat een karakterloze, slappe zak is dat zeg.

Dat voorspelt niet veel goeds

ik ben nu ongeveer al een uurtje ver in het spel en mijn eerste indruk is redelijk goed. het begint spectaculair met dat intro filmpje en de eerste missie is ook goed. vanaf dat ik in istanbul was was het eerste dat ik deed een deel van de stad verkennen maar dat viel al tegen naar mijn mening de meest on intressante stad in de assassins games tot nu toe ( al waren de steden van 3 ook niet echt intressant) en dan beginnen de uitleg missies waar ik me enorm aan het irriteren ben. kunnen ze niet gewoon alles in 2 of 3 missies uitleggen inplaats van voor 1 onderdeel een hele missie te nemen. ik ben net klaar met sequince 2 en ik weet nog steeds niet hoe je bommen moet maken. weet iemand wanneer die uitleg missies eindelijk stoppen ? volgens mijn eerste indruk is dit toch wel de slechtste ac die ik tot nu toe gespeeld heb maar hopelijk word het nog beter (waarschijnlijk wel) want ik moet nog 7 sequinces voltooien (of hoe je het ook schrijft )

Persoonlijk vond ik het verfrissender om in Constantinopel te spelen dan (na AC2) wederom in Italië (Rome in AC Brotherhood). De grapple hook was ook een geslaagde toevoeging.

De greep terug naar AC 1 was een wanhopige daad om diepte aan het verhaal toe te voegen en Ubisoft sloeg hiermee de plank flink mis. Ook het tergend slecht uitgewerkte 'tower defense' was een waar wanproduct. Tel daarbij op de zeer irritante onderbrekingen in de fantasiewereld van Desmond Miles en je kunt niet anders tot de conclusie komen dat Ubisoft dit puur als melkkoe heeft gecreëerd. Al met al toch nog een 2,5 omdat ik me meer vermaakte met Revelations dan Brotherhood.

Alle missies + submissies gedaan + 5 van de Desmond levels. Alle schatkisten en toch maar op 71% gekomen.
Wel een mooie game. De eerste uren vond ik het veel van hetzelfde met de andere Ezio games. Pakte me dus niet. Na een paar uur sloeg dit om en was de game weer superverslavend. Heb er weer heel veel uren ingestopt. En toch weer jammer toen het klaar was.

Naar deel 3 van The Ezio Collection keek ik het meeste uit maar het was een grote teleurstelling. Ezio ziet er zo anders uit, het was meteen een disconnectie voor mij. De stemacteur is gelukkig nog wel hetzelfde maar visueel ziet hij er zo anders uit, en dan heb ik het niet over het feit dat hij ouder is. Het is gewoon iemand anders. Ook speelt deze game zich niet meer in Italië af en komt geen van de nevenpersonages uit de vorige delen terug. Deze game voelt helemaal niet als een verderzetting. Het is gewoon totaal iets anders. Erg spijtig.
Om het echte einde van Ezio te weten te komen is er nog de kortfilm 'Assassin's Creed Embers'. Dzeze is dan wel een aanrader vind ik.
Al bij al is het een mooie trilogie met een minder goed derde deel.

Het heeft ongeveer een jaar geduurd voordat ik hier uiteindelijk weer mee verder ben gegaan. Maar toen ik weer eenmaal begonnen was ging het snel, erg snel. De gameplay, de wereld, de setting en vooral de personages zijn ook hier weer erg tof.

Daarin heeft niet alleen Ezio een grote rol, maar ook zijn voorganger Altair. Ezio is ondertussen ouder dan hoe we hem in Brotherhood hebben achtergelaten. Een Master Assassin die langzaam ingehaald wordt door de tijd. Wat we al in de opening merken. Het zorgt voor een wat meer reflecterend vermogen op zijn tijd en acties en op de situatie. Het zorgt voor een wat meer volwassen en serieuzere ervaring. Hetzelfde geldt voor Altair waarvan we hier nog meer uitdieping krijgen van zijn personage en de gebeurtenissen na het eerste deel. Voor beide personages worden de verhalen mooi afgerond.

Deze keer verruilen we het bekende Italië voor een van de steden die ik graag nog eens wil bezoeken, Constantinopel. Belangrijke handelsplek, de koppeling tussen Europa en Azië en een heerlijke mix van culturen en stijlen. Het zorgt voor een fijne afwisseling in omgeving, maar qua gameplay is het allemaal nog grotendeels hetzelfde. Met uiteraard wat uitbreidingen, zoals de hookblade die toch regelmatig goed van pas komt. Maar ook het management spel om je assassins te trainen is uitgebreid, waar je nu veel meer tijd in kan stoppen dan eerst. De toevoeging van de Den defense had van mij wel achterwege gelaten mogen worden. Hoewel ik een tower defense wel kan waarderen is deze maar vervelend om te doen.

Ook zijn ze verder gedoken in de eisen om 100% synchronisatie te behalen (met de toegevoegde bomsoorten), iets waar ik in de vorige al geen fan van was en hier ook. Ik blijf erbij dat het tegen het hele idee van vrijheid om je doel te behalen gaat om die beperkingen op te leggen. Je kan uiteraard de missie gewoon doen zoals je wilt, maar als je dan elke keer ziet dat je volledige synchronisatie mislukt is omdat je het niet met een specifieke bom hebt gedaan wordt op den duur wel wat jammer. Gelukkig staat de gameplay verder nog overeind.

Het laatste minpunt zijn de Desmond missies (en aansluitend de The Lost Archive missies). De first person puzzel/platformer is maar matig uitgewerkt en vaker frustrerend door een matig werkende besturing dan door de moeilijke uitdaging. Verhaaltechnisch zijn het interessante stukken, maar voor de gameplay hoef je het niet te doen. Dat vond ik tijdens mijn oorspronkelijke playthrough ook aangezien ik daar niet eens alles missies gedaan hebt zag ik.

Het is wel tekenend voor de game, ze hebben de goeie en sterke elementen van de serie behouden en uitgebreid. Maar ze zoeken ondertussen ook naar nieuwe toevoegingen die lang niet altijd goed werken. De basis is gelukkig nog steeds erg goed en ik geniet nu nog meer van het verhaal van Ezio merk ik. Toch weet het in totale ervaring niet zijn twee voorgangers te evenaren.

De volgende in de planning zijn de drie chronicles games en daarna de Assassin’s Creed III Remaster die ik onlangs in de sale gekocht heb. Hopelijk gaat het nu niet weer een jaar duren…