Deus Ex: Invisible War (2003)

Hey mooi van dit spel vind ik, dat de wereld reageert op jou daden en beslissingen, elke beslissing die je neemt laat het spel anders verlopen.
Je kan kiezen voor wie je werkt voor de goede of de kwade, of om voor beiden te werken en een spion te zijn.
De keuze is moeilijk omdat je niet weet wie nou de goede of de kwade is.

4,5+
En dan zijn First person shooters gamesniet eens mijn genre !!!

Deze game heeft zo veel mogelijkheden
AANRADER !!!

No.4 in mijn top 10.

Niks klopt aan dit vervolg van 1 van de allerbeste games ooit. De reden is simpel, Warren Specter was niet betrokken bij de ontwikkeling en dat was te merken. 1 van de meest teleurstellende sequels ooit.

Inderdaad, erg zonde hoewel ik dit nog wel een leuk spel vond. maar niks bij Deus Ex

Verhaal van de game was nog te doen maar het spel zelf zat te simpel inelkaar. Gameplay ging nog wel maar ligt ver onder die van Deux Ex.

Ik ben een groot fan van Deus Ex 1 en vind dit deel eigenlijk ook wel oke! Wel inferieur, maar toch een erg tof spel. Op een aantal punten is het spel ook gewoon beter dan deel 1 - level design, sfeer, muziek, voice acting... Alleen jammer dat ze het oorspronkelijk voor de XBox hebben ontwikkeld, ik denk dat dit de reden is voor het verwijderen van het skill- en damage-systeem uit deel 1. En ook de laadtijden zijn natuurlijk belachelijk!

Er gaan trouwens volop geruchten over een Deux Ex 3 zoals hier te lezen is:

http://www.gamer.nl/doc/47566/Meer-informatie-Deus-Ex-3-in-volgende-editie-PC-Zone

Hmm die info klopt niet:

Deel drie wordt zonder de hoofdverantwoordelijken van de eerste twee delen, Harvey Smith en Warren Spector, ontwikkeld.

Warren Specter was ook niet betrokken bij deel 2. Mede daarom was het zo´n ramp. Ik verwacht ook niet veel van deel 3. De teaser deed me teveel aan Crysis denken. Deel 1 is gewoon een cult classic, en in mijn ogen de beste game ooit gemaakt, soms moet je het daarbij laten (The Matrix iemand?)

De eerste Deus Ex vondt ik goed. (deze niet)

Weet niet wat ik hier over moet denken...heb nog nooit zo'n neergeslagen rotgevoel gehad bij een game....heb de eerste tijd gewist...misschien dat hij goed overkomt als ik wat rust in mijn reet heb. Maar nu heb ik het geduld voor de game niet???
Of het is simpelweg een schijtgame

Pfff...wat een draak van een game, dan zijn sommige games in de floplijst nog beter ....het enigste wat ik erover kwijt kan:

belachelijke game, je bent meer gefrustreerd dan dat de game je laat genieten....achterlijke game.

Je zou de eerste Deus Ex eens moeten gamen gamelord.

Ik hoor veel kritiek van deze game, maar is 't werkelijk zo dat deze game écht zo slecht is? Ik bedoel als je het vergelijkt met de eerste Deus Ex kan het onmogelijk zo goed zijn, maar los van dat. Is het écht slecht, of is dit spel gewoon het slachtoffer van zeurende Deus Ex- fanboys?

Het is gewoon een teleurstellend tweede deel, de locaties zijn eentonig en boring en het stealth en rpg gedeelte is niet interessant.

Tuurlijk was dit niet zo'n goede game als Deus Ex 1. Het is natuurlijk ook een zware klus om een van de beste games ooit te overtreffen en dat is dan ook niet gelukt, maar om met 1en en 2en te gaan gooien is een beetje onzinnig. Ik denk dat je de spijker op zn kop slaat met die laatste zin.

Ik ben hier sinds een paar dagen mee bezig en ik sta op het punt naar het hoofdkantoor van de Knights Templar te gaan, dus ik schat dat ik zo'n beetje het einde nader. Of in elk geval de afsluitende act. En ondanks dat hij op alle fronten inderdaad aanzienlijk minder is dan het origineel, vind ik het niet zo heel erg slecht. Ik krijg het gevoel dat de negativiteit rondom Invisible War een beetje overdreven is. Ik kan begrijpen dat het een domper was vergeleken met het eerste deel, en dat is het ook, maar het is niet een van de slechte spellen ooit gemaakt zoals vaker wordt beweerd door fans.

En @rpger, Warren Spector was hier wel degelijk bij betrokken, eveneens andere grote namen van het origineel zoals Harvey Smith.

Na een kleine vijftien uur kan ik zeggen dat dit een van de meest ondergewaarde spellen is die ik heb gespeeld. En uiteraard niet omdat het een briljant meesterwerk is, maar omdat hier ongelooflijk veel slechte dingen over verteld worden dat je er automatisch extreem lage verwachtingen bij krijgt. De werkelijkheid is wat mij betreft anders. Ondanks dat Invisible War niet echt in de buurt van DX1 en DX:HR komt, is er toch genoeg om je mee te vermaken.

Ook hier ligt de speelvrijheid hoog en kun je op diverse manieren je doelen bereiken. Weliswaar in iets mindere mate, maar ook hier is het mogelijk om het geweld niet te schuwen, of juist de schaduwen te bekleden, gebruik maken van je gadgets, etc. En in andere gevallen misschien zelfs meer speelvrijheid, omdat je telkens te maken hebt met diverse groepen. Luister je naar de ene groep, dan betekent dat vaak dat de andere groep zich tegen je kan verzetten vanwege tegengestelde belangen. En dat brengt vaak eigen voor- en nadelen met zich mee in de vorm van consequenties. Ten slotte vond ik het meer dan welkom dat er een vierde alternatief einde is als je het met niemand eens bent, want ik kon me nergens in vinden bij de eerste drie opties.

Wat betreft de minpunten vind ik het vooral erg jammer hoe klein alles aanvoelt. De ambitie lijkt er niet helemaal in te zitten. De levels zijn in verhouding piepklein en dat wordt erger gemaakt door de zeer frequente laadbeurten. De laadtijden zelf duren niet lang, maar het is irritant om telkens weer eens naar een laadscherm te staren waardoor je weer een seconde of tien uit je concentratie gehaald wordt. Ik begrijp dat de Xbox destijds technische beperkingen had, maar daarmee maak je 't spel wel een stuk minder vloeiend en daarmee minder leuk. Daarnaast vond ik de biomods niet echt bijzonder, alleen de Neural Interface was van onschatbare waarde als je het een en ander wilt gaan hacken. Ook de dialogen leken hier wat minder goed. Ik heb niet het gevoel gehad dat ik gesprekken kon sturen met mijn keuzes. In plaats daarvan was het vaak gewoon een infodump waar Alex dan vaak mee instemt of gewoon niks zegt. Kort gezegd, het grootste nadeel van DX:IW is eigenlijk het gebrek aan ambitie. Diezelfde ambitie waardoor het origineel zo geliefd is.

Puntsgewijs samengevat:

+ Ook hier weer aardig wat speelvrijheid, vooral met de verschillende partijen.
+ Veel keuzes te maken met diverse (al dan niet directe) consequenties.
+ Een alternatief einde mogelijk als je het met niemand eens bent (net als DX:HR).

- Kleine levels die ook nog eens vaak onderbroken worden.
- Laadtijden zijn om die reden erg frequent en vaak irritant.
- Weinig biomods en daarmee dus de mogelijkheid voor diepere aanpassingen.
- Dialogen kunnen niet tot nauwelijks gestuurd worden.
- Bugs en glitches hier en daar.
- Matige (gezichts)animaties en slechte voice acting (wederom iets typerend voor de reeks).

Zeer ondergewaardeerd. Voor wie echt gek is op shooters speelt dit spel te stroef. Maar wie graag ondergedompeld wordt in een futuristische wereld met een heel lekkere ambient soundtrack, mooie geluidseffecten en interessante opties om door verschillende omgevingen te sluipen, zit goed. Het verhaal vond ik ook heel tof. Je wordt voor lastige keuzes gezet: ga je een dokter vermoorden in naam van een religieuze groepering die revolutie wil, of kies je meer voor bestrijding daarvan in naam van conservatieve materialisten. Uiteindelijk blijkt er natuurlijk een groter geheel aan het werk te zijn waar je nog niet van wist. Heel tof zijn alle verschillende eindes en de keuzes die je tot het einde hebt.