Journey (2012)
PlayStation 3 / PlayStation 4 / PC / Apple iOS
Adventure
single player / online
Ontwikkeld door thatgamecompany
Uitgegeven door Sony en Annapurna
Als speler ontwaak je in een onbekende en mysterieuze wereld. Stap voor stap ga je op onderzoek uit om meer te weten te komen over een eeuwenoude beschaving die ooit in deze wereld heeft geleefd. Via de online modus kom je andere spelers tegen waarmee je samen op ontdekkingstocht kan gaan en nieuwe unieke ervaringen kan creëren.
- nummer 186 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=--fbwMuvShQ
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Vannacht mijn eerste speelbeurt achter de rug, er komen er nog wel een paar aan denk ik voor ik mijn review en stem hier plaats. Maar het schurkt toch wel tegen de 4,5 sterren aan, tijdje geleden dat een game mij zo sprakeloos heeft achtergelaten. Ik kreeg er een beetje een Ico vibe van.5*

Blij dat hij bevalen is. (Ik ben zelf ook erg benieuwd naar Flower)
Uiteindelijk is het maar bij twee speelbeurten gebleven, maar Journey blijft een top game. Thatgamecompany heeft weer een topper van jewelste afgeleverd. Sowieso was ik al erg onder de indruk van ze toen ze destijds flOwer (2009) uitbrachten. Maar Journey is echt van een veel hoger niveau te noemen.
Het begint gelijk al mysterieus als je eenzaam in de woestijn ontwaakt en je weg maakt naar een reusachtige berg in de verte, zonder enig idee wat verder te doen. Maar ondertussen krijg je hier en daar wel hints in de vorm van ietwat vage cutscenes en wandschilderingen. Als gamer ga je je echt afvragen wat er is gebeurt met de samenleving en de mysterieuze wereld waarin je jezelf bevindt. Dit staat voor meerdere interpretaties open, maar zelf denk ik dat er een volk is geweest dat te veel wou en zichzelf hebben vernietigd. Ik denk dat het een straf is in de vorm van 'purgatory' dat je na de reis steeds weer ontwaakt in de woestijn, om alsmaar dezelfde reis te maken. Het brak echt m'n hart toen ik m'n poppetje zag neerstorten tot de grond, om vervolgens weer te juichen van vreugde als hij in de hemel(?) is belandt. Wat een prachtige symboliek van leven en dood zit er in Journey.
Het leuke is ook dat je tijdens je reis andere spelers kunt ontmoeten. Alleen heb je geen flauw idee wie deze spelers zijn - tot je de reis hebt afgemaakt en hun naam in beeld ziet staan - en is het alleen maar mogelijk om te communiceren door te zingen. Hierdoor ben je van elkaar afhankelijk. Maar een reis met zijn tweeën completeren is ook wel mooi.
En dan heb ik het nog geen eens over de graphics en de complimenterende soundtrack gehad. Het zand ziet er echt uit als zand, zelfs je eigen voetstappen blijven erin staan en het is gewoon prachtig. De soundtrack is perfect, het past perfect bij de emoties die de game probeert over te brengen.
Al met al een erg enerverende game om eens gespeeld te hebben. Ik wil zelfs zeggen verplichte kost voor de PS3-bezitter.
4,5 Sterren.
Beetje een oogje openhouden voor betere deals, dan hap ik zeker.
De game is inmiddels 3 jaar oud bovendien hij zou gelijk de koppositie can tLoU overnemen.
Gta 5 en de hele grote mainstream games Zoals tLoU en Uncharted.
De rest kan het vergeten met een minimum van 75 stemmen.
Maar sowieso klopt die hele Recente Top nergens van, er staan games uit 2002 in die ruim 100 stemmen hebben die niet in devtop 250 staan.
Dat is lullig voor deze game en voor vele andere recente games want welke recente games komen tegenwoordig nog aan 75 stemmen op deze site.
Gta 5 en de hele grote mainstream games Zoals tLoU en Uncharted.
De rest kan het vergeten met een minimum van 75 stemmen.
Maar sowieso klopt die hele Recente Top nergens van, er staan games uit 2002 in die ruim 100 stemmen hebben die niet in devtop 250 staan.
Mocht je o.a. Zelda Majora's Mask bedoelen, die staat inderdaad niet meer in de Top 250 vanwege de 3DS remake (en dan duurt het volgens mij nog twee jaar voordat hij er weer tussen staat).
Ben het wel eens dat sommige onbekende spellen helemaal uit 't oog verdwijnen terwijl ze een prachtige ervaring kunnen zijn. Ik heb Journey nog niet gespeeld, maar op dit tempo duurt het een jaar of twee voordat hij erop staat.
Wellicht zou een Tip 50/100 een leuk idee zijn? Een lijstje met spellen die ouder dan 2 jaar zijn met minder dan 75 stemmen.
Want nogmaals 18van de 20 games komen anno 2015 niet meer aan 75 stemmen ongeacht hoe goed de game is want wees eerlijk deze site is bijna dood en begraven.
Bovendien ALS het minimum aanpast Dan komen grote en gewaardeerde spellen zoals Dark Souls en the Warriors erin waardoor de hele top 250 drastisch verandert met o.a.een nieuwe 1 koploper.
Bovendien is het raar dat Journey ook geen plaatsje heeft in de recente top dus nogmaals ER klopt weinig van
En Dan gebeurt ook eens keer wat op deze site.
Ontopic: Ik moet deze game echt een keer gaan spelen. Vind het altijd interessant wanneer games zonder tekst alles duidelijk maken. Krijgen nu ook schrijflessen (Worldbuilding, game analyses, dialogen schrijven, narratiefmodellen, etc) en deze is al een paar keer voorbij gekomen. Vandaag een stukje van het begin bekeken. Als ik ooit tijd te veel heb! : P

Een tocht langs wat onbeduidend gekleurde (ahum) landschappen, doorspekt met vage symboliek is duidelijk niet mijn pakkie aan. Als iemand het heeft begrepen, mag ie het zeggen (serieus). In principe wat je doet is alleen maar vooruit lopen met L3 (heb helemaal een lamme linkerduim) en af en toe wat buttonbashen op de X knop om soms wat te zweven (en wat soms dan weer niet kan).
Het begon al bij de wat sneue graphics uit 1992, daar kan ik gewoon niets meer mee. Ik weet, gameplay > graphics, maar laten we eerlijk zijn; gameplay zat er ook niet echt in. De cutscenes die je af en toe te zien kreeg van één of andere Egyptisch kunstwerk werkte alleen maar op mijn zenuwen, omdat ze blijkbaar iets moesten vertellen wat ik absoluut niet snapte. Dan werd de sfeer weer ietwat Chinees of zoiets?! Het zal ongetwijfeld aan mij liggen, maar niks werd mij duidelijk wat de makers nou wilden zeggen.
Er zat ook geen uitdaging in. Je kon niet doodgaan (wat ik op zich geen probleem vind, zie Heavy Rain bijv.), maar er was ook geen goed of slecht. Je loopt je alleen een ongeluk, en als je niet loopt waar het spel 'wil' dat je heengaat, moet je hoe dan ook een enorm stuk teruglopen. Als dat nou zweven was (wat op zich wel een lekkere flow had), was het niet zo'n probleem geweest, maar het lopen was gewoon uiterst irritant.
Bijzonder wel dat je gedurende je gesteggel andere spelers tegenkomt. In eerste instantie dacht ik dat dit verzonnen was en gewoon CPU's, maar tijdens de aftiteling bleek dat het wel degelijk andere gamers waren. Leuk gedaan.
De muziek, het uitgebreide kleurenpalet en de flow van de game verdienen toch nog wát punten bij mij, maar meer dan 1,5* voor de moeite zal dit experiment toch echt niet van mij krijgen. Voor mij geen Indie-games meer...
Voor mij geen Indie-games meer...
Want elke Indie-game is net als Journey? Drastische conclusie...
Maar goed, ik moet dus nog altijd een keertje gaan spelen...om de een of andere reden heb ik het nog altijd niet aangeschaft. Vraag me niet waarom.
Maar het is een spel wat je altijd tussendoor kunt spelen, het duurt (gelukkig) niet zo lang. Maar voor mijn gevoel kwam er geen end aan

Ben wel benieuwd naar je mening...
Nou ik zal mijn mening zeker geven als ik het spel gespeeld heb. Zal echter wel nog eventjes duren denk ik - zal het ergens de komende maanden wel een keertje kopen - alleen geen idee wanneer...
Een aantal punten waarom ik het goed vind:
-Puur door de omgeving en de objecten die erin staan kunnen zij de geschiedenis van de wereld suggereren. Dat is echt lastig als je daarvoor geen spraak, tekst of andere beelden gebruikt.
-Als je door de developerbril gaat kijken, dan zet je je petje af. Dat zand is namelijk ongeveer het halve project geweest. Dat is ook echt extreem moeilijk om te maken. Wat ik ook erg leuk vind gedaan, is de invisible wall. Er zijn geen muren in de woestijn, je lijkt oneindig te kunnen lopen. Maar wat ze eigenlijk doen, is de speler stiekem iets meer draaien, waardoor je automatisch weer in de goede richting gaat lopen.
-Ook het communiceren met andere spelers is heel apart. Puur geluidjes. Er zijn zelfs mensen die echt een band met de andere spelers opbouwen, en weer zonder spraak, tekst of iets anders.
Bijvoorbeeld dat zand, als je goed kijkt zie je dat het (uiteraard) maar een paar gekleurde pixels zijn. Dat die dan af en toe bewegen naar een bepaalde richting, lijkt mij developer-technisch niet het moeilijkst. Tenminste, ik doe het ze niet na hoor haha....maar zo ingewikkeld zag het er ook niet uit. Hetzelfde voor wat betreft de wind op het eind.Ook de storytelling, waarom zou dat een breakthrough zijn? Bedoel het niet verkeerd hoor, maar als er een ding niet in zat, was het wel storytelling. Ik probeerde met al mijn verstand een verhaal of rode lijn te zoeken, maar alles was in mijn ogen zo onsamenhangend als wat. Ik snap best dat de makers een game wilden maken zonder tekst of enige vorm van begeleidend schrijven. Maar had dat hier nou maar wel gedaan, want nu zat ik dus de hele tijd te zoeken en zelf te verzinnen wat ze nou bedoelden.
En er zijn wel degelijk muren. Vooral in het eerste level. Misschien inderdaad niet zichtbaar, maar als je - zo eigenwijs als ik ben
- even de andere kant oploopt als waar het spel je naartoe wilt sturen, rol je meteen weer een stuk terug. Dat gebeurt iedere keer weer en je moet weer met die stroeve besturing een eind terug lopen. Want als ik daar even dieper op in ga; waarom zou je naar die berg toe willen lopen? Als er niks wordt uitgelegd en geen objective wordt aangegeven, waarom zou je dat dan als speler willen? Ik wil dan júist ontdekken wat er op andere plekken in het level gebeurt, maar dat kan dus niet...Het communiceren met andere was ook erg zwak gedaan. Je kunt maar één knopje indrukken die steeds dezelfde actie weergeeft. Dus je hebt geen idee wat ze ermee bedoelen. Hoewel ik het best leuk vond om anderen in de wereld te zien rondzwalken, hadden ze juist het communicatie gedeelte best wat meer vorm mogen geven.
Nee....Journey en ik zullen nooit vrinden worden...
Ja ik begrijp je, maar ik kijk daar helaas toch iets anders naar
Bijvoorbeeld dat zand, als je goed kijkt zie je dat het (uiteraard) maar een paar gekleurde pixels zijn. Dat die dan af en toe bewegen naar een bepaalde richting, lijkt mij developer-technisch niet het moeilijkst. Tenminste, ik doe het ze niet na hoor haha....maar zo ingewikkeld zag het er ook niet uit. Hetzelfde voor wat betreft de wind op het eind.Ook de storytelling, waarom zou dat een breakthrough zijn? Bedoel het niet verkeerd hoor, maar als er een ding niet in zat, was het wel storytelling. Ik probeerde met al mijn verstand een verhaal of rode lijn te zoeken, maar alles was in mijn ogen zo onsamenhangend als wat. Ik snap best dat de makers een game wilden maken zonder tekst of enige vorm van begeleidend schrijven. Maar had dat hier nou maar wel gedaan, want nu zat ik dus de hele tijd te zoeken en zelf te verzinnen wat ze nou bedoelden.
En er zijn wel degelijk muren. Vooral in het eerste level. Misschien inderdaad niet zichtbaar, maar als je - zo eigenwijs als ik ben
- even de andere kant oploopt als waar het spel je naartoe wilt sturen, rol je meteen weer een stuk terug. Dat gebeurt iedere keer weer en je moet weer met die stroeve besturing een eind terug lopen. Want als ik daar even dieper op in ga; waarom zou je naar die berg toe willen lopen? Als er niks wordt uitgelegd en geen objective wordt aangegeven, waarom zou je dat dan als speler willen? Ik wil dan júist ontdekken wat er op andere plekken in het level gebeurt, maar dat kan dus niet...Het communiceren met andere was ook erg zwak gedaan. Je kunt maar één knopje indrukken die steeds dezelfde actie weergeeft. Dus je hebt geen idee wat ze ermee bedoelen. Hoewel ik het best leuk vond om anderen in de wereld te zien rondzwalken, hadden ze juist het communicatie gedeelte best wat meer vorm mogen geven.
Nee....Journey en ik zullen nooit vrinden worden...
Er zijn heus wel heel wat verborgen gebieden te ontdekken in dit spel. Maar inderdaad, er zijn onzichtbare muren: als je in een bepaalde richting heen gaat waar niets meer is, dan blaast een felle wind je terug in de juiste richting.
Een eerste speelbeurt in dit spel is een audiovisueel genot. Zowel graphics als geluid (muziek en effecten) zijn top, en de gameplay is zeer divers. Elk level brengt wel iets nieuws en zowel kleurpalet als setting is telkens origineel. Later speelbeurten zijn dan weer boeiend omdat je de levels kunt gaan verkennen, zeker als je dit samen met andere spelers doet. Veel van de verborgen gebieden zijn enkel bereikbaar als je met de andere speler samenwerkt trouwens.
Alleszins is dit een van de beste spellen die ik op ps3 heb gespeeld, en ik ga zeker proberen om de trofeeën binnen te halen (wat ik normaal nooit doe).
Die van de muziek moet ik je geven; dat was bij vlagen wel sfeerverhogend. Maar de graphics tja...ik zag er geen 'meesterwerk' in. Het deed me echt een beetje denken aan mijn vervlogen tijden op de Commodore 64 Ook de gameplay was voor mij zeer frustrerend, je hebt geen idee wat de verschillende knopjes doen en het lijkt ook telkens weer wat anders.
Ik snap nog steeds niet dat mensen dit spel voor hun lol hebben gespeeld. Sorry...
Ik ga hier niet te veel woorden aan vuil maken. Het is een unieke ervaring die je volledig kan invullen met eigen interpretatie. Maar het sterkste aan deze game is toch wel zijn sfeer, de muziek is van het mooiste wat ik ooit in een game gehoord heb.
Het design is ook erg leuk gedaan en draagt ook mee aan zijn unieke sfeer.
Het is een kwestie van ondergaan, het raakt je of niet. Uiteindelijk zijn het maar 2 uurtjes gamen, maar ze kunnen zeker de moeite waard zijn.
4*
