Ik ben nu ook geëindigd met het derde grote avontuur van Nathan Drake, die een van mijn favoriete gamepersonages is geworden, want hij blijft bad ass, grappig, intelligent en ook menselijk. Ik was benieuwd of ze deel 2 konden overtreffen, wat echt een briljante game was vol met ongekend spektakel en met prachtige locaties. Nou is dat overtreffen helaas niet gelukt, maar het komt door een geweldig tweede gedeelte van de game wel dicht in de buurt van die klassieker.
Uiteraard draait ook deze derde Uncharted weer om Sir Francis Drake, ditmaal in een zoektocht naar de Verloren stad van Ubar. Heel eerlijk boeit het verhaal me weinig en is het wederom een kapstok om Drake op zoveel mogelijk mooie locaties te krijgen waar het, niet verrassend, al snel weer schieten en meppen word. Dat laatste vind ik overigens wel een kritiekpuntje, want ik vind dat slaan vrij vermoeiend waar ik geregeld ook gewoon last van mijn vingers kreeg doordat je zoveel op verschillende knoppen moet drukken voor het ontwijken en zelf weer meppen. Niet echt mijn ding, Uncharted is voor mij gewoon ontdekken, puzzelen en knallen. Zelfs dat laatste hoeft van mij niet zo erg aanwezig te zijn en hier doseren ze het wel aardig. In deel 1 was het een non-stop knalfestijn, maar in deel 2 en 3 is er gelukkig meer ruimte voor puzzels en de locaties ontdekken. Wel zijn een paar puzzels echt belachelijk moeilijk en onlogisch en dwong de game me om een paar keer YouTube te gebruiken waar ik ook echt tig comments las van gamers die gefrustreerd waren. Ik hou van deze reeks, maar ik ga niet uren extra besteden aan zulke vage dingen. Gelukkig zaten er ook voldoende puzzels in die wel prima te doen waren en daardoor de game leuker maken. Uncharted is natuurlijk gewoon een kopie van Tomb Raider, maar daar is niks mis mee. Tomb Raider was weer hevig geïnspireerd op Indiana Jones. Het blijven interactieve achtbaanritten en als je dat op een leuke manier weet te bewerken heb je er heerlijke uren aan. Zo kent deze game ook momenten dat stealth beter past, maar wie vindt dat nou leuk? Ik was toch al snel weer gewoon aan het knallen wat gewoon weer ouderwets soepel gaat.
Qua locaties viel de game me wel een tijdlang tegen, zeker in het begin met de grauwe omgevingen van bijvoorbeeld Londen en Syrië. Ook bij die enorme scheepswrakken (wel imposant gemaakt) had ik dat gevoel. Maar gelukkig komen er nog genoeg kleurrijke, groteske omgevingen zoals in de woestijn, Jemen, het zinkende schip, het vliegtuig en ook met de grote finale in Ubar. Zeker in het zinkende schip werd het erg vermakelijk qua gameplay. Ik was trouwens wel bekend met de scène in het vliegtuig maar ondanks dat het cool gedaan was viel het me een tikje tegen omdat het snel voorbij was. Het shot van Drake die voor het gecrashte vliegtuig in de woestijn staat is wel episch mooi. Visueel is de game erg mooi, nog steeds. En dat is best knap voor een dertien jaar oude titel. Het blijft sfeervol en geregeld imponerend.
Verder werkt de game de karakters weer meer uit. Nathan blijft erg boeiend en je krijgt nu zelfs momenten dat je met zijn jongere versie speelt. Maar het is vooral zijn band met Sully die hier nog beter weergegeven is. Vrienden voor het leven. Chloe en Elena hebben jammer genoeg daardoor meer een bijrol, maar ach. Het zorgt ervoor dat je mee blijft leven en dat het niet saai weet te worden. En uiteindelijk heb ik dus na een wat mindere start weer enorm van deze game genoten. Het is net niet Uncharted 2 niveau, maar ik geef wel hetzelfde cijfer. Dit zijn games die je gewoon eens gespeeld moet hebben. Komend jaar ga ik ook zeker deel 4 en de DLC spelen, ze liggen al klaar.
4,5*