Uncharted 3: Drake's Deception (2011)

Klopt, je krijgt dan de optie om verder te puzzelen of dat het voor je opgelost wordt.

Het hele idee van schatzoeken kan gewoon niet zonder puzzels. Ik vond eigenlijk wel dat de hints nog te snel komen, na 1 minuutje al ofzo.

Moet je uitzetten.

Dat is juist één van mijn grootste punten van kritiek, dat die puzzels zo belachelijk makkelijk zijn. Nou weet ik niet precies meer welke puzzel je op doelt in de chateau, maar ik kan me sowieso geen moeilijke puzzels herinneren...

Wat een prachtige game zeg.
Ik vond alleen de puzzels niet zo leuk en extreem makkelijk.

Voor de rest een top game!!

Net begonnen , en ik heb nu al wat pluspuntje ontdekt, zoals het verleden van drake door middel van Flashbacks, en het nieuwe melee systeem beviel wel, de combo's zagen er ieder geval vet uit, zo kan je dus bijvoorbeeld opjecten uit de omgeving gebruiken, zoals glazen en zo , en flessen.

wauw vandaag heb ik hem dan eindelijk verder gespeelt en wat een game is dit zeg, chateau is echt een schitterend level, en dan met dat brandende huis wauw. Morgen verder spelen, ik kan niet wachten wat deze game mij allemaal nog meer gaat geven, hij kwam eerst wat traag op gang, maar nu lijkt het erop dat de game helemaal los aan het komen is, Puur genieten dit,

Heb de game bijna uitgespeeld sinds ik 'm een paar dagen geleden via PS Plus gedownload heb. Het is nog steeds een prachtig spel met een interessant verhaal en leuke dialogen en personages. Je bezoekt allerlei fantastische locaties die er stuk voor stuk uniek uitzien en ontzettend gedetailleerd zijn. Enkele grote setpieces zijn echt fantastisch om door te spelen, maar er wordt soms echt afbreuk aan gedaan.
Als voorbeeld het zinkende schip. Verschrikkelijk spannend als het water eenmaal binnen begint te stromen, maar ND besluit om een heavy, een vijand met riot-shield, een paar snipers en nog wat normale vijanden op je af te sturen. Bijna gegarandeerd dat je dan enkele keren dood gaat. Naast irritant, haalt me dit ook direct uit het moment en bovendien slaat het nergens op. Meerdere keren staat de omgeving op instorten, zinken of afbranden, maar je vijanden letten nergens op en blijven Drake maar onder vuur nemen.

De game zit nog steeds vol met platformelementen die erg lineair zijn, maar wel erg leuk zijn. Wel zijn er enkele goedkope deaths, maar gelukkig is een checkpoint nooit te ver weg. Verder zijn de puzzels ook weer terug, welke nooit echt verschrikkelijk moeilijk zijn. Zelfs als het te moeilijk is, krijg je binnen enkele minuten al hulp.
Als laatste de combat. Wederom een groot onderdeel in de game en net als de voorgaande delen eigenlijk vrij zwak. Naar mijn mening zit dit er echt veel te veel in. Die vijanden duiken overal op. Diep ondergronds, verschillende puzzels doorlopen en door allerlei ruimtes heen geklommen. Zodra je gevonden heb wat nodig was, duikt plots de vijand op. Mag je weer leuk 20 vijanden neerschieten. Het voelt op momenten echt te raar. Met moeite allerlei raadsels ontcijferd en eindelijk aangekomen bij je doel, hoppa daar is de vijand alweer in grote getalen met een compleet arsenaal aan wapens, mooi voor je uitgestald om wederom even te knallen. Ik hoop toch dat Uncharted gaat om het ontdekken van prachtige omgevingen en het oplossen van het mysterie, maar het shooter-element is toch echt te veel aanwezig.
De ai is niet bijzonder, vaak hebben vijanden de neiging om gewoon naar je toe te rennen. Logisch bij heavy's, maar een vijand zonder armor en op z'n blote voeten slaat nergens op. Ook kwam het vaak voor dat ik weer eens omsingeld werd en er ineens een heavy opdook, waardoor ik gedwongen werd om te vechten. Doodsimpel, maar niet als ik door 8 anderen wordt beschoten. Health bijna weg, dus maar wegrollen dan. Lukt ook niet, want Drake gaat dan met vijanden lopen gooien. Eindelijk bij cover, maar ook hier gaat Drake weer lopen mutsen door weg te rollen of aan de verkeerde kant te coveren. En dood uiteraard, iets dat te vaak gebeurd door vervelende controls.
Het ergste is nog wel het schieten zelf, wat echt rampzalig is op momenten. Sommige vijanden vereisen headshots (en bij anderen is het uiteraard ook wel handig), maar de besturing is zo klunzig en zweverig, dat het gewoon verschrikkelijk irritant is af en toe. Blindfire is echt hilarisch, een tikje omhoog en je zit in het plafond te schieten. Ik snap dat dit niet verschrikkelijk accuraat is, maar zweveriger kan niet. Jammer deze zwakke controls er nog steeds inzitten, want bij 1 en 2 stoorde ik me hier ook erg aan.

De game is nog steeds erg goed, maar had voor mij veel beter kunnen zijn en een stuk minder irritant op sommige stukken. Gelukkig zijn het verhaal, de enorm gedetailleerde omgevingen, de personages en de humor nog steeds erg goed.

Ben hier nu mee bezig en had het eigenlijk niet zo zien aankomen maar het is genieten. Had hiervoor het tweede deel al gespeeld en die vond ik wel aardig maar ook niet veel meer dan dat. Deze lange tijd vermeden omdat ik het eigenlijk als niet veel meer zag dan een niet echt geweldige vrij eentonige shooter met een prettige omlijsting.

Dit deel doet volgens mij echter alles beter. De shootouts zijn spannend en intens, het leveldesign gedurende de hele game subliem en ook de afwisseling lijkt dit deel dik in orde te zijn. Nader nu volgens mij wel redelijk het einde en vind het gewoon jammer eigenlijk. Een top game ervaring in alle opzichten.

Hier kunnen van die matige teleurstel spellen als AC3 en Bioshock Infinite nog wat van leren. Een genot om te doorkruisen van begin tot eind.

Net nadat ik het 2de deeltje weer had uitgespeekd begonnen aan deze. Natuurlijk doet U3 wat er van verwacht wordt en alles is nog mooier en nog grootser als deel 2. Heerlijk simpel verhaal wat werkt voor de serie. Ik moet ook zeggen dat de humor in de Uncharted games prima werkt, Nathan Drake is dan ook een van de betere game personages die ik me kan herinneren.

Een minpunt wat ik me nu ook weer herinner in m'n vorige playthrough is dat het schieten niet meer soepel werkt. Dacht dat dit in die 3 jaar wep weg gepatcht was maar dat is niet het geval. Waar het precies aan ligt weet ik zo niet maar het voelt stroef en werkt niet lekker.

Na de hele Uncharted "triologie" weer gespeeld te hebben blijft dit toch wel een heep groot pluspunt in de games die gereleased zijn op de PS3. Simpele gameplay, simpel maar boeiend verhaal, het gene wat N.D het beste doet is de personages neerzetten. Ondanks dat het schieten anders (zal het zo maar noemen) aanvoelt aps in deeo 1 en 2 is Uncharted 3 qua spektakel en beleving de overtreffende trap in de serie.

Fijne game dit, maar na deel 2 toch teleurstellend. Ondanks dat de graphics weer zijn opgepoetst en alles wat grootser en iets zorgvuldiger is uitgewerkt (deze is een stuk consistenter met zijn hoogte- en dieptepunten), voelt dit als Uncharted 2: Part 2 en niet als een volwaardig nieuw deel. Veel sequences (zoals het Franse kasteel en de vele achtervolgscenes) spelen als lichte variaties op wat ik eerder gespeeld heb en ook het plot is vergelijkbaar (maar zwakker). Uncharted 3 laat weinig nieuws en authentieks te laten zien, en ook de zwakke kanten van deel 2, zoals matige AI en eenvoudige puzzels, zijn nog altijd aanwezig.

Gelukkig mag dat de pret niet drukken, want Uncharted 2 was misschien wel de beste PS3 exclusive van de laatste jaren. Zo was ook dit deel weer één van de betere game ervaringen die ik gehad heb. Maar waar Uncharted 2 een klein meesterwerk en een moderne klassieker is, komt Uncharted 3 op enkele hoofdstukken na (met name op de boot en in het vliegtuig) zelden uit diens schaduw tevoorschijn. Wat overblijft is een spel wat 'slechts' erg goed is.

Voor mij is Uncharted 2 het perfecte spel, deel drie heeft daarom de zware taak om perfectie te volgen. Het komt verdomd dichtbij en is, net als deel twee, één van mijn persoonlijke favorieten games. Het is echter een graadje minder dan de tweede: de uitwerking van de zijpersonages is minder sterk zijn dan in de voorgaande Uncharted, evenals dat de balans minder soepel is.
Drake’s Fortune kreeg het kritiek dat je te vaak schietgevechten had. In Among Thieves hebben ze dat, naar mijn idee, perfect gebalanceerd tussen platformen en puzzels. In Drake’s Deception hebben ze het echter anders aangepakt: de pauzes tussen de schietgevechten is hier het langst. In de tussentijd is er plaats gemaakt voor meer lopen, dialogen, klimmen en andere dingen. Het gevolg van deze keuze is dat de schietgevechten soms later begonnen dan ik behoefte aan had en dat ,op bepaalde momenten, mijn aandacht minder erbij was.
Wat betreft het “minder sterke uitwerking van de zijpersonages”: als je een nieuwkomer bent bij Uncharted raad ik aan om te beginnen bij deel twee of één, want deze legt minder sterk uit wat de connecties tussen de personages zijn. Charlie is bv een personage dat opgegeven moment opduikt en weer weggaat zonder dat ik het idee had hem goed te hebben leren kennen. Terwijl in de voorgaande delen de introducties & dialogen zo soepel waren geschreven dat ieder personage driedimensionaal voelde. Als je deel twee niet hebt gespeeld zou je ook niet begrijpen wie Chloe of Elena eigenlijk zijn. Maar zoals ik zei: dit stoorde me in mijn eerste playtrough maar met iedere playtrough ben ik meer & meer van deze game gaan houden, tot ik de mindere punten niet meer opmerkte. Begrijp me niet verkeerd: de personages zijn niet slecht, ze zijn minder sterk. Maar voor wat ze zijn hebben ze voldoende onderbouwing om serieus te nemen.

Qua spektakel vind ik dat Uncharted 3 zonder twijfel de highlights heeft. Hoe spectaculair de scenes uit deel twee ook zijn, ze voelen kleiner aan in vergelijking met het adembenemende niveau van de derde. Scenes als de haven, het afbrandende gebouw en de gehele climax zijn zo sterk dat ik zelfs na de zesde keer spelen nog steeds met open mond sta. Op het gebied van gameplay volgt het de voetsporen van de voorgaande delen, maar ze introduceren ook de nieuwe brute-fight & achtervolgingsscènes mechanics. Achtervolgingsscènes zijn film-technisch leuk gedaan en je hebt voldoende controle over het personage om je daadwerkelijk verantwoordelijk te voelen voor winnen of verliezen. Vechten met de brutes (soort mini bosses) heb ik wisselvallige meningen over. Op hard mode zijn het aardige obstakels maar nemen ze wat tijd in beslag en zijn ze niet heel uitdagend. Op crushing mode daarentegen worden deze bikkels een stuk pittiger, net als dat de spanning groter wanneer je er een confronteert.

Het verhaal verdiept zich meer in de band tussen Nathan Drake & Victor Sullivan. Hierdoor word de toon van het spel minder humoristisch dan de voorgaande delen maar het is een fijne verfrissing deze personages eens van een serieuzere kant te bekijken. Drake is iemand die meestal zijn emotie wist te verbergen maar in dit deel worden zijn grenzen blootgesteld, wat het personage meer diepgang geeft. Verder is het verhaal Uncharted alla Indiana Jones-achtig zoals je gewend bent. Mijn persoonlijke favorieten scene is de scene met Elena: tussen alle bombastische actie een moment rust met zijn tweeën. Soms kan stilte meer zeggen dan dialogen en deze scene is daar een goed voorbeeld van.
Het laatste wat ik wou aankaarten is de grafische stijl: op het gebied van graphics is dit één van de mooiste, meest gedetailleerde en gevarieerde games die ik in de afgelopen paar jaar heb gespeeld. Iedere plek ziet er levendig uit en door het gebruik van kleur, belichting en originele objecten voelt het aan alsof je een echte reis door de gamewereld maakt.

Voor de Uncharted liefhebber één om niet over te slaan, voor nieuwkomers raad ik aan met een eerder deel te beginnen.

5*

Goed, maar minder dan het sublieme tweede deel.

Grafisch was er niets op aan te merken, gewoonweg een prachtig spel. Vooral het woestijnlevel was adembenemend. Op de acteerprestaties was weer niets aan te merken. Verhaal zat ook weer goed in elkaar, al was het wel minder interessant als dat van de voorganger. Hier kwam het net iets te traag op gang vond ik.

De gameplay was ook weer erg sterk en bekend: platformen, third-person shooter en puzzelen. Sommige shoot outs ervoer ik als moeilijk (soms zelfs oneerlijk) en daardoor ook frustrerender dan in de twee voorlopers. Vooral als je gewoon verder wilt met het entertainende en goed onderhoudende verhaal was dat gewoon jammer.
Hoe visueel krachtig het woestijnlevel ook was, het doelloos ronddwalen in de woestijn duurde net een tikkeltje te lang imo.

Levels zoals het neerstortende vliegtuig waren dan weer geniaal!

De multiplayer heb ik net zoals in deel 2 maar eventjes aangeraakt. Dit zijn niet het soort games dat ik koop voor het online gebeuren. Uiteraard wel een mooie extra.

Drake's Deception is sowieso wel een aanrader voor iedereen dat een PlayStation 3 bezit! Zeer benieuwd naar Uncharted 4: A Thief's End op de current gen.

4*

En dat was deeltje 3 alweer.

Tja, wat kan ik hier nog over zeggen? Dit deel lijkt behoorlijk veel op het tweede deel, een paar kleine vernieuwingen daar gelaten. En net zoals bij het tweede deel, is deze game van een fantastisch niveau en maakt de game geen fouten.

Ook dit deel heeft weer prachtige afwisselende locaties, actie afgewisseld met puzzels, sterke dialogen, een tof verhaal met toffe personages en het geheel vormt weer een heerlijk avontuurlijke, filmische ervaring.

Deel 2 is overigens wel iets beter dan dit deel. Ik ben ook benieuwd naar deeltje 4. Trekken we nog een keer hetzelfde trucje of zal de charme er dan vanaf zijn?

Van deze ervaring in ieder geval weer maximaal genoten!

Deze middag nog uitgespeeld. En ik kan zeggen dat dit mijn favoriete deel is van The Nathan Drake Collection.

Het spel kon mij weel enorm snel boeien tot het verslavende aan toe. Ik heb deze ook weer op korte tijd uitgespeeld en er enorm van genoten. Ik vind het verhaal echt in overtreffende trap en het geeft de personages meer vorm dan de andere 2 delen. Ook de shoot outs zijn hier leuker in gemaakt. Op het begin van de game in de tunnel vond ik een prachtig moment. Of de shoot out in de zandstorm was een heerlijke opzet. Ja dit deel was er creatiever in. Locaties waren misschien wat minder dan de andere delen, maar dat maakt het einde meer dan goed. En ook het gedeelte op het schip was fenomenaal.

Naughty Dog was al kind al mijn favoriet door de Crash Bandicoot reeks. Maar hun niveau is echt waanzinnig hoog gebleven. Ik moet tot mijn schaamte zeggen dat ik The Last of Us nog steeds moet gamen. Maar daar ga ik vanavond verandering in brengen.

De muziek van deze Game is trouwens ook wel het benoemen waard, heerlijk gewoon!

Na ook deze game nogmaals te hebben doorlopen ben ik ook over dit deel echt super positief. Qua pacing, afwisseling en story is deze minstens zo goed als deel 2.

T.o.v. deel 2 heeft deze game een veel betere bad-guy die meer diepgang en emotie te weeg brengt. Ook speelt dit deel net weer even wat vloeiender.

Wellicht dat ik dit deel toch nog iets beter vind dan deeltje 2.

Nu binnenkort maar eens door en het laatste deel voor het eerst spelen.

Ik ben aan deze begonnen en nu halverwege en het is een fantastische 3rd person shooter. Als slechte (shooter-)gamer bevalt me vooral dat de gevechten zich bijna aan je niveau aanpassen. Je kunt gerust eens op je positie blijven staan en dan ergens verstoppen om dan weer verder te gaan. En als je toch eens dood gaat zijn de reset-punten altijd heel schappelijk geplaatst zodat je bijna niets opnieuw moet doorlopen. Grafisch is het al bij deel 2 fantastisch geweest, het enige dat me nu opvalt is dat Nate zijn gezichtstrekken bijna comic-achtig onnatuurlijk zijn, vergeleken met de andere karakters. Maar dat is slechts een klein kritiek-puntje.

Gisteren uitgespeeld, en de boss-fight was waarschijnlijk een van de makkelijste in de geschiedenis van games.
Het spel moet niet veel onderdoen voor zijn voorganger wat betreft gameplay, en is misschien zelfs een beetje beter. Maar wat betreft story-telling is dit toch een hele hap minder. Vooral het einde maakt helemaal geen zin. Qua verhaal geef ik dit dan ook eerder een 5 maar wat betreft gaming plezier makkelijk een 9, en dat is toch wat telt, in mijn ogen. Indiana Jones wordt ook niet omwille van zijn realistisch verhaal gewaardeerd, hoewel daar de afloop toch heel wat beter te begrijpen valt.

Denk dat ik na Condemned eens hieraan begin. Wel een reeks die ik wil afmaken voor ik een PS4 in huis haal en onvermijdelijk aan deel 4 en die spin-off begin. 1 en 2 vond ik in ieder geval geweldig.

Precies waarom ik deze heb gespeeld, om in de nabije toekomst aan deel 4 te kunnen beginnen. Deel 1 wel ook nog niet gespeeld, twijfel of ik die in de opgepoetste versie ook nog eens wil doen.

Zou ik wel doen. Is wat mij betreft absoluut de moeite om een keertje te doorlopen.

Nou dat je toch onvermijdelijk Indiana Jones erbij betrekt moet me toch nog een dingetje van het hart waar relatief zelden over wordt gepraat. Net als Indian Jones is die titeltune wat mij betreft fenomenaal. Zonet even deel 3 in de PS3 gegooid en meteen gaat het haar op je armen rechtopstaan en zet je je recht met dat typische 'YES! Hier gaan we weer' gevoel. En overigens blijft muziek, voice-acting en ook effecten van een zelden gehoord hoog niveau in games imo. Ook op dat gebied is Naughty Dog toch echt wel een van de absolute toppers.

Vanmiddag uitgespeeld. Net als deel 1 & 2 eigenlijk weer een absolute aanrader. Het blijft een bijzonder knappe reeks ook al is het bij deel 3 al niet meer zo opzienbarend meer als voorheen. Eigenlijk wel een beetje meer-van-hetzelfde. Maar ala een echte Hollywood-reeks dan met wat meer spektakel en wat meer explosies. De diverse situaties waar je in terechtkomt waren in ieder geval echt geweldig (met name het zinkende schip dat tijdens de gevechten heen-en-weer schud - alsook je cover e.d. Minpuntje vond ik ook dat het verhaal wat matiger was en me niet echt kon boeien, en idd met name de diverse personages. Het hele Sully / Nathan gebeuren vond ik prima - maar met name de 2 schurken, hun organisatie e.d hadden echt wel wat beter uitgewerkt mogen worden. Maar goed. Dat is uiteindelijk maar nitpicking. Dik een 4tje weer. Ook al is het voor mij de minste van originele PS3 trilogie.

Prachtige game, met nogmaals memorable gebeurtenissen. Adembenemend en ga zo maar door. Naughty Dog is dankzij het spelen van de Uncharted trilogie zeker 1 van mijn favoriete developers geworden.

Wat mij voornamelijk opviel aan alle spectaculaire dingen in deze game is hoeveel andere Sony studio's beïnvloed zijn door Naughty Dog. Als ik niet beter wist zou een Spider-Man en God of War van 1 studio afgekomen zijn. De manier waarin gameplay de overgang maakt naar een cutscene, waarin hectiek en gigantisch omvallende torens lijken op een cutscene maar werkelijk ingame gebeuren, waarin jij moet ontsnappen. Het companion systeem en haat/liefde verhouding tussen companion van The Last of Us compleet nagedaan is in God of War.

Wat deel 2 beter maakt dan deel 3 voor mij is persoonlijk dat de shoot-outs (waar ik mij sowieso best aan kan ergeren als het in overvloed gebeurt) TE intens zijn. Je bevindt je vaak in een situatie waarin je eigenlijk machteloos bent. Op afstand staat een vijand met een sniper, daaromheen mannetjes die handgranaten werpen en je DIRECT beschieten met een AK als jij jezelf laat zien. Ondertussen loopt een bepantserde man met een shotgun jouw richting op om je van dichtbij kapot te maken. Dit was vaak al in deel 2 maar kreeg je vaak wel de benodigde wapens in diezelfde situatie, bijvoorbeeld een bazooka of sniper.

Ook het verhaal en het avontuur zijn hier iets minder. Het viel mij vooral op dat een Sully en Elena je proberen te beïnvloeden dat al die avontuur en alle sarcasme (wat Nathan Drake juist allemaal zo'n leuk personage maakt) dit keer niet kunnen waarderen. Vaak de vraag, is het het allemaal wel waard? Weet je wel dat je hiermee je beste vrienden in gevaar brengt tot de dood aan toe? Vond het geen luchtige insteek, iets wat juist zo goed past bij deze games.

Ha ha, wat grappig dat je dit benoemt, dat is precies wat mij gisteren bekroop toen ik de tune hoorde en deel 3 voor t eerst startte

Zonet uitgespeeld ( op normal)! Prachtige actiefilm wederom! In vergelijking met deel twee heeft vooral Drake een stukje meer diepgang gekregen.

De hele game, van puzzels tot shootouts, was wat makkelijker dan in de eerste twee delen vond ik. Sowieso vrij apart dat de stukken van de game waar ik het meest moeite mee had zich niet in de laatste paar uren bevonden. Illustratief hiervoor was dat je in het begin uitgelegd krijgt met welk knopje je een handgranaat teruggooit. Nou de mannetjes in dit spel zijn enorm fan van handgranaten, waarschijnlijk om te voorkomen dat je teveel gaat campen, maar ik was totaal vergeten hoe je dat ding moest teruggooien. Het werd echter nooit zo lastig of wanhopig dat ik dacht dat het de moeite zou lonen dit even op te gaan zoeken. Wat niet wil zeggen dat ik nooit dood ging, alleen dat je nooit het idee hebt voor een onmogelijke opgave te staan.

To sum it up: qua verhaal en leuke scènes beter dan deel twee, qua spanning en set pieces ietsje minder. Denk dat ik er wel wat meer nog van heb genoten, maar niet genoeg meer om er een hoger cijfer op te plakken.

Ergo, 4*

Tot slot, 2 stand out moments waren voor mij: paardrijden en schietfestijn in de zandstorm

Toch de minst favoriete Uncharted game voor mij. Deel 1 en 2 vond ik in het geheel sterker.
Het gaf mij niet het wauw gevoel wat ik bij die andere 2 games wel had. Toen staat er in basis wel een sterke game

3,5

Vlak na deel 1 en 2 gespeeld en ook weer ontzettend mooi, avontuurlijk en spannend gemaakt alleen toch net ietsjes minder dan zijn voorgangers. Het was naar mijn idee iets saaier, een beetje van de hak op de tak. Veel verschillende locaties, maar eigenlijk zonder reden en vaak ook om Sully ergens te gaan redden. Het verhaal was daarom een beetje zwak. Ook het einde vond ik niet spectaculair en was ineens klaar. Een echt eindgevecht of confrontatie ontbrak een beetje. Wel schattig om kleine Nathan te zien!

Desondanks weer heerlijk vermaakt en ontzettend knap ontwikkeld.