
Amnesia: The Dark Descent (2010)
Macintosh / PC / PlayStation 4 / Nintendo Switch / Xbox One / Android
Adventure
single player
Ontwikkeld door Frictional
Uitgegeven door Frictional en 1C
Amnesia: The Dark Descent is een First Person Survival Horror game waarin je in de schoenen van Daniel word gezet. Je wordt wakker in een afgelegen en verlaten kasteel en je weet je bijna niks meer te herinneren over je eigen verleden. Wanneer je de verlaten gangen gaat ontdekken krijg je te maken met de nadelen van het slechte geheugen van Daniel. De horror komt niet alleen van de omgeving, maar ook van Daniel's geheugen en ondervindingen.
- nummer 80 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=mAgyxK_r2eM
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Wat vooral goed is in deze game is dat de personage zelf ook reageert op bepaalde situaties, dit word steeds erger naar mate je meer stress/angst krijgt door te lang in het donker te zitten of vreemde dingen ziet.
Je kan ook bijna alles in de omgeving gebruiken om verder te komen zo kun je bijvoorbeeld alle laden en duren open en dicht maken door te trekken of te duwen ook kun je objecten zoals bijvoorbeeld dozen en boeken gooien of opstapelen om als opstapje te gebruiken.
Ik ga verder niks over deze game vertellen want dit is echt een game die je zelf moet proberen.

Dat men met zo'n klein budget een sfeervolle, innovatieve en intrigerende adventure game kunnen maken, ben gewoon sprakeloos.
Heb de volledige game, was moeilijk te krijgen maar toch gelukt.
De userscore bij gamespot is ook gigantisch hoog, staat op een 9,1 en terecht.
@Mafurious hoe lang duurt de game?
Daar stopt mijn enige negatieve commentaar op de game. De sfeer is uniek, er zijn voortdurend geluiden te horen en het kasteel waar je doorheen sluipt lijkt in beweging te staan. Voetstappen op de verdieping boven je, met het geluid van krakend hout en stof wat naar beneden valt.. Erg mooi gedaan.
Voor iemand die gek is op het horrorgenre en mysterie is deze zeker aan te raden. Ik heb de game nog niet uitgespeeld, maar ik ben benieuwd naar hoe het verder gaat.
Die vorige games waren ook al erg creepy sfeervol, maar Amnesia doet er nog een schepje bovenop. Begint gelijk al erg goed, vette dizzy en schrik psycho fx. Ook voelt die bewegings interface een stukje fijner hier.
Nu ik hier doorheen ben ga ik ook de Penumbra serie spelen de voorganger op Amnesia en ik hoop ook echt dat deze een vervolg krijgt.
Voor mij is dit denk ik toch echt de game van 2010.
was een beetje aan het rond kijken op internet en kwam deze perongeluk tegen op thepiratebay na hem even geprobeerd te hebben heb ik hem gelijk gekocht.
@AvMerode
Ik heb de tijd niet heel goed in de gaten gehouden maar ik denk dat je er met 10 uur toch best doorheen kan zijn, het hangt er een beetje vanaf hoe snel je de puzzels door hebt.
Dit spel echter... Bij dit spel is het een geheel ander verhaal. Die enorm beklemmende sfeer die je naar de keel grijpt. Dat grote, koude kasteel, diep in de bossen gelegen waar je als enige levende moet vechten tegen de krankzinnigheid...
Dit heb ik nog niet eerder meegemaakt, dat een spel zo aangrijpend kan zijn, dat ik zojuist ben gevlucht voor het spel zelf. Om vervolgens tien minuten later, na weer op adem te zijn gekomen en een bericht op Gamesmeter te hebben geplaatst, het spel weer op te starten om die angstaanjagende duisternis weer te kunnen betreden..
Dit spel is echt zíek.
Een zeer bijzondere ervaring.



Voor de rest heb ik een splinternieuwe pc



Oh ja en als je al een Penumbra game in bezit hebt via steam, ben je nog goedkoper uit met Amnesia.
http://www.vkmag.com/videos/videos_amnesia_beetje_te_heftig_voor_gamer/



Zelfs F.E.A.R. kan hier qua spanning niet tegen op.
4,5*
Voorafgaand aan het spel wordt je aangeraden om deze game in het donker te spelen met een koptelefoon op. Dit is ook wel nodig om echt intensief in het spel te worden getrokken. Hiermee is de toon gelijk gezet...
Het hele spel speelt zich af in een kasteel waar jij als hoofdpersoon wakker wordt nadat je een vergetelheidsdrankje hebt gedronken en een brief van je 'vorige ik' tegenkomt waarin wordt gesteld dat je in het kasteel moet afdalen en een oude, zieke man moet vermoorden. Er wordt ook verteld dat je verder geen vragen moet stellen en gewoon moet doen wat er in de brief staat.
Het mensen in vergetelijkheid brengen is natuurlijk iets wat we wel vaker hebben gezien. Een groot deel van de Silent Hill reeks zwerft ook om het thema geheugenverlies en ook hierbij wordt de speler geacht het spel steeds verder te zoeken naar aanwijzingen die leiden tot het oplossen van de vraag - in het geval van SH - wat doe ik hier.
Toch lijkt Amnesia maar weinig op SH. Natuurlijk is het horror/survival, waarin de bijpassend muziek, duisternis, puzzels en zombies verwerkt zit, maar het grote verschil voor mij zit hem in de sfeer. Amnesia trekt je namelijk echt in het spel. Dit komt door een aantal factoren:
- je speelt first person;
- je speelt (als het goed is

- je hebt geen enkele powertools van wat voor soort dan ook om jezelf te verdedigen, alleen je handen.
Vooral dit laatste is interessant. Daar waar je in andere survival/horror games wel een de mogelijkheid hebt om je te verweren, moet je bij Amnesia gewoon keihard gaan rennen en je verstoppen als er een monster de hoek om komt. Voor de spelbeleving heb je als speler dan ook bij vlagen het gevoel dat je op je tenen moet lopen om te overleven. Echter, de confrontatie niet aan kunnen gaan met zombies maakt de game bij vlagen relatief simpel. Dit is jammer, want mede daardoor had ik maar acht uurtjes nodig om het uit te spelen.
Toch was het acht uren genieten van deze schitterende game van die kleine ontwikkelaar.
4.5*
Grafisch doet het misschien een beetje denken aan de games die in 2006 uitkwamen. Heel indrukwekkend is het niet.
Daar stopt mijn enige negatieve commentaar op de game.
Mee eens. Grafisch is het zeker geen hoogvlieger, maar ik neem aan dat dat ook nooit de intenties van de makers is geweest. Dit is gewoon puur horror genieten


Maar graphics zijn niet belangrijk, game-play is belangrijk en dat zit in amnesia wel goed, gedownloade versie op mijn oude pc uitgespeeld en nu via steam (aangeschafte versie) aan het spelen.
Game is nog beter dan eerst, de horror sfeer en vooral de schrik effecten zijn meesterlijk, valt niet te evenaren en ook nog gemaakt met een low budget, perfect en game heeft ook nominaties en hoge cijfers gekregen van recensie, terecht.

Ik zie dat je Half-Life 2 en The Darkness in je top10 hebt staan, ja basis daarop zul je Amnesia zeker weten goed vinden, het is alleen geen shooter maar qua puzzel gedeeltes en de manier waarop doet me beetje aan half-life denken.
Voor mij is ie enger dan Resident Evil Remake voor de Gamecube en dat zegt wat.
Weet niet of je steam hebt maar daar kun je hem voor 15 euro aanschaffen en dat is weinig voor zo'n fantastische game.
Link
Als je geen ideal of credit card hebt kun je bij een benzinepomp vragen naar een paysafecard (alle benzinepompen hebben paysafecard's), die kun je vervolgens invoeren in steam, gaat net zoals een psn en microsoft points kaart, erg simpel en lekker veilig.


Amnesia: The dark descent is een bijzonder sterke horror/adventure game die je goed op de teentjes weet te houden. Sterker nog, eigenlijk kent de hele game, afgezien van het lage budget maar 1 minpunt; het is duidelijk dat amnesia bedoelt is als een dicht op huid suspense game, waar jij: De gamer, in het lichaam van Daniel treedt; een first person game waar veel bijgeluiden en visuele waarnemingen inspelen op de geestelijke gesteldheid van Daniel.
Maar Amnesia speelt niet alleen in op de geestelijke gesteldheid van Daniel, maar veel belangrijker, Amnesia: The Dark Descent speelt in op de emoties van de gamer. Voorbeeld scenario: Men loopt door een lange kerker van een groot, oud kasteel, hier en daar lekt wat water, het geluid van de eigen voetstappen worden onbewust heerser van het trommelvlies, voorzichtig word er door gelopen, plots; Er gaat tergend langzaam een deur open, vliegensvlug wordt er gescholen achter stapeltje regentonnen. De camera, in de vorm van het beperkte blikveld van Daniel zoomt angstig in op het bewegende object. Dit proces prikkelt de emotie van de gamer, en draagt bij aan de dynamische maar bovenal surrealistische belevenis zelden beter vertoont.
In een notendop duikt men zonder pardon mee in de aders van dit huiveringwekkende avontuur waar spanning en sfeer centraal staan, waar de effecten bij het grofvuil staan, en waar adrenaline zich als een morphinepompje voedt met het geproduceerde zweet dat druipt over de rillingen van onze dierbare emoties.
Nu is mijn mening gereed, maar de inleiding van het minuscule kritiekpunt in alinea 1 is vooralsnog niet aan bod gekomen. Het gaat hier slechts om het feit dat ondanks de mogelijkheid van het gebruiken van de omgeving, het gegeven toch in zekere maten beperkt blijft. Zo kan je geen kaarsen oppakken en meenemen, en gaat een tafel weggooien wel erg makkelijk. Desalniettemin, een fantastische game.