In een paar jaar tijd heeft de voor mij toen nog onbekende Yakuza-franchise een plekje in mijn gamehart veroverd. Kamurocho is het toneel waar iedere ambitieuze Yakuza of crimineel naam probeert te maken. Niemand is te vertrouwen en vanzelfsprekend levert dit enorm brede en interessante verhalen op en is het moorden of vermoord worden. Ook naar het vierde deel keek ik weer enorm uit. Toen ik net de credits zag rollen keek ik nogmaals naar het doosje. Ja, er staat toch echt: 4. Mensen die geïnteresseerd zijn kan ik net zo goed doorverwijzen naar mijn Yakuza 3 review, want dit lijkt sterk op deeltje 3.1.
Sterker nog, ik denk dat Sega nog wel een verhaaltje of drie ergens op papier had staan en die meteen na het afronden van deel 3 in een volgend deel hebben gepropt. Gebouwd op basis van dezelfde stad, dezelfde wapens, dezelfde items en moves en waarschijnlijk dezelfde werknemers die steeds opnieuw hun zelfde zinnetje zeggen wanneer je hun store verlaat. Het gemakzucht van Sega straalt er echt vanaf. Naar mijn mening is het bewandelbare gebied er zelfs op achteruit gegaan, daar waar Ryukyu in Yakuza 3 een leukere plek was dan het over daken lopen en door de riolen sluipen, zoals in dit deel mogelijk is. Waarom niet eens wat lef tonen door het in een andere stad af te laten spelen?
Gelukkig bevat ook dit deel weer een magistraal verhaal, hoewel de clichés soms tot het schandalige aan toe zijn. De keus om vier personen in de hoofdrol te plaatsen is een uitstekende zet. Ik had mijn twijfels omdat Kiryu natuurlijk de held van de serie is, maar loanshark Akiyama, voortvluchtige Saejima en corrupte agent Tanimura zijn ook zeker geen doetjes. Ik miste Kazuma niet eens, totdat je op het laatst opnieuw in zijn schoenen treedt en dan blijkt het maar weer wat een baas het is! Leuk om veel oude bekende weer te zien, een klein voordeel van dezelfde locatie behouden. Dit is trouwens het tofste einde van de vier delen, maar laat het eindgevecht in godsnaam eens een keer op een andere locatie afspelen.
De actie is nog steeds hetzelfde, met veel dezelfde HEAT-moves, wapens en animaties. Ik denk dat zelfs de vele random encounters eenzelfde gezicht hebben als in de voorganger. Elk hoofdstuk speel je met één persoon en op het laatst kun je tussen ze switchen en deel je hun inventories en het geld. Ze hebben ieder hun eigen moves, kleine kanttekening daarbij is dat Kiryu in het vorige deel al een aantal moves onder de knie had. Neemt niet weg dat de actie weer ongelofelijk hard en spectaculair is, maar dat verrast me niet meer als je al vier delen hetzelfde aan het doen bent.
Er is naast de storyline behoorlijk veel te doen. Soms doet het zelfs sterk denken aan The Sims. Hostesses daten, hostesses maken en trainen en een dojo runnen. Dit gebeurd vaak door slechts te klikken in menuutjes dus op den duur wordt het enorm repetitief. Daarnaast zijn er vele minigames, restaurants, substories en andere dingetjes om te voltooien wat je vele uren en controllers gaat kosten wil je het allemaal halen. Maar wederom niet veel nieuws onder de zon.
Voor het eerst in de serie begin ik toch hard te verlangen naar vernieuwing. Het is spijtig om te zien dat Sega zo schaamteloos durft te kopiëren. Waarom niet op zijn minst nieuwe items erin? Of nieuwe stores, echt nieuwe locaties of nieuwe gameplay? Begrijp met niet verkeerd, ik heb me weer vermaakt met de game anders had ik er geen 70 uur ingestoken (65%) maar ik ben bang dat deze serie op dit niveau blijft. Misschien dat de next gen er verandering in gaat brengen maar tot die tijd moeten we het waarschijnlijk met deze basis doen. Maar goed, na het filmpje na de eindcredits kreeg ik stiekem meteen zin in een vijfde deel. Want dat verhaal jongens...Kiryu is back!