Batman: Arkham City (2011)

Als op zichzelf staande game is Batman: Arkham City erg goed, maar in het licht van zijn voorganger stelt het wat teleur. Batman: Arkham Asylum was echt een toppertje en wanneer je overal leest dat het vervolg nog beter is, stapelen de verwachtingen zich snel op.

Maar Arkham City is toch niet helemaal geworden waar ik op hoopte. Ik keek uit naar de grote mate van vrijheid, maar uiteindelijk vind ik het meer lineaire van Asylum toch leuker. Ze maken je het in Arkham City niet makkelijk om het verhaal rustig te volgen. Wanneer je je een weg vliegt richting het volgende waypoint, krijg je onderweg een bombardement aan activiteiten die je haast onmogelijk allemaal links kunt laten liggen. Dan zijn er weer wat politieke gevangenen, dan popt er opeens een side mission op, even later gaat er een telefoon, thugs beginnen op je te schieten en zo zijn er nog veel dingen die er voor zorgen dat het hoofdverhaal wat ondersneeuwt. Het zijn eigenlijk gewoon te veel dingen en indrukken die bij mij in het begin het speelplezier verminderden.
De game heb ik dan ook een tijdje links laten liggen en later weer opgepakt. Toen besloot ik maar vol de plot te volgen en de rest even links te laten liggen. Toen werd het direct stukken leuker, want het rondsluipen in de gebouwen (wat je vooral doet tijdens de missies) blijft heerlijk. Het sluipen, het vechten en het gebruiken van de vele gadgets zijn fraai geïntegreerd. Het is ten opzichte van Asylum niet anders geworden, maar het werkte al goed dus dat is begrijpelijk. Wel zijn de thugs een stukje sterker geworden en vooral hun uitrusting zorgde voor meer uitdaging. Ze hebben veel meer wapens dan in het eerste deel.
Jammer is wel dat het hoofdverhaal erg kort is. Ik ben best een aantal keer dood gegaan doordat ik er weer even in moest komen na weken niet gespeeld te hebben, maar voor ik het wist was ik er al doorheen. De bossfights vind ik in dit deel ook weer ietwat teleurstellend en te eenvoudig. Het verhaal was ook net wat minder boeiend dan in Asylum. The Joker blijft wel genieten.

Vervolgens nam ik nu wel alle tijd om door Gotham heen te banjeren en dan merk je dat de mate van vrijheid zeker voordelen heeft. Asylum was na het voltooien van de plot eigenlijk wel klaar, maar in dit tweede deel is er na afloop genoeg te doen. Het blijft ook leuk om wat ongewapende thugs neer te rammen of een groepje bewapende thugs een voor een ongezien uit te schakelen. De side missions eindige tot nu toe wel steeds wat saai. Ik heb er drie afgerond en bij twee daarvan trof ik een bekende bad-guy waarbij ik uiteraard hoopte op een meeslepend slotgevecht, maar dat kwam gewoon niet. De rol van die bad-guys voelt dan ook een beetje geforceerd aan, alsof ze er ingestopt zijn zodat ze in ieder geval meedoen in de game. Hopelijk verandert dit nog bij de andere side missions.

Uiteindelijk som ik hier vooral wat punten op die mij niet bevielen, maar Arkham City blijft verder een toffe game. Zoals gezegd, het rondsluipen in de gebouwen en het vechten blijft genieten. Gotham ziet er ook fraai uit en er zijn voldoende activiteiten, alleen vind ik die activiteiten eigenlijk pas moeten komen nadat het hoofdverhaal afgerond is. Leuk is ook het spelen met Catwoman en de toevoeging van veel nieuwe gadgets. Het meer lineaire van Asylum beviel me uiteindelijk alleen toch iets meer.

* * * ½

Uitstekend vervolg.

Gisteren de Platinum binnen, dus maar eens een kleine review schrijven.

Arkham City gaat één jaar verder waar Asylum is opgehouden en i.p.v. een klein eilandje, krijg je nu een hele stad waar je de straat als Batman kan schoonvegen. Het free roamen door Arkham City is echt heerlijk, wat een vrijheid. Je vliegt zo van het ene punt naar de andere, je moet het 'gliden' wel eerst even onder de knie krijgen. Maar voor je het weet ben je hierin begenadigd.

Qua verhaal is het weer genieten, er zitten een aantal verrassingen tussen en de nodige bad guys. Erg leuk om Joker en Harley weer terug te zien, daarnaast zijn er nog interessante verschijningen van o.a.: Clayface, Penguin, Ra's al Ghul, Robin en Mr. Freeze.
Hierbij is het leuk om te vermelden dat zowel Kevin Conroy als Mark Hamill hun stemrollen weer oppakken als respectievelijk Batman en Joker.

Wat betreft de gameplay is er een hoop uitgebreid, zeker wat betreft het befaamde freeflow combat. Je rijgt zo de ene move aan de andere en het loopt weer naadloos in elkaar over. Hierbij kun je meer combo specials doen en je gadgets gebruiken. Het vechten is meer vergevend geworden, als je in Asylum bijvoorbeeld de counter knop spamde werkte het niet en werd je combo verbroken; in City gaat het sneller door. Ook lijkt Batman 'slimmer' geworden, als je bijvoorbeeld een special takedown doet schakelt hij automatisch gelijk de sterkste vijand uit.

Een klein minpuntje vind ik wel de vele zijmissies die je moet doen, deze houden vooral in dat je van punt A naar punt B moet gaan en zijn weinig inspirerend te noemen. Ook als je in de laatste missie de confrontatie aangaat met de betreffende bad guy, dan krijg je vaak alleen maar een simpele cut scène te zien en/of schakel je hem makkelijk uit. Een gemiste kans.
Over de Riddler challenges ben ik ietwat gemengd, ook hier moet je weer op zoek de welbekende groene Riddler trofeeën en raadsels oplossen. Deze zijn veelal erg uitdagend, maar 400 is wel iets teveel van het goede.

Verder ziet het er qua beeld en geluid weer goed uit. Zowel buiten als binnen ziet het er allemaal best gedetailleerd uit en de score is echt heerlijk om te horen als je aan het rondvliegen bent.

Daarnaast keren de Combat- en Predator challenges uit Asylum weer terug. Deze zijn een leuke afwisseling om te doen naast de main game, mits je ervan houdt uiteraard. Al moet ik zeggen dat de Combat challenges t.o.v. Asylum hier erg makkelijk te doen zijn, waar de Predator challenges tegen het einde aan zowat onmogelijk worden (Top of the World Extreme).
Ik snap niet waarom er naast deze challenges ook nog eens Campaign challenges bij zitten. Deze houden in dat je drie challenges (die je al gedaan hebt in Combat en Predator) moet doen met verscheidene medailles waaruit je kunt kiezen die het moeilijker of makkelijker voor je maken, alleen moet je wel alle medailles gebruikt hebben wil je de challenge halen. Daarbovenop moet je ook nog eens aan de score van de desbetreffende challenge zelf voldoen. Een erg onnodige toevoeging vind ik en een loze manier om de gameduur te verlengen.

Al met al blijft Arkham City toch wel een heerlijke game om te spelen, ondanks dat het op Hard en New Game Plus (zeker aan te raden) niet al te moeilijk is. Het hoofdverhaal ben je eigenlijk zo doorheen, maar het is allemaal gewoon zo onderhoudend en vermakelijk.

4,5 Sterren.

Zo, hij's binnen. Kon een mooie versie vinden voor dertien euro in de vorm van een boek met artwork. En bij nader inzien had ik er wel weer eens zin in, ook al ken ik het einde al. De gameplay staat natuurlijk als een huis. En de eerste indruk is dan ook gelijk weer erg goed, voelt aan als meer van hetzelfde maar dat mag ook wel met een formule als deze. Ziet er heerlijk scherp uit en het loopt allemaal als een treintje, of een tiet, is maar net waar je zin in heb.

Na het fantastische Arkham Asylum gespeeld te hebben ben ik hier nu ook eindelijk aan begonnen. Vorig jaar heb ik Asylum uitgespeeld en daarna wou ik meteen door met City. Maar ik ben er van overtuigd dat ik het niet op m'n pc kon spelen omdat ik nog windows xp had en hij het daar niet op deed. En dat ik dat ook in een berichtje had gezet hier ergens bij deze game of Asylum. Maar ik kan niks vinden en kwam deze game laatst weer tegen en toen de specs gecheckt en toen vond ik uit dat ik hem wel kan draaien op XP.

Anyway het begin is veelbelovend, prachtig om als Batman door die stad te vliegen en dat je veel bekende villains weer tegenkomt. Helaas m'n favoriet, the scarecrow, zit er niet in maar toch kan dit spel me haast niet tegenvallen.

De afgelopen week weer hiermee bezig geweest en gister opnieuw uitgespeeld. Blijft een heerlijke game, alles klopt eigenlijk. Story, alhoewel best kort, is aangrijpend en verveelt voor mij geen moment. Ook de side missions vond ik leuk om te doen. Gameplay is echt bizar soepel en alles werkt. Het enige nadeel voor mij zijn die fucking Riddler collectibles. Ik wil hier een platinum voor, maar ik ga echt niet alle 400 dingetjes zoeken. Nog irritanter dat je dat wel moet doen als je alle Revenge Maps wilt unlocken en zijn side mission wil afronden, ik heb volgens mij iets van 190 dingetjes en drie hostages bevrijd. Ben ook aanzienlijk beter geworden met combat, destijds vond ik combo's van 15 aardig wat, maar nu rijg ik ze aaneen. Toch veel moeite om Freeflow Perfection 2.0 te halen, maar dat laat ik voorlopig voor wat het is.

Het einde wist ik natuurlijk al, dus heb ik op andere dingen gelet. En Joker leeft nog, ben ik 350% zeker van. Maar of dat te zien is in de sequel? Nee, hopelijk niet. Ik denk het ook niet, ik geloof graag dat Rocksteady kan aanvoelen dat dit einde juist een impact heeft gehad op mensen. En als ze dan op goedkope wijze toch Joker weer laten opduiken, hebben ze dit einde beroofd van alle waarde. Hoe dan ook, wat mij deze keer wel opviel: scumbag Bruce, laat de liefde van zijn leven dood achter in het theater, maar sleept wel z'n aartsrivaal mee naar buiten. Viel me de eerste keer amper op, haha.

De Riddler trophies zijn inderdaad irritant, maar op zich best goed te doen met een guide (klik). Ik had meer moeite met sommige Predator maps.

Ik vind wel dat ze zijn doorgeslagen, het zijn er gewoon te veel.

@Shinobi en Martijn - De Riddler trophies van Asylum vond ik nog wel leuk, vooral omdat het een kwestie was van alleen zoeken. Maar bij City zijn het er inderdaad gewoon veel te veel. Dan moet je ze soms ook nog soort van 'oplossen', hebben ze van die aanraak-platforms of hoe je 't ook wilt noemen waar ik nog steeds niet helemaal uit ben hoe dat werkt. Dan zie je bijvoorbeeld drie dingen waar je (tegelijkertijd?) op moet staan voordat je 'm kunt pakken.

Hoe dan ook, als ik niet veel te doen heb ga ik sowieso nog achter ze aan die guide van je. Ik heb soms trouwens meer moeite met Combat dan Predator, vooral omdat je bij Combat al meteen opnieuw kan beginnen als je combo opbreekt of damage oploopt.

@ mijn laatste stuk (spoilers): Ik las dat het lichaam van Talia 'verdwenen' was tijdens het gevecht met Clayface en volgens velen is het niet heel onaannemelijk dat de League of Assassins haar lichaam stealthy hebben opgepikt om haar te reviven bij die Lazarus Pit. Dus dan begrijp ik 't nog wel.

De Combat challenges vind ik in City makkelijker, mede door de Bat Swarm te gebruiken.

Een paar weken terug toch Freeflow Perfection 2.0 gehaald, pfoeee dat was nog 's wat. Moet nu nog alleen twee trophies voor NG+ en Perfect Knight - Day 2. Eigenlijk dus alleen NG+ aangezien ik alle andere eisen voor Perfect Knight - Day 2 al heb. Maar die play through pak ik later, ben nu lekker druk bezig met Borderlands 2 en daarna waarschijnlijk de DLC van Dishonored.

Klopt, uiteindelijk vond ik de Combat Challenges veel beter te doen dan eerst. Maar ik heb dan ook vooral gebruik gemaakt van Freeflow Focus, Bat swarm enz. heb ik nauwelijks gebruikt (alleen voor Freeflow Perfection 2.0). Ik heb ze nu allemaal, evenals de Predator maps.

Vandaag dan eindelijk mee begonnen. Asylum is één van mijn favoriete games allertijden, dus ik moet deze toch wel eens gedaan hebben. Tot nu toe vind ik het wel aardig, maar het haalt het niveau van Asylum (op dit moment) niet.

Batman: Arkham City [PS3]

Na het zeer sterke en verassende eerste deel, maar zo snel mogelijk het vervolg aangeschaft en die heeft helaas niet het hoge niveau van Arkham Asylum voort kunnen zetten. Ondanks dat het een vermakelijke game is die ook best een hoop dingen goed doet, zijn er toch meerdere grote kritiek punten, waardoor ik na het spelen toch lichtelijk teleurgesteld achterbleef.

Het verhaal, cutscenes en voice acting zijn weer van een erg hoog niveau en daar valt dan ook helemaal niets negatiefs over te vertellen. Wat wel behoorlijk tegenviel was de speelduur van de main story. In een krappe zes/zeven uurtjes ben je daar wel doorheen en dan heb ik gewoon op mijn gemakje gespeeld. Natuurlijk wordt alles nog behoorlijk gerekt door de side quests, maar daar ben ik ook niet heel erg over te spreken.

Ondanks dat de side quests ook best vermakelijk zijn, stoorde ik mij aan het feit dat je sommige eigenlijk nooit echt weet af te ronden. Meerdere malen het bericht na afloop gekregen: 'Flagged to the Batcave for further investigation'. Dat is toch wel een zware tegenvaller. Je speelt zo’n side quest en hoopt antwoorden te krijgen op hetgeen wat je aan het onderzoeken bent en dan krijg je zo'n melding. Dat was toch een behoorlijke domper.

Tevens was er een overkill aan Riddler questions op het eiland. Waar in het eerste deel nog een leuk aantal van die Riddles over het eiland verspreidt waren, wordt je er hier letterlijk mee doodgegooid. 440 van die Riddles is gewoon teveel en lijkt op ordinair de bende verlengen. Het enige positieve wat eraan zat, waren de hostage puzzles die je daar mee vrijspeelde.

Wil je de game op 100% uitspelen dan moet je nadat je de game al op Normal of Hard hebt uitgespeeld, ook nog een keer uitspelen op New Game+. Dat is een niveau boven Hard en is al de tweede keer dat ze de speelduur op elk mogelijke manier proberen te rekken.

Net als in het eerste deel, heb je hier ook weer Challenges. Ik had mij er erg mee vermaakt in het eerste deel dus was blij dat ze hier er ook weer in zaten. De Ranked Maps waren dan ook weer erg vermakelijk, maar nadat je de Predator Challenges en de Combat Challenges hebt uitgespeeld, zijn daar ineens de Campaign Challenges. Dat zijn exact dezelfde Challenges als die van de Ranked Maps, maar dan door elkaar gegooid, vervolgens in groepjes van drie en met verplichte modificaties. Dat was echt teveel van het goede en lijkt net als bij de Riddles en New Game+, op ordinair de bende rekken. Dan had ik liever een langere main story gehad.

Het is best een vermakelijke game en ik zal hem zeker nog eens in de Playstation schuiven, maar als je de game voor de eerste keer speelt en je het ook leuk vindt om Trophies te bemachtigen, dan valt je op dat ze op een hele ordinaire manier aan het kopiëren zijn geweest. Dat is tegenstelling tot Arkham Asylum toch een hele domper en het blijft in mijn ogen eeuwig zonde dat ze het niveau van het eerste deel niet vast hebben kunnen houden.

Ik ben net begonnen met dit spel en ik moet zeggen dat dit meer mijn ding lijkt te zijn dan de eerste Batman. Ik vind de sfeer toch nog net iets donkerder en een groot pluspunt voor mij is de stad die je wat kunt verkennen. Verder lijkt ook de gameplay veel vloeiender te verlopen, en dan voornamelijk de combat. Dit was in deel 1 wat stroef vond ik, maar dat probleem is hier opgelost.

ps: ligt het gewoon aan mij, of is Catwoman echt wel een kitty cat

Opnieuw vermakelijk, maar wel iets minder dan Arkham Asylum.

Voor het grootste deel delen Arkham Asylum en Arkham City dezelfde plus- en minpunten. De beat em up- en stealth-gameplay zijn erg vermakelijk, niet in het minst door de zeer soepele (zij het ook symplistische: er worden heel veel functies op dezelfde knop - de spatiebalk - gezet) besturing. Puur wat betreft gameplay is City waarschijnlijk zelfs iets beter dan Asylum vanwege een grotere variatie in vijandtypes en toegenomen vrijheid. (Ik had wel het idee dat het iets makkelijker was dan Asylum, maar misschien kwam dat doordat ik het vechtsysteem nu al redelijk beheerste.) De omgevingen zijn niet helemaal mijn ding, maar zijn best sfeervol, erg gedetailleerd en simpelweg leuk om in rond te wandelen (of vliegen). Batman vind ik nog steeds een duf personage (zowel wat betreft vormgeving als wat betreft persoonlijkheid), en ook de andere personages in het spel kunnen me niet bekoren. Ze zijn vaak erg cartoonesk en ontberen diepgang (Batman vind ik bijvoorbeeld te macho, en de vijanden zijn vaak te stereotiep). En het plot is wel aardig om te volgen, maar de hoofdverhaallijn is behoorlijk kort en zeker niet bijzonder boeiend.

Maar Arkham Asylum deed één ding veel beter dan Arkham City: het was veel meer lineair. Ik heb veel mensen het verlies aan lineariteit zien prijzen, maar in dit geval vind ik het een serieus nadeel. Dat verlies heeft namelijk tot gevolg dat City veel minder samenhang vertoont. In Asylum heb je voortdurend één doeleinde voor ogen: je moet The Joker stoppen. Maar City is een puinhoop. Niet alleen is het verhaal veel minder overzichtelijk, veel chaotischer, maar het wordt ook voortdurend onderbroken door side missions waarin een andere superschurk je aandacht vraagt. Daardoor wordt het hoofdverhaal steeds onderbroken, en dat zorgt voor een verminderd gevoel van urgentie en verminderde interesse in het hoofdverhaal.

De side missions zijn overigens wel aardig, maar er zijn er maar twee die ik echt de moeite waard vond: Cold Call Killer (Zsasz) en The Tea Party (Mad Hatter). De Advanced AR Training vond ik vooral irritant, Acts of Violence zijn er veel te veel (dus ik verloor mijn interesse), doordat de Riddler side mission vastzat aan het verzamelen van de geheimen had ik daar ook al snel geen zin meer in - en de rest was wel oké, maar voegde weinig toe. En een paar hadden er ook nog een enorm onbevredigend einde (Bane bijvoorbeeld).

Arkham City is kortom wederom een vermakelijk spel, maar in tegenstelling tot veel anderen verkies ik het meer lineaire Arkham Asylum. Wat betreft gameplay en sfeer maken de twee elkaar niet veel, maar het gevoel aan één samenhangende missie bezig te zijn ontbrak in City, en dat is jammer. 3.5* wederom

Voor mij veel beter dan Arkham Asylum. Gotham City is nog nooit zo mooi nagebouwd. Ik heb er al veel plezier aan om door deze vrije wereld te bewegen/vliegen. De beste Batman game ooit.

Ik heb deze al voor m'n X-box 360....
Maar ik wil hem toch weer graag opnieuw spelen en dan boel ik Arkham Asylum.
Is het de moeite waard om die remaster versie te halen?.

Ik lees dat de remaster enorm te lijden heeft onder een vreselijke framerate, zou dat (voorlopig?) niet doen als ik jou was.

Toch wel bizar dat ze producten daar technisch niet af krijgen. Iedereen weet ook nog wel hoeveel ellende Arkham Knight opgeleverd heeft.

Ja erg zonde is dat Ajax...
Ik haal hem eerst maar niet, misschien dat er nog eens een patch voor uitkomt..
Maar ik verwacht van niet.. dus de X-box 360 maar weer aansluiten..

Dit is wel een lekker oude game die ik herhaaldelijk kan spelen hoor. Zag ook dat deze week drie keer Batman op Netflix was gekomen, dus toen weer deze game gaan spelen. Lekker hoor, sentiment. Aanrader, 3.5 ster!!

Lastig om hier een definitief cijfer voor te bepalen. Aan de ene kant is het in bijna ieder opzicht een verbetering van zijn voorganger, die op logische wijze uitbreid op de gameplay terwijl het trouw blijft aan het origineel. Het lelijke struikelpunt, waardoor ik het geen hoger cijfer dan zijn voorganger wil geven (zelfs overweeg een punt lager te geven), zit vooral in de manier hoe ze de optionele content hebben aangepakt.

Als je kijkt naar de zonnige kant dan is Arkham City juist een mooi voorbeeld van hoe een vervolg juist te doen: er wordt stapsgewijs uitgebreid op de combat en de stealth, waardoor ze nog beter werken dan ze eerst al deden. De nieuwe aanvallen en gadgets zijn mij erg goed bevallen omdat ze de combat moeilijker maakte, maar ik nooit het overzicht verloor. Batman kan bv ditmaal meerdere vijanden tegelijk counteren, wapens kapot maken en hij heeft een move die alle vijanden die dichtbij hem staan duizelig maakt. O.a.deze moves gebruikte ik constant tijdens de gevechten, wat voor lange zenuwslopende combo’s kon zorgen. In de stealth zijn ook leuke, nieuwe snufjes toegevoegd. Zoals dat er in sommige stukken vijanden zijn met een jammer, waardoor je zonder detective mode jezelf moet redden. Of er zijn vijanden die je alsnog kunnen zien als je bovenop de standbeelden zit. Dit zijn logische, extra toevoegingen die op een gave manier de gameplay van zijn vorige game uitbreid.

Ditmaal reis je door een grote stad rond, boordevol leven. De stad zit vol gebouwen van allerlei vormen en maten, met sfeervolle nachtbelichting, wat het een fijne stad maakt om naar te kijken. Batman kan aanzienlijker sneller door de wereld reizen, ivm de grappling upgrades en het aangepaste glide systeem. Het was heerlijk om via gebouw naar gebouw te scheuren, of om extra vaart op te bouwen door op en neer te vliegen met de cape. Een andere leuke verandering die mij opviel is dat de Riddles ditmaal uitdagender zijn. Waar in Arkham Asylum de Riddles meestal gingen over objecten die duidelijk ertussenuit sprongen, voelde in Arkham City alles als een logisch geheel waardoor het aanzienlijk lastiger was om in te schatten wat je moest scannen. Overigens, een probleem dat ik in Arkham Asylum had met de Riddler trophies is dat het meer een kwestie was van op en neer lopen dan dat er echt uitdaging bij kwam kijken. In dit deel zijn zeker de helft van de trophies veranderd naar mini uitdagingen, waarin je word uitgedaagd je gadgets op een creatieve manier toe te passen. Erg toffe verandering! Het werkte hierdoor heel verslavend om trophies af te gaan ipv de hoofdmissies te doen.

Het verhaal voel ik me wederom wisselvallig over. Het hele verhaal omtrent Hugo Whatshisname kon me niet bekoren. Bij de andere characters kon ik begrijpen wat ze wouden bereiken met hun acties, maar bij Hugo kon ik niet echt zeggen wat hij precies zou profiteren van deze plannen. De goede punten komen vooral van alle vijanden en hun onderlinge conflicten. O.a. Pinguin, Freeze, Joker en Ra's Al Ghul hadden ieder momenten in de spotlights, met hun eigen problemen waarbij ik benieuwd was waar het naar opbouwde. Wanneer de focus op hun zat was ik geboeid. Hier en daar een gave boss battle, vervelende enemies van de voorganger zijn weg, en dit maakt Arkham City het deel die over het algemeen prettiger voelt.

De hoofdmissies zijn gevoelsmatig aan de korte kant. De game heeft daartegenover veel tijd gestoken in allerlei optionele taken, om het meeste uit de grote wereld te halen. Echter, zeker 50% van de Riddler trophies mochten weg, alle Catwoman riddler tropies mochten weg en 75% van de optionele missies bekoorde me niet. Deze uitdagingen kwamen vooral neer op: bezoek een oud gebied opnieuw om een object te pakken, vernietig een object op een specifiek punt, volg een spoor of scan iemand, of loop toevallig tegen een probleem aan op straat. Er werd gewoon geen vaardigheden van je gevraagd voor het merendeel van de optionele taken. En er was zelden een verhaal om de zijmissies interessant te maken. In Arkham Asylum hoefde je alleen een Riddler map te vinden om alle locaties van zijn uitdagingen te vinden. Hier moet je de antwoorden uit vijanden slaan, waarna ze je slechts een deel van de antwoorden geven. Het is meerdere keren gebeurd dat ik terug moest naar een gebied dat ik al 2x had doorgelopen, omdat er schijnbaar nog een Riddler trophy was die de badguys niet hadden vermeld. Door al deze dingen begon Akham City heel grindy en tijdrovend te worden op gegeven moment. Arkham Asylum had ook zijn grindy momenten, maar ik bleef geboeid. Hier overwoog ik soms om gewoon te stoppen. Zsasz was daarentegen één van de leukere optionele taken omdat er een tijdlimiet was voor zijn missies, waardoor er spanning zat, en je werd beloond met een deel van zijn achtergrondverhaal als je een missie haalde. Zoiets had me leuk geleken voor de andere badguys.

Ik heb de volledige game (inclusief alle DLC) en de hoeveelheid challenges die ze van je vragen zijn absurd. Je moet 10tallen combat en stealth challenges halen, verspreid over 4 characters. Combineer dat met de nieuwe “campaign” missies, waarin je simpelweg 3 combat/stealth missies achter elkaar moet halen met wat handicaps, en deze game voelt ontzettend uitgerekt. Ik ben nu bezig met de challenges, maar denk niet ze allemaal af te maken. iig die van Batman proberen. Je kunt zeggen de optionele taken gewoon te moeten skippen indien je niet geboeid bent, maar dan eindig je met een relatief korte hoofdgame (en tevens had ik bij zijn voorganger wel met plezier de 100% completion gedaan).
Om positiever te zijn: de challenges zijn leuk om te doen. Heerlijk hoe gestoord lang de combo's kunnen worden, of hoe creatief je de gadgets bij de stealth missies moet gebruiken. Erg leuk, maar teveel van het goede. Sometimes less is more.

Dus, ik voel me nogal gemengd over het cijfer. Ik heb zelden een vervolg gezien die op zoveel fronten verbeteringen maakte en tegelijkertijd op andere fronten lelijk de mist inging, waardoor het gemiddeld rond hetzelfde cijfer zit. Als je voldoening hebt met het hoofdverhaal, of je houd zielsveel van de game en hebt geen moeite met alle optionele dingen, dan zal je het waarschijnlijk beter vinden. Met lichte twijfel, voor het hoofdverhaal en de verbeterpunten in de gameplay:

3,5 / 4*

Batman: Arkham City uitgespeeld. Qua gameplay is dit deel in alle opzichten een verbetering ten opzichte van Arkham Asylum. Het vechtsysteem is verder uitgebreid. Waar dat bij deel 1 nog wel een beetje simpel aanvoelde is het nu al een stuk frisser spelen. Ook is de kleine open wereld top om doorheen te zweven en te grapplen. De sfeer van Gotham is top.

Het verhaal is echter een stuk minder spectaculair op wat hoge noten na. Er wordt echt een heel blik aan villains open getrokken waardoor er een hoop ondersneeuwt in oppervlakkigheid. Dat is eigenlijk mijn voornaamste kritiekpunt. Ook de side missions konden me niet echt bekoren, maar waren wel onderhoudend her en der.