Bit.Trip Core (2009)

Opnieuw matig.

Het probleem met de "kleine" Bit.Trip-spellen (buiten de Runners dus) lijkt voorlopig te zijn dat ze weliswaar origineel en uitdagend zijn, maar tegelijkertijd aanvoelen als opgeblazen prototypes. Zo ook dit spel. Het idee dat je vier laserstralen controleert die patronen van projectielen moeten neerschieten heeft veel potentieel. Op meerdere dingen tegelijkertijd moeten letten op een hoog tempo kan immers zeer intens zijn. Maar het wordt mijns inziens vrij matig uitgewerkt.

De vormgeving is wederom saai, met een te minimalistische stijl en te minimalistische elektronische muziek (als je een spel als dit fast-paced wil laten aanvoelen moet je voor energieke muziek kiezen, niet voor een loom ritme met af en toe een piepje hier en daar). De besturing voelt tegenintuïtief: je moet eerst richten (met de pijltjestoetsen) en dan schieten (met space) op het juiste moment, en het resultaat daarvan was in mijn geval dat ik als een waanzinnige op mijn spatiebalk zat te rammen (want dat is effectiever dan timen). En dat is simpelweg niet leuk - best vervelend zelfs. En net als Void is het spel zelden erg bevredigend. Zelfs nu (na het spel op easy uitgespeeld te hebben) mis ik nog een heleboel beats (ik heb net de eerste anderhalf levels zitten herspelen), en de moeilijkheidsopbouw van de levels is dubieus. De levels hebben namelijk geen checkpoints, terwijl de moeilijkste wave veruit de laatste wave van de baas (ieder level heeft er een) is. Dus als je daar doodgaat kun je weer helemaal opnieuw beginnen, alleen voor die wave. Dat motiveert mij niet bepaald om het spel op een hogere moeilijkheidsgraad te proberen. Integendeel.

Het concept van Core (met de vier laserstralen) spreekt me iets meer aan dan het concept van Void, en daarom geef ik dit spel een kleine 3* (2.75*). Maar veel maken de spellen elkaar niet. Ook dit spel heeft namelijk een wat te lome sfeer en ook de gameplay van dit spel voelt onaf en weinig bevredigend.