Aan Retro Studios, de makers van dé game die voor mij dit decennium typeert (
Metroid Prime), de loodzware taak om het 'vierde deel' in de Country-reeks te maken. Een reeks die hoogtijdagen vierde op de SNES, mede door de fantastische graphics, de geweldige soundtracks en het slimme leveldesign. Natuurlijk hadden we het briljante
Donkey Kong Jungle Beat, waar je door middel van bijgeleverde trommels een fantastische platformer beleefde, maar het échte Country-gevoel was al jaren afwezig. Gelukkig durfde Retro Studios het aan om de klassieke reeks op te pakken.
En zij slagen daarin met vlag en wimpel.
Donkey Kong Country Returns heeft al het goede van de SNES-trilogie en meer. Allereerst en alleraardigst is bijvoorbeeld het beloningssyteem. Het heeft iets weg van Skinner's operante conditionering. Wat ik er mee bedoel te zegggen: tal van prullaria (de letters KONG, puzzelstukjes, muntjes, bananen, tonnen naar bonuslevels) liggen verspreid in de Jungle, de grotten, fabrieken etc., welke je vaak op inventieve wijze bemachtigt. Ieder level weer. Verzamelaars kunnen compleet losgaan, de beloningen zijn talrijk voor zij die zoeken. Het borduurt tevens verder op één van de meest bekroonde elementen uit de Country-series en gaat tevens verder door het slimme 2,5D-leveldesign.
En dan de moeilijkheidsgraad. Natuurlijk heb je die oude Cranky Kong met zijn winkeltje, met items waarmee je de game erg mee vergemakkelijken kan, maar ik raad niemand aan dit te doen (enkel voor de sleutel naar een nieuw level op de map natuurlijk). Want Returns is ondanks haar pittigheid te doen. Zelfs de meest doorgewinterde gamer gaat dood in deze game, maar het wordt nooit daadwerkelijk frustrerend (vooruit, op dat level met die grote vleermuis na). De game nodigt je uit om verder te gaan, want elk level heeft weer een andere insteek. Soms heb je Diddy Kong, het trouwe maatje van Donkey, met zijn jetpack écht nodig. Soms speel je met Rambi, in levels waarin je ook daadwerkelijk voor je leven moet rushen en alles aan gort beukt. En soms zijn daar de beroemde minecart-levels, waarin je vallende rotsen, swingende pilaren en ander gespuis achter je aan krijgt. Reken maar op een verdiende glimlach als je weer eens een adrenaline-rush achter de rug hebt.
De controls vereisen enige gewenning, maar na drie levels speelt Donkey Kong zoals Donkey Kong moet spelen. De besturing is even klassiek als altijd (de Wii-mote houdt je vast als een ouderwetse Nintendocontroller) en het trommelen door het schudden van de Wii-mote went snel. Het blazen (door te bukken en te schudden) is niet enorm strak uitgewerkt, maar dit heb je bijna nooit nodig om daadwerkelijk verder te komen (en eigenlijk ook weer wel, als je net zo'n verzamelaar als ik bent). Je springt, klautert, veert, valt en schiet al snel door de acht werelden die Returns telt.
Het zijn die kleine dingen waar ik zo gelukkig van word. Het afgeschoten worden door de bekende DK-barrels, waarna je een stroom aan bananen meepakt, zonder moeite te doen. Nét even wat meer bananen dan een gemiddelde Mario ?-blocksessie. Het level op de rug van de walvis (inclusief soundtrack waar de mensen die de SNES-games gespeeld hebben, kippenvel zullen krijgen). Dat ene level waarin je met een soort van jetpack door een enorme fabriek zweeft en moet blijven opletten, omdat je anders ter plette valt. Alles voelt krachtig en vooral natuurlijk aan.
Over een paar jaar kijken we terug op de Nintendo Wii. Veel mensen zullen New Super Mario Bros. Wii (die 'andere' bekende platformer op de Wii) als één van de beste games aanstippen. Mijn hoop is dat deze mensen op een dag
Donkey Kong Country Returns oppakken. Dit is, compleet onverwachts, mijn favoriete Wii-game geworden. Chapeau Retro Studios, maakten jullie al mijn favoriete 'Cube-game, gaan jullie er nu vandoor met de beste game op de Wii. De badass Donkey, de ondeugende Diddy, de zeur Cranky, de grappige vijanden, allen sluit ik wederom in mijn hart. Het is een game die zonder enige twijfel even goed is als de originele trilogie, gegoten in een jasje dat bij deze tijd past. Maar het allermooiste compliment dat ik kan geven aan
Donkey Kong Country Returns, is dat ik in tijden niet meer zoveel plezier aan een game beleefd heb. Uitmuntend.
