InFamous 2 (2011)
PlayStation 3
Action
single player
Ontwikkeld door Sucker Punch
Uitgegeven door Sony
InFamous 2 is een direct vervolg op de eerste InFamous. Het nieuwe gebied waarin je kan spelen is de fictieve stad genaamd New Marais. Je kruipt in de huid van Cole welke opnieuw de beschikking krijgt over diverse bijzondere krachten. Cole komt in aanvaring met 'the Beast', in een rechtstreeks duel ontsnapt hij maar ternauwernood aan de dood. Samen met zijn vriend Zeke slaat hij op de vlucht. Ondertussen word hij op de hielen gezeten door de militia Deze wordt geleid door een man genaamd Betrand, welke Cole en zijn bovennatuurlijke krachten verafschuwt. De militia heeft New Marais overgenomen in een poging Cole af te stoppen.
Ziet er erg strak uit, ga deze vakantie deeltje 1 maar eens checken!
Geduld*.
Bij Sucker Punch zijn ze nu momenteel aan het brainstormen om Cole een geheel andere look mee te geven.
Deze game is echt een meesterwerk alles wat in deel 1 ontbrak is hier toegevoegd.
Het verhaal is geniaal en veel sterker dan in deel.
Morele keuzes zijn hier ook wat beter uitgewerkt, meer situaties en af en toe een mooi twijfelgevalletje waar een klein beetje slecht zijn erg verlijdelijk is.
Je hebt veel meer krachten tot je beschikking en je kan altijd terug wisselen naar een oudere kracht mocht je daar de voorkeur aan geven, dit is vooral later in het spel erg handig.
Maar ook echt een leuke toevoeging is de AMP het melee wapen, deze zul je veel vaker nodig hebben dan je zou verwachten als je deel 1 gespeeld hebt.
De vijanden en bondgenoten hebben in dit deel ook veel meer diepgang en het voelt niet meer alsof je er altijd alleen voor staat.
Bijna vergeten, de graphics zijn ook prachtig.
Ik heb hem nu net een paar minuten geleden op hard uitgespeeld met goed karma.
Ik ga niks over dit spel spoilen,5 deze moet je echt zelf proberen.
Nu ga ik denk ik even deel 1 met slecht karma uitspelen zodat ik die savegame mee kan nemen naar deel 2.
Vandaag uitgespeeld en het is echt een fantastisch spel.
De grafics zijn veel beter als deel 1 en de nieuwe krachten die je krijgt zijn ook tof om te gebruiken. Ook in dit deel heb je weer de keuze om slecht of goed te zijn.
Ik koos voor het goede karma, maar toch heb je soms de neiging om iets slechts te doen
Ik heb er denk ik ongeveer 12 uur over gedaan maar dat is dan alleen de verhaallijn. Je kan ook nog zijmissies doen( daar zijn er volgens mij ong 60 van) en daarnaast heb je nog missies van andere spelers die je kan spelen en je kan je eigen missie maken.
Dus dit is echt een aanrader voor de mensen die ook deel 1 hebben gespeeld.
Van mij krijgt Infamous 2
4,5*
Hoe zit het nu met die sidequest zit daar nog variatie in?
Alleen mis ik nog een Online modus
Deze game is echt geweldig nog vele malen beter dan deel1.
Alleen mis ik nog een Online modus
Ben erg nieuwsgierig hoe jij een Online modus voor je ziet. Wil je me dat uit de doeken doen?
4*
Ben erg nieuwsgierig hoe jij een Online modus voor je ziet. Wil je me dat uit de doeken doen?
hmmm. blijkbaar niet
Nu ik dit spel net voor de tweede keer uitgespeeld heb, nog maar 1 trophy van platinum af zit en ik al van plan was om binnenkort mijn eerste review te schrijven, doe ik dat maar bij Infamous 2.
edit: Platinum is binnen
Het verhaal
Cole McGrath is was normale jonge vent, die een normaal leven leidde tot hij daar ongevraagd uitgetrokken werd op het moment dat hij dodelijke krachten kreeg. En dan moet je ook nog een allesverwoestend monster genaamd 'The Beast' uitschakelen. Klinkt precies als een superheldenverhaal, je zou ook denken dat je met Cole de misdaad gaat bestreiden als superheld. Dat kan inderdaad, maar je kan er ook voor kiezen om een slechterik te worden en voor je lol auto's op burgers te knikkeren, zonder dat er ook maar iemand is die je kan stoppen. Of een tussenweg, als anti-held. Deze keuzes maak je door wat je in de stad uitvreet (Red je burgers uit de handen van de kwaadaardige militia of sla je de burgers (en politieagenten) in elkaar?) en door de keuzes die je maakt in missies (Hoe overwin je een geheime basis van de militia? Bevrijd je een groep politieagenten zodat die aan jou kant vechten? Of bombardeer je de basis door een tram vol met explosieven naar binnen te laten rollen, maar waardoor ook veel onschuldige gevangenen sterven?). Het is leuk om die keuzes te maken, en om de gevolgen van beide te kunnen zien moet je het spel twee keer uitspelen. Toch hadden de gevolgen van de keuzes groter mogen zijn, in de hoofdmissies blijft het verhaal hetzelfde, je unlockt alleen goede en slechte sidemissions. Daarnaast heb je nog de vaker voorkomende 'gewone' sidemissions, die geen of weinig invloed hebben op je karma. Deze zijn repetitief en stukken minder leuk als de goede/slechte missies en hoofdmissies, en hoewel er geprobeert is daar nog verandering in te brengen door er missies in te brengen waarbij je foto's moet maken of een pakje moet zoeken met behulp van een foto, zijn deze meestal nog minder leuk dan de gebruikelijke 'ga naar deze plek en versla deze vijanden'-missies. De overcharge-missies waren trouwens wel awesome, om over de stad te zoeven terwijl je een gigantische lading stroom meedraagt . De hoofdmissies zijn meestal wel leuk, met cutscenes waarin de relatie tussen Cole en Kuo/Nix/Zeke zichtbaar wordt. Ga je mee met de mooie Kuo, die het beste met iedereen voor heeft (in de eerste instantie)? Of lol hebben met Nix? Voice acting vond ik erg sterk, Cole's stem paste perfect, Nix klonk heerlijk en Zeke was ook goed. Vond alleen Kuo's stem wat minder. Het einde was erg indrukwekkend, zowel het goede als slechte einde. Het loopt in beide gevallen in zekere zin slecht af, maar bij het goede einde heb je een tevreden gevoel ondanks de dood van Cole, Kuo en Nix, die me echt raakte (heb gehoord dat mensen er zelfs om moesten huilen), hoewel ik in de meeste games niet zoveel voel voor personages. Bij het slechte einde heb je een nare nasmaak, maar in positieve zin want zo hoor je je te voelen bij zo'n einde, en vooral het moment dat je Zeke vermoord is erg dramatisch. De muziek bij de aftiteling was erg goed gekozen, en paste bij zowel het goede als slechte eind.
De gameplay
Cole kan elktriciteit schieten als in een third-person shooter, wat ik een goede variant vind op de meeste superheldengames, waarbij het meestal alleen om melee-aanvallen gaat. Dit schieten gaat soepel en ik heb er geen problemen mee gehad. Je kan ook elektrische raketten afvuren, elektrisch geladen granaten gooien en nog meer van dat soort spul. Ook de melee-aanvallen gingen erg lekker, ook al waren ze erg simpel, maar dat vond ik verder niet storend aangezien het schieten toch de main-attack is. Het slaan met je Amp ziet er vet uit, geweldig hoe de elektriciteit letterlijk in het rond spat. De vuur en ijsaanvallen hadden wat mij betreft ook elektrische aanvallen kunnen zijn, maar ze zaten verder niet in de weg. De ionische, alles verwoestende aanvallen waren geweldig, waarbij je bijvoorbeeld een elektrische tornado over de straat heen stuurt. Bij deze krachten voelde je je echt een god (of demoon ) en de andere krachten hadden ook nog verwoestender en explosiever gemogen, krachtiger hoeft niet eens, maar in ieder geval dat ze er indrukwekkender uitzien zodat je jezelf echt oppermachtig voelt, daar slagen games als Prototype of Incredible Hulk wel in (ook al zijn die games op bijna alle andere gebieden slechter). Momenten waarbij ik dit gevoel wel had waren bijvoorbeeld toen je in het slechte einde om the beast heen vloog, en bij de missie met de storm waarbij je door de bliksem opgeladen kan worden. Meer van dit soort dingen, Sucker Punch! Veel verschillende krachten heb je wel, iets teveel zelfs, je kan niet al je krachten 'bijdragen'. De manier waarmee je van krachten wisselt door een snelmenu is dan weer erg handig en een goede oplossing. De optie om zelf missies te maken en online missies van andere spelen een leuke extra. Ik heb zelf één keer een missie in elkaar proberen te flansen, maar dat was te ingewikkeld en saai. Dit zie ik niet als een groot probleem aangezien er blijkbaar genoeg mensen zijn die het wel leuk vinden, en ze maken missies die nog verrassend vermakend zijn ook.
Het uiterlijk
Over de graphics kan ik niet veel klagen, wauw! Infamous 2 is één van de mooiste sandbox-games die ik gespeeld heb. New Marais is een erg sfeervolle stad, met al die neonverlichting en vele burgers en auto's. Alles is erg gedetailleerd, tot op de scheuren in de muren toe. Het industrieterrein is ook vet, maar Floodtown vond ik wat minder, het voelde allemaal zo leeg en saai, en ja dat was het ook, maar het had toch wel iets gezelliger gekund? Wat ik dan bijvoorbeeld wel gezellig vond waren de nederzettinkjes op de daken, met een tv'tje, bank, matras, wat bierflesjes op de grond. Hier zou ik graag een keer een western willen kijken met een goede vriend, zoals Zeke en Cole ook doen in die geniale scene. Ook als je dan ineens een man tegenkomt die op een vervallen huis midden in Floodtown op z'n harmonica zit te spelen vind ik op de een of andere manier ontroerend en bij dit soort momenten sta ik even bij stil in het spel. De stijl van de graphics past perfect bij het spel, het is niet te comic-achtig (zoals Borderlands) maar je hebt toch zeker dat gevoel alsof je in een comicwereld rondloopt. De cutscenes vond ik er dan wat minder uitzien dan de rest van het spel, personen leken wat ruwig, maar ook deze graphics waren nog prima. De elektriciteit zag er goed uit, het gaf een mooie blauwe of rode gloed die de rest er lekker duister doet uitzien.
Algemeen
Pluspunten: mooi/leuk verhaal, interessante eindes, leuke personages, goede voice acting, leuke hoofdmissies en good/evil missies, het shooter-achtige werkt prima, melee-aanvallen leuk, grote variatie aan aanvallen in het algemeen, geweldige ionische aanvallen, online missies prima extra, fantastische graphics voor een sandbox-game, New Marias is sfeervol en gedetailleerd
Minpunten: keuzes hebben te weinig invloed op het verhaal, de vele sidemissions zijn repetitief en vaak saai, krachten hadden grootser gemogen waardoor je je meer een badass-god voelt, graphics van de cutscenes iets minder in vergelijking met de in-game graphics
4*
Anyway, dat zijn de pluspunten. Deze game kan ook gigantisch irritant zijn en heeft weer veel van die irritatiepunten waar ik me mateloos aan ergerde in deel 1. Het klimmen en klauteren op gebouwen werkt soms zo slecht. Ik vind het niet zo vloeiend werken als bijvoorbeeld AC, het is gewoon constant X indrukken en dan zie je Cole naar boven stuiteren. Vaak tik je weer tegen een randje aan en dan sta je ineens weer op de grond. Of Cole gaat een kant op die je juist niet heen wil. Ik stoor me er echt aan dat Cole ieder randje wil vastpakken, je blijft echt aan alles plakken. Soms probeer ik een blast shard te pakken, maar dan ben je gewoon een tijdje aan 't mutsen, omdat er gewoon niet gebeurt wat je wil. Zelfs als je er recht boven gaat hangen, gaat 't vaak nog verkeerd.
Verder de combat. Soms moet je melee gebruiken, maar vijanden rennen natuurlijk weg. Je krijgt ze soms echt niet te pakken, terwijl Cole wel z'n animatie steeds blijft doen, waardoor je eigenlijk achter een wegrende vijand aanzweeft en steeds een stap tekort komt. Dan ligt er opeens een burger op de grond en voor je het weet heb je ineens drie burgers doodgeschopt en wordt je weer in je rug geschoten. Burgers lopen trouwens ook altijd in de weg, weet niet hoeveel ik er daarvan gedood heb, omdat Cole zich ineens daarop richt, terwijl er allemaal vijanden in de buurt zijn. Burgers gaan ook vaak heldhaftig doen, komt er een groot monster aan, gaan ze met een groepje ertegen schoppen. Grappig voor een keer, maar verder zitten ze erg in de weg als je een groot gevecht heb, zeker met het oog op het karma-systeem.
Krijg je ze eindelijk te pakken, dan is de camera weer je grootste vijand. Die draait ineens omlaag, voor een soort filmisch effect. Perfect om het overzicht kwijt te raken en heeft er ook vaak voor gezorgd dat ik dood ging, omdat ik na iedere vijand die ik uitschakelde weer overzicht moest zien te krijgen. Geen vloeiende combo's, maar vaak een voor een uitschakelen dankzij de camera. Camera zit ook bij klimmen in de weg, mooi als je hoog in de lucht zit en naar een paaltje moet springen.
Verder is het een prima spel, hoop wel dat Second Son niet van die stomme problemen heeft.
Twee weken geleden had ik echt geen zin om aan inFamous te beginnen, maar nu kan ik niet wachten op Second Son.
Maar toch mis ik hier iets waardoor ik niet echt verpletterd word.
Zou momenteel net als bovenstaande denk ik niet veel hoger dan een drie komen.
Hierdoor weet ik dus dat Second Son er niet een op de release wordt voor mij, kijk dat eerst wel even aan.