menu

God of War: Ghost of Sparta (2010)

mijn stem
4,12 (32)
32 stemmen

PlayStation Portable / PlayStation 3
Action / Adventure
single player

Ontwikkeld door Ready At Dawn
Uitgegeven door Sony

Ghost of Sparta speelt zich af na het einde van de eerste God of War. Kratos stijgt steeds hoger in de Olympische rangorde en moet zichzelf als waardige god bewijzen. Om zichzelf te bewijzen tegenover de Goden moet Kratos afrekenen met zijn verleden en op avontuur gaan in de Lost Worlds. Het verhaal onthult meer over het duistere verleden van Kratos en geeft meer duidelijkheid over de tatoeage en het litteken van Kratos. Met zijn mythische Blades of Chaos moet hij zich opnieuw een weg zien te banen door hordes monsters en andere vijanden.

zoeken in:
avatar van Grovonion
CarealotCarrot, nooit is veelgezegd, ooit 10 minuten GoW3 en ook ooit 5 minuten deze of de andere PSP versie gespeeld. Dit soort spel is niet mijn da-da.

avatar van Sinner
4,0
Jammer. In die tijd heb je nauwelijks iets gezien van de games en qua spektakel is het echt wel de moeite om te beleven. Overigens wordt het pas echt leuk nadat je meerdere wapens en de diverse powers e.d unlocked. Dus gaandeweg wordt het echt alleen beter ipv minder.

Enfin. Voor mij blijft de reeks in ieder geval wel ontzettend vermakelijk en kwalitatief top.

avatar van Sinner
4,0
Overigens uitgespeeld vanavond. Het spel blijft vermakelijk en (zeker voor een handheld titel uit 2010) bijzonder spectaculair. Wel was het allemaal niet bijzonder moeilijk (ik denk dat ik de keren dat ik dood ben gegaan op een hand kan tellen) op 'normal' en vond ik de eindbaas best een tegenvaller. Ook werd het verhaal (dat toch al niet bijster bijzonder was) tegen het einde toe behoorlijk afgerafeld. Maar goed - dat mag de pret niet drukken - bij God of War telt zoals gezegd het spektakel en dat was er gedurende de 6-7 uur die het spel duurt meer dan genoeg. Ghost of Sparta krijgt net als Chains of Olympus een 4 van mij, ook al is het van de twee titels duidelijk wel de betere.

avatar van Fonzzz002
4,0
Fonzzz002 (crew)
De enige God Of War game die ik nog niet gespeeld had (met uitzondering van de nieuwe game die onlangs uitgekomen is). Daarom leek het mij leuk in te komen voor het nieuwe deel door Ghost Of Sparta te spelen, en dit is een goed idee geweest. Ghost Of Sparta bied je wat je van God Of War verwacht: over-the-top gevechten tegen figuren uit de Griekse mythologie, uitdagend vechtsysteem, een paar brute scenes en mooie graphics. Wat me bevalt aan het personage van Kratos is dat hij geen held is, zelfs geen anti-hero: hij is een gewelddadig en meedogenloos personage, die geen bezwaar heeft allerlei onschuldige mensen af te slachten voor zijn eigen belangen, maar de personages waar Kratos het tegen moet opnemen zijn ook geen goodguys. Het is een strijd tussen slechte figuren in een duistere wereld waarin de Griekse Mythologie gerealiseerd is. Niet de vrolijke Disneyversie met een dansende Hercules, maar een duistere variant met bloed, seks, marteling, verraad en ellende. Deze duistere neerzetting is heel interessant om te zien omdat het me meerdere dingen over mythologie leerde, en Kratos is een ander type hoofdfiguur dan wat ik gewend ben. Als de game enkel bestond uit Kratos die onschuldige mensen doodde dan zou het te onplezierig voor mij zijn, maar het feit dat hij tegen monsters en kwaadaardige goden vecht zorgt ervoor dat ik zijn meedogenloze karakter op prijs stel.

Het vechtsysteem is zoals gewoonlijk heel responsief, pittig en leuk om te doen. Kratos z’n verschillende wapens en moves zijn in verschillende situaties handig. De wapens bestaan niet alleen uit je simpele langzaam-maar-sterk en snel-maar-zwak types, maar er zitten meerdere belangrijke verschillen. Ik vond het handig bij meerdere vijanden horizontale aanvallen te gebruiken die ze op afstand hield, of wanneer ik forse schade wou doen deed ik verticale aanvallen waarbij ik de vijanden in de lucht hield. Maar mijn favorieten God Of War mechanic is de grab functie: Kratos kan bijna iedere vijand oppakken en bij alle vijanden heeft dit een ander effect. Het kon handig zijn om slappe vijanden te gebruiken als levende projectielen, of je kon een groot monster verslaan door wat quicktime events uit te voeren als genadeklap, waarbij je beloond word met extra experience points en een brute doodslag aanschouwen.

Een andere sterke kant van de God Of War games, waar ook Ghost Of Sparta volop gebruik van maakt, zijn de cameraperspectieven. De camera zit altijd op een vaste positie, die zich aanpast aan de hand van het punt waar je staat, vergelijkbaar met de eerdere Resident Evil games. God Of War weet heel slim gebruik te maken van deze vaste camera’s door allerlei belangrijke objecten te verbergen, of juist extra duidelijk in beeld te brengen als een hint over welk object belangrijk is. Je word aangemoedigd om de hoeken van het kader te verkennen, omdat er meestal handige collectables verstopt zijn die je met een over-the-shoulder camera direct had opgemerkt. Maar niet alleen voor de gameplay werkt dit goed, want visueel zorgt dit voor vele artistieke composities (zoals de bekende stukken waarin Kratos een ronde trap oploopt). In Ghost Of Sparta is het artistieke gehalte minder dan de console games, maar dat valt te verwachten met een goedkopere game die bedoeld is om on-the-go te spelen, waardoor ik dit minder streng wil meerekenen.

Waar ik me wel aan stoor is dat de eerdere 6 God Of War games heel soortgelijk zijn. Ook in deze game word er regelmatig een onzichtbare muur gecreëerd, die pas weggaat nadat je een horde vijanden verslaat. Het zijn dezelfde vijanden die je in de andere 5 ook bevecht (medusa’s, trollen, minotaurussen, vogel-achtige monsters etc). Het is leuk vanwege het sterke vechtsysteem, maar als een zoveelste deel in de serie bied het niet voldoende nieuws om me uit het veld te slaan. Wat dat betreft ben ik heel erg benieuwd naar de nieuwe 2018 game, geziene dit een sterke vernieuwing van het concept lijkt te zijn.
Helaas is ook het narratief aan de zwakke kant. Het is leuk om deze duistere mythologische figuren te zien, of de meedogenloze acties van Kratos te volgen, maar wat betreft het verhaal wat met deze figuren word verteld stelt het eigenlijk niets voor. Kratos is simpelweg te eenzijdig waardoor hij niet een interessant personage is om door “emotionele scenes” te zien gaan. De andere figuren zijn er slechts om expositie te vertellen, zodat ook hun niet boeiend waren om te volgen. Wel zijn de momenten waarin je kennis leert maken met een onbekend mythologisch figuur interessant, geziene ik er qua kennis wat van opsteek (al waren in dit deel het er weinig).

Een leuke God Of War game. Je hebt het binnen zo'n 6 uur uit als je het op normal speelt en niet te vaak doodgaat, waardoor het lekker wegspeeld. God Of War doet echter dingen te soortgelijk in de eerdere 6 games die zijn uitgekomen, waardoor ik minder versteld ben van de latere titels als ik destijds van de eerste was.

3,5*

avatar van Fonzzz002
4,0
Fonzzz002 (crew)
Inmiddels herdaan op hard mode (na de andere 5 games ook herdaan te hebben) en ben van gedachten veranderd.

Na deel 3 is dit mijn favoriete GOW deel (2018 reboot niet meegerekend). Het heeft de feel van deel 2, maar een verbeterd vechtsysteem dat dichter bij deel 3 zit. Het parry systeem werkt hier zo prettig als maar kan, het heeft een paar nieuwe goede spreuken die ik veel gebruikte en het vuur-systeem was een fijne toevoeging. Combineer al deze nieuwe snufjes en Kratos kan een aantal woest sterke aanvallen landen. Vijanden samenbrengen met magie, vervolgens de blades in brand zetten en de sterkste aanvallen erop losgooien is een techniek die ik met veel plezier gebruikte. Ik voelde me in totale controle en beleefde meer plezier aan het vechtsysteem dan in de meeste andere delen.

In mijn vorige recensie van Ghost Of Sparta bekritiseerde ik de GOW reeks voor teveel van hetzelfde zijn. Nu ik ze alle 6 achter elkaar heb gedaan merk ik op dat dit niet helemaal terecht is. Ja, in de globale lijnen gaan alle games ongeveer hetzelfde, maar in de details weten ze altijd dingen op te fleuren: wapens die net wat anders werken, vijanden die andere aanvallen hebben of andere QTE’s nodig hebben, nieuwe spreuken die je anders moet gebruiken of een nieuw snufje om de besturing anders te maken. Zelfs binnen de losse games moet je nooit 2x dezelfde combinatie aan vijanden bevechten. In mijn hoofd was het allemaal copy-pasted van de voorgaande delen, maar in de praktijk is er meer over nagedacht.

Het heeft niet de grote bosses, het spektakel of de puzzels van deel 2, maar de besturing en vijand-keuze werkte zo prettig dat dit deel boven 2 steeg. Met als uitzondering van de Keres Wraith vijanden: helft van de tijd kon ik hun aanvallen niet eens zien, waardoor het niet helemaal binnen mijn macht viel om te reageren. Als ik sprong werd ik geraakt door hun grijpaanval, als ik hun afstand-aanval probeerde te blokkeren werd ik ook geraakt door de grijpaanval, en als ik de grijpaanval probeerde te ontwijken werd ik geraakt door de afstand aanval. Vond dit de meest frustrerende en ronduit slechtste vijand uit GOW, en de gevechten met hun zorgde voor vervelende diffucilty spikes (op hard mode iig).

Die Keres Wraiths zorgde voor teveel frustratie om het op een 4,5* te houden, maar na deel 3 is dit zeker mijn favoriet (van de eerste 6 delen).

4/4,5*

avatar van CarealotCarrot
4,0
Het heeft niet de grote bosses, het spektakel of de puzzels van deel 2,


Het heeft natuurlijk ook de beste sex minigame van de serie!

Gast
geplaatst: vandaag om 09:11 uur

geplaatst: vandaag om 09:11 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.