GoldenEye 007 (1997)
Nintendo 64 / Nintendo Switch / Xbox One / Xbox Series X/S
Shooter
single player / multi player / online (verschilt per platform)
Ontwikkeld door Rare en Code Mystics
Uitgegeven door Nintendo en Rare
Je wordt er op uitgestuurd in een geheime operatie die te maken heeft met de Golden Eye satelliet. De missie begint in de zwaar bewaakte fabrieken voor chemische oorlogsvoering, gelegen aan een dam in de USSR. Schiet je een weg door de 12 interactieve 3D gebieden. Alles is toegestaan in het belang van de internationale veiligheid.
- nummer 41 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=RuBlbVNgXmU
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
DN 3D grappig genoeg wel, Ghost in the Shell, Half-Life (wel een jaar later), Forsaken.
We always will have the GoldenEye 007 for the Wii
Lange review
Maaaaaaar. Heb je het ook met vier vrienden op de bank gemultiplayerd, avond aan avond. Pas dan kan je dit spel op waarde schatten
Nee, dat niet. Puur gebaseerd op de singleplayer. Ben niet echt een MP kind of guy wat betreft shooters, al geloof ik je gelijk als je zegt dat daar de kracht van de game zit. Dat had ik er bij mogen vermelden, mijn beoordeling gaat vooral om de singleplayer.
Haha, als ik eerlijk ben denk ik dat de vier persoons multiplayer nu ook niet zo veel indruk meer zal maken. Ondanks dat hij in mijn top-10 staat, moet ik ook wel schoorvoetend toegeven dat hij de tand des tijds de game weinig goeds heeft gedaan. Ik kan me dan ook wel vinden in je review, maar uit nostalgisch oogpunt zal dit altijd een van mijn persoonlijke favorieten blijven.
Eigenlijk puur en alleen maar omdat ik veel mensen kende die deze game ook speelde. Uren lang achter elkaar alleen maar tegen elkaar gegamed. Soms waren we met z'n vijven en dan moest degene die laatste werd de controller doorgeven. Ik kan me niet voorstellen dat ik minder als 100 uur plezier aan deze game beleefd heb.
Tegenwoordig is dit enorm achterhaald. Zelfs uit nostralgie ga ik deze game niet meer spelen. Dat doet alleen maar afbreuk aan mijn huidige gedachten over deze game. Dat zou net zoiets zijn als de film 'It' nu terug kijken, die je vroeger zo eng vond. Ben toch wel benieuwd naar de remake. Met de huidige shooters vind ik de afwezigheid van een goede splitscreen-multiplayer eigenlijk wel jammer, met name omdat ik een soortgelijke game als deze mis. Het voegt toch wel iets toe als je precies ziet waar je concurrenten lopen. Laatst wel COD met z'n 3-en splitscreen gespeeld, maar dan loop je eerst drie kwartier voordat je iemand tegenkomt. Ook al zitten er kleinere levels tussen die wel leuk zijn op deze manier, dat zijn er maar twee, dus dat wordt weer eentonig.
Singleplayer was ook wel aardig, kan me er niet zo heel veel meer van herinneren, behalve dat ik op een gegeven moment de plaats had gevonden waar de vijanden 'tot leven' kwamen. Deze werden in sommige levels, om de moeilijkheidsgraad te verhogen, constant vanuit het niks opgeroepen. Net alsof je tegenstander in COD precies voor je neus spawnt. Dat is voor m'n gevoel het enige wat mis is met deze game.
4,5*
behalve dat ik op een gegeven moment de plaats had gevonden waar de vijanden 'tot leven' kwamen. Deze werden in sommige levels, om de moeilijkheidsgraad te verhogen, constant vanuit het niks opgeroepen. Net alsof je tegenstander in COD precies voor je neus spawnt.
Dat vond ik al zo vreemd, ik dacht op momenten zeker te weten dat ik een kamer gecleared had en nog kwamen er tegenstanders. En er leek geen eind aan te komen.
Maar oneindig blijven respawnen is wel vervelend jah. Zit helaas ook tegenwoordig nog in games. Neem de nieuwe Black Ops. Daar heb je ook stukken dat je een eeuwigheid vijanden op je af ziet blijven komen, totdat je zelf eens door gaat naar een checkpoint zodat het spel weer verder loopt.
Ik wil aan de ene kant dolgraag een N64 weer op de kop tikken voor dit soort games, maar ik vrees er aan de andere kant bij dat ik een heel positief beeld over een game als deze wel spontaan kan killen.
Ik wil aan de ene kant dolgraag een N64 weer op de kop tikken voor dit soort games, maar ik vrees er aan de andere kant bij dat ik een heel positief beeld over een game als deze wel spontaan kan killen.
Ik denk dat dat wel mee valt. Juist omdat je er zo'n goede herinneringen aan hebt. Ook al is het verschrikkelijk verouderd, je herleeft die tijd weer dat het zo leuk was. En misschien zelfs wat meer plezier omdat sommige dingen er grappig uitzien. Heb het een week terug weer eens gespeeld en iemand ging knielend over de grond lopen. Alleen is die animatie voor gebukt lopen er helemaal niet, dus schuift het poppetje heel droog knielend over de grond. Ziet er belachelijk uit, maar dat maakt het juist zo hilarisch.
Dat vond ik al zo vreemd, ik dacht op momenten zeker te weten dat ik een kamer gecleared had en nog kwamen er tegenstanders. En er leek geen eind aan te komen.
Dat is iets wat bij een aantal levels erg plezierig is. Met de blijvende stroom van vijanden heb ik vaak genoeg lange tijd plezier gehad. Vooral in het level Silo.
Bij die paar meer recente games is het echter storend. Maar in die games is het dan ook zo dat het vaak ''hakken-over-de-sloot'' stukken zijn in een level waar je, bij terugkomst, weer evenveel moeite moet steken in het net weten overleven.
Dat is iets wat bij een aantal levels erg plezierig is. Met de blijvende stroom van vijanden heb ik vaak genoeg lange tijd plezier gehad. Vooral in het level Silo.
Bij die paar meer recente games is het echter storend. Maar in die games is het dan ook zo dat het vaak ''hakken-over-de-sloot'' stukken zijn in een level waar je, bij terugkomst, weer evenveel moeite moet steken in het net weten overleven.
En vergeet niet dat het fijne van sommige levels was dat als je er gewoon voor zorgde dat het alarm nooit afging (behoorlijk pittig soms) er ook geen oneindige stroom mannetjes kwam.
Er zijn maar een paar momenten in het spel dat er een onvermijdelijke stroom mannetjes komt, maar die zijn wel goed uitgekozen. Control bijv, terecht 1 van de moeilijkste levels uit het spel maar is dan ook aan het einde. En ook vrijwel altijd tegen het einde van het level.
Single player was goed. Maar de multiplayer deed het hem, big time!
Op zoek naar de golden gun. En dan......Kapouw!
Grappige maar wel een erg informatieve recensie!
Na het zien van de beelden heb ik echt zin om zoiets weer nog te spelen zeg
Eurocom heeft een zeer goede remake afgeleverd en dat is knap als je nagaat dat remakes meestal de mist in gaan (kijk naar Turok remake).
Ook verwachte men in het begin dat eurocom en activision het niet konden waarmaken om 1 van de beste console shooters ooit te remaken, blijkbaar wel dus.
Yesss, hier wachtte ik al mijn hele gamersleven op. Een echte Goldeneye remake. Dus niet zo'n halfgare als de Wii versie van dit topic, maar gewoon een HD kopie van de oude game. En ook op de Xbox, dus ik kan en zal hem gaan spelen
Wat was dit toendertijd geweldig! De single player was geniaal met de 3 verschillende moeilijkheidsgraden en heb ik nooit helemaal kunnen uitspelen.
Daarnaast had je ook nog eens een dikke multiplayer waar ik uren fun mee heb gehad.
Een echte klassieker!
Single player waren stuk voor stuk leuke missies met best wel veel afwisseling (bunker, silo, train, jungle, archives, statue,... hoewel het zoveel jaren geleden is kan ik ze me nog zo voor de geest halen). Aantal keer volledig uitgespeeld, al denk ik dat er een paar missies waren die ik op de hoogste moeilijkheidsgraad niet kreeg gebolwerkt.
En die split-screen multiplayer was (hoewel ondertussen gedateerd) inderdaad ook echt geweldig! Uren gespeeld, jammer genoeg bleef mn broer beter.
Sweet memories
Wat blijft de soundtrack heerlijk herkenbaar en ook zeker erg sterk.
Dat heb ik tegenwoordig eigenlijk bij geen enkele game meer, ergens is dat wel jammer. Geeft voor mij denk ik een beetje aan hoe het allemaal net iets te standaard is geworden, vroeger was de beleving intenser.
En tegenwoordig is het sowieso allemaal wel erg veel van hetzelfde, met die iron sight altijd.
Een echt revolutionair verfrissende fps als deze zullen we vermoedelijk niet meer spelen.
Tenzij we, natuurlijk, eventjes teruggrijpen naar het verleden.