Enslaved: Odyssey to the West (2010)

Enslaved is een leuke adventure game. Het doet niets wereldschokkends, maar het blijft zeer vermakelijk van begin tot eind omdat je steeds met nieuwe situaties wordt geconfronteerd. De game deed me redelijk veel aan Uncharted denken, omdat het beiden verhaal gedreven avonturengames zijn die erg filmisch overkomen. Ook de vaak humoristische dialogen tijdens het spelen deden me sterk aan Drake en zijn vrienden denken, wat natuurlijk een groot compliment is. Op andere stukken (met die hoverboard) lijkt de game weer erg op de Jak reeks, en in de latere levels moest ik soms ook aan Beyond Good and Evil denken. De game mixt dus allemaal elementen van andere games om tot een mooi geheel te komen.

Het verhaal is niet heel hoogstaand maar de wisselwerking tussen de twee hoofdpersonages blijft erg leuk om te volgen. Trip en Monkey zijn allebei gewoon zeer sympathieke en menselijke gamefiguren waar je je echt aan gaat hechten. Het is mooi om te zien hoe de relatie tussen die twee zich ontwikkelt. De kleurrijke apocalyptische setting is ook echt fantastisch en uniek, het heeft gewoon een bepaalde sfeer die erg pleasing to the eye is. De game heeft trouwens ook een prachtig einde.

De gameplay voelt erg soepel, er zijn wat leuke platformstukken en puzzels en de combat is simpel maar effectief. Er had wat mij betreft wel iets meer variatie in de vijanden mogen zijn, die mechs lijken allemaal wel wat te sterk op elkaar. Ik speelde de game op Hard en dan zijn de gevechten gelukkig wel erg leuk en uitdagend. Heel jammer is het dan ook dat bij het platformen elke vorm van uitdaging ontbreekt, terwijl dit een heel groot onderdeel van het spel is. Je kunt namelijk niet verkeerd springen of van randen afvallen. De platformstukken zijn allemaal zeer rechtlijnig en worden ook nog eens duidelijk aangegeven met glimmende objecten waar je naar moet springen. Het klimmen en klauteren werkt hierdoor wel soepel en het ziet er leuk uit, maar je kunt je afvragen wat het nut is van dit soort gameplay als je toch nooit een fout kunt maken. Bij Uncharted was het klimmen en springen ook behoorlijk simpel omdat Drake bijna alles automatisch al goed deed, maar bij Enslaved gaat dit nog een stap verder. Je kan niet eens dood gaan al zou je het willen (enkele uitzonderingen waarbij de platforms langzaam instorten daar gelaten). Dit is dan ook mijn grootste struikelblok, maar het is zeker niet iets dat de algehele ervaring verpest.


Enslaved is helaas aan de korte kant, maar de game heeft genoeg leuke ideetjes en een vermakelijk verhaal met de nodige portie humor en drama waardoor deze game zeker de moeite waard is. Liefhebbers van third person action/adventure games zoals Uncharted en Prince of Persia kunnen met Enslaved zeker niet fout gaan.

4*

Die verborgen parel heb ik wat mij betreft wel gekregen. Ik vond het een prachtige game die duidelijk niet de aandacht kreeg die het verdient. Het is allemaal fantastisch uitgewerkt. Noemenswaardig is het mooie verhaal, de uitstekende soms humoristische dialogen en ook zeker het heerlijke zeer vermakelijke combat systeem.

En zo ben ik weer een uiterst genietbare game ervaring rijker. Misschien ietwat kort maar zo blijft mijn aandacht er tenminste bij. Vind het eigenlijk wel prima, zo'n lengte. Alleen niet voor de volle prijs, dat dan weer niet.

Maar voor wat ik ervoor betaalde was het absoluut een schitterend spel.

Rond het xbox360/ps3 tijdperk had je hele ladingen toppers die in het collectieve geheugen staan gegrift. Helaas zijn er ook heel wat games die niet de aandacht kregen , die het eigenlijk wel verdiende. Een aantal voorbeelden hier van zijn Enslaved en Heavenly Sword(beide gemaakt door Ninja Theory )
Best zonde want beide hadden wel degelijk de potentie om een hele toffe franchise te worden.

Het spel begint met een ontsnapping op een gevangenschip , hier maak je kennis met de twee hoofdrolspelers in kwestie. Genaamd : Monkey en trip. De ontsnapping verloopt echter niet vlekkeloos, het voertuig crasht en Monkey raakt bewusteloos. Vervolgens ontwaak je met een hoofdband om je hoofd. Deze hoofdband zorgt voor een verbintenis tussen beide personages. Stop het hart van Trip sterf Monkey evenals wanneer de afstand tussen beide te groot is. Hierdoor ben je verplicht het pad van Trip te volgen naar haar dorp.
Die band zorgt wel voor een lineair speelverloop, iets wat in dit geval niet erg is. Echter zal dit niet iedereen weten te bekoren

Het spel speelt zich af in een post-apocalyptische speelwereld . In dit geval niet in een lege of grauwe wereld. Overal lopen mechs in dichtbegroeide bosachtige omgevingen. Grafisch is dit zeker voor zijn tijd een zeer behoorlijke game.
Ondanks dat er genoeg Chlicés de revue passeren die het adventure gènre rijk zijn. Weet het spel zich toch te onderscheiden door middel van de interacties tussen de personages , de sfeer en de setting.
Gedurende het spel los je kleine puzzels op , klim en klauter je op en langs obstackels, help je Trip een weg door het spel te banen en neem je het op tegen Mechs, En kan je eigenschappen upgraden van je personage. Verwacht echter niet een hele arsenaal aan skills maar het doet zijn ding en houd de combat afwisselend genoeg.

Wel een kanttekening aan dit spel is de moeilijksheidgraad of beter gezegd het gebrek ervan. Doodgaan door middel van een val is nagenoeg onmogelijk. Ook geven objecten licht waardoor je erg je best moet doen om je weg niet te kunnen vinden. Dit vormde geen probleem voor mij , omdat het wel pastte is het context van het spel. Ook de camara positioneert zich soms een tikkeltje ongelukkig. Maar dat zijn slechts de puntjes op i. Het spel houdt zich ook in deze tijd nog steeds staande en mag met recht een sleeping hit genoemd worden.


4..