
Fallout: New Vegas (2010)
PC / PlayStation 3 / Xbox 360
RPG
single player
Ontwikkeld door Obsidian
Uitgegeven door Bethesda en Namco
Fallout: New Vegas speelt zich af in het jaar 2280, enkele jaren na Fallout 3 en enkele honderden jaren na de nucleaire holocaust ten gevolge van de oorlog tussen de VS en China. Je speelt een koerier, welke in de Mojavewoestijn rond de stad Las Vegas, van de dood wordt gered door een robot. Deze neemt je mee de stad in, welke min of meer intact gebleven tijdens de nucleaire explosie die de wereld van Fallout heeft vernietigd. Spelers kunnen verschillende attributen van hun personage customizen: leeftijd, ras en skill-attributen.
- nummer 109 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=l-x-1fm2cq8
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.

Op zoek naar een aangename verlengen van je Fallout 3? Dan is New Vegas een goede optie, want je kan het gewoon als DLC zien. Het echte wachten is nog steeds op Fallout 4.
Vooral de intro is heel simpel in elkaar gezet (wat wel gunstig is doordat de intro hierdoor niet zolang duurt als bij Fallout 3) maar wel de storyline wat heeft verslapt.
De game opzich is goed te spelen, 1 puntje vond ik dat het erg moeilijk is (ook zonder de vernieuwde hardcore mode). Maar dat is Fallout altijd geweest.
Naast dat zijn de graphics natuurlijk gewoon weer matig (als in alle Fallout spellen) tenminste op mijn pc met de hoogste resolutie.
Wel is er onzettend goed werk geleverd wat sfeer betreft. Alles om je heen leeft en daardoor leeft het spel op zich ook meer.
Al met al een leuke game, jammer alleen dat het zo erg op Fallout 3 lijkt (in alle opzichten).
Mijn voorgevoel is bevestigd. New Vegas is een (uit de kluiten gewassen) Fallout 3 mod.
Zo'n 12 uurtjes onderweg en moet zeggen dat bij mij dat gevoel toch ook overheerst...
Als eerste maar even de positieve punten en vernieuwingen, want die zijn er toch ook, maar ze blijven (zeker na kilo's mods geprobeerd te hebben) toch steken in de leuke extra categorie. Ammo en item crafting is lekker uitgebreid en een vette aanvulling, wapenarsenaal is ziekelijk groter (melee lijkt wel wat overpowered) en challenges erbij om perks en traits te verdienen zijn leuk.
Maar vooral door het vele hergebruik van textures (en wat vooral in 'dungeons' erg opvalt), layouts en levelopbouw, ben je regelmatig dezelfde omgeving op dezelfde manier aan't verkennen als in F3. Paar factories, caves en bases voelen gewoon ge-copy/paste aan.
Verhaal en dialoog (options) vallen tot nu toe ook wat tegen, goed, maar (behalve Antler

Maar ondanks de big-mod feel toch weer erg genieten, eigenlijk is het ook precies wat ik wilde, had alleen wat meer nieuws verwacht. En tot nu toe is de Mojave Wasteland gewoon iets minder sfeervol als de Capitol Wasteland.
Deze razendsnelle toegang tot vrijheid is een enorme verandering vergeleken met Fallout 3 (en 2 ook). Ik vind dit zelf geen positieve verandering, sowieso ten opzichte van het begin van Fallout 3. De manier waarop daar in de vault over de wereld werd gepraat over de buitenwereld schepte in je gedachten al helemaal een beeld en nóg werd ik iedere keer weer overdonderd wanneer ik de vault verliet. Zo'n wow-moment mist hier in het begin.
Naast dat is voor nieuwkomers in de reeks wat meer uitleg ook wel zo aardig lijkt me zo.
In deze game draait het grotendeels om de macht over de Hoover Dam. Deze dam is zowel de overbrugging van het oosten naar het westen als een van de enige grote energiebronnen in het westen. Na een slagveld is de dam momenteel onder de controle van de New California Republic, maar hun tegenstander, de Legion, kan ieder moment proberen de dam alsnog te veroveren.
Hier komt de speler in het spel. Deze is volledig vrij in keuze en kan zowel de NCR als de Legion als een aantal andere groepen helpen om de dam te behouden/veroveren.
Dit is op zich leuk gedaan, en de verschillende verhaallijnen hebben leuke overlappingen. Zoals dat je in de ene story line iemand moet elimineren vanaf een toren, en in de andere storyline diezelfde persoon moet beschermen en in weer een andere storyline je alleen maar de berichtgeving hoort op de de radio. Dit schetst een wat levendiger beeld van de verschillende factions. Zo hebben ze dus gewoon een vervanger voor jou als jij bepaalde dingen weigert en niet dat ze dan gewoon niets doen zoals dat wel vaak voorkomt in dit soort games.
Dat was een pluspunt, de downside van zo'n aardig genestelde storyline is in dit geval bugs en inconsistenties. Ik ben vaak dialoogopties tegengekomen die niet overeenkomen met mijn belevenis of die al achterhaald waren op dat moment en veel mensen schijnen compleet in een deadlock te komen na het nemen van bepaalde beslissingen (A zegt dat je met B moet praten en B zegt dat je met A moet praten e.d.).
Verder is de storyline erg saai. Het mist voor mij een zeker gevoel van progressie of significante verandering en ook bombast. In de storyline van Fallout 3, hoewel ik die ook niet geweldig vond, had je nog de komst van de Enclave die vanaf dat punt overal in het gebied bezettingen hadden en Jefferson Memorial hadden bezet, en het gevecht met Liberty Prime aan je zijde was geweldig. Dat gaf een gevoel dat jouw acties degelijk een tastbare verandering maakten, waar hier alleen bepaalde groepen je lief gaan vinden of juist niet.
Qua gameplay is er weinig veranderd ten opzichte van Fallout 3. Hier vinden dan ook enkele kleine veranderingen plaats die ik wel goed vind.
Ten eerste de mogelijkheid om nu fatsoenlijk te richten met de linker trigger. Zeker met scoped wapens als sniper rifles gaf V.A.T.S. in Fallout 3 niet wat ik nodig had. Stealth was nu in het begin al veel meer mogelijk door deze mogelijkheid in combinatie met The Ratslayer

Ten tweede kennen de skills wat meer balans. Geen onderscheid meer tussen Big Guns en Small guns vind ik een positieve verandering, maar daarvoor in de plaatst voor ieder wapen een strenght requirement. Heavy weapons vereisen veel strenght, anders schiet je niet accuraat.
Ook het zelf kunnen maken/recyclen van ammo en voornamelijk weapon repair kits is echt een vooruitgang. Unieke wapens konden in Fallout 3 niet zelf worden gerepareerd door voor de hand liggende redenen, maar alleen bij merchants. Nu kan het dus wel. Sowieso het craften van items geeft wat meer waarde aan anderzijds (en in Fallout 3) nutteloze items.
De companions vind ik erg leuk. Zeker voor iemand als mij die voornamelijk investeerd in speech en stealth betekenen je companions een veilige(re) reis door de wastelands.
Als laatst is de wereld wat gevaarlijk dan in Fallout 3. Gelijk in het begin al Deathclaws en andere one-hit-death vijanden. Een verkeerde kant op lopen betekend je dood, en dit maakt de wereld in het begin wat beperkter maar elke afslag die je neemt is wel spannend. En ook groeit de wereld met je mee als het ware.
Hiermee is het wat mij betreft afgelopen met de verbeteringen. Het lijkt wel heel wat, maar mijn lijstje van verslechteringen is aardig wat significanter.
Ten eerste dus het verhaal en ten tweede heeft de wereld te weinig te bieden. De wereld zit vol met niet lonende of interresante locaties. In Fallout 3 betekende een lokatie dat er toch minstens iets te doen was, of er lagen items, of er woonden mensen, of gewoon een enorme dungeon.
Hier lijkt vrijwel alles gemarkeerd als lokatie. Zo heb je compleet nutteloze locaties als een leeg zwart gat in de grond dat een nest moet voorstellen van de enorme libelles die er omheen vliegen. Kwam zo'n zwart gat nou een enkel keer voor, of waren die vijanden uniek voor die positie, maar nee; zo'n zwart gat vinden we nog veel vaker maar dan met mieren en andere insecten/reptielen. En die libelles komen overal voor.
Dit is slechts een voorbeeld van een lokatie waar helemaal niets te doen is. Dan zijn er nog talloze semi-interresante locaties, maar écht interresante gebouwen of dungeons om te looten zijn er maar een paar van - en vrijwel allemaal gerelateerd aan een quest. In Fallout 3 waren er tal van interresante gebouwen met onofficiele quest of easter eggs of geheime items en maar weinig semi-interresante locaties en laat staan compleet nutteloze locaties. Zelfs met de Wild Wasteland perk (Waar ik overigens vrij weinig van gemerkt heb) was er naast de storyline locaties niet iets echt interresants te vinden.
Kortom, Fallout: New Vegas gooit een paar interresante nieuwe featuren en veranderingen in het spel, maar ten koste van wat? Een leuke verhaallijn , interresante/lonende sidequests en een detailrijke wereld die het verdient ondekt te worden.
Desalniettemin blijft de Fallout reeks een interresant universum en echt oninteressant is het stiekem dus eigenlijk nooit. Ik ben er nu al minimaal 50 uurtjes mee zoet en ik zal ook nog wel zeker een paar tientallen uren meer hier aan gaan spenderen dus dat is sowieso een voldoende waard, maar ik wil iedereen aanraden die hiermee wil instappen in de Fallout reeks - koop Fallout 3!
Zelfde engine e.d., dus voor gedateerde graphics hoef je je geen zorgen te maken en die game is vele malen beter dan deze. Bevalt Fallout 3, dan is het zeker waard om deze ooit voor een leuke prijs te proberen.
3.0*
Fallout New Vegas is met gemak de beste RPG van dit jaar, zo niet de afgelopen paar jaar. De game wordt ongetwijfeld vergeleken met haar beruchte voorganger, waarin Bethesda de Fallout franchise nieuw leven inblies met een grimmige first person open world middels de Oblivion engine. Waar Bethesda echter echter een zeer oppervlakkige ervaring (doch sfeervolle) ervaring wist neer te zetten, en ze absoluut lof verdienen voor de innovatieve manier waarop ze de franchise in de 21ste eeuw hebben gebracht, was het verre van een goede RPG, en voor vele een teleurstelling die bekend waren met de eerdere delen. Het handjevol quests was degelijk afgewerkt en leverde een aantal interessante (zwaar gescripte) momenten op, maar het voelde als een pretpark, waarbij de speler van de éné naar de andere setpiece werd geleid zonder dat er cohesie was in het geheel, of dat akties op de éné plaats de andere beinvloeden. Er was weinig ruimte voor alternatieve oplossingen tot een probleem of quest, de dialogen waren zwak, het verhaal nauwelijks interessant en er was simpelweg niet heel veel te doen vergeleken bij Bethesda's eerdere werk, zoals haar grootste triomf, Morrowind.
Dus doet New Vegas haar entree, met aan het roer enkele leden die aan de eerdere delen hebben gewerkt, waaronder scriptschrijver Chris Avalone, o.a. ook bekend van Planescape Torment, één van de best geschreven en meest opzienbarende games allertijde. Laten we één ding uit de weg ruimen, New Vegas is meesterlijk, maar geen meesterwerk, het is weinig vernieuwend in gameplay t.o.v. haar voorganger, ziet er niet opzienbarend anders uit, en heeft haar problemen die zich met name in bugs manifesteren, al heb ik er zelf niet heel veel last van gehad. De PiP Boy interface werkt degelijk met gamepad (console) maar wankelt diverse malen tussen irritant en simplistisch, waar met name PC gamers zich aan zullen irriteren.
Waar New Vegas, (na een vrij zwakke opening), echter in slaagt, is de speler langzaam maar zeker op te zuigen in de wereld van de Mohave woestijn en haar glorieuze hoofdstad, zelfs na 10 uur spelen, krijgt de speler het idee nog maar aan het begin te staan van een groot avontuur, en het gevoel van vrijheid en exploratie wordt ineens sensationeel. Want New Vegas is groot, enorm groot. Questen regenen in overvloed, er zijn talloze locaties te ontdekken, waaronder de bekende Vaults, en een grote hoeveelheid interessante karakters en achtergronden waarin men zich kan verdiepen. Additionele gameplay elementen, zoals de befaamde "hardcore mode" zorgen dat de speler beter nadenkt over hoe hij zijn resources inzet en omgaat met de wereld, als had deze functie van mij wel in het kwadraat gemogen daar het niet echt veel extra uitdaging biedt (er zijn al mods beschikbaar die deze modus veel robuuster maken). Wat New Vegas wel meesterlijk doet is het bieden van een enorme hoeveelheid groeperingen die elk zijn eigen agenda hebben, met als hoofdrolspelers de NCR en Ceasar's Legion, twee honden die vechten om het bot wat New Vegas heet. Als speler kun je kiezen wie je steunt, en de invloed die je kunt uitoefenen is werkelijk grandioos, diverse keren was ik versteld hoe de game precies bij houd wat je doet, sta niet raar te kijken als een NPC of volledige groepering inhoudelijk reageert op complexe gebeurtenissen die jij zelf naar je hand hebt gezet.
New Vegas was voor mij toch een verassing, zoals gezegd had Fallout 3 een sterke opening, maar wist dit niveau niet lang vast te houden. Vegas opent niet sterk, maar zal je langzaam betoveren. Als Fallout 3 een stripverhaal is, is Vegas een dik boek, de drempel ligt hoger, het niveau is volwassener, maar het is een waardige investering. Voor mij een grote verassing, en voor vele de klassieke Fallout ervaring waar ze op gewacht hebben.
Gisteravond had ik dan eindelijk na 43+ uur op de teller te hebben staan de main-story line van Fallout: New Vegas uitgespeeld. Ik heb mezelf de afgelopen week elke dag opgesloten in m'n kamer met deze game in m'n console en heb dagenlang geen daglicht gezien. Ik moest en zou Fallout: New Vegas uitspelen.
Fallout: New Vegas is geen direct vervolg op Fallout 3. Het is een alleenstaande game met een ander verhaal. New Vegas begint het verhaal met een onbekend personage. In een cutscene zien we dat jij als koerier wordt overvallen door een paar gasten in geruite jasjes en een aantal van z'n bodyguards. Je wordt neergeschoten en vlak daarna wordt je wakker in het dorpje Goodsprings waarin je wakker wordt in het huis van een dokter die meteen begint met vragen stellen. Op deze manier kun je je skills/specs uitkiezen. Als je dat gedaan hebt kun je gelijk in de wereld van Fallout duiken. Waarbij Fallout 3 echt een opening van een uur had vond ik die van New Vegas toch minder sterk. Als je de wereld instapt voelt alles eigenlijk weer als vanouds aan. De quests, de dialogen tussen characters, de keuzes maken en de enorme vrijheid die je hebt. Wel is de wereld van New Vegas gewoon heel anders ten opzichte van Fallout 3. Waarbij je in Fallout 3 echt in een hele dode verlaten wereld rondliep heb je in New Vegas meer dorpjes/stadjes waarin je kan rondsnuffelen en natuurlijk New Vegas zelf wat ik toch wel de meest memorabele plek vond in deze game. Ontzettend sfeervol, vol met casino's, hele vreemde types (ja ook hoeren enzo) Wat ook weer vertrouwd aanvoelde waren natuurlijk je skills die je had. Elke keer als je een level stijgt krijg je 10 á 11 skill points die je kan gebruiken om je skills te upgraden. Zo heb ik een character die met Melee wapens heel sterk is dus ik was telkens met een hamer/honkbalknuppel in de weer wat echt ontzettend krachtig is. Later kreeg ik hier toch spijt van omdat me Speech en Lockpicking skill te laag was dus ik kwam nogal vaak in de problemen tijdens gesprekken met andere characters dus zet je Speech gewoon hoog dat is echt het belangrijkste wat er is als je niet in de problemen wilt raken.
Tijdens het spelen kom je ook weer verschillende facties zoals de NRC en de Legion die je kunnen helpen om verder te komen. Net zoals in Fallout 3 komt ook The Brotherhood of Steel weer om de hoek kijken. In Fallout 3 had je Power Armor training nodig om het Power Armor te dragen. In New Vegas hoeft dat dus niet dus is het leuk om z'n gast te doden en z'n armor af te nemen hehe. Wat vreemd is is dat je New Vegas eigenlijk al in 12 uurtjes kan uitspelen ongeveer als je je alleen maar bezig houdt met de main quest en verder niks doet. Ik ben echt op elke plek die ik tegenkwam met mensen gaan praten, quests aannemen en de wereld exploren, maar als je dat niet doet ben je eigenlijk in 12 uurjes al klaar. Je kan de game uitspelen door alleen maar te knallen met je geweer (wat zonde is want het is geen shooter) of een RPG van 100 uur als je echt alles doet.
Dan heb je ook nog de Hardcore-mode die zorgt ervoor dat je tijdens het spelen genoeg moet eten, slapen en de Stimpacks en Radaway doen er langer over voordat je jezelf kan healen dus de game wordt niet alleen moeilijker maar je krijgt ook wat andere gameplayelementen erbij. Ik heb deze mode uit laten staan omdat ik niet zo'n hardcore rpg'er ben. D'r was ook veel gezeik over de bugs die in de game zaten. Ik ben niet zo heel veel rare dingen tegengekomen tijdens het spelen. 2 of 3x wat raars gezien maar that's it. Al begint de engine wel wat oud te worden die is gebruikt voor Vegas en zeker op de ps3 zijn de graphics niet de mooiste die je zult tegenkomen.
Conclussie: Fallout New Vegas is naar mijn mening beter dan Fallout 3 doordat het verhaal sterker is, meerdere locaties die je kunt ontdekken, meer quests en de wereld is stukken voller dan bij Fallout 3 het geval was, d'r is meer te doen. Dit is mijn favoriete game van 2010 dus kan ik ook niks anders geven dan een 5*.
Was van plan om de NCR te steunen, maar dankzij mijn hulp aan de Brotherhood kon ik die verhaallijn niet verder afmaken. Toen maar op eigen houtje verder gegaan. Na zo'n 30 uur main quest+een paar zijtakjes vind ik het wel weer mooi geweest met een game als deze, maar toch erg genoten.
Je begint het spel in een dorpje genaamd Goodsprings. Je bent in je kop geschoten door Benny, een pennenlikkend gangstertje die iets belangrijks van je steelt. Maar wat? Dat ontdek je later in het vrij non-lineaire verhaal van New Vegas. Ik ben al gewend van meeste RPG's dat er een grote wereld voor je neergezet word, maar New Vegas heeft ook vele andere toevoegingen die de game op zichzelf laat staan, maar het niet zo origineel maakt als Fallout 3 als geheel.
Een paar voorbeelden van wat New Vegas toch wel anders maakt:
-De gehele game speelt zich in het 'Mojave Wasteland', in het zuidwesten van de VS. Dit houdt in dat je meer mensen met leren jassen rond ziet lopen; vaak met een mal cowboy hoedje erbij. Op zich niet eens een verkeerd idee, maar de sfeer grijpt me helemaal niet zoals het deed in deel 3. Waarbij D.C. in Fallout 3 een nieuw, interessant gebied is zit het wasteland in New Vegas vol met vrij nutteloze caves en weinig andere interessante locaties met even oninteressante quests. Ook was het allemaal een vrij zonnige bedoeling. Ik wil liever een bruin-groenig landschap in een apocalyptische game verkennen, in plaats van een zonovergoten woestijn.
-De radio speelt een minder prominente rol. Er is ook sprake van achtergrondmuziek als je de radio uitdoet. Deze achtergrondmuziek is wel prima, maar voor een game zo groot als deze had ik liever wat meer verschillende sounds en liedjes willen horen, in plaats van zo'n kil, ambient deuntje dat zich om de 15 minuten herhaald. Op een gegeven moment deed ik de radio gewoon aan en werden mijn trommelvliezen gedwongen te luisteren naar hysterische of dramatische folkliedjes. Toch wel een minpuntje, aangezien muziek een groot onderdeel is van sfeer bij een game, iets waar New Vegas een gebrek aan heeft.
-Wat Obsidian met New Vegas wou, was denk ik het verhaal iets boeiender maken dan in deel 3. Dit is ook iets wat me niet echt kon grijpen. Voor een goed verhaal ben ik altijd te pruimen, maar dan moeten de andere elementen in een game zoals gameplay, sfeer en stijl mij ook fascineren. Ik respecteer -ondanks dat het me niet 100% kon boeien- het verhaal van New Vegas. Er zijn veel verschillende organisaties, bendes en individuen in de puinhoop van de Mojavewoestijn. Dit geeft de game een meer realistisch gevoel dan Fallout 3. Ieder staat voor zichzelf, en dat is iets waar veel werk achter zit.
Toch is het niet mijn ding, denk ik. Ik heb ook gewoon liever dat een game zich richt op een paar selecte, duidelijke groepen en karakters die gewoon erg sterk zijn uitgewerkt, in plaats van een speler midden in een wasteland werpen in de hoop dat de speler zich op zijn eigen houtje moet beslissen wat wél en niet goed is. Mij kon het echt niet schelen of bijvoorbeeld de Boomers in het noordoosten van de Mojave worden gesteund of vermoord. Hetzelfde geld voor de andere organisaties, als bijvoorbeeld de Great Khans en zelfs de stoere knights van The Brotherhood of Steel konden me niets boeien.
Grafisch gezien vond ik het ook maar half-half. Ongeveer hetzelfde als Fallout 3, maar dan wat zonniger. De gameplay van Fallout: New Vegas is gewoon een aangepaste versie van Fallout 3 met onnodige extra's, een verhaal dat weinig intrigeert en het motiveert weinig om te verkennen of iets nieuws te ontdekken. Dit klinkt allemaal zeer negatief, maar Fallout New Vegas heeft ook weer een erg grote wereld, met verrassende NPC"s, dialogen en quests op zijn tijd. De main quest is heel knap in elkaar gezet en er zijn héél veel verschillende eindes (allemaal afhankelijk van hoe je andere organisaties helpt). De game kent ongeveer dezelfde kwaliteiten die Fallout 3 zo sterk maakten, maar gewoon zonder het goede gevoel, de juiste benadering, zeg maar.
Snap je wat ik bedoel? Ik niet, namelijk

*3.0
De bugs en crashes zijn simpelweg onacceptabel. Trillende objecten, crashes tijdens hoofdmissies, enz. Verder heeft het spel tegenvallende graphics, vooral de woestijnen zien er niet zo heel bijzonder uit. Dan is er de slechte voice-acting, ik spoel er standaard snel doorheen omdat er toch nul overtuigingskracht inzit. En dan is er dat einde: je hebt de hele game lang keuzes gemaakt, en dan kun je na de laatste missie niet verder spelen. Je zou denken dat ze de kritiek op Fallout 3 zouden hebben opgenomen.
Dat zijn dus de minpunten. Maar gelukkig heeft Fallout een actieve modding-community, die al die fouten ruimschoots goedmaakt. Elk punt dat ik noemde bestaat een mod voor. Dat is een eerste pluspunt. Tenslotte is het van Bethesda wel een bewuste keuze geweest om de game zo mod-vriendelijk te maken.
Daarnaast is het concept van het spel geweldig gevonden. Je verwacht een soort variant op Fallout 3, maar waar die game veel epischer in opzet was, begint Fallout New Vegas simpel. Je bent "slechts" een koerier, neergeschoten in een stadje van niks. Gelukkig dat je het overleefde, want je had er niet dood gevonden willen worden. De Mojavewoestijn waarin je rondloopt is geen wereld waarin goed tegen kwaad vecht, maar er zijn vele groeperingen en je moet soms lastige keuzes maken. Dat morele grijsgebied is een sterk punt van New Vegas. Voor welke partij je ook kiest, er vallen gegarandeerd doden (onschuldigen) en er worden mensen uit hun leefgebied verdrongen. Tussen al die partijen in loop jij als een soort lone ranger, en de manier waarop je je eigen game kunt vormgeven spreekt tot de verbeelding. Als je houdt van conflict zoek je met iedereen ruzie, als je het rustig aan wilt doen hou je iedereen te vriend (zelfs dieren kun je te vriend houden), en dan kun je de wereld op een gegeven moment doorlopen zonder dat ook maar iemand (behalve wellicht de Fiends) je aanvalt. Zoals Confusie het zegt, het heeft beetje een ongedwongen sfeertje dat een bepaalde ontspanningsfactor geeft. Ik heb het meest genoten van het rustig rondlopen als sniper en het neerjagen van legionairs voordat ze mij überhaupt zagen.
Het verhaal is door de verbreding niet echt de diepte in gegaan, maar dat is oké. Fallout New Vegas moet je zelf leuk maken. Zoek je het conflict op, en ga je uitgebreid op zoek in de wildernis (de Vaults zijn geweldig interessant om te doorzoeken), dan is er meer dan genoeg te beleven in de wereld van new Vegas. Daarnaast kan ik sterk aanbevelen de game met mods te spelen. De belangrijkste wijzigingen die je kunt maken zijn de functie om door te kunnen spelen na het einde (CAGE), de textuur-overhaul die alles veel en veel scherper maakt, de anti-crash-mods en Nevada Skies (evt. in combinatie met More Lights).
Toen ik Fallout 3 helemaal kapot gespeeld had (over 100 Uur) begon ik gelijk aan New Vegas en voelde me zwaar klote en diep teleurgesteld, het trok mij helaas niet en vond vooral het verhaal geen bal aan en de voice acting enorm slecht vergeleken met het vorige deel. De omgeving vond ik ook minder en ik wilde helemaal niet dat New Vegas zo vrolijk was in vergelijking met deeltje 3, Ik wou die deprimerende sfeer terug die Fallout 3 zo goed neer zette. Ik vond het niks.
Nu heb ik het onlangs toch een nieuwe kans gegeven omdat ik ongelofelijk veel zin in Fallout 4 heb de laatste tijd, het is dan ook jammer dat we waarschijnlijk minimaal nog een jaar moeten wachten tot we aan deel 4 kunnen beginnen. Maar goed, ik heb er inmiddels al weer enorm wat uurtjes opzitten in New Vegas en moet zeggen dat ik het spel nu een stuk meer waardeer en me goed weet te vermaken in vergelijking met de vorige keer.
Ik speel nog even door tot ik mijn Platinum Trofee heb gewonnen want ik vind het nu echt een hele vermakelijke game en dan verdwijnt deze in de kast en raak ik m nooit meer aan, want helaas is New Vegas toch wel een heel stuk minder dan Fallout 3.
De gameplay is precies hetzelfde. Het is heel simpel en het schieten is vaak ongemakkelijk.
De animaties van de karakters zijn slecht en houtterig. De facial animations zijn ook slecht. De npc's zijn dom en kunnen levenloos aanvoelen soms. De voice acting is prima maar niet heel speciaal.
Het verhaal is naar mijn mening een stuk beter dan dat van Fallout 3. De game heeft begint snel en zet je gelijk de wijde wereld in. Fallout 3 had een lange introductie die op het eerste gezicht een betere opening is dan New Vegas, maar als je de games opnieuw gaat spelen dan weet je het wel en vind ik de snelle intro van New Vegas toch wat fijner. Toch mist New Vegas dat mooie moment als je voor het eerst de vault opent in Fallout 3. De wereld ziet er gigantisch uit en het gevoel geeft me elke keer weer kippenvel.
Als je dan uiteindelijk even in die wereld rondloopt mist het toch wel iets dat New Vegas wel had en dat was hoe levend de wereld voelt. De wereld van Fallout 3 begon snel eentonig en saai te worden. De sfeer viel er al snel vanaf bij mij. In New Vegas had ik nooit het gevoel dat ik mijn tijd aan het verspillen was door gewoon de wereld te verkennen. Bij Fallout 3 had ik soms toch wel momenten dat gewoon wat rondlopen het toch minder waard was.
Wat New Vegas ook een stuk leuker en beter maakt is de vrijheid die je krijgt in alles. New Vegas verbaasde mij met de vrijheid die je had in eigenlijk alles. Dus als je die wereld instapt en alles en iedereen wil neerknallen kan je dat lekker doen. Waar je in Fallout 3 sommige npc's niet kon neerschieten omdat deze essentieel waren voor de main quest is dit in New Vegas niet zo. Ik zou niet weten waarom je dit zou willen doen maar dit is gewoon een voorbeeld van de vrijheid die New Vegas biedt.
New Vegas heeft naar mijn mening ook VEEL leukere quests in de game. Of het nou main quests of side quests zijn. New Vegas had nauwelijks een saaie missie. Fallout 3 had veel missies die gewoon saai waren en waar je nauwelijks keuzes had die het einde van zo'n missie konden veranderen. New Vegas had volgens mij geen enkele missie waar ik zelf niet de keuzes maakte die de missies drastisch veranderde. Of het nou het einde van een missie was of hoe de missie verder zou verlopen had New Vegas gewoon heel veel keuzes die je kon maken in het hele spel. Fallout 3 had dit ook wel soms, maar dat kwam meestal neer op een good guy zijn of een bad guy zijn op wat missies na. Sommige missies in Fallout 3 waren heel leuk en hadden lastige keuzes die je moest maken, maar New Vegas had dit in ELKE missie. Hierbij heb je dus weer veel meer keuze in hoe het verhaal verder gaat verlopen.
In conclusie is New Vegas naar mijn mening een betere maar vooral leukere game om te spelen. De keuzes die je kan maken in niet alleen de main quest maar ook elke side quest zijn zo interessant en de vrijheid die je krijgt in alles is gewoon geweldig. Fallout 3 is zeker geen slechte game maar New Vegas is op eigenlijk elk vlak naar mijn mening gewoon een veel betere game.
Na bijna 10 jaar heb ik weer eens in de Mojave Desert mogen vertoeven. Destijds vond ik New Vegas al een stuk beter dan Fallout 3, maar nadat laatstgenoemde mij een aantal jaar geleden op de pc veel beter beviel dan op de PS3, vroeg ik me af of dit ook voor New Vegas zou gelden. En net als bij Fallout 3 is ook hier de algemene ervaring veel beter.
De pluspunten staan na 10 jaar nog steeds als een huis. Het verhaal is interessanter dan in Fallout 3 en door de hoge keuzevrijheid heb je een grotere invloed op de wereld en de verschillende facties. Het schrijfwerk in het algemeen is gewoon gevatter. Daarnaast is de gameplay op z'n minst net zo goed als in Fallout 3 - dan niet beter. Niet alleen op narratief gebied (meer skill checks in dialogen), maar ook de gunplay is verder uitgewerkt en biedt nu meer keuzevrijheid door bijv. weapon mods en andere customizations. Ook het toevoegen van ADS (aim down sights) was een welkome aanvulling t.o.v. Fallout 3.
Wat de minpunten betreft, die zijn nagenoeg hetzelfde als mijn eerste ervaring zo'n 10 jaar geleden. Ook op de pc kan de performance vies tegenvallen. Niet alleen qua algemene systeemtechnische issues zoals crashes en save files die niet maar niet willen laden, maar ook in-game bugs waardoor je quests niet kunt afronden of soms amper kunt starten. Meer dan eens heb ik gebruik moeten maken van de console commands, maar dat zou je eigenlijk niet moeten hoeven doen.
Desalniettemin heeft dat niet echt de pret kunnen bederven, bij lange na niet. Hier en daar heeft dat wel voor wat tijdelijke frustraties gezorgd, maar over het algemeen was het gewoon genieten. En uiteindelijk deel ook ik de mening dat New Vegas op zo'n beetje alle fronten (op wellicht originaliteit na) beter is dan Fallout 3.
Ik heb ook echt met plezier een hoop geexplored zonder dat het saai werd. De quests bieden heel veel keuzevrijheid waardoor je helemaal je eigen draai aan de game kan geven en dat werkt ook door in de impact die je op de wereld hebt, zonder dat je een of andere chosen one bent.
Ook het schieten werkt een stuk beter in dit deel en ik kan ook eindelijk het VATS systeem goed waarderen. Het enige wat wazig is is de vele verschillende soorten ammo per wapen en hoe dat je inventory een beetje in de war schopt. Dat had beter gekund.
Ook jammer is dat de Legion kant van het verhaal minder goed is uitgewerkt omdat de game in 1.5 jaar eruit gepompt moest worden, maar alsnog is het gewoon allemaal super tof neergezet.
De performance liet wel wat te wensen over. Iets teveel crashes gehad, maar niet zoveel dat ik wilde stoppen met spelen.
De eerste DLC voor de helft gespeeld, maar daar kon ik echt totaal niet goed inkomen dus de DLC's laat ik voor wat ze zijn.