L.A. Noire (2011)

Unieke game van hoog niveau. Rockstar bewijst met Red Dead Redemption en L.A. Noire ook naast GTA zeer sterke games te kunnen maken.

Het is zeer knap hoe de hele wereld van de jaren '40 is nagemaakt en hoe de hele vibe van die tijd overgebracht wordt. Ook is het verhaal erg goed uitgewerkt (in tegenstelling tot de characters) en pakt je eigenlijk meteen bij de keel. Met name tegen het einde wordt het creepy, wat uitstekend werkt.

Al met al een hele degelijke game van Rockstar waar je sowieso een 20-30 uur in kunt stoppen. Waar voor je geld!

Wat een meesterwerk. Waar vooral meer op het verhaal word gericht dan op de gameplay, wat ook vermakelijk was. Het enige wat fout kan gaan zijn clues missen en vragen verkeerd stellen, verder is er niet veel vrijheid. Ik had soms ook het gevoel alsof ik een soort interactieve serie aan het kijken was. Waardoor ik ook niet kon stoppen met spelen

Leuk spelletje Ik zit momenteel bij de homicide missions. Mijn vorige zaak , ik denk The Golden Butterfly, was echt een ramp In tegenstelling tot wat de user hierboven zegt kan ik enkel 1 zaak oplossen per dag omdat ik per zaak toch wel een uurtje bezig ben. Tot nu toe wel heel leuk, alleen de port naar de pc is matig met hier en daar wat stutter.

Dat ze hier nooit een definitive edition van hebben uitgebracht.

Er is toch een complete edition.

?

Ik bedoelde meer voor de PS4 Xone.

Misschien omdat de complete edition op de PC niet zo goed verkocht (amper 250.000 exemplaren) en ze vermoeden dat een PS4 port de moeite niet zou lonen. Wat ik persoonlijk goed begrijp, 't is tenslotte een "oud" spel. Ze kunnen in mijn ogen ook beter meer moeite stoppen in RDR2 .

Ach ja is het iets dat je moet willen, met een paar opgepoetste details zo goed als volle prijs opnieuw in de winkel.

Oorspronkelijke versie is prima volgens mij.

Nog goed te spelen en bovendien een opmerkelijke titel die wel een plekje in de gangbare collectie verdient.

Lijkt me.

Zo zal ik spoedig in ieder geval ondervinden aangezien ik naar aanleiding hiervan tot (her)aanschaf ben overgegaan voor het zeer vriendelijke bedrag van:

Jawel.

Vijf euro.

En zo zie je dus maar weer hoe kleine daden zomaar hun weerslag kunnen hebben op het ware leven.

Erg leuke game. Toch wel weer heel wat uurtjes gespeeld voordat de credits langskwamen. Het duurde wel een tijdje voordat ik goed in de game zat en de verbanden ging zien tussen de moordzaken, kranten, filmpjes over de soldaten en de verschillende karakters.
Als echte GTA fan en liefhebber van Adventure vond ik dit een prima combinatie.
En natuurlijk heerlijk rijden met de verschillende auto's.

14 november komt ie uit voor XBone, PS4 & Switch!

Ik ben t.o.v. 200 mensen hier echt onwijs late to the party, maar better late than never toch

Vermaak me opperbest en zal wel een stukje schrijven als ik ermee klaar ben, maar wat me alvast even van het hart moet: Wat moet je af en toe toch lang saai autorijden in auto's die waarschijnlijk sturen zoals ze dat in de 40s deden, maar wat echt geen pretje is! Dat haalt de vaart aardig uit 't spel!

Je kan ook shotgun kiezen en je partner laten rijden (met vervolgens de keuze om het ritje te skippen).

Ben er nog niet achter hoe ik dat op de switch in docked mode doe. In het control scheme staat alleen ho het in handheld kan...mss ff minder lui zijn en naar zoeken ?

Ik ben denkelijk de enige die echt van die saaie stukken in games houd of zo...

Ik weet niet. Het zijn zo van die rustgevende zen momentjes tussen de actie en het denkwerk in. Vergelijk het met bvb in Mafia 3 onder het genot van een deuntje naar je volgende missie rijden terwijl je van de omgeving geniet. Of tussen de missies van bvb Bioware games in eventjes in je kasteel of ruimteschip of zo rondwandelt, praatjes slaat, een nieuw jasje aantrekt, eventjes bovenop een torentje gaan staan om lekker te genieten van het uitzicht.

Misschien daarom dat ik die 'walking simulators' zoals men dat genre zo graag noemt ook gewoon zo leuk vind - het is gewoon een leuke afleiding. Eens iets anders. En bij een LA Noire is net de afwisseling tussen dit, de shoot-outs, het zoeken naar clues en de ondervragingen zo leuk.

Ik had met het rijden en de invulling van stad in dit spel ook geen enkel probleem. Vond dit prima passen bij de algehele spelbeleving.

Ben nu in het laatste deel van het spel beland dat veel sterker story driven is. Het spel is direct een stuk spannender!

Ja? Vond juist de eerste paar desks het leukst. Begin van copper tot echte detec misschien iets te sloom...
Hoewel ik het puzzel-detective werk erg vond tegenvallen, zat het met story en sfeer wel erg goed, zeker als je 'm in oldschool zwart-wit gamed.


Kan super cool en sfeerverhogend werken idd, vind ik ook...
Then ure gunna luv FFXV, denk de helft van m'n gametijd daarin aan sightseeing autoritjes besteed .

Ja, vanaf dat je wordt teruggezet naar Arson krijg je eindelijk een sympathieke partner. Vanaf dit moment ga je als protagonist pas zelf onderdeel van de gebeurtenissen uitmaken en valt alles eindelijk op zijn plek. De Arson-desk is ook maar een missie of twee maar zorgt voor een natuurlijke overgang van ad-vice naar het grote plaate. Ook dat je als Jack Kelso (die ik een stuk sympathieker vind dan Cole Phelps) stukken speelt draagt hier voor mij aan bij. Ik ben er nog niet helemaal doorheen maar heb erg zin om weer verder te spelen vanavond

Ik vond de eerste desks leuk om familiar te worden met de spelelementen als het doorzoeken van crime-scenes, het interviewen van mensen, hier en daar een shoot-out (de meeste hiervan spelen zich af in de sidemissions...dat waren trouwens de lange stukken rijden waar ik op doelde. De main quest stukken vallen best mee. Wel kom je er gaandeweg achter dat jij niet gek bent maar dat de game mechanics, met name in de interrogation niet super consistent zijn en evengoed werken. Ook beleef je de missies in de eerste desks nogal op afstand, je hebt er zelf niet zoveel mee van doen, waardoor je niet zo betrokken raakt en het soms zelfs, met name bij homicide, repetitief leek te worden.

Dan alvast een voorzichtige conclusie nu ik toch zo alles doorspit: een game met een geweldige sfeer van het LA van de jaren '40 met prachtige muziek, deels experimentele gameplay in een bekend Rockstarsausje, met een sterk verhaal. De game kampt echter met een tikkie flawed mechanics en ook de story-pacing kan wmb nog best aan geschaafd worden.

Alvast 3,5* nu dan ook maar en ik vind dat deze game werkelijk schreeuwt om een vervolg, al is het maar omdat je wanneer je de paar genoemde punten aanpakt en daar een wat minder houterige algehele gameplay aan toevoegt, wat zeker moet kunnen, (game is immers al 7 jaar oud) je een werkelijke topper hebt.

Een ruwe diamant, die ik ondanks de imperfecties, iedereen warm aan kan bevelen.

En uitgespeeld, uiteindelijk tussen de 30 en 35 uur gespeeld...laatste chapter was qua shootout in het riool memorabel, maar dat het eindigt met dat die eikel van een Roy Earle op Coles begrafenis spreekt vond ik een anticlimax. Neeg even naar verhogen tot 4* maar blijf bij 3,5*

Destijds op de ps3 al snel afgehaakt. Nu op de switch eindelijk uitgespeeld. Moest me er richting het eind wel een beetje doorheen worstelen. Matige actiesequences, soms eentonige cases, vreemde karakterontwikkeling en keuzes van de hoofdpersoon. Kale wereld waar niet veel te beleven valt. Zit geregeld vrij slordig in elkaar, bv. met discussies over bewijsstukken die ik in mijn playthrough over het hoofd had gezien, maar in de ondervragingen toch gewoon aan bod kwamen.

Toch wel punten voor de originaliteit, sindsdien is er ook niet iets soortgelijks geprobeerd. Redelijk film noir-achtig verhaal. En een paar leuke cases met point-and-click achtig speurwerk.

Ik hoop toch zó erg dat er nog eens een game in deze trant komt, als ik er weer aan denk hoeveel plezier ik aan deze game heb beleefd wil ik het gelijk opnieuw spelen! De sfeer, de setting en het 'acteerwerk' waren fenomenaal. Met de technieken van nu zouden ze echt een fantastische game kunnen maken in deze stijl. Een beetje in het lome tempo van Red Dead Redemption 2, lang uitgesponnen cases met een hoop bewijsmateriaal waarin je je helemaal kunt verliezen...Ja, ik zie het helemaal zitten! Doe me een plezier Rockstar!

Prachtig spel, en wat een verademing na GTA IV. Leuk dat Rockstar iets anders kan maken naast GTA. Heb het gespeeld op de Switch en die trok het spel wat moeilijk, maar heb erg genoten van de setting, de sfeer, de muziek en de onderzoekstechnieken in de cases. Heb eigenlijk nog nooit zo'n spel gespeeld.

Het spel is niet perfect maar was er enkele dagen aan verslaafd en was erg benieuwd naar een volgende case of de evolutie van Cole's carrière. Vond de moeilijkheidsgraad ook perfect, itt GTA, waar ik naar het einde toe moet afhaken.

Het einde was plots en hartverscheurend maar paste wel in de context van het spel. Fijn dat er eens zo'n game op een Nintendo-console gerealesed wordt. Ook al heb ik er, achteraf gezien, te weinig voor betaald. Mogen er meer zijn.

Rockstar heeft al wel vaker bewezen dat het ook andere games van hoogstaand niveau kan maken buiten GTA
Dat gezegd zijnde snap ik je reactie hierop wel. Rockstar weet met deze game een 'niche markt' toegankelijk te maken aan een grotere doelgroep, wat, zoals je zelf ook vermeld, uitstekend is gelukt met L.A. Noire.

De DLC cases los toegevoegd:

"A Slip of the Tongue”
"The Naked City”
"Reefer Madness”
"Nicholson Electroplating”

Ik begon met hoge verwachtingen aan dit spel (ik weet dat dat gevaarlijk is) en natuurlijk zijn de graphics erg mooi en de gezichtsanimatietechniek is geweldig, maar hoe zit het met het belangrijkste in een game: de gameplay? Hoewel er een mooie open wereld-weergave is van LA uit de jaren 40, is er behalve de hoofdmissies echt niets te doen in deze levenloze stad. Je hebt geen huis, er zijn geen interessante nevenmissies of minigames, geen misdaden die random plaatsvinden waarbij je de dief/aanrander kunt inrekenen. Je kunt wel doelloos door de stad rijden, en dat is het dan ook. Het rijden is prima trouwens en de auto's zien er mooi uit, het deed me erg denken aan Mafia 2.

Er is geen multiplayer of co-op, dus hoe zit het met de verhaalmodus? Nou, het is behoorlijk lineair en het wordt heel snel oud: dwaal rond op een plaats van de misdaad totdat je controller begint te trillen, waardoor je een hint krijgt dat er een aanwijzing is om naar te kijken. Je kunt de plaats niet verlaten voordat je elke aanwijzing hebt gevonden. Dan rijden jij en je partner naar een verdachte of getuige om hem een ​​paar vragen te stellen die in je schriftje staan. Je moet naar hun gezichtsuitdrukking kijken om te beslissen of ze de waarheid vertellen. En dat werkt dus niet goed, ik kan helemaal niets aflezen aan hun gezicht. Ze kijken vaak alsof ze last van verstopping hebben, ik omschrijf het als de David Arquette-uitdrukking: is hij onzeker, probeert hij te lachen, voelt hij schaamte, of tracht hij verleidend te kijken? Wie zal het zeggen, zijn gezicht lijkt een mengelmoes van emoties en overprikkeling weer te geven.

Het systeem van 'waar, twijfel, leugen' is naar mijn mening niet erg efficiënt: als je voor twijfel kiest, zal je personage tegen de verdachte schreeuwen, maar als je kiest voor liegen, zal hij zachter zijn in zijn benadering, dat snap ik niet ! Het maakt ook niet uit of je tijdens de ondervragingen een fout maakt, want elke keer dat je een fout maakt, moet je het hele ding herhalen totdat je doet wat de game wil dat je doet. Je kunt dus gewoon elke vraag stellen en elke beslissing nemen, totdat je datgene hebt gevonden dat het spel wil dat je kiest.

Er zijn een paar gevallen waarin je een crimineel op straat moet vangen. Houd gewoon R2 vast om achter hem aan te rennen en schiet of arresteer hem als je dichtbij bent. Je hoeft geen knoppen in te drukken om over hekken of daken te springen, dat doet de game voor je! En er zijn ook een paar schietpartijen, verstop je gewoon achter een auto of een muur, gebruik het handige auto-aim-systeem om een ​​paar criminelen neer te schieten, en dat is alles!

Deze game had zoveel potentieel, maar de actie is gewoon te saai en er is geen replay-waarde in deze game, geen multiplayer en geen interessante open wereld met side-quests of willekeurige evenementen. Je kunt niet met mensen op straat praten, je kunt je wapen ook niet naar believen gebruiken. Het is gewoon een interactieve film zonder vrije keuzes, je hoeft alleen maar te doen wat de game-ontwikkelaars willen dat je doet om tot de juiste conclusies te komen en de zaak af te ronden. Verschillende conclusies hebben geen invloed op de uitkomst van het spel, er is sowieso voor zover ik weet maar één uitkomst, dus echt nadenken is niet nodig. Gewoon vallen en opstaan, keer op keer totdat je de oplossing hebt gevonden en door naar de volgende zaak, om hetzelfde opnieuw te doen.

Desalniettemin is het een spel dat ik zeker in mijn verzameling laat zitten, omdat het in zijn genre (en het is uniek in zijn genre) wel heel goed gemaakt is. Hoewel deze review veel kritische punten bevat, heb ik toch respect voor de ontwikkelaars van dit spel, voor hun moed en lef om iets anders te proberen. Het hele film noir gevoel zit er wel goed in. Ik zal het dus zeker nog eens opnieuw proberen. En ik hoop dat er meer games zoals dit gemaakt worden, zij het met wat meer afwisseling en een open wereld waarin je meer interactief bezig kunt zijn.