Spec Ops: The Line (2012)

In Games > Spelletjes > Spec Ops: The Line - Aanschaffen? Ja of Nee?:

Spec Ops: The Line - Aanschaffen? Ja of Nee?



Ik ben al heel lang aan het twijfelen om deze game te kopen voor PS3. Lijkt de besturing op die van Mafia II? Of op die van Uncharted? Went deze besturing goed? Het klinkt heel raar dat ik dit vraag omdat ik de demo gespeeld heb, maar een demo is klein en nooit een gehele game, dus ik voel mij nog steeds niet zeker voor de aankoop, omdat ik vind dat ik voor deze game 'te' onervaren ben. Hoe ervaren jullie deze game? Net zo goed? Kan deze game tussen de games staan die ik speel? Op mijn profiel kun je mijn top 10 bezichtigen. Ik weet me geen raad of ik deze game moet aanschaffen? Ja of nee?

Ik heb dit spel ook nog steeds op m'n pc staan. Ben ong. 1 uur+ bezig geweest maar ik kom er maar niet echt in. Vandaar dat ik hem ook steeds links laat liggen. Vind vooral het schieten niet echt lekker, het voelt gewoon (nog) niet lekker aan.

Heb je een PS+ abonnement? Zo ja is deze nu gratis. Ben hem nu aan't downloaden. Ben ook benieuwd. Heb toen de demo gespeeld maar was niet echt onder de indruk. Nu toch maar de volledige game uitproberen.

Zo maar eens aan mijn derde speelbeurt beginnen, dit keer op de PS3 via Plus.

Vorig jaar al twee keer op de pc uitgespeeld, ben benieuwd of ik er nog steeds zo lovend over ben.

Ik heb vandaag de demo nog een keer gespeeld en mijn besluit staat na heel lang getwijfeld te hebben,
nu eindelijk vast! Ik koop Spec Ops: The Line en ik ben er eigenlijk best wel benieuwd naar, want het lijkt mij best wel leuk om weer eens een lekkere goeie shooter in huis te halen. Ik heb er zin in!

Een paar dagen terug trouwens op FUBAR moeilijkheid uitgespeeld. Wat een bitch was me dat toch zeg , maar wel erg uitdagend.

Speel het nu al ruim 2 uur en gebasseerd op je top 10 zou ik het zeker aanraden. Zo te zien hou je erg veel van third person shooters en het schieten werkt voor mij erg goed, een beetje net als Uncharted zonder puzzels en een tactische insteek.

Met ps+ gratis te krijgen btw.

REVIEW:
----------------------------
Spec Ops: The Line
----------------------------

Mijn Allereerste Blik:
Vorig jaar zag ik deze game op de voorpagina van deze site, omdat hij toen der tijd in de release stond. Mijn eerste gedachte over deze game was: 'Haha! Weer al z'n handje pistooltje game met slechte kwaliteit. Het zal wel weer een COD achtige game worden waar ik dus totaal niet van houd.' Alleen het verhaal op zich kon mij een beetje boeien. Daarna ging ik de gameplay beelden bekijken. De gameplay beelden lieten mijn interesse vergroten omdat het totaal niet in de richting ging van COD en omdat het niet op COD leek. Ik had me vergist. Het was meer de naam die mij tot een vergissing bracht. Dit kwam tot een conclusie dat ik van deze game wel een Demo ervan zou willen spelen. Ietsje later kwam er een demo van uit, dus ik dacht: 'Dit is de perfecte manier om erachter te komen of dit wel mijn game is of niet!'.

Mijn Meest Langste Twijfel Ooit Voor Een Game!:
Pffff... Ik heb nog nooit in mijn hele leven zo lang nagedacht om zeker te zijn over een game en om deze dan ook daadwerkelijk aan te schaffen! Van april of mei 2012, tot mijn definitieve beslissing van vorige week. Dat is dus ongeveer anderhalf jaar lang getwijfeld! Ik heb meer dan drie of vier keer de demo gespeeld, en zelfs hier op Gamesmeter.nl gevraagd in het algemeen of deze game wel de moeite waard is om aan te schaffen. Het was meer positief dan negatief, en omdat de game toen toch maar voor een prikkie te koop was, en omdat ik toen erg veel zin had in een lekkere goeie shooter en dan ook nog eens omdat het mijn trofeeën aanvult en ik gek werd van mezelf, werd het dan na meer dan een jaar eindelijk een feit! De laatste dag dat ik ben gaan winkelen in mijn zomervakantie, had ik hem in Rotterdam gekocht bij de Bart Smit. Ik ben een beetje n' perfectionist, dus ik keek goed of dat er een kaft niet beschadigd was. Uiteindelijk had ik er eentje gevonden die er top uitzag, dus kocht ik dan eindelijk: Spec Ops: The Line.

Het Verhaal:
Het verhaal was over het algemeen goed. De Cutscenes waren erg Amerikaans te noemen, en daarmee bedoel ik: Veel geruzie om bepaalde dingen, soms wat te overdreven schelden, klungelen aan elkaar,
de hele sterke band van je team waarin je zit.

Er word hier en daar dan ook wel eens wat verteld over Captein Walker. Drie maanden geleden, of ineens een halogeen net zoals in Max Payne, etc. Die dingen maken het verhaal allemaal wat beter, oftewel, wat steviger. De halocunatie scenes zijn goed gelukt en best wel mooi gemaakt. De game is dus niet al te eentonig te noemen in zijn verhaal. Ik zelf vind dat deze game eigenlijk best wel veel weg heeft van een ruige Amerikaanse oorlogs film.

Gameplay En Vormgeving:
De Gameplay was vlug en haastig en niet helemaal netjes onder controle. Tijdens het richten is van boven naar beneden of van links naar rechts erg snel, alhoewel ik m' op zijn allerlangzaamst hebt gezet. Maar het was wel overzichtelijk en het was ook wel goed te doen. Dit ligt denk ik puur aan de kwaliteit van deze game en omdat ik alleen maar games speelt van de meest allerbeste kwaliteit, zoals: Max Payne of de Uncharted serie als voorbeeld. Dit is een keer lekker heel wat anders. Gewoon een lekkere goeie shooter om eens te doen! Deze game was dan ook meteen voor mij eentje die het gat zou vullen voor het lange wachten op GTA V.

Om het wat interessanter te maken kun je je ook goed zoet houden met het verzamelen van de objecten die zich in deze game toevallig bevinden. Toevallig? Ja! Want in bijna heel mijn game collectie uit mijn top 10 kun je bijna in vele games objecten verzamelen voor een trofeetje! Iets wat ik heel graag erbij doet.

De Vormgeving:
De vormgeving van de game is zeker niet slecht te noemen! Ook hier in deze game is toch best wel wat aardig moeite gestoken. Natuurlijk niet zoveel als in de games die ik gewend ben, maar ik heb niets slechts ontdekt, maar op een ding na en dat is dat je door dode mensen die op de grond liggen of die je neergeschoten hebt, dat je daar zo met je benen doorheen kunt stappen. Als je over de mensen heen wilt lopen, loop je er zo dwars doorheen wat ik erg lelijk vind. Maar voor de rest ziet de game er keurig uit!

Muziek:
Lekkere muziek zullen we maar zeggen! veelal de elektrische gitaar. Mooi en lekker gespeeld. Als je verder speelt en je komt terug bij het hoofdmenu is er later telkens een andere soundtrack. Dat is op zich best wel fijn, omdat je je dan niet gaat irriteren aan telkens hetzelfde deuntje maar te horen.
De soundtrack zelf is op zich ook niet echt storend te noemen vind ik zelf, (als je niet van dat gejengel houdt, dan zul je voor de soundtrack echter een dikke nul geven!) In mijn geval is dat dus niet zo.

En dan eindelijk tot slot,

Het Cijfer:
Ik kan je alvast vertellen dat je nooit moet twijfelen om deze game te kopen, maar koop deze game dan gelijk, want het is eigenlijk niet de moeite waard om er zo lang over te twijfelen en na te denken...

Maar over het cijfer ga ik niet twijfelen!

De Gameplay had heel veel beter gekund en de verrassings chapter, namelijk: Epiloque, of,
The Epiloque, had voor de aftiteling moeten zijn en niet er na. Maar het is wel een leuke verrassing en
een leuk afscheidscadeautje! Zo kun je het ook zien natuurlijk! Ik heb de game trouwens gisteren voor
het eerst uitgespeeld.

De game is niet van top kwaliteit en scoort daar dus niet in samen met de gameplay.
Qua alles in totaal samengevat krijgt deze game dus van mij een dikke,


4.0 ****
--------------------

__________________________________________________________________________________

Hmm, ik heb denk ik nog nooit zulke gemengde gevoelens gehad bij een game. Allereerst de voordelen. Ondanks dat het spel grafisch gezien soms wat steekjes laat vallen (vooral texture issues en dergelijke), zijn de omgevingen echt schitterend weergegeven. Wolkenkrabbers tot de top bedekt met zand terwijl je nog wolkvormingen onder je ziet, hoe komen ze erop? Echt heerlijk om te zien en soms bleef ik nog eventjes vijf minuten wachten om alles in me op te nemen. Gameplay vind ik ook heerlijk soepel, deed me soms zelfs een beetje op The Last of Us denken qua bewegingen (al is TLoU in z'n totaliteit natuurlijk veel beter).

Een van de grotere nadelen vond ik de beperkte besturing van je teamgenoten. Je kan ze dus alleen bevelen iemand neer te schieten en that's it. En helaas overschatten ze zichzelf soms en lopen ze vóór mij terwijl het van de vijanden zwermt. Dan wil ik ze terugroepen, maar dat kan natuurlijk niet. In dat opzichte zou een RLwP á la Mass Effect echt goed passen. Daarnaast vond ik het verhaal ook echt tegenvallen. Nou moet ik bekennen dat ik dit spel puur en alleen gehaald heb voor de "ijzersterke campain met erg goeie twist" die het schijnt te hebben, maar wauw wat een tegenvaller. Ik vond 't wel echt mysterieus worden ergens in het middenstuk, maar de uitwerking vond ik echt mager.

+ visuele stijl
+ vloeiende gameplay
+ muziek was vaak goed

- verhaal
- stomme AI van teamgenoten

Nooit echt hele hoge verwachtingen van gehad maar toch altijd wel lichtelijke interesse, heel misschien dat het toch iets zou kunnen zijn.

Heel misschien.

Onlangs heb ik 'm dan toch maar eens voor een tientje meegenomen.

Geen hoog bedrag maar veel is het dan ook niet, wat je krijgt. Had achteraf misschien toch liever iets anders genomen, voor een tientje.

Op zich is het qua verhaal en omgevingen nog best boeiend. Maar als dat alles draait om niets meer dan een in mijn ogen matige cover mode shooter dan lijkt het me nog best een hele opgave om er allemaal doorheen te komen, en ik heb op dit moment dan ook ernstige twijfels of dit uberhaupt ooit het geval gaat zijn.

Jammer ook dat het dus wel een militair thema heeft maar dat verder nauwelijks echt terugkomt in de gameplay. Afgezien van een beetje knallen dan. In feite is het gewoon een soort Uncharted met een iets andere omlijsting.

Laatst nog maar eens een laatst kansje gegeven.

Het werd niet veel beter.

Waar deze game ook ernstig tekort schiet is het geluid. En dat vind ik toch zeker wel essentieel voor een goede shooter.

Geen lekkere dikke diepe knallen maar hier en daar wat slap getik en geklik tok.

Er gaat niets van uit, het komt niet binnen.

Het had best wat kunnen zijn maar als eentonige shooter tekort schieten op de belangrijkste punten qua feel en beleving is voor mij een definitieve showstopper.

Showstopper was een foute woordkeuze.

Ik zeg het zelf maar even.

Ik bedoelde het natuurlijk negatief maar showstopper is in wezen iets positiefs.

''A performance or performer that evokes so much applause from the audience that the show is temporarily interrupted.''

Ik zat meer te denken in de richting van 'dealbreaker' maar die bewuste term wilde ik zelf niet gebruiken.

Hoe dan ook lijkt het me nu duidelijk.

Het is duidelijk hoor, maar als ik je verhaal zo lees denk ik meer aan het woord 'afknapper' (iets dat teleurstelt , plotselinge inzinking; onverwachte tegenvaller; iets waarin men ernstig teleurgesteld is)

Covershooter met een verdomd intrigerend verhaal. Op zich is de AI van de vijanden best o.k. Ze proberen je actief te flanken op hogere moeilijkheden. Jammergenoeg is het sliden van cover naar cover niet echt degelijk. Al met al zorgt het verhaal ervoor dat dit meer is dan een standaard FPS.

Aardige shooter met als meest opmerkelijke punt het narratief. Qua gameplay is Spec Ops een hele standaard third person shooter: het is vergelijkbaar met Uncharted, maar in vergelijking met die game heb je ditmaal geen platforming of andere klim opties, personages bewegen op constante hoge snelheid over de grond, je doet letterlijk niets anders dan schietgevecht na schietgevecht houden en het gebeurde regelmatig dat kogels vijanden niet uit balans leken te raken. Persoonlijk heb ik de langzamere platforming van Uncharted liever (met meer afwisseling), maar voor wat het is staat Spec Ops niet verkeerd in zijn schoenen. Het tempo werd er hoog ingehouden, de besturing werkte altijd mee en de AI reageerde op slimme wijze op mijn acties ipv dat ze op dezelfde plek bleven staan. Dit maakte de game een geinige wegspeel shooter, die je kunt aanzetten als je niet wilt nadenken en gewoon iets simpels wilt spelen.

De reden dat ik Spec Ops wou spelen is omdat ik bekend was met spoilers van het verhaal. Bekend zijn met spoilers heeft voor mij de ervaring niet verpest, maar ik raad wel aan spoilers te ontwijken als je de game nog wilt spelen. Het begint als je typische Michael Bay achtige actiefilm over militairen die erop los schieten. Maar hoe langer de game duurde, hoe eigenaardiger het verhaal werd. De lijn tussen goed en kwaad werd steeds waziger, totdat het hoofdpersonage zich afvraagt of hij wel een held is. Ik ben gewend van o.a. games als Call Of Duty om de held te spelen. Spec Ops zet je bewust in een soortgelijke positie als die games, maar ze laten je afvragen of wat je doet wel rechtvaardig is. Dit geeft het verhaal van Spec Ops een unieke draai. Voornamelijk het sombere plottwist einde, waarin de rol van held naar vijand compleet gedraaid is, kwam sterk uit de verf.

Voor mij waren de twee grote minpunten, die me ervan weerhouden een hoger cijfer te geven, dat de game simpelweg te repetitief is en het verhaal tijd nodig had voordat het interessant werd. Vanaf de 2e helft begon het verhaal goed te worden doordat het originele dingen in de mix gooide. Daarvoor vond ik het echter een standaard, cliché soldiers vs terrorist verhaal zonder enige vorm van diepgang. Ik vind dit een gemiste kans want als de eerste helft sterker was, en ik meer interesse in de personages kon vinden, dan zou de 2e helft nog beter kunnen werken. Maar de game zijn grootste struikelpunt is dat je letterlijk niets anders doet dan schieten, naar de volgende ruimte lopen en weer schieten, etc. Nu en dan is er een kort stuk waarin je een beetje narratief krijgt, maar ze zijn kort en boden niet genoeg afwisseling van de actie. In het begin kon een turret missie grappig zijn, maar na de 10e keer hordes aan vijanden neerschieten met een turret ging de lol ervan af. Ik vond het ook een storende design keuze dat de personages iedere keer moesten schreeuwen wanneer ze iemand raakte of gingen herladen. Deze audiocues waren compleet overbodig geziene het duidelijk genoeg was wanneer ik iemand raakte of aan het herladen was.

Een vermakelijke game. Prima besturing die voor vlugge, vermakelijke 3rd person shooting gevechten kon zorgen en het narratief word verrassend sterk in de 2e helft. Het narratief had echter een tijd nodig om op gang te komen en de gameplay is veel teveel van hetzelfde. Tenzij je een groot liefhebber van het genre bent zou ik deze niet persé aanraden.

3*

Wat een ontzettende flut was dit.

Dat ik dit schijfje ooit nog bij mij naar binnen heb durven schuiven.

Kijk ik liever gewoon een filmpje over een stel knakkers met geweren in de woestijn.

Of eigenlijk ook niet echt.

gekocht voor 1 euro en zeker niet slecht

Solide game, redelijk onder de radar gebleven. Hoe dieper je de game inkomt hoe meer je twijfelt aan je leiderschap en acties. Teksten in de laadschermen "feel like a hero yet?" prikkelen.

Nou zie ik veel mensen hier het over de gameplay hebben, ik ben een sucker voor 3rd person shooters met cover systeem. Dus mijn mening is vrij biased. Het extra element om je squad aan te sturen om bepaalde vijanden aan te vallen beviel mij ook goed, zo stond je af en toe onder druk en was het fijn als je team genoot dit voor je op ging lossen.