Deus Ex (2000)

De graphics vallen nogal tegen (ja, ook voor die tijd), de personages zijn vrij houterig. De voice acting is niet geweldig, vooral in Hong kong is het om te huilen zo slecht. Het combat systeem komt ook wat tekort.

Er valt genoeg op Deus Ex aan te merken maar wat het goed doet, doet het ook écht goed. De RPG elementen zijn namelijk fantastich naar het FPS wereldje gebracht. Je kan echt alles op verschillende manieren oplossen. Overal langssneaken, alles aan gort knallen, alles opblazen, doe het zoals je wilt. Ook het verhaal is erg goed en boeit van A tot Z.

4,5*

Met enige retrospect zal ik nog proberen een review te schrijven van de nummer 1 in mijn lijst aangezien deze eigenlijk nog ontbrak.

The War on Terror begon niet met George W, het begon niet met 11 september 2001, maar het begon een jaar ervoor met het brilliante Deus Ex. Ion Storm onder leiding van held Warren Spectre bracht één van de eerste moderne hybrid games uit. De game was een RPG, maar ook een Shooter, een stealth game, een free roamer en bevatte adventure-achtige dialogen. Daarnaast had het een prachtige, spookachtige techno soundtrack en een stoere matrix-achtige look.

Dat de game haar tijd vooruit was bleek niet alleen uit de gameplay elementen, die eerlijkheidshalve niet altijd even optimaal werkte, echter deze minpuntjes zijn volledig onbelangrijk omdat de gameplay zo goed in dienst van het verhaal staan, sterker nog, ik ken geen game opnoemen waar het zo brilliant in elkaar vloeide, je was niet bezig met gamemechanics en stats, je leefde in de wereld van Deus Ex.

Want het is vooral het overweldigend verhaal die het 'm doet, met haar talloze elementen van conspiracy theorieën, in een tijd dat deze nog niet zo ruimschoots bekend (of populair) waren als heden ten dagen. Als een soort profetisch document resoneerde veel van de gebeurtenissen in het spel later in de werkelijkheid, van een aanslag in New York tot de controverse rond FEMA waarmee de wereld tijdens de ramp in New Orleans werd geconfronteerd.

Kortom Deus Ex is een meesterwerk van jewelste, en heeft enorm veel voor gaming betekent, de komende jaren is er weer een hernieuwde interesse in hybrid games, nu mensen zo langzamerhand shooters wel hebben gezien en hardcore RPGs toch voor de beperkte liefhebber blijven. Alhoewel de game redelijk lauw werd ontvangen destijds duikt hij nu in steeds meer toplijsten en hall of fames op zoals "best PC game of all time" onder lezers van de PC Zone in 2007. Er is een grote, levendige fanbase die argwanend uitkijken naar een derde deel. Het gevoel is dan ook dat na het extreem teleurstellende vervolg het origineel nooit meer overtroffen zal worden. De beste game ooit gemaakt? Wie zal het zeggen, in ieder geval mijn absolute nummer 1.

Deus Ex,

Wat mij betreft sloten wij de 20e eeuw prachtig af. Met vele pracht games maar ook natuurlijk vele flops. Deus Ex is gemaakt in de 21e eeuw, dat kan je echter niet zien. Maar dat stoort mij niet. Met Deus Ex knallen wij de 21 eeuw in, dit is niet zomaar een spel. Dit is een spel die iedere rpg-er zou verslinden.

Van de vele rpg games die er nu zijn vind ik deze met kop en schouder overal bovenuit steken. Waarom? Alleen al om de verhaallijnen die er in dit spel verwerkt zijn zou dit spel al 4* moeten krijgen. Het spel houd je constant bezig, ook de graphics storen mij totaal niet. Volgens mij is deze game bekender geworden de laatste jaren, waarschijnlijk begreep men dit spel niet en zijn het dan toch op aanraden gaan spelen. En ik ken dat soort mensen maar al te goed. Zelf vind ik gewoon dat je en spel kan echt kan beoordelen als je het veel gespeeld hebt. En van de rpg games die ik in de loop van mijn leven heb gespeeld blijft dit toch echt wel 1 van de beste.

Kortom, een 10e plaats in mijn top 10 en Half Life 2 er toch maar uit.
Natuurlijk heeft elke game wel wat minpuntjes maar om die nou hier te gaan vermelden lijkt mij vrij nutteloos. Dit spel verdient geen kritiek, dit spel verdient een mooie plaats in iedere rpg gek zijn of haar top 10. En daarmee dus ook in mijn top 10 omdat ik toch wel van die RPG games houd. Mijn passie voor de rpg games was al groot maar bij het spelen van Deus Ex is die passie meer en meer uitgegroeid.

Om het mooi af te sluiten.
Deus Ex is een droom voor iedere rpg-er, maar ook mensen die niet van dit genre houden moeten zich zeker niet buitensluiten. Waag gewoon die kans door dit spel te kopen en dan lees ik je recensie hier wel.

Fantastische game. Vanaf het eerste moment wordt je als het ware opgezogen in het verhaal van J.C. Denton en laat het je niet meer los. Verassende plot-twists, sfeervolle muziek en een ijzersterk verhaal maken dit een tijdloze topper. En ja, ik heb het in 2009 voor het eerst gespeeld, dus ik kan wel zeggen dat elke verhaalgerichte gamer deze game gewoonweg gespeeld moet hebben. Voor de gaphics moet je het niet doen, alhoewel deze zelfs nu nog prima functioneel zijn (kijkende naar de game). De Men in Black, het lockpikken, de dialogen die je hoort wanneer je in stealth-modus rondsluipt. Deze game was haar tijd inderdaad op veel fronten ver vooruit. Sfeer beste mensen, sfeer!

Deus Ex [Review]


Deus Ex gaat over de War on Terror waarin allerlei onheil heerst. Dodelijke virussen treden op. Jij als Anti-Terrorrist probeert dit recht te zetten. Zo reis je tijdens het spelen de hele wereld over om de terreur te stoppen. Jou naam? JC Denton.

Dankzij rpger kon ik Deus Ex weer opnieuw gamen en ik kan maar 1 ding zegen: Dit is een waar meesterwerk. Allereerst moet ik zeggen dat het verhaal in Deus Ex echt belachelijk goed is. Natuurlijk zijn er ook aspecten in de game die minder zijn zoals de graphics maar wat Deus Ex heel goed doet is dat de RPG elementen perfect zijn gecombineerd met de FPS elementen. Je kunt tijdens het spelen namelijk zelf kiezen hoe je de missie wil oplossen. Af en toe zul je ergens langs moeten sneaken om niet ontdekt te worden en soms zul je bruut geweld moeten gebruiken om je vijand uit te schakelen. De keuze is aan jou.

Voordat ik Deus Ex op de pc speelde speelde ik hem een aantal jaar geleden op de PS2 wat vergeleken bij de pc versie een vreselijke port was. De FPS-elementen vind ik erg sterk in Deus Ex. Zo heb je genoeg soorten guns van verdovingspistoolen tot bazookaa's. De missie's zitten erg goed in elkaar en zijn ook behoorlijk moeilijk. Zo merkte ik ook dat ik telkens als ik een stukje verder kwam meteen weer het spel opsloeg want de game is pittig als hell! Dit komt dan ook met name omdat de AI van je tegenstanders echt belachelijk goed te noemen is. Dit is dus ook geen game waar je ineens op vijanden af kan stormen want je gaat gegarandeerd dood. Ik gebruik met name veel stealth tijdens het spelen en probeer eigenlijk overal langs te sneaken want het schietsysteem is niet echt goed te noemen. Zo kun je bv niet goed richten op je vijanden en ook bugt het spel af en toe als jijzelf word neergeknalt.

De Graphics zijn niet héél erg goed maar ook niet heel slecht. De animaties van gezichten etc zien er niet heel goed maar uit maar wat wil je ook met een spel van 10 jaar oud. Wat wel heel erg sterk is is de voiceacting. Vooral JC Denton zelf heeft een hele coole stem net zoals zijn broer en die leren jassen die ze aan hebben zijn gewoon . Verder zit het spel ook vol met adrenaline-pompende stukken vooral als je de tegenstanders basis moet binnensluipen en nog maar 2 kogels in je gun hebt zitten zal het spel echt veel denkwerk van je vereisen.

Eindconclussie:

Gameplay: Net zoals bij Half-Life 2, gameplay waar je kippenvel van krijgt. De FPS elementen gecombineerd met de RPG elementen zitten echt heel goed in elkaar en heb het zelden zo goed uitgewerkt gezien als in Deus Ex. Ook dat jezelf kunt kiezen of je stealth wilt gebruiken of niet vind ik erg goed.

Graphics: Niet heel erg goed meer tegenwoordig met al dat Next-Gen op de markt maar slecht zijn ze zeker niet. Althans dat vind ik.

Geluid: Extreem goede voiceacting en ook het achtergrond geluid is ontzettend sfeervol en sterk. Met name JC Denton heeft echt een vette stem.

Houdbaarheidsdatum: Geen idee hoelang Deus Ex houdbaar is of blijft maar wat het wel is is een icoon in het RPG-genre. Ondanks de hoge moeilijkheidsgraad is Deus Ex een waar meesterwerk. Althans dat vind ik.

5*

Better to reign in hell, then to serve in heaven.

Hoe zou ik beginnen aan deze review? Eens intens voorstukje om de lezers te introduceren aan de sfeer van de game? Een voorspelling van wat ik van tevoren verwachtte? Of toch een inspiratieloos stuk tekst zoals dit? Neem me niet kwalijk, dit is mijn eerste recensie (ik vind recensie een stuk leuker woord dan 'review', don't ask why) in een lange tijd en mijn hersens zijn de afgelopen weken gevormd in een stuk grijze massa, maar dat vinden jullie allemaal vast niet interessant, dus ik ga maar door naar het (toendertijd) vernieuwende Deus Ex....

Deus Ex is een game uit 2000, maar zo voelt het helemaal niet. Toen ik het spel zag het er voor mij uit als een game uit eind jaren '90. Niet dat er massaal veel verschil inzit, maar ik kreeg nogal veel Half Life ideeën door mijn hoofd gespookt toen ik eraan begon. Er was wel een groot verschil: Die godvergeten, afschuwelijke besturing! Komt misschien als een grote verassing aan, maar ik ergerde me in het begin er kapot aan. De augmentations --waarvan ik eerst dacht dat het de ziel van het spel was-- blijkt ontzettend ontoegankelijk in de gameplay gemengd te zijn. Het voelde vreemd om constant F12 in te drukken alleen om een lichtje aan te zetten, en het kan ook nog eens opraken! (je hebt een soort van elektrisch systeem in de game) Je kan begrijpen dat ik niet echt enthousiast begon aan de game, maar daar kwam na een tijdje verandering in. Iets wat ik ook niet echt helemaal kon waarderen was dat de game nog donkerder was als het kontgat van Terror Jaap. Op sommige gebieden kan je echt helemaal geen steek zien en de donkere gebieden waren wel héél donker. Ik had de brightness tijdens deze game ook lekker hoog gezet, wat niet altijd goed uitwerkte in gebieden met veel licht, maar je hebt in ieder geval minder last van die afschuwelijke duisternis. Ook was de A.I soms niet al te best. Als ze je zagen kwamen ze meteen op je af en met dodelijke precisie. Maar vaak als je met ze experimenteerd, krijg je domme reacties. Ik heb bijvoorbeeld 2 stoelen voor een soldaat zijn neus gegooid en hij liep constant door, zonder enig idee te hebben dat het geen zin heeft om je om te draaien en er om heen te lopen. Ik weet niet zo veel over A.I. vroeger als in games tegenwoordig en dezelfde foutjes die de A.I. maakt in deze game werden ook makkelijk gemaakt in bijvoorbeeld Half Life. A.I. is sowieso iets wat me niet echt veel kan boeien in games,en dit foutje zal mijn beoordeling van de game ook niet hevig beïnvloeden. Maar dan nog steeds, de A.I. kan erg storend zijn.

Op naar de betere punten: yee-haa!
Het verhaal is fe-no-me-naal. Superieure karakterontwikkeling, geweldige complottheorieën en realistische omgevingen. Alles wordt op zo'n manier uitgebeeld dat je niet anders dan versteld kan staan van het gehele verhaal. Elk karakter heeft zijn eigen persoonlijkheid en plaats in het verhaal. Je kan overigens vaak zelf bepalen hoe het verhaal zich afspeelt, niet dat elke beslissing enorme impact heeft zoals bij de BioWare games, maar eerder op een paar momenten in het verhaal waarbij je een keuze in zowel het gesprekmenu of een bewuste onderneming kan ontketenen. Nog wel 1 foutje, de voice acting is nogal vreemd. Op sommige momenten gewoon erg slecht, maar gelukkig nooit tenenkrommend. Ze moesten gewoon niet al de fransen en chinezen meteen belachelijke accentjes geven, het doet nogal afbreuk aan de erg serieuze stijl en sfeer van de game. De muziek is andere koek, prachtige elektronische muziek die zich aanpast aan de omgeving en situatie. Muziek is voor mij een van de belangrijkste elementen in games. En deze game schiet daar niet bij tekort. Elk riedeltje, elk deuntje voelt leuk, vertrouwd, spannend of duister. Ook is een van de componisten Nederlandsch! Harstikke leuk, toch?

Na de vaak (te) donkere graphics, besturing waar je gewend aan moet raken en een aantal andere foutjes is de gameplay eigenlijk gewoon top. De kern van de game is waar het bij mij omgaat. Hetzelfde had ik bij bijvoorbeeld Silent Hill. De game kende veel foutjes maar alles wat de ontwikkelaars in gedachten hadden, was goed uitgewerkt. Hetzelfde geldt voor Deus Ex. De game is lekker duister, gritty en de manier hoe je non-liniear op verschillende speelstijlen opdrachten kan halen is in (zo ver ik weet) nergens beter uitgewerkt. Dat vind ik dan ook meteen het fantastische element uit deze game. Wil je iedereen neermaaien met je geweer? No problemo, druk gewoon eventjes op Quicksave, en knal er maar flink op los! Of wil je toch sneaky terroristen neerknuppelen met je knuppel? Of toch met een stealth pistol in hun kop schieten? Of dat, of dit, of daar. Maakt niet uit.Geen zin om je karakter deze keer up te graden met betere fighting skills? Je kan hem gerust beter leren zwemmen. Dit is overigens geen RPG met FPS elementen als je het mij vraagt, maar ook niet een FPS met RPG elementen. Nee, mensen dit is gewoon een geniale 50-50 mix tussen beide. Door de structuur van de game, die geniaal FPS en RPG elementen door elkaar mengt is het opnieuw spelen van deze game nog steeds top. Sterker nog, toen ik deze game opnieuw speelde had ik er meer plezier aan dan toen ik het de eerste keer uitspeelde.

Dikke duimen omhoog voor de protaganist van de game, JC Denton. Hij behoort in mijn lijstje van meest coole gamehelden aller tijden. Zijn coole stem, diep blauwe ogen en manier van praten en vergeet niet die grote zwarte cape. Alles wat je ziet aan hem straalt het woord 'cool' uit.
Er zijn vele dingen in de game die ik graag heb willen zien, zoals bijvoorbeeld grotere gevolgen voor je keuzes. Je kan wel persoon A doodschieten maar dat verandert situatie B nog niet. Maar op dat soort momenten denk ik: Deus Ex is goed zoals het is. Het is baanbrekend voor 2000. Het is top nu. Het is altijd top. En zo zal het ook blijven! Ik geef deze game 4 sterren, maar wees niet verbaasd als ik later in de toekomst 4.5 sterren ga geven

4.0 *

DEUS EX - Every time you mention it, someone will reinstall it.

Drie jaar nadat ik Deus Ex: Human Revolution gespeeld heb en er ongelooflijk van genoten heb, is het eindelijk de beurt geweest aan het origineel. Ik heb het een jaar of twee geleden wel geprobeerd, maar ik kon maar niet wennen aan het gedateerde uiterlijk (inclusief New Vision) en dan vooral de waarschijnlijk zelfs voor die tijd matige gezichtsanimaties. Waarschijnlijk is dat gewoon iets typerend voor de series, want ook Human Revolution vond ik matige gezichtsanimaties hebben ten opzichte van andere games uit dezelfde periode. Ik ben in de afgelopen periode veel minder op het uiterlijk gaan letten en vooral kritisch onder de motorkap gekeken. En als je voorbij deze minpuntjes kunt kijken en gewoon kunt genieten van wat het wel goed doet, dan sta je voor een verrassing, want Deus Ex doet zó veel dingen goed.

Naast de erg overtuigende, sfeervolle wereld en de lastige problematiek die het spel schetst, is het ook qua gameplay weer erg wennen geweest. Dat is wat mij betreft het grootste pluspunt. De gameplay is vrijwel feilloos. Het is een aardige tijd geleden dat er geen speentje in mijn mond werd gestopt terwijl ik door middel van een grote pointer naar mijn volgende doelstelling werd geleid. In plaats daarvan krijg je gewoon een groot gebied waar je kunt gaan en staan waar je wilt, en dan is het aan jou om te kijken hoe je de klus wilt klaren. In het begin is dat nogal simpel gedaan, maar daarna zijn op veel momenten bepaalde gebieden alleen toegankelijk als je bepaalde upgrades en/of augs. Heerlijk level design. En gelukkig is er meer dan genoeg te customizen waardoor er eigenlijk voor ieder wat wils is. Tel daarbij de eerder genoemde pluspunten op en je hebt een topper.

+ uitstekend level design, meerdere wegen naar Rome
+ geen moment handjes vasthouden, gewoon lekker zelf de boel verkennen
+ dystopische toekomst en problematiek worden heel overtuigend weergegeven
+ leuk dynamisch verhaal dat eigenlijk nooit verveelt
+ keuze en consequenties
+ goeie sfeer en een nog betere soundtrack

- matige gezichtsanimaties (waarschijnlijk zelfs voor 2000 begrippen)
- matige/statische voice acting (behalve Bob Page, die vond ik echt goed)
- stomme AI (begrijpelijk voor die tijd)

Ik geef nog steeds de voorkeur aan het derde deel, maar ik kan nu veel beter begrijpen waar de meeste pluspunten daar vandaan komen. Voorlopig dikke 4* (8.5), en toekomstige speelbeurten met andere keuzes en op andere manieren te werk gaan, moet gaan uitwijzen of ik het met een halfje verhoog. Waarschijnlijk DX:HR binnenkort weer eens herspelen...

Na de tientallen uren die ik in de Dishonored spellen heb gestoken wilde ik terug naar de oudere immersive sims. Ik ben absoluut geen PC gamer, Ultima Underworld, System Shock en Thief liggen daarmee voorlopig buiten bereik, maar van Deus Ex blijkt een prima PS2 port te bestaan. Waar de meeste science fiction verhalen er qua toekomstvoorspellingen (gelukkig) nogal naast blijken te zitten, gaat dit voor het begin van Deus Ex niet op: het was al een beroemd gegeven dat de skyline van New York in het eerste level geen Twin Towers blijkt te bevatten, maar dat de stad wordt overspoeld door een nieuw virus, afkomstig uit een lab in China, en volgens geruchten al dan niet gebruikt door de machthebbers om de bevolking te verzwakken, komt nu wel heel erg dichtbij. Helaas had het verdere verhaal, waarbij aan ongeveer iedere bestaande complottheorie wordt gerefereerd, een iets te hoog Dan Brown gehalte om me echt tot het einde te blijven boeien. Dat geldt gelukkig niet voor het spelverloop, dat al een indrukwekkend precieze blauwdruk is van de gameplay in bijvoorbeeld Dishonored. De laatste 20 jaar hebben wat dat betreft meer verfijningen dan revolutionaire veranderingen gebracht, waarmee ik Deus Ex naar huidige maatstaven een nog altijd boeiende, maar wat ongepolijste RPG klassieker vond. 3*