Muramasa: The Demon Blade (2009)

Weer zo'n WII topper die niemand kent en nog minder mensen gespeeld hebben. Heb het spel gisteren aangeschaft en het mag zich met gemak tot de grafisch mooiste 2d spellen (en WII spellen) ooit rekenen. Ben nu ongeveer een uurtje of 3 aan het spelen en de achtergronden / karakters zijn gewoon een streling voor het oog. Gameplay is op zich wel niet echt vernieuwend (side-scrolling beat 'm up - een klein beetje in de richting van bvb Metroid / Castlevania / Ninja Gaiden) maar leuk genoeg om toch te boeien. Het spel lijkt in ieder geval groot genoeg te zijn - zeker met twee verschillende hoofdpersonages/verhaallijnen. Enig minpuntje tot nog toe is het backtracken en dus lopen door volledig lege schermen - maar om eerlijk te zijn stoort dat niet echt - het ziet (en klinkt want ook de muziek is top) er zodanig mooit uit dat dit maar een klein euvel is. Score volgt wel als ik het spel heb uitgespeeld.

Onlangs uitgetest toen ik bij Chibicon was en heb een stuk meegekeken met mijn vriend.

Ten eerst ziet het spel er verbluffend uit. Vooral die stad waar de maan vol op de achtergrond is, is echt prachtig. Daarnaast heeft het ook muziek die je af en toe een dejavu geeft naar Okami. (fantastische soundtrack dus) Zoals hierboven vernoemd, de gameplay mag dan wel simpel zijn, maar er zijn genoeg combo's en bij dingetjes. (Zoals het maken van je eigen zwaarden)

Wat een prachtig spel. Ik heb 'm al een tijdje in huis, maar ben er afgelopen week pas echt mee begonnen. Visueel echt een pareltje waar de meeste next-gen games een puntje aan kunnen zuigen. Heerlijk vlotte en uitdagende combat ook. Review volgt zodra ik hem uitgespeeld heb!

Er gaan trouwens geruchten dat Vanillaware werkt aan een port voor zowel dit spel als Odin Sphere voor de 360 en PS3 (als digitale download welteverstaan). Dat zou jammer zijn voor de Wii, die toch al zo weinig hoogstaande 3rd party titels heeft, en er opnieuw eentje kwijt lijkt te raken. Helaas heeft het spel het qua verkopen op de Wii erg slecht gedaan, dus misschien kan Vanillaware op deze manier de verkoopcijfers wat opkrikken.

Het zou inderdaad jammer zijn als de WII weer één van zijn exclusives verliest. Ik vond het al lullig dat oa Dead Space Extraction en No More Heroes worden geport. Onbegrijpelijk ook dat er miljoenen WII's zijn verkocht en je buiten de traditionele Nintendo franchises amper iets aan de straatstenen kwijt raakt. Maar ja dat krijg je met al die zeurende 'core' gamers. Zeuren en zaniken dat de WII geen games heeft en als er dan titels verschijnen die wel de moeite zijn doen ze zich niet eens de moeite om ze te kopen of spelen.

Daarnaast zit je ook nog met veel 'hardcore' gamers die hun Wii softmodden of ombouwen. En games zoals Muramasa zijn niet aantrekkelijk voor de andere doelgroep. (Daarmee bedoel ik de mensen die meer games spelen zoals Wii Fit enzo.) Erg zonde inderdaad.

En ben benieuwd naar je review, Wandelwagentje! Hoewel dat misschien nog even gaat duren. Hoelang heb jij er ongeveer over gedaan, Sinner?

Als ik me niet vergis ongeveer een uurtje of 9-10. Heb het wel niet met beide personages uitgespeeld, enkel met Momohime.

De Wii wordt vaak, omwille van het gebrek aan triple-A third-party titels, ten onrechte bestempeld als 'kinderachtig' en 'niet voor core-gamers'. Wie echter verder kijkt dan de schappen vol shovelware zal merken dat er genoeg titels te vinden zijn die moeiteloos de strijd aan kunnen met de meest gerenommeerde next-gen franchises. Zo ook Muramasa, een action role-playing game van Odin Sphere en GrimGrimoire developer Vanillaware.

In Muramasa volg je Kisuke, een jongen die op de vlucht is voor een misdaad waarvan hij zich niets meer kan herinneren en uiteindelijk in een liefdesepos met Torahime terecht komt, en Momohime, een jonge prinses wiens lichaam is overgenomen door de ziel van Jinkuro, een zwaardvechter die bezit wil nemen van het lichaam van een machtige zwaardvechter, maar per ongeluk in Momohime's lichaam terecht is gekomen.

Met beide karakters reis je door acht hoofdstukken waarin het verhaal zich ontvouwt. Met Kisuke reis je van het westen van Japan naar het oosten, en met Momohime reis je in de omgekeerde richting: van het oosten naar westen. Hierbij reis je door alle provinciën welke met barrières van elkaar worden gescheiden. Om door deze barrières heen te kunnen breken heb je het juiste zwaard nodig. Aan het einde van ieder hoofdstuk, welke allen eindigen met een eindbaas, speel je één van deze zwaarden vrij. In het spel ben je vrij om te gaan en te staan waar je wilt mits je niet tegen een barrière aanloopt welke je enkel kunt doorbreken door progressie te maken in het verhaal.

De eerste speelbeurt duurt per karakter ongeveer zeven tot tien uur, afhankelijk van de moeilijkheidsgraad. Het spel herspelen met een ander karakter is in dit geval geen goedkope manier om de speelduur te verlengen, want er is bijzonder weinig sprake van recyclage. Zo reis je met beide karakters wel door dezelfde provinciën heen, maar bevat het spel ook levels die specifiek op het verhaal van het karakter zijn afgestemd. Zo reis je met Momohime door de hemel en de hel, waar je het opneemt tegen de grote Oni, en reis je met Kisuke door een in vlammen gehulde tempel en een enorm slagveld waar reeds duizenden strijders het leven hebben gelaten.

Daarnaast heeft ook ieder karakter haar eigen unieke eindbazen, de ene nog mooier dan de andere! De combat is leuk een het houdt je gaande, maar de eindbaasgevechten zijn stuk voor stuk gevechten om naar uit te kijken. Vanillaware heeft ongetwijfeld ontzettend veel tijd, moeite en geld gestoken in het ontwerpen en animeren van de eindbazen, welke allen nog maar eens de visuele pracht van het spel onderstrepen.

De combat is simpel, maar vlot en voelt goed aan. Je kan met ieder karakter tegelijkertijd drie zwaarden meedragen. Hierbij wordt onderscheidt gemaakt tussen twee typen: het standaard zwaard, waarmee je heerlijk vlotte combo's kan maken, en het lange zwaard, welke weliswaar iets trager is in de combat maar ook wat sterker is.

Om nieuwe en sterkere zwaarden te verkrijgen dien je deze zelf te smeden. Het smeden van zwaarden werkt met een 'talent-tree', zoals bekend is uit de meeste RPG's. Ieder zwaard kost een bepaald aantal souls (zielen die je verzamelt van dode vijanden) en courage (welke verkregen kan worden door te eten). Ieder keer wanneer je in level stijgt nemen ook je 'strength' en 'vitality' toe in level. Beide heb je nodig om betere zwaarden te kunnen hanteren.

Nadat je de verhaallijnen van beide karakters hebt voltooid krijg je de beschikking over beide 'talent-trees'. Je kunt nu zwaarden gebruiken welke je met het andere karakter hebt vrijgespeeld. En, doordat de talent-trees samenkomen, kun je talloze nieuwe zwaarden smeden. Daarnaast bevat het spel meerdere eindes voor ieder karakter en valt er nog genoeg te ontdekken doordat je de mogelijkheid krijgt om door de, voorheen ondoordringbare, witte barrières te breken. Zo krijg je toegang tot nieuwe challenge rooms.

Dat het spel één van de mooiste spellen is op het platform staat buiten kijf. De term 'a painting in motion' is hier absoluut van toepassing. De details zijn ongekend, niet alleen voor de Wii, maar voor alle side-scrolling action games van deze generatie. De omgevingen zijn kleurrijk, de karakters zijn prachtig geanimeerd en het hele spel ademt, met zijn talrijke mythologische figuren, de sfeer uit van de Japanse Edo periode.

Er zitten dus behoorlijk wat verwijzingen in naar het oude Japan met begrippen die niet iedereen even bekend in de oren zullen klinken. De Nederlandse vertaling is echter adequaat en duidelijk. Al moet je wel je aandacht erbij houden om de verhalen van Kisuke en Momohime te kunnen volgen.

Muramasa is een grote verrassing die het beste uit de Wii naar boven haalt. Zoals al eerder gezegd: een visueel pareltje waar de meeste next-gen games een puntje aan kunnen zuigen!

4.5*

p.s. Waarom ziet het eten in Vanillaware games er zo lekker uit? Ik krijg ontzettend veel trek als ik dit spel speel! *kwijl*

Helemaal met je review eens Winkelwagentje
Geweldige slasher met rpg elementen, mooie cartoon graphics en fantastisch sfeer.
Inderdaad een parel.

De graphics zijn bij mij helemaal intens omdat ik de game via Dolphin op mijn Quad Core Laptop aan het spelen ben.
Maar game-play is het best wat natuurlijk het belangrijkst is.

Aksys (love these guys) gaat de Vita versie in Amerika uitgeven. Aangezien er een soort partnership is tussen Aksys en Rising Star is het best mogelijk dat Rising Star de game in Europa gaat uitgeven. Laatstgenoemde heeft de Wii versie hier immers ook uitgebracht.

Zo niet, dan wordt het zeker een import. Heb de game helemaal verslonden op de Wii. Op de OLED screen van de Vita ziet het er waarschijnlijk helemaal oogverblindend uit.

Ja dat gaat er dan nog beter uitzien!

Leuk dat het ook op Vita komt, dit spel verdient meer aandacht.

Ik zal hem dit weekend even proberen op de vita, nog nooit van deze game gehoord. Ben benieuwd!