Fragile: Farewell Ruins of the Moon (2009)

Release date: 19 maart 2010!!!

Hebben hebben hebben! Je kan trouwens ook de originele Japanse voice overs kiezen Iets waar ikzelf erg blij mee ben.

Interessant... Ik heb jammer genoeg geen Wii dus ik zal deze niet kunnen spelen. njaa, nadat ik een paar trailers ervan zag een tijd geleden werd ik overdonderd door de sfeer... Damn, een game waar je door een acopalyptisch (schrijf je dat zo?) landschap reist met een animé sfeertje en een snufje Silent Hill erbij is compleet mijn ding! Misschien kan ik m wel van iemand lenen

Ik hoop het wel voor je! Deze game ziet er veelbelovend uit. Alleen de soundtrack al...

Helemaal alleen op de wereld zijn. De grootste nachtmerrie van waarschijnlijk de meeste mensen. Niemand om mee te praten en ervaringen mee te delen. Alleen de aarde over wandelen en nooit een mens tegenkomen. Uitgestorven straten en vergane gebouwen aan alle kanten. Wanhopig zoek je alles af op zoek naar andere overlevenden, want je kunt niet geloven dat je de enige bent die over is.

Deze wanhopige zoektocht naar overlevenden maakt Seto in Fragile Dreams. Nadat zijn opa overlijdt aan het einde van de zomer is Seto weer helemaal alleen op de wereld. Accepteren dat hij de enige is doet hij niet en hij gaat op zoek naar andere overlevenden. Al vrij snel komt hij het zilver harige meisje Ren tegen. Een erg lange ontmoeting is het niet en al vrij snel gaat Ren er vandoor. Toch geeft de ontmoeting Seto de hoop dat er werkelijk nog iemand naast hem op de wereld rond loopt. Seto besluit op zoek te gaan naar het zilver harige meisje. Een tocht die hem op allerlei sfeervolle, verlaten locaties brengt.

Het begrip "alleen" wordt in Fragile Dreams niet zo heel nauw genomen. Hoewel Seto misschien de enige mens is komt hij toch de meest kleurrijke karakters tegen tijdens zijn zoektocht. Ik zal niet teveel verklappen over deze karakters, maar onder hen bevindt zich o.a. een geest met een flinke boezem en een sprekende, draagbare computer. Naast een aantal karakters dat je tijdens je zoektocht tegen komt zul je ook moeten vechten tegen demonen en geesten die nog steeds over de verlaten wereld dwalen.

Een verlaten wereld heeft er nog nooit zo mooi uitgezien. Seto's zoektocht brengt hem onder meer bij een verlaten attractiepark met een enorm reuzenrad in het midden en een ondergronds winkelcentrum. Alle locaties hebben een prachtige visuele sfeer mede door het oog voor detail. Het lijkt net alsof de hele wereldbevolking midden op een drukke dag compleet is verdwenen. Daarbij komt nog eens dat overal gras en mos is gaan groeien en dat bepaalde bouwwerken compleet zijn ingestort. Op visueel gebied kan het niet veel beter wat mij betreft. Het straalt perfect de sfeer uit die de game wil bereiken. Al deze prachtige locaties zul je vaak door de game heen zien. Misschien een beetje te vaak. Het gebeurt te vaak dat je een missie moet uitvoeren die van je vraagt om weer helemaal terug te gaan naar een eerder bezochte locatie. Ze hadden wat mij betreft daarom best wel wat meer locaties mogen toevoegen. Met het concept van een verlaten wereld moeten er toch nog zat andere interessante locaties zijn waar je een karakter heen kan sturen.

De besturing in Fragile Dreams is een geval apart. Op het scherm is te allen tijde een groen puntje te zien. Dit puntje bestuur je met je Wii afstandbediening. Seto zal automatisch zijn zaklamp schijnen op de plek waar je met je Wii afstandsbediening naar toe wijst. Dit bestuurt dan ook meteen de camera. Lopen doe je gewoon door middel van de Nunchuck. Hoewel de besturing op zich niet slecht is, laat het tijdens gevechten flink wat steken vallen. Vijanden komen vaak van meerdere kanten en de camera in combinatie met de Nunchuck draait langzaam om Seto heen. Dit resulteert vaak erin dat je flink wat klappen te verdragen krijgt voordat je überhaupt zelf een klap kunt uitdelen.

In veel rpg's zal de held meteen naar een flink zwaard grijpen en de demonen even een kopje kleiner maken. Voor Seto wordt dit wat moeilijker. Hij zal het moeten doen met stokken, bezemstelen en hamers om maar een aantal voorbeelden te noemen. Het arsenaal aan wapens die je hebt is behoorlijk en zal ook niet snel vervelen. Erg realistisch aan de wapens is dat deze naar verloop van tijd zullen breken.

Fragile Dreams grijpt een beetje terug naar de wat oudere games op het gebied van de opslag van voorwerpen. Helaas is dit geregeld met een koffer systeem zoals in de Resident Evil games. Dit systeem houdt in dat je een bepaald aantal vakjes hebt waarin je spullen kan doen. Het systeem is enorm onhandig en uit de tijd. Bij een game als Fragile Dreams werkt dit al helemaal niet. Bijna na elk gevecht kun je wel bepaalde voorwerpen oppakken en die kosten vaak behoorlijk veel ruimte. Dit leidde voor mij tot de nodige irritatie, want dit overkwam mij ook als ik een sleutel of een ander belangrijk voorwerp moest oppakken. Dan moest ik weer teruglopen naar een kampvuur, dit dient als savepoint, om daar mijn voorwerpen weer te wisselen.

De soundtrack is een pareltje. Het is eigenlijk gek om te zeggen, omdat het merendeel van de tijd je alleen Seto's voetstappen hoort. De momenten waarop wel muziek is te horen is het prachtig. De muziek geeft op de meest belangrijke scènes een bepaalde lading mee aan het geheel. Dat het stemmenwerk in de game ook op Japans kan is prima geregeld. Ik zelf heb de game met de Engelse stemmen gespeeld en dit was ook zeker niet slecht. Het is in ieder geval al fijn dat de keuze er is.

Hoe het moet voelen om alleen op de wereld te zijn, zal je niet meteen duidelijk worden in Fragile Dreams. Daarvoor ben je toch net niet alleen genoeg. Toch is de game bijzonder door zijn geweldige visuele sfeer, sterke, emotionele verhaal en een prachtige soundtrack. Het concept van een verlaten post apocalyptische wereld is erg geslaagd uitgewerkt. Je zult alleen even moeten doorbijten door de wat vervelende camera en besturing en het verouderde koffer systeem.

4,0

Een copy paste van mijn recensie op Insidegamer.

Goede recensie! Wel jammer van het item systeem...

Hoe werkt het gevechtsysteem trouwens?

Dat is realtime zoals in Kingdom Hearts. Het enige probleem wat ik daar mee heb is dat het soms wel jammer is dat je geen lock on systeem hebt. Voor de rest werkt het allemaal naar behoren.

Deze game is toch niet in Nederland verkrijgbaar?

Jawel hoor, al zullen de meeste lokale gameshops hem niet op voorraad hebben.

Fragile Dreams inmiddels uitgespeeld, en het spel heeft een groot deel van de verwachtingen ingelost. De prachtige visuele settings en locaties voeren de boventoon. Producer Kentarou Kawashima mag zich met recht de Makoto Shinkai van de game-industrie noemen. Alle locaties zijn adembenemend mooi en ademen ontzettend veel sfeer uit.

Het verhaal ligt er enigszins dunnetjes bovenop, maar blijft wel interessant genoeg. Vooral tegen het einde trekt het wat aan. Het is echter geen verhaal dat me lang bij zal blijven. Gedurende je trip ervaar je toch vooral hoe de mensheid zijn laatste uurtjes op Aarde heeft doorgemaakt. Dit aan de hand van gevonden voorwerpen welke ieder een persoonlijk verhaal met zich meedragen.

Het combat-systeem was in het begin even wennen. Je gebruikt de Wii-mote om om je heen te kijken en aan te vallen. Vooral wanneer je het tegen een groep moet opnemen is het lastig anticiperen. Na een tijdje werkt het best aardig, zeker als je weet welke wapens je het beste kan gebruiken tegen bepaalde vijanden.

De variëteit in de wapens is best leuk. Zo heb je onder meer de beschikking over een vlindernet, een hamer en een golfclub. Alle wapens zijn onderverdeeld in vier categorieën: short range, long range, heavy duty en long distance (pijl en boog). De heavy duty wapens heb ik eigenlijk nooit gebruikt. De aanvallen zijn traag in vergelijking met de short range wapens, en dit weegt niet echt op tegen de extra schade die het wapen aanricht. Daarnaast nemen ze veel ruimte in, in je toch al beperkte koffer.

Het spel word nergens 'echt' moeilijk. Er zijn wel een paar eindbazen, maar eer je weet hoe je ze het beste aan kan pakken is het klusje vaak makkelijk te klaren. Daarnaast telt het spel voldoende save-points om, wanneer je schade hebt opgelopen, even uit te kunnen rusten.

Het backtracken vond ik nog wel meevallen. Voor één 'missie' moet je inderdaad even terug. Maar al met al valt er genoeg te ontdekken om het interessant te houden. Leuk aspect is ook dat door het toevoegen van een snufje mysterie het spel nog een stuk sfeervoller wordt. Zo ook wanneer je je speciale lantaarn krijgt, en allerlei teksten op de muur moet lezen.

Op visueel gebied is Fragile Dreams een meer dan geslaagde ervaring. De soundtrack is ook een pareltje. Daarnaast is het ook fijn dat je zowel de keuze hebt uit de originele Japanse stemmen, waar ik zelf voor gekozen heb, als de Engelse stemmen. Voor ieder die zich aangesproken voelt door de trailer (geeft al perfect de sfeer in het spel weer) is het zeker het proberen waard. Het spel heeft mij in positieve zin verrast. 4*

Nou heb het spel uiteindelijk verleden week dan maar in huis gehaald - en ik mag er meteen aan toevoegen dat als ik het een paar maand eerder had gedaan Fragile Dreams zeker in mijn toplijst van 2010 was beland. Ik sluit me dan ook grotendeels aan bij bovenstaande twee besprekingen.

Fragile Dreams is geen blockbuster dat het moet hebben van epische werelden, bloederige en flitsende gevechten en een ingewikkeld plot - integendeel - het draait hier voornamelijk om de totaalbeleving - de intieme momenten - de ontdekking van wat er precies aan de hand is en de emoties die de hoofdpersonages ondergaan. Het verhaal is intrigerend genoeg om tot het eind toe te boeien - en de details die je steeds weer tegenkomt in de vorm van muurschriften en het vinden van anderman's persoonlijke spulletjes dragen hier ontzettend toe bij.

Ik snap de grotendeels matige kritieken bij de prof. reviews in ieder geval niet - natuurlijk heeft Fragile Dreams zijn schoonheidsfoutjes. Een lock-on systeem voor het vechten was best wel handig geweest - maar ook op de huidige manier werkt het aardig. Je komt zelden in situaties met meerdere vijanden - en het grootste gedeelte van je tegenstanders ontloop je makkelijk. En ja - inderdaad - een aantal locaties meer om te ontdekken zou zeker aardig zijn geweest en het hele systeem om te levellen is ook behoorlijk oppervlakkig gehouden - maar dit alles weegt niet op tegen de sfeer die het spel neerzet - en de beleving voor de speler.

Wat mij betreft toch wel een pareltje van (bijna - maar net niet) dezelfde kwaliteit als Silent Hill Shattered Dreams. Beide buitenbeentjes die perfect op de WII passen.