Super Mario Galaxy (2007)
Nintendo Wii / Nintendo Switch
Platform
single player / multi player
Ontwikkeld door Nintendo
Uitgegeven door Nintendo
Nadat Princess Peach is ontvoerd is het aan Mario om haar te redden en haar sporen te volgen tot ver in de ruimte. Verschillende wezens en eindbazen maken het Mario moeilijk om zijn quest tot een goed einde te brengen.
- nummer 35 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=rmN8DHZYNCg
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
echt stom hoor want ik weet zeker dat het ook weer zo'n knaller gaat worden
en zo'n wii u gaat volgens mij ook heel duur worden echt balen
met in elk level wel een geheim
Argumentatie had fijn geweest, lees immers graag hoe men Mario games hard en rechtvaardig en vooral ook zonder mededogen de grond in stampt. Maar ondanks het gebrek hieraan, mooi gezegd kameraad
Snap ook niet wat men hier zo goed aan vind, omdat de hoofdrolspeler een dikke irritante loodgieter is die toevallig ook al in meer dan 200 andere games opdook?! Als het hoofdpersonage een onbekende was dan had iedereen vast met een heldere kijk naar deze game gekeken.
En dan waren we allemaal tot dezelfde conclusie gekomen... deze game is Kwalitatief Uitermate Teleurstellend (K.U.T)
of beter gezegd, Kwalitatief Logischerwijs Ontroerend en Tergend Emotionerend...... slecht!! (K.L.O.T.E)
Een ding is wel zo, je legt uit waarom je het slecht vindt. Iets wat Ronanskie niet deed
Mario heeft toch altijd een speciaal plekje in me hart
Hij legt uit hoe slecht hij het vindt, niet wat er slecht aan is.
Wat maakt het uit, hij heeft tenminste een reden
De standaard Mario's vond ik leuk maar meer ook niet. Bovenal waren ze erg frustrerend vaak. Met Galaxy is dat een stuk minder. De te spelen levels zijn behapbaar en speelbaar.
Het design van de werelden en de gameplay is echt uitstekend.
5*
Anyway. Deze game had ik in 2013 van een maat van mij geleend omdat ik het dit spel nooit eerder had gespeeld. Wel had ik deel 2 gespeeld, maar dat was zo kort dat ik het niet beschouw als SPELEN.
Maaaaarrr toen me volledig ging focussen op deze game, merkte ik direct de sfeer, leveldesign, vernieuwing als de setting (de ruimte), items en of course Rosalina en de star bits.
Hoe je het went of keert, ze hebben in mijn ogen laten zien dat ze met ongepaste setting toch een hele vette game hebben neergezet. Ik ben meer dan onder de indruk. De manier om van galaxies geschoten te worden, de eindbazen en natuurlijk het behalen van de sterren zijn gewoon zeer goed in mekaar gestopt.
Ikzelf zit op 110 van de 120 sterren. Puur omdat de comet stars lastig te behalen zijn.
Kortom: Een zeer sterke 3D mario waarin ze ook met ongepaste settings een goeie mario-game kunnen maken
Heel mijn leven heb ik een lichamelijke beperking die ervoor zorgt dat ik niet 2 controllers tegelijk kan bedienen. Hiervoor moet ik games missen die bv gebruik maken van move controllers en, in Nintendo’s geval, games waar persé de nunchuck gebruikt moeten worden. Mario Galaxy was altijd de game waar ik het meest van baalde het te moeten missen, hopend dat ze een nieuwe versie zouden uitbrengen die met één controller speelbaar is. Nou.. het heeft even geduurd, maar na 13 jaar is deze wens uitgekomen! De Switch port bestuur je geheel met 1 controller. De draai aanval is op de y-knop gezet, terwijl je bepaalde motion acties doet door de controller te draaien. Nooit worden er gekke, onpraktische bewegingen gevraagd. Deze vorm van besturen werkt zo prettig dat het haast lijkt alsof het oorspronkelijk bedoeld was op deze manier te spelen.
Mario Galaxy is niet alleen mijn favorieten Mario game geworden, maar het is één van de beste 3D platformers die ik ooit heb gedaan. Het level design is gewoon subliem door het galaxy thema. Ieder gebied binnen de levels zijn een kleine planeten met zijn eigen zwaartekracht regels. Je loopt ondersteboven, springt draaiend in de lucht van de ene planeet naar de andere, of de game weet andere creatieve dingen met dit thema te bedenken. Letterlijk alle richtingen kunnen gebruikt worden tijdens het platformen. Keer op keer bleef ik zeggen “jeeejj wat is dat leuk bedacht!”. Heb nog nooit eeen platformer gezien die zoveel speelde met ruimtelijk inzicht.
Een ander aspect dat Mario Galaxy uitzonderlijk goed doet (zeker als je net Sunshine en 64 hebt gedaan) is dat iedere missie anders is: nooit dezelfde missie meer dan 1x doen zonder bijzondere veranderingen, altijd naar nieuwe gebieden binnen een bekend level gaan. En zelfs als je een stuk opnieuw moet doen dan zijn er andere obstakels, andere enemies of veranderde platforms, waardoor iedere missie vers voelt. Waar ik bij 64 keihard afraadde om alle missies te doen ivm het repetitieve gehalte, en ik bij Sunshine het op gegeven moment opgaf bij gebrek aan belangstelling voor de verplichte missies, heb ik bij Galaxy met enthousiasme alle hoofdsterren gedaan. Geen enkele hoofdmissie voelde vervelend, teveel van hetzelfde of oneerlijk. Er zijn echter wel een paar bonus missies die je vragen oude levels te herdoen om Luigi te vinden of een verstopte ster te vinden. Deze missies werden mij wel teveel van hetzelfde en heb ik daarom overgeslagen.
Ojaa, en een hemelse verbetering ten opzichte van zijn voorgangers: fucking checkpoints. Nu niet meer terug naar de hub getrapt worden en het hele level opnieuw doen, elke keer als je verliest, maar je kunt verder vlakbij het stuk waar je verloren hebt. Dit maakt Galaxy aanzienlijk makkelijker, maar tegenover de onnodige frustratie die gespaard word is dat geen minpunt. Er waren wel degelijk wat lastigere stukken (zoals de daredevil missies of een paar van de bonus levels), dus de moeilijkheidsgraad zit prima in elkaar.
Mario Galaxy is qua presentatie een erg fijne game. Mooi helder kleurgebruik met leuke designs voor de characters. De muziek is ijzersterk. Ditmaal is het een stuk grandiozer, avontuurlijker dan normaal gesproken. Het voelt trouw aan de feel-good toon van andere Mario games, maar het heeft een duidelijke eigen stempel. Erg fijn om naar te kijken, luisteren en besturen.
Qua minpunten zijn het vooral mierenneuk dingen. Ik had al aangekaart dat de bonus sterren niet zo boeiend zijn. Dat is ansicht geen gemis, maar daarmee loop ik wel Luigi en de laatste pittige uitdaging mis. Het had me fijner geleken de lat voor het vrijspelen van deze beloningen lager te zetten. Een manier om de cutscenes over te slaan was ook welkom. Ik speel Mario niet om allerlei tekstbalken aandachtig te lezen. Na de 5e keer dat Bowser Jr een speech hield over hoe hij je ging verslaan hoopte ik dat er een komeet op z’n boot neer ging storten. De springveer power up is niet je van het en.. uhm.. ja.. that’s about it.
Een meesterwerk uit het 3D platformgenre en ik hoop dat Nintendo het vervolg ook uitbrengt op de Switch! Dik duimpje omhoog hiervoor.
4,5/5*
Leuke review.
Btw heb net Luigi’s Purple coins in 3 pogingen gehaald ongelofelijk, dit level heeft me een partij Wii controllers gekost in het verleden.
De game is onzettend goed en vooral vernieuwend. Er zitten zoveel unieke gameplay elementen in en het speeld gewoon heerlijk weg. De muziek van de Galaxy reeks is subliem, de nieuwe personages (Rosalina, Captain Toad, Queen Bee) zijn blijvertjes en dit is een van de meest uitdagende delen van de 3D Mario's. Enige minpunt vind ik de motion sensor uitdagingen. Op de Switch is het beter, maar het had voor mij weggelaten mogen worden.