Saw (2009)

Salvador is er niet meer Spade .
Dus verwacht geen commentaar.

Wat een domper. Toch ga ik deel 2 van het spel ook spelen.

De sfeer is in dit spel erg goed getroffen. Ik bleef deze game ondanks enige intens irritante puzzels gewoon spelen, en ik heb hem daadwerkelijk uitgespeeld, weliswaar met veel pijn en moeite.

De graphics waren lekker donker en de geluidseffecten werkten echt sfeerverhogend. De stemmen waren goed gedaan voor een spel van dit kaliber, en het was leuk om de Jigsaw stem te horen.

De controls had ik vrij snel onder de knie, en het is dan ook niet al te moeilijk. Het vechtsysteem was wel te basic en niet echt uitdagend. Het spel was lineair, maar daar kan ik wel mee leven; anders wordt het voor mij snel te frustrerend.

Ja, een leuke filmgame. Misschien wel leuker dan je had mogen verwachten, en deel 2 wordt zeker gekocht...

Ik ga hier geen stem geven aangezien ik deze game daarvoor niet lang genoeg heb gespeeld. Ik heb me namelijk beperkt tot maar ongeveer een half uurtje. De reden waarom? Omdat ik hier geen plezier uit wist te halen. Het oplossen van film gelijkaardige boobytraps was opzicht wel een leuk idee, maar toch stond het me niet aan. Ik ben normaal ook niet meteen de 'flauwerik' die een spel laat liggen omdat er wat gore in zit, maar hier ben ik toch afgehaakt. De sfeer leek me overeen te stemmen met de films en ook de kleine videotapes die we zagen zijn echt in verband te brengen met de films. Verder weet ik wel niet of het een hele game lang interessant kan blijven.

Deze altijd links laten liggen omdat ik dacht zal wel niks zijn.

Nu toch maar eens aan gewaagd en een positieve verrassing begint zich wel te openbaren. Begin lichtelijk onder de indruk te raken zelfs.

Sfeer en setting zo op het eerste gezicht erg trouw aan de films die ik altijd erg heb kunnen waarderen.

Mijn indruk op dit moment is dat ze de mogelijkheden van de filmreeks ten vollen hebben benut om een verfrissende survival horror neer te zetten met een nadruk op puzzelen. En dat is niet verkeerd. Puzzels in survival horror zijn een schaars fenomeen deze dagen.

Daarnaast vind ik het grafisch erg geslaagd wat bijdraagt aan de sfeer. Met name de aanblik van je character is erg scherp en laat maar weer eens zien dat ik in ieder geval nog echt geen opvolger van de ps4 nodig heb en het peesdrieke ook nog prima meekan.

Altijd leuk als iets onverwachts toch erg leuk blijkt.

Je hoort dan ook met name negatieve geluiden.

Er zijn wel wat zwakke puntjes zoals de combat maar daar kijk je snel doorheen aangezien dat maar zeer secundair is.

De focus ligt vooral op het beleven van een zieke journey waarbij zieke contrapties aan de orde van de dag zijn en vanuit dat idee lijkt het uitstekend uit de verf te komen.

Film leent zich hier dan ook meer dan uitstekend voor, zo blijkt, en vanuit dat idee zou dit in mijn huidige beleving zomaar eens een van de betere filmgames ooit kunnen zijn.

Frustrerende, klunzige, eentonige bagger.

Voor een groot gedeelte was dit “zo slecht dat het goed was”, maar rond de laatste 3e sloeg het plezier geheel om in frustratie over hoe slecht en eentonig deze game eigenlijk is. Heb het laatste halfuur ook niet gedaan ivm dat de save data corrupt ging na level 7-1.

Saw is een concept dat potentie heeft voor een leuke videogame. O.a. Resident Evil 7 maakte gebruik Saw-achtige momenten zoals een luguber escape room level, of een kaartgame waarbij je ledenmaten eraf werden gehakt mits je rondes verloor. Saw: The Videogame vult dit concept echter in door je dezelfde paar matige minigames tientallen keren te laten doen, gecombineerd met een erg klunzig vechtsysteem. Je doet letterlijk niets anders dan rondrennen voor cijfercodes, matige minigames doen met een tijdlimiet en soms vijanden neermeppen door de aanvalsknop te spammen. Het werd snel eentonig en er wordt nooit op een leuke manier uitgebreid op deze basis. Om nog maar te zwijgen over het feit dat ieder gebied er hetzelfde uitziet en de game vol zit met bullshit boobytraps. Elke deur, hoek, gang of vloer kan vallen bevatten die makkelijk over het hoofd te zien zijn. Ik ben zoooo vaak doodgegaan bij een stuk omdat ik per ongeluk door een draad liep, of net te laat klikte op de juiste knop voor de deur. Het voelt vaak buiten je macht en maakte verkennen frustrerend.

Saw is een concept dat speelt met het doden van onschuldige mensen in een poging om zelf in leven te blijven, of jezelf permanent te moeten verminken om te overleven. Dit komt totaal niet terug in de game: je speelt de hele ervaring voor dezelfde man, slaat hordes aan onbekende badguys neer die jou aanvallen zonder pardon. Ze hadden juist kunnen spelen met een band creëren met de personages, waarna je later erachter kwam ze te moeten verwonden. Als jij alle vallen en ‘puzzels’ van Jigsaw zonder schade overleeft ontneemt dat van de intensiteit die deze vallen horen te hebben.

Als een “zo slecht dat het goed is” game kun je er wellicht een tijdje plezier uithalen zoals ik deed, maar meer positiefs kan ik er niet over zeggen.

1,5*

Wat ben ik verdeeld over dit game. De duistere, angstaanjagende sfeer van de eerste Saw films is erg goed neergezet. De smerige en slecht verlichte omgevingen, de realistische achtergrondgeluiden (mensen die om hulp schreeuwen, het lachje van de pop, deuren die achter jou in het slot vallen), en natuurlijk het bloedvergieten. Het idee om ons puzzels te laten oplossen om het leven van je eigen karakter en dat van anderen te redden, is ook goed bedacht. Maar de clunky controls, het ongelooflijk slecht reagerend vechtsysteem en de onduidelijke bedoeling van sommige puzzels maken dat ik meermaals het spel heb uitgezet. Ik lees dat het vervolg minder goed is dan dit eerste deel, dus daar ben ik dan ook nooit aan begonnen.