Max Payne 3 (2012)

Max Payne 3 is absoluut geen slecht spel en wordt doorgaans ten onrechte getorpedeerd door fans van de franchise. Dit derde deel vormt weliswaar het minste deel uit de trilogie, maar het is natuurlijk vrij moeilijk om de twee voorgaande Payne's te overtreffen.

Het begon alleszins goed. Het verhaal wordt wederom op voortreffelijke wijze uit de doeken gedaan en veel elementen, waaronder de beroemde 'bullet time' doen de voorgangers eer aan. De omgevingen zien er werkelijk fenomenaal uit en het oog voor detail is uitzonderlijk en haast absurd te noemen. São Paulo bruist overduidelijk van het leven (en de dood) en staat in scherp contrast met het duistere, besneeuwde landschap van de vorige delen. Dit is ook een punt van kritiek dat vaak terugkomt; de plotse verandering van decor. Het 'film noir' gevoel dat zogezegd verdwenen is. Onzin. Ondanks het kleurrijke decor, biedt dit spel wellicht de meest donkere en depressieve verhaallijn uit de hele reeks. Je krijgt meer ellende voorgeschoteld dan ooit tevoren. De cheesy voice-over sluimert doorlopend op de achtergrond en Max Payne staat wat mij betreft nog steeds parallel met Sam Spade, op zoek naar de maltezer valk.

Het enige dat me stoorde en het spel omlaag trekt is de afwezigheid van een quick save optie. Het is me een raadsel waarom ze zoiets simpel niet implementeren. In plaats daarvan moet je rekenen op checkpoints, die te schaars zijn rondgestrooid. Het gebeurde net iets te vaak dat je een hele zaal terroristen afknalt, naar de volgende ruimte loopt, sterft en vervolgens helemaal opnieuw moet beginnen. Dit leidt toch alleen maar tot onnodige frustratie?

Enfin, het is dankzij de bizarre, maar redelijk geweldige soundtrack dat ik toch een halve ster meer toeken. Zeker de moeite waard.

4.00

Wat een skrale game eigenlijk.

Haal de gekende sfeer en het ijzersterke narratief eruit en je houdt een soort third person Call of Duty over.

Bovendien wordt het ook wel redelijk belachelijk om deze man nog op dit soort massamoord tochten te sturen, denk dat ze dat dat maar niet meer moeten doen.

Of ze gaan eens een heel andere kant op met dit personage, dat lijkt me dan wel weer interessant.

Vraag me uberhaupt af of je vandaag de dag nog wel aan kan komen met dit soort eentonige shooters.

Blikvoer.

Ik heb hier nog steeds een nare nasmaak van.

Gemengde gevoelens over dit spel, de bullet-time blijft een gaaf iets, heerlijk om in één sweefduik drie of vier headshots uit te delen. De sfeer is oké maar het verhaal is verder erg standaard en voorspelbaar. Doordat mogelijkheden beperkt zijn en er weinig verrassende dingen in de gameplay zitten blijft het gewoon een hele oppervlakkige shooter.

Bijna met alles wat je schrijft ben ik het volledig mee eens. Ook ik heb deze game meer dan 4 keer uitgespeeld en ook vind ik precies met wat je zegt dat deze game bijna 'perfect' te noemen is.

Voor mij is het nog steeds niet helemaal duidelijk waarom toch veel mensen deze game afkraken. Echt dood zonde om dat te horen en te lezen! Deze game had eigenlijk net zo veel aandacht en verkoopcijfers nodig als bijvoorbeeld GTAV. Nee, de meeste mensen gaan denk ik voor 'simpel' bijvoorbeeld CoD.

Realistic Gamer, deze game is een klap in het gezicht voor de Max Payne fan. Rockstar heeft alles wat de vorige twee delen zo goed maakte, met dit deel verkracht.

Nou deze Max Payne fan vond het anders prima. Ik vind het nog steeds een goede game en een uitstekende keuze om qua narrative van locatie te veranderen. Een kwestie van niet drie keer bijna exact dezelfde setting en game te spelen.

Ik vind twee nog altijd de minste

Twee is mijn favoriet.. vandaar dat hij in mijn top 10 op nummer 1 staat

Dat is nog steeds een mooie keuze

Een combinatie van Tony Scott en John Woo (met een vleugje Die Hard).

Met andere woorden: het is een flitsende actie-blockbuster die barst van de bombastische slowmotion-shootouts en over the top set pieces (John Woo) en een alcoholistisch hoofdpersonage heeft dat balanceert tussen zelfhaat en zelfmedelijden, wat visueel tot uitdrukking komt in lichtflitsen, vage beelden en andere montagetrucs (Tony Scott - Man on Fire), maar desondanks enorm gedreven is om te achterhalen wat er aan de hand is en om dat probleem op zijn eigen manier op te lossen - en dat wil zeggen: door iedereen die hem in de weg staat neer te schieten en een spoor van vernietiging achter te laten (Die Hard).

En ik hou wel van die invloeden, dus ook met dit spel heb ik me prima vermaakt. De locaties zijn bovendien lekker gevarieerd en de muziek is meestal niet onaardig en passend. Maar een zeer goed spel is het zeker niet. Het grootste probleem is dat de gameplay ontzettend repetitief is. Het spel is op haar best tijdens de set pieces in slow motion, waarin je op vijanden moet schieten terwijl je door de lucht vliegt, of op een voertuig zit en oneindig veel munitie hebt. Die stukken zijn lekker overdreven, en daar hou ik wel van in actiegames. Het grootste deel van het spel ben je echter bezig met het schieten op vijanden vanuit cover (terwijl de vijanden ook achter een muurtje zitten), en dat is onspectaculair en traag, en het heeft geen enkele variatie. Aan het begin van het spel gebruik je grotendeels dezelfde wapens (hoogstens wat meer mitrailleurs in plaats van pistolen) als aan het einde van het spel en de vijanden veranderen ook amper.

Max Payne 3 is kortom een vermakelijke blockbuster, maar wel één met veel te weinig variatie en diepgang om constant spectaculair te kunnen blijven. Nu is het bij momenten erg leuk (zoals het allerlaatste stuk), maar over het algemeen niet bijzonder. Het plot is verder wel aardig (al is Max een beetje een zeur), en de sfeer is prima, maar dat redt de te vaak te weinig enerverende gameplay helaas niet. 3.25*

Vandaag voor 5 euro meegenomen bij BS , ik ga hem morgen eens installeren , ben benieuwd .

Zeer vermakelijke game. Even wennen aan de graphics. Of je zelf dronken bent.
Ben niet zo'n goede shooter, vandaar dat ik hem wel erg moeilijk vind.
Toch erg leuk om te spelen.
Speel hem nu pas eigenlijk met bullet time en dodges.
Niet de beste game ooit, maar zeker 4 * waard.
LEkker lange singleplayer.

ga hem steeds leuker vinden, nu ik ook de rectile heb kunnen aanpassen en de speed. Nu speelt ie pas echt lekker.
ga hem opnieuw spelen met die instellingen en nog meer genieten van deze game.
zeker zijn 8 euro waard.

Tegenvaller, mijn eerste Max Payne, door de hoge verwachtingen denk ik.

De actie kon mij niet zo boeien, en het schieten en manouvreren vond ik niet lekker werken. Het verhaal is behoorlijk standaard en niet origineel. De wijze waarop het verhaal wordt verteld en gepresenteerd is dan wel weer origineel, het zorgt voor een filmische ervaring.

Ken de rest niet van deze serie, maar dit spel vind ik tot nu toe erg gaaf. Prachtige effecten, mooi geluid en goeie kills. hoop dat ik dit nog lang kan spelen.

De andere delen zijn ook nog steeds erg de moeite waard om te spelen. Qua gameplay vrijwel hetzelfde, qua verhaal en sfeer stukken beter, alleen grafisch wat minder natuurlijk.

Leuke verhaal lijn en setting. Weer eens wat anders. Maar nadat je 700 van die gasten hebt uitgeroeid begin je te hopen dat het klaar is. Plus voor de uitdaging, mooie setting en verhaal. Vond het niet erg om Max Payne in zo'n andere setting te zien dan de vorige games.

Max Payne gaat Breaking Bad.

Of zoiets.

Voor mij zijn er twee Max Payne games.

Twee memorabele Max Payne games in het verleden, uiterst waardig in hun verhalende noir sfeer.

Daar hoort deze in mijn optiek vrij overbodige nageboorte toch niet bij.

Nu compleet met geestdodend coversysteem en aangezien het Rockstar is gelukkig nog net geen kruisje, zoals we straks in Red Dead 3 wel verplicht gaan krijgen.

En dan kan je dus al helemaal tijdens het spelen gerust een goed boek gaan lezen.

En dat in een game die in de oorsprong ooit zelf als een goed boek wegspeelde.

Twee memorabele Max Payne games.

Wellicht beter in het verleden gebleven.

Toen schietspelletjes nog leuk en ondeugend waren.

En zo is niet alles wat Rockstar uitbrengt ook per definitie heel goed of zelfs goud.

Te noemen.

Soms zelfs best wel matig zwakjes als zijnde de teloorgang van een franchise gestript van de identiteit geherbergd door haar kenmerkende kern essentie destijds.

Grappig detail:

Ik heb ooit nog een teaser gezien van de eerste enige tijd voor deze verscheen waar het hoofdpersonage oftewel Max iets scandeerde als ‘you want Payne? I’ll give you Payne!’.

Iets dat voor zover ik heb begrepen de uiteindelijke game niet eens gehaald heeft.

Maar toendertijd wel maakte dat ik als jeugdige enthousiasteling wel lichtelijk razend benieuwd raakte.

En toen hij dan eindelijk daar was.

Ja toen was dat allemaal wel leuk en ook wel geinig ja.

Allez jong. Ik vind dit zo een geweldig spel !

Op zich was mijn idee eerder geweest om wel het noir tintje te behouden maar de gameplay iets uit te diepen, en ook het hoofdpersonage intact te houden. Dat had nog eens een interessante terugkeer kunnen zijn, maar blijkbaar ontbrak het wat aan verbeeldingskracht. Deze Max is voor mij niet de Max van weleer, laat staan die ene allereerste met de welbekende verbaasde gelaatstrek. Deze Max is bijna nog minder Max dan Mark Wahlberg. Bijna.

Ik vind het moeilijk om deze game te beoordelen als Max Payne titel. Betreft gameplay, verhaal en lompe actie heb ik gewoon enorm genoten. Coversystemen en 3rd person actie ben ik nou eenmaal groot fan van en dat zit hier wel snor. Zoals iemand hier al zei, het is als Die Hard meets Max Payne en laat ik nou fan zijn van beiden.

Als Max Payne titel is het lastig te beoordelen, er komt weinig terug wat deel 1 en 2 zo goed maakten. Het is duidelijk dat Remedy en Sam Lake niet aan deze titel hebben gewerkt. Je mist bizarre donkere humor, je mist een gespannen sfeer. Het was nu de beurt aan Dan Houser, bekend van de verhalen van Grand Theft Auto, om aan Max Payne 3 te werken. Dat zie je aan alles terug.

Over de top actie, cynische anti-held met een drank en pillen probleem. Nergens wordt dit serieus behandelt terwijl het wel stof zou zijn om het verhaal een stuk duisterder te kunnen maken. Het enige wat wij horen van Max zijn smoesjes, grapjes en excuses om te gebruiken, kenmerken van een verslaafde. Wat mij het meest streelde in dit deel waren de stukken in New York. Donker, sneeuw en een maffia bende. Helaas was dit nog geen 10% onderdeel van de gehele game. Dat deed mij toch weer verlangen naar de intense ervaring die ik in deel 2 wel had.

Ik heb uiteindelijk de game bekeken en gespeeld zonder te verlangen naar deel 2 en kwam erachter dat het een meer dan degelijke 3rd person actie-shooter is. Met prachtig designde levels voor je vijanden om je op iedere hoek en plek te verrassen of te flanken. En een ruig verhaal waar je tot de wortel in genesteld raakt, ik hou er van.

Dit deel, niet ontwikkeld door remedy, is opzich nog wel te doen.
In 2012 1x op ps3 uitgespeeld, later in 2003 op xbox360 uitgespeeld en op een gegeven de pc versie gespeeld met alleen maar de online mp die nu niet meer word gespeeld.
Afgelopen week de singleplayer van Max Payne 3 op pc uitgespeeld en ik vind het wel een aardige knaller.
Vergeet niet dat de ps3 versie 20-30 fps of zelfs lager? was. De x360 versie was wel wat beter qua framerate. Maar pc versie is uitmuntend net zoals deel 1 en 2 voor pc.
Op pc loopt deel 3 144 fps of zelfs hoger in ultra settings op een pc van 3 jaar geleden.
Ja deel 3 is lang niet zo goed als de eerste 2 delen, al doet het nog wel prima werk voor een third person shooter. Zie het inderdaard niet als een max payne game.

Hadden open wereld avontuur moeten doen met noir sfeer.

Open wereld toch waar ze vooral in uitblinken daar.

Max die als privédetective optreedt voor een dame in nood.

Een heel duister complot dat zich ontrafelt.

Nee het verhaal behoeft geen originaliteitsprijs.

Gaat toch vooral om de sfeer denk ik, en die was hier aardig zoek.

Verre van. Ik vind de sfeer ook hier nog steeds erg goed, zij het in een andere setting. Liefst geen open wereld. Om de een of andere reden doet Max Payne 3 me qua gevoel altijd erg denken aan de film Man on Fire met Denzel Washington. Ook bruut, genadeloos en erg geweldadig. Of het nou in volle daglicht afspeelt of niet. 3 x in een lange regenjas in een immer donkere, regenachtig steegje lopen met een soortgelijke setting zou voor mij wellicht wat te veel op een slap aftreksel beginnen lijken. Ik blijf dit een erg underrated game vinden.

Nergens het gevoel gehad dat ik een vervolg aan het spelen was op twee games die ik destijds allebei wel in een dag uit had en helemaal in op ging.

Een voortzetting die de kenmerkende vibe behoudt maar het gameplay model meer naar hedendaagse standaard modelleert had naar mijn idee erg interessant kunnen worden.

Hier speel je gewoon de GTA en Red Dead shootouts, maar dan alleen maar.

Laten dat nou net het zwakste element zijn van die spellen.

Was ook gewoon een andere tijd toen de eerste delen verschenen, je ging erin met andere verwachtingen.

Max Payne met een coversysteem?

Super lame.

Niet normaal gewoon.

Kan er persoonlijk eigenlijk niet bij dat uitgerekend zij met ook spellen als L.A. Noire op hun naam dit op deze manier hebben kunnen maken.

Had zoveel toffer kunnen zijn.

Nou wat mij betreft niet. Ik blijf de aanpak prima vinden. Een verslaafde, sarcastische en cynische Max Payne die in een complot verzeilt raakt vond en vind ik nog steeds prima. Beter dan de trend van een een open world te gebruiken destijds om 'een dame in nood te helpen'. Da's nou echt zo'n plot uit een goedkoop stationsromannetje.

Overigens speelde je in die vorige games ook zowat alleen 'de shootouts'. Maar gelukkig niet van de ondermaatse kwaliteit van een GTA. Daar steken alle 3 games toch met kop en schouder bovenuit. (Red Dead is een andere zaak). En dat een politieagent zomaar even weet cover te zoeken? Pluimpje. Lijkt me toch wel heel erg belangrijk in het vak. Bullettime en wegduiken vooraleer je doorzeeft bent? Mooie toevoeging.

Dus hier blijf ik er bij dat ze een paar erg goede beslissingen hebben gemaakt. Als ik open world wil spelen haal ik wel een van die - tig games uit de kast. Wellicht iets als Mad Max of Sleeping Dogs als eerste.

Was in het verleden vrij negatief over deze zoals hier valt te lezen.

Maar nu in de heroverweging weer eens aan het spelen bevalt het toch wel iets beter dan voorheen.

Heeft er misschien mee te maken dat ik inmiddels de eerste Max Payne ook weer heb gespeeld en dit qua gameplay toch meer daarvan heeft dan aanvankelijk gedacht.

Al blijf ik er wel bij dat dit personage op mij niet overkomt als de Max Payne van weleer en de radicaal andere setting helpt daar ook niet bij.

Maar om ‘m zo in de aanbieding mee te pakken en af en toe wat te knallen en een paar gastjes stilistisch gestrekt te leggen is het best te doen.

Kan misschien nog wel een halfje bij op den duur.