Tom Clancy's Splinter Cell: Double Agent (2006)

Net gekocht voor maar 5 eurie bij de intertoys..

Nu ff testen en kijken of het vermakelijk en fun is..(:

Toch wel een vermakelijke game om te spelen, het is weer volop sneaken en stealth geblazen alleen dit keer met een twist. Je bent namelijk een dubbel agent en je zult in missies keuzes moeten maken om het vertrouwen van beide partijen op peil te houden. Die vlag ging voor mij niet helemaal op, want ik hou ervan om de good guy te spelen. Dus voor mij geen kills op een missie tenzij het noodzakelijk of toegestaan was en voor de rest deed ik zoveel ik kon om informatie voor Echelon te verzamelen. Niet dat het echt wat uitmaakt, want op het laatst wordt toch ontdekt dat je een verrader bent.

Wat deze spel ook anders maakte dan zijn voorgangers, is dat in dit spel Sam toch wel rock bottom heeft geraakt na het verlies van zijn dochter - had wel wat weg van Max Payne maar dat terzijde -, met het toppunt dat hij z'n night vision weggooit wat zo kenmerkend voor hem is. Je speelt sommige missies zelfs zonder je vertrouwde night vision en/of zonder je uitrusting wat het geheel nog uitdagender maakt.

Verder is het verhaal goed in elkaar gezet, je kunt keuzes maken die (gedeeltelijk) invloed hebben op het verhaal en personages. Ik heb gelezen dat de PS2 versie weer iets anders is, zo mis je een liefdesverhaal tussen Sam en Enrica en kun je geen duik en parachute dingen doen.

De muziek is vanouds goed en de graphics zien er zeker goed uit voor de PS2.

Al met al toch 4, 5 sterren. De korte speelduur deerde mij niet echt, omdat het op een moment toch repetitief zou aanvoelen en de twee bonus maps zijn een leuk extraatje.

@ PebeVai
Jammer, heb hem voor 2 euro bij de intertoys gekocht. Tnx voor de tip overigens

weet iemand hoeduur hij voor de 360 kost?

ik heb de wii versie gehad de pc versie en de xbox360 versie de wii verschild heel erg met de pc en xbox360 versie
zal wel komen omdat de wii die omgevingen niet aankan omdat de wii zuigt ofzo en alleen mario kan afspelen xD

Ik speel deze game nu een paar levels en ik ben erg verbaasd over de plot-holes en vreemde verhaal wendingen. De gameplay is vet, ook het verhaal is op zich goed maar er zitten merkwaardige dingen in. Zoals het feit dat Sam in de gevangenis zit maar zijn communicatie middelen gewoon nog om heeft (huh?), het tweede level waar de kapitein de boot in de fik steekt door water te laten branden (wat?) en Sam door 1 klein vlammetje telkens morsdood is (duss...), het derde level waarbij de piloot van de helicopter plotseling dood neervalt, maar wanneer Sam de dag red en de helicopter neerzet, wordt er niet meer over de piloot gesproken, en blijkt het totaal niets aan het verhaal toe te voegen. En als ik in het kantoor van de grote baas al sluipend wordt gespot door de grote baas zelf verlies ik een klein beetje trust, terwijl wanneer ik met een gadget speel de boel gelijk over is. Daarnaast vind ik het vreemd dat er altijd op de juiste plek een loze kabel hangt die je naar de overkant roetsjt. Mijn grootste verbazing is tot nu toe dat Sam met zijn blote handen(!) aan een staalkabel naar beneden kan glijden. Dat moet pijn doen...

Voor de rest, hoe gek het ook klinkt, blijft het een best vette game. Het had alleen nog beter gekunt.

Ik heb maar eens de PS3 versie uitgeprobeerd en ik moet zeggen dat deze me toch zwaar tegenvalt.

Allereerst viel me op dat je geen geluidsmeter hebt om te kijken hoeveel geluid de omgeving maakt en jijzelf. En een zichtbaarheidsmeter, in hoeverre jij zichtbaar bent voor de omgeving. Dit is vervangen door een HUD op je pak die groen, geel of rood wordt.
Verder miste ik in mindere mate ook de EEV waarmee je onder andere pc's van een afstand kunt hacken.

Een groot verschil zijn de level designs, verhaal is wat anders en je kunt parachute springen, zwemmen en zelfs een helicopter besturen. Maar dat doe letterlijk maar tien seconden of zo.
Verder miste ik de trein level die wel in de PS2 versie zat, maar hier zit weer een Shanghai hotel level bij.

Nieuw zijn een aantal mini games, zoals een kluis kraken, bom onschadelijk maken, E-mails beveiligen enz.

Sam's moves zijn grotendeels hetzelfde gebleven, ze hebben er een handige move bij gedaan. De corner grab, hierbij moet je jezelf tegen de muur zetten en om het hoekje kijken en als een vijand dichtbij genoeg is kun je hem pakken.

Je kunt nieuwe gadgets unlocken als je bepaalde objectives voltooid. Dat is wel een leuke toevoeging.

De graphics zien er best matig uit voor een next gen game, dit hadden ze echt veel beter kunnen doen. Als je alleen al naar de mond bewegingen kijkt....

Al met al is dit toch een redelijke game, waar ik me van de tien missies er maar twee echt leuk vond. Ik vind de PS2 versie superieur aan de PS3 versie. Daar had ik gewoon meer lol mee en het was echt stealth. Bij dit deel had je te vaak te maken met daglicht en Splinter Cell moet zich gewoon in de avond afspelen.

De moeilijkheidsgraad is trouwens best pittig, ik zat me soms echt te ergeren. Maar gelukkig toch uitgespeeld in vier dagen.

Mijn advies is als je deze game wilt spelen ben je beter af met de PS2 versie en je krijgt er ook nog eens twee bonus missies bij.
Mijn cijfer hiervoor is een nipte 2, 5 sterren. Alleen kan je niet twee keer op een game stemmen, dus mijn 4, 5 sterren voor de PS2 versie blijft gewoon staan.

Vond dat stukje dat je bungelend aan dat flatgebouw hing om die lui af te luisteren geweldig. Ook op dat cruiseschip zat goed in elkaar.

Maar helaas waren teveel stukjes erg lastig, voornamelijk omdat je niet precies wist wat je nou moest doen (zoals bij dat hoofdkwartier waar je gevangen wordt gehouden). Kijk, een game moet een uitdaging zijn natuurlijk, maar het moet wel duidelijk zijn waar de clou ligt.

Een voldoende verdient ie wel, maar zou hem niet nog een keer spelen.

Dit is toch een ge-wel-dig spel! Echt super je kan je eigen draai eraan geven. Net de missie in IJsland gedaan met die olietanker! Toen ik de missie voltooid had, keek ik naar een walktrhough en ik dacht wtf?! Ik heb alles anders gedaan. Dus als ik SPCDA heb uigespeeld ga ik ongetwijfeld weer opnieuw spelen, omdat ik toch de stealth score zo hoog mogelijk wil hebben!

Dit spel is om je vingers bij af te likken

Als ik hem heb uitgespeeld geef ik mijn stem!

heb deze nog niet uitgspeeld, ben er tijdje geleden aanbegonnen maar weer mee gestopt...toch een 4*

Ik heb deze vandaag voor €15,- opgepikt bij Game Mania, het eerste level is voor SC fans herkenbaar met night vision en al. De game is tot nu toe pittig dit komt niet door de AI van je tegenstanders of beperkte mogelijkheden (zoals gewend in SC) maar omdat je gewoon niet weet waar je op welk moment naar toe moet, Dit probleem dient zich in het allereerste level al direct aan en is zeer frustrerend. Al met al heb ik hier geen geweldige verwachtingen meer van omdat deze game toch al uit 2006 komt en hij oogt toch al wat gedateerd, al is het stealth gedeelte weer prima uitgewerkt zoals gewend van SC. Ik laat me hopelijk nog een keer verassen door het verhaal of iets dergelijks.

Ik heb wat te snel mijn conclusie getrokken, als je goed oplet weetje precies waar je naar toe moet, de A.I is prima verzorgd en de game is Splinter Cell waardig qua moeilijkheids graad. Het verhaal kan ik niet goed beoordelen omdat het toch een verhaal is wat door alle games heen loopt en ik de eerste 3 allemaal niet heb uitgespeeld (was voor mij te moeilijk vroeger). Maar al met al een prima game en dat voor maar €15,-. Ik geef deze toch 4.0 aangezien ik me er goed mee vermaak en als ik bezig ben niet kan stoppen met spelen.

Dit was een erg leuk spel, vooral de laatste missie was geweldig. Een dubbele headshot geven met één sniperkogel om vervolgens 2 anderen naar je gehackte sentry gun te laten lopen.
Toch geef ik maar 3 * voor de gamecube versie, omdat het daar niet echt donker was op "donkere plekken" en dat zag er behoorlijk stom uit. Verder was er een gebrek aan knoppen waardoor je soms hele vreemde combinaties moest gebruiken.

kom niet verder bij level 1

Wat meer details dan kunnen we je beter helpen
Op youtube staan ook walkthroughs

De gamecube versie is 10x beter dan de 360 versie. Waarom verschillende teams erop zetten

Ik had de gamecube versie en die was niet zo goed, zie mijn bericht hierboven.

Ik vond hem net geniaal

Ik had de PS2 versie, en vond hem verschrikkelijk! .

Bah!, wat haat ik die trage, oersaaie stealthgames!, met zijn overdreven Geheime overheid spionage setting!.

Sfeervol vond ik het ook niet, en een hoop geklungel met cameras uitschieten enz enz, kan er eigenlijk niks goeds over kwijt.

Het zag er wel goed uit, en het begin afdalen van die ijsronds, best wel enigzins mooi, voor de rest was ik er al snel op uitgekeken, en eigenlijk geen enkele plezier mee beleefd!

Waardeloze game vind ik!

1*

Nou tijdje geleden gekocht, en na installatie, wat krijg ik, mijn grafische kaart ondersteund t niet.
Ik balen natuurlijk. Maar paar dagen geleden een nieuwe grafische kaart gekocht. Kijken of ie nu wel doet.

En wat zegt ie nu? Dit spel is helaas niet compatible, uw kaart is te nieuw

Ik heb dit spel echt snel uitgespeeld, en mag het verhaallijn wel langer

opzich wel een spel met een mooi verhaal, maar de graphics zijn niet al te best, en ik vind het ( net zoals bij de andere splinter cell spellen ) kneiter irritand dat je soms voor een hele lange tijd zonder ammo zit.

Review Splinter Cell: Double Agent

Onlangs heb ik deze game uit de kast gevist, omdat ik toch wel nieuwsgierig in de nieuwe Splinter Cell ben geworden. Ondanks dat dit deel toch alweer 6 jaar oud is, besloot ik dit spel te spelen vanwege het verhaal.

Het verhaal

Het verhaal vond ik een bijzondere ervaring. Ik heb nog niet eerder in een game als een dubbelagent gespeeld, dus dat principe was voor mij compleet nieuw. Het verhaal zit goed in elkaar, na een missie in IJsland kom je als Sam Fischer erachter dat je dochter omgekomen is. Sam ziet het even niet meer zitten en neemt een nieuwe, gevaarlijke missie aan: hij moet infiltreren in een terroristische organisatie genaamd John Brown's Army (JBA). De missies verschillen tussen excursies met de JBA en infiltratiemissies binnen hun compound. Dat laatste is niet heel interessant, het wordt pas leuk in de compound op het einde. Maar de excursies met de JBA zijn wel heel leuk om te doen, variërend van het plaatsen van een bom in een cruiseschip tot het beschermen van JBA-prominenten in Shanghai en Kinshasa. De tripjes naar het buitenland zijn dus gevarieerd genoeg, maar de missies waarin je je in de JBA compound moet vertoeven, worden eentonig op een gegeven moment.

Het verhaal krijgt van mij daarom 4 sterren.

Graphics

We hebben natuurlijk te maken met een 6 jaar oude game, dus ziet het er grafisch allemaal wat minder uit. Dit zie je vooral bij het praten van de personages: de lipbewegingen en het geluid lopen duidelijk niet met elkaar synchroon. Maar de personages zelf zien er best goed uit, vooral Sam ziet er gedetailleerd genoeg uit. De omgevingen zijn acceptabel, maar hadden misschien iets beter afgewerkt kunnen worden. Maar als je op een gegeven moment kan kiezen of je het cruiseschip opblaast of niet, en je kiest voor opblazen, ziet zo'n ontploffing er fantastisch uit.

Grafisch krijgt het van mij 3,5 ster, omdat het nog prima te accepteren valt.

Gameplay

Splinter Cell is natuurlijk een stealthserie, dus moet er flink wat geslopen worden. Dit is goed verwerkt: als je kruipt, horen je tegenstanders je minder snel dan wanneer je gewoon loopt. Bovendien is het gewoon erg leuk om je tegenstanders geluidloos om te brengen. Wat ik wel jammer vind, is dat sommige stukjes onmogelijk te doen zijn zonder gezien te worden. Zodoende moet je alsnog je wapens gebruiken, iets wat ik liever niet had gezien. Er zitten een paar leuke minigames in zoals mijnen maken, toegangsdeuren hacken en informatie over JBA-leden verzamelen.. Bovendien kun je parachutespringen en een helikopter besturen. Maar dit duurt helaas maar een paar seconden.

De AI van je vijanden is uitstekend, je wordt gespot wanneer je gespot hoort te worden en ze zien je niet als je goed genoeg verstopt zit. Maar wat ik niet snap, is dat ze niet doorhebben dat je je speciale pak nog aanhebt. In het level in de gevangenis heb je zelfs al je gadgets nog. Dit zou toch wel wat argwaan moeten wekken bij de badguys, maar kennelijk is dat dus niet het geval. Qua moeilijkheidsgraad zit het trouwens wel goed, het is niet te moeilijk maar zeker niet te makkelijk. Bepaalde stukjes zul je zeker een paar keer opnieuw moeten doen. Wel is het zo, dat je vaak onnodig doodgaat, omdat het niet al te duidelijk is waar je heen moet gaan. Dat had zeker beter gekund. Het spel is ook zeer kort, in 6 à 7 uur heb je het wel uitgespeeld.

Vanwege deze minpunten kom ik qua gameplay slechts op 4 sterren uitkom, er had hier zeker meer ingezeten.

Conclusie

Ondanks dat het spel er verouderd uitziet, is het nog prima te spelen op een next-genconsole. Sommige levels zijn zeer leuk en wil je nog een keer doen, andere zijn saai en wil je zo snel mogelijk uitspelen. Het verhaal is interessant en meeslepend, en het kan zeker handig zijn om het verhaal te volgen voor de volgende delen.

Gemiddeld kom ik op 4 sterren uit, wat een mooie score is voor mijn eerste Splinter Cell.

Hmmm, ik had zo m'n twijfels over de Xbox 360 versie en dacht dat de Current gen veel beter ging zijn. Ik pen hier even m'n gedachte neer.

Als je een Xbox 360 hebt en geen originele Xbox, hou het dan maar bij de versie op de Xbox 360. Ik ben nu momenteel aan de vierde missie in de current gen en het lijkt enorm op Chaos Theory (wat in principe wel goed is) , alleen met wat saaier leveldesign (grijzer en doolhofachtig). Trustsysteem is dan weer wel cool omdat er maar één balkje is , ipv van twee en je hebt veel meer keuzes ! Topper !

Wat is er dan mis mee? Het is compatibel op Xbox 360 , maar er zijn gewoon te veel glitches. De vorige games hadden dit niet, maar soms hakkelt het spel , valt het geluid even weg en voelt het allemaal echt buggy aan. Dus ik stop met die versie en ga me verdiepen in de Xbox 360 versie. Ik denk wel dat het een topgame moet zijn op de Xbox (zonder al die lag) , maar het is gewoon niet goed speelbaar op de Xbox 360. Ook zijn de graphics beduidend minder dan Chaos Theory (wat wel opmerkelijk is).

Splinter Cell Double Agent is het vierde deel in de Splinter Cell serie. Eerlijk gezegd is er wat meer te vertellen. Er zijn namelijk twee versies van dit spel te verkrijgen. De versie op de current gen (Xbox, ps2, gamecube) en de next-gen (Xbox 360, PS3). Waar de current gen gemaakt is door Ubisoft Montreal (zelfde makers van de eerste Splinter Cell en Chaos Theory) is de Next-gen versie dan weer gecreërd door Ubisoft Shangai (Makers van Pandora Tomorrow). Beide versie zijn enorm verschillend en kan je eigenlijk (buiten een paar cutscenes) niet met elkaar vergelijken. Ik had hiervoor geschreven dat de Xbox 360 versie de beste is omdat de current gen toch wat glitches en bugs bevatte (wat op zich niet de schuld was van het spel, maar het feit dat ik dit spel speelde op de Xbox 360 ipv op de originele XBOX). Na het spel te hebben uitgespeeld ben ik van mening veranderd. Ik ga het in deze recensie over beide versies hebben. Ik ga een paar verschillen uitleggen, wat er nu vernieuwend is en uiteraard wat ik er van vind. We beginnen met de Current Gen (Xbox).

Splinter Cell Double Agent op de Xbox, of zouden we moeten zeggen; Splinter Cell Chaos Theory versie 2? Eigenlijk is dat niet verkeerd, want zoveel sinds het derde deel is er niet veranderd. Ook hier weer moet je als geheime agent door enorme levels gaan, primary maar ook secundary en opportunity objectives halen met behulp van je gadgetarsenaal, en die is ook nog altijd hetzelfde gebleven. De schaduwen zijn nog steeds je beste vriend en ook hier maak je gebruik van je OCP als je lichten wilt doven. Ook hier zal Sam de bewakers stikken als hij aan een pijp hangt of mensen van rails trekken zodat ze diep in de afgrond vallen. Interregations zijn er ook weer van de partij net als het mes van Sam. Is er dan eigenlijk iets veranderd? Wel Sam kan nu vijanden in plassen lokken en ze daar verdrinken of een mannetje achter ijs pakken door eerst het ijs te breken en soms kom je in situaties terecht waar je gaat samenwerken met iemand anders en zo via ‘boost overs’ dingen kan bereiken die je anders niet kunt.

Maar het enige echte innovatieve is de trustmeter. In dit deel ga je undercover voor een geheime organisatie (JBA) en je zal dan opdrachten moeten uitvoeren zodat je in de groep hoort. Anderzijds zullen sommige opdrachten niet in smaak vallen van de NSA (de organisatie waar jij oorspronkelijk voor werkt). Zo zal je bijvoorbeeld in een missie mensen moeten doden, terwijl Lambert jou specifiek vraagt dat niet te doen. Nog een voorbeeld van een keuze is of jij een schip laat ontploffen met 2000 mensen om zo in een goed plaatje te staan bij de baas van de JBA, of ga je het toch niet doen voor de NSA op prijs te stellen? Keuzes alom dus en dat is in deze versie zoveel beter dan in de Xbox 360 versie. In elke missie is er wel een keuze die je moet maken en dat maakt de meter geen gimmick. Je moet gewoon zien dat je de pijl juist in het midden houdt zodat elke organisatie neutraal blijft.

Voor de rest zoals al gezegd, is het meer van hetzelfde, maar is dat daarom slecht? Niet bepaald. Mensen die Chaos Theory de max vonden , gaan deze ook zeker geweldig vinden. De makers van Ubisoft Montreal hebben het succes dat Chaos Theory had nog eens mooi gekopiëerd in het vierde deel. Dit spel is een topper, maar ik moet erbij zeggen dat deze Chaos Theory en het eerste deel niet overtreft. Daarvoor zijn de locaties soms ietwat te grimmig. Misschien hebben de makers dit gedaan omdat het verhaal toch wel donkerder is dan de andere delen. Chaos Theory overtreft dit deel met de sfeer en de graphics !! Jaja, je hoort me goed. De graphics zijn in het voorgaande deel veel mooier, wat opzich wel een nadeel is. Verder hoor je me niet klagen, want de 9 missies zijn stuk voor stuk goed. Geen enkele opdracht val t tegen en er zitten drie pareltjes tussen. Ik heb het hier over de missie op de cruise ship, missie in het hotel en uiteraard de eindmissie. Ook een pluspunt voor de levels in de sneeuw. Zo is Sam wat weg van de traditionele grijze levels. Dit was iets dat ik in Chaos Theory wel heb gemist en waar Double Agent een streepje voor mee heeft. Ik hou gewoon van sneeuwlevels in games. En de sneeuwlevels hier zijn ook echt super. Een missie dat ook een pluim verdient was de ontsnapping uit de gevangenis omdat je gewoon niets bij je had; geen nightvision, geen mes, geen gadgets… je moest gewoon vertrouwen op je training en de schaduwen. ZALIG

Je kan gewoon niet verwachten dat een game met dezelfde gameplay als Chaos Theory beter zal worden dan het origineel. Toch komt Double Agent dicht in de buurt want met 4,5* is het alweer een topper in de Splinter Cell serie. Het verhaal is beter dan de voorgaande delen, de trustmeter is goed ingevoerd en de missies zijn zoals je ze kunt verwachten… Goed tot supergoed. Alleen jammer dat de levels enorm ‘grijzer’ zijn ten opzichte van het voorgaande deel.

Double Agent op de Xbox 360 daarentegen is compleet iets anders. Buiten het verhaal is er eigenlijk maar één ding dat de games echt gemeen hebben met elkaar; namelijk het trust-systeem, maar dat is in deze niet zo goed uitgewerkt. In plaats van 1 balk, krijg je er nu 2 voorgeschoteld. Eén voor de JBA en één voor de NSA. Dit maakt alles juist wat makkelijker en door de geringe keuzes die je in het spel maakt (die zijn eigenlijk maar op één hand te tellen) ga je nooit een probleem hebben om bij beide echt goed te scoren. Ook het verhaal is minder goed gepresenteerd als de versie van Montreal. Er zitten wat plotgaten in en je hebt het gevoel dat het allemaal te snel gaat.

Voor de rest is het spel geen Chaos Theory kopie en daar kan ik wel respect voor opbrengen. Waar Ubisoft Montreal voor het gemakkelijke (maar zeer inventieve) weg heeft gekozen door Chaos Theory nog eens te hermaken, heeft Ubisoft Shangai een risico genomen en dat is goed gelukt. De gameplay is gewoon het sterkste uit Double Agent. Het lijkt ietwat op Chaos Theory, maar de HUD is veranderd, je hebt een aantal nieuwe moves en je gaat te maken krijgen met missies die zich in volle daglicht afspelen. Deze keer zal je niet een metertje hebben om te zien of je zichtbaar bent of niet. Je hebt namelijk in deze versie een lichtje op je rug. Als het lichtje groen ziet, ben je onzichtbaar, als het lichtje oranje ziet ben je zichtbaar en rood… dat moet ik zeker niet uitleggen.

De nieuwe moves zijn ook geweldig, vooral de wall grab. Sam Fisher kan tegen een muur leunen, wachten tot een vijand afkomt en heb gewoon vastpakken , op de muur stoten en uitschakelen. Een enorm handige move die je in de daglichtmissies kunt gebruiken. Ook kan je in deze versie zwemmen. Je doet het niet veel, maar het is wel ongelooflijk stoer om als Sam Fisher in het water te zwemmen. Als klap op de vuurpijl kan hij tevens door ijs breken en vijanden mee de dieperik insturen om daarna lekker af te maken.

De missies zijn minder dan de andere versie. Bij elke missie heb je het gevoel van; hmmm, dit was fijn, maar hier had meer ingezeten. Dit is in bijna elke missie het geval. Je kan het vergelijken met een achtbaanrit; de missies ogen mooi, er zitten prachtige gameplay elementen in, maar toch mis je wat. Ze zijn ongelooflijk kort, en de makers halen gewoon niet het onderste uit de kan. Je hebt bijvoorbeeld ook het level in de cruiseship (buiten de naam van de level niets te maken met de andere versie), wat enorm mooi oogt. Je speelt de missie in het daglicht, komt in het casino terecht, de bar, zwembad, stoombad en voila je bent er. Dat is gewoon veels te weinig en je wilt zoveel meer zien, omdat een nextgen dit ook gewoon kan! Ik had gewoon het gevoel dat de makers niet ten volle gebruik hebben gemaakt van de kracht van de Xbox 360. Verder zijn er ook 4 missies wanneer je terugkeert naar de JBA basis. Met andere woorden; je bent 4 missies in eenzelfde omgeving. Je knapt daar wat klusjes op voor de JBA , maar je moet ondertussen wel op onderzoek uitgaan voor de NSA. Doelen zijn optioneel (moeten dus niet) en moeten uitgevoerd worden in 25 minuten. Tof, maar als je de omgevingen kent en je weet wat je moet doen ben je zo klaar en zit je je gewoon te vervelen.
Splinter Cell Double Agent 360 is de minste van de Splinter Cells, maar het is zeker niet slecht. Door de daglicht missies en de geliktere graphics speelt de game gewoon geweldig. Ook zijn de missies zeker niet slecht, maar er zit eigenlijk geen enkele topper bij omdat ze kort zijn en niet alles uit de kan halen. Daarom krijgt deze versie van mij een 3,5.

Tot slot ga ik hieronder weergeven waar de beide versies nu in uitblinken ten opzichte van elkaar.

Splinter Cell Double Agent XBOX (4,5*)
- Betere verhaalvertelling
- Trustsysteem is beter door één balkje te gebruiken
- Meer morele keuzes
- Speelt als Chaos Theory (wat de beste SC game is)
- Lekkere lange missies…
- Maar … sommige missies voelen erg grijs aan…
- En … het oogt minder mooier dan Chaos Theory

Double Angent 360 (3,5*)
- Het ziet er heel mooi uit
- Verschillende moves en gamplayelementen in dit deel. Het is anders, maar cool.
- Daglichtmissies
- Maar … Verhaal en trustmeter konden veel beter… En dat is toch de essentie van dit spel…
- Daardoor… kom je op veel mindere keuzes te staan, die je eigenlijk op één hand kan tellen…
- En … Er kon wat meer inzitten in de missies die je krijgt voorgeschoteld. Ze zijn te snel voorbij en ze halen het onderste niet uit de kan.

Deze heb ik 2 jaar terug nog eens eer aan gedaan. Wel kwam ik erachter dat de PS3 versie grafisch of anderszins tekort schoot en heb ik de Xbox360 versie gekocht. Verhaal is OK en het op tijd moeten vervullen van opdrachten zonder je cover te blowen geeft een zekere spanning. Dit was een leuke nieuwe invalshoek. Typisch Splinter Cell oude stijl is wel dat je ook bij die tijdsmissies niet perse weet waar je naar toe moet. Verder is hij wat korter van duur dan gemiddeld in de serie (hoewel het heel wat meer stealth plezier biedt dan Conviction). Kritiek op dit deel is ook dat er relatief veel hergebruik is van dezelfde locatie, de basis waar je undercover loopt.

Een prima vierde deel dat hierdoor niet Chaos Theory evenaarde maar wel een smakelijke voortzetting van de reeks ten beste gaf.