
BioShock 2 (2010)
Alternatieve titel: BioShock 2: Remastered
PC / PlayStation 3 / Xbox 360 / Macintosh / PlayStation 4 / Xbox One / Nintendo Switch
Shooter
single player / online (verschilt per platform)
Ontwikkeld door 2K, Digital Extremes en Blind Squirrel
Uitgegeven door 2K, Feral en Cenega
Het is het jaar 1958, twee jaar vóór de gebeurtenissen van het eerste deel. Je bent een Big Daddy en je gaat samen met je Little Sister genaamd Eleanor op zoek naar ADAM, totdat je lastiggevallen wordt door Splicers en je jezelf vanwege een Hypnotize plasmid door de kop schiet. Tien jaar later, 1968, ben je op mysterieuze wijze weer wakker. Eenmaal op de been ga je op zoek naar het meisje dat van je is ontnomen, het meisje dat je had moeten beschermen.
Goede verhaallijn, erg indrukwekkend en orgineel.
Toch nog IETS beter dan deel 1 vind ik persoonlijk...
Eerste helft ijzersterk, sfeervol, tweede helft geen nieuwe toevoegingen, maar herhaling en aardig productiewerk. Wat meer variatie in zowel omgeving als gameplay was waardevol geweest.
Desondanks zeer vermaakt. T was voor mij ook 3 jaar geleden dat ik deel 1 had gespeeld, dus vond een ritje door Rapture wel weer fijn.
Halverwege wel al mijn wapens in één keer kwijt. (een bug?) En heb hierna nooit meer mijn wapens terug gehad, ook niet bji het proberen op te rapen.
Gevolg: Met hoogste upgrade Cinerate (Vuur) en volle tank drillboor flink huishouden :-p
Op het eind nog een pittige keuze moeten maken

Op naar deel 3, nieuwe setting!
Dat je al je wapens kwijt was lag natuurlijk niet aan een bug. Halverwege vind je een tonic die, indien gekozen, al je wapens deactiveert maar daarentegen je Eve veel economischer laat gebruiken en daarnaast je drill veel sterker maakt. Als je deze tonic had verwijderd in een swap-bank had je gewoon weer al je wapens gehad.
Ik was er al geen andere tegen gekomen en nu weet ik waarom, thnx Jimmydl.
het is in het level waar alles verroest en verrot is. er is een bioscoop maar niks werk er
alles is stuk wie weet die code?

als het niet duidelijk is dan zoek even hoe het level heet..
Wel een leuke verbetering t.o.v. deel 1 is dat je zowel plasmids als wapens dus in één keer kunt gebruiken i.p.v. te overschakelen tussen die twee. Verder een voordeel dat je plasmids en algemene tonics hebt i.p.v. physical, combat, engineer en andere tonics. Soms vergat ik wat wat precies was, nu is het dus gemakkelijk te herkennen.
Even snel bikkelen om ´m uit te spelen. Al uurtje of 2 op de klok en nog hooguit 10 uurtjes als ´t goed is, lijkt me in 3 dagen wel haalbaar...
een paar min puntjes op het einde draaft het spel wel wat door.. En iets meer afwisseling in de gameplay had ook geen kwaad gekunt..
maar voor de rest een heerlijk spel.
Minerva's Den en de andere DLC gratis voor de mensen die de game al gekocht hadden (moet wel op steam worden geactiveerd).
2K Games - BLOG - BIOSHOCK 2 AND ALL ITS DLC NOW AVAILABLE ON STEAM - 2kgames.com
Dom van mij dat ik er destijds niet goed voor ging zitten, ik was toen aan het begin van Dionysus Park gestopt. Ik heb sinds een weekje dan toch de Ultimate Rapture Edition gehaald, dus ik kon hier in alle rust mee beginnen. Vanmiddag uitgespeeld, alle Little Sisters gered en dus de Good Ending gekregen waar Eleanor het leven van Sofia redt. Ik heb Grace gespaard, Stanley vermoord omdat ie het verdiende, en Gil vermoord omdat hij graag uit zijn lijden verlost wilde worden. En alhoewel ik 'm in het begin best saai vond, is het vooral een kwestie van even doorbijten. Dat probleem had ik ook bij het eerste BioShock, ik vind dat de Rapture games allebei een trage opbouw. Bij Infinite was dat wel anders.
Maar zodra je dus doorbijt, dan zit je er echt helemaal in. Althans zo heb ik dat ervaren. Originaliteit is hier natuurlijk niet zo hoog, lijkt heel erg op het eerste deel. Maar dat is geen nadeel, er zijn aardig wat dingen die dit deel in mijn ogen zelfs heeft verbeterd. Sowieso is het echt gaaf om als een Big Daddy te spelen en hun boor is héél handig in CQC. Ook een voordeel vond ik dat je ook echt het gevoel hebt dat je voor iets vecht (het redden van Eleanor), het verhaal vind ik hier veel emotioneler. In het eerste deel was dat allemaal erg oppervlakkig en soms oninteressant. Beetje precies het tegenovergestelde dus, BIO1 ging mij meer om de gameplay en sfeer, terwijl BIO2 dus een leuker/aantrekkelijker verhaal heeft (gameplay en sfeer zijn natuurlijk even goed, maar ik bedoel vooral wat 'nieuw' is).

De uren ertussen vond ik persoonlijk zich te veel op het actiegedeelte focussen dan op de filosofie die de game heeft. Hierin komt het spel dan ook niet echt tot zijn recht. Ik had het gevoel dat alles veel te dicht op elkaar stond, je waande je langs alle voorwerpen en interessante objecten die zichtbaar waren, terwijl In het vorige deel de locaties groter waren (in mijn beleving), en dus beter te aanschouwen. Ook waren in Bioshock 1 meer diverse locaties (denk bijv. aan Fort Frolic en Arcadia), die echt wel iets toevoegden aan de sfeer van de game. Dit miste ik in Bioshock 2, het is gewoon te veel van hetzelfde.
Het is een vermakelijke shooter met machtig mooie combat die er toch voor zorgt dat je de game uit wilt spelen. Helaas voor de mensen die meer geïnspireerd waren door de filosofie een minder goede keuze.
Net als in Bioshock 1 is de onderwaterwereld best imposant: gedetailleerd, goed uitgewerkt, sfeervolle belichting en lekker duister. Echt veel indruk maakt het niet meer aangezien de wereld amper verschilt van die in BS1 en de graphics sindsdien flink vooruit zijn gegaan, en de ouderwetse inrichting van Rapture ligt me niet erg, maar het blijft een mooie stijl die voor een lugubere en wat melancholische sfeer zorgt. En de dagboekberichten die je vindt vullen die wereld mooi aan. In het eerste deel lag de nadruk op het "objectivisme" van Ayn Rand, waarin individuele vrijheid heilig is; in dit deel wordt vooral aandacht besteed aan een soort van genetisch communisme waarin het individu juist volstrekt ondergeschikt is aan de gemeenschap. Het is allemaal erg karikaturaal, maar die ideeënstrijd is toch best leuk om te volgen.
De gameplay is daarentegen weer weinig opzienbarend. Het vechten is weinig gevarieerd en intens, de vijanden zijn vaak weinig bevredigend om te verslaan, de RPG-elementen liggen me niet en vechten in arena's (zoals in BioShock Infinite) spreekt mij meer aan dan vechten in kleine ruimtes. En ook het verhaal vond ik weer weinig voorstellen. Het uitgangspunt (je moet je wederhelft vinden om in leven te blijven) is wel aardig, maar de personages zijn flinterdun en de plotontwikkeling is niet memorabel. Het sentimentele einde, ondersteund door zielige muziek, deed mij bovendien met de ogen draaien. De muziek en het sounddesign in het algemeen zijn ten slotte vrij matig. Niet storend, maar ook niet positief opvallend.
Bioshock doet echter twee belangrijke zaken beter dan haar voorganger. Ten eerste is de gameplay dit keer soepeler. Niet meer hoeven wisselen tussen reguliere wapens en plasmids is mijns inziens een grote vooruitgang die de gevechten een stuk vlotter en minder houterig doet aanvoelen. En ten tweede is de finale een stuk indrukwekkender: grootschaliger, actierijker, intenser. Een eindbaas ontbreekt helaas, maar ik verkies een bombastisch arena-gevecht boven de matige eindbaas van BS1.
BioShock 2 is kortom weer een solide spel met een mooie wereld en een aantal verbeteringen ten opzichte van het eerste deel, maar helemaal mijn ding zullen de Rapture-delen nooit worden. De gameplay, het verhaal (vooral in brede zin, in de vorm van de logboeken) en de sfeer zijn allemaal adequaat maar slagen er slechts bij momenten in om echt indruk te maken. Bovendien had ook ik last van een "been there, done that"-gevoel: het frisse gevoel van het eerste uur van BS1 bleef weg. Maar 3.25* is het zeker waard.
Fijn aan BioShock vind ik dat het niet alleen maar op vijanden schieten is. Er zijn ook andere manieren om je vijanden uit te schakelen. Zoals het gebruik van Plasmid. Zo kun je vijanden in brand steken, onder stroom zetten, wespen of ze af sturen, bevriezen, ze in verwarring brengen zodat ze andere vijanden gaan aanvallen of je maakt gebruik van de security camera's door deze te hacken en wanneer het alarm afgaat, schieten de drones niet op jou, maar op de andere. Dit zorgt voor mij voor veel afwisseling in het vechten.
De game moet even opgang komen, maar uiteindelijk doet deze game toch best wel zijn eigen ding en is het niet helemaal een soort herhaling van deel 1. Je bent nu natuurlijk een Big Daddy en hoewel ik me niet zo sterk voel als een Big Daddy is het toch wel net even anders. Je kunt o.a. Little Sisters met je meenemen waardoor je extra Adam kunt krijgen. Het verhaal is oké, maar niet subliem. Maar ook BioShock 2 combineert thriller, wetenschap, filosofie en actie weer goed. Wel minder dan in 1, maar nog steeds goed!

Ik laat deze en de rest van de serie links liggen, zijn leukere games te spelen
Bioshock Infinite is nochtans weer heel anders - aangezien je niet meer in Rapture speelt maar in een volledig andere omgeving en de gameplay een stuk vlotter verloopt. Zou ik op zich toch eerst een kans geven. Het is vreemd maar bij een deel van mijn vriendenclub is er een duidelijk scheiding tussen de Bioshock 1 en 2 en Infinite fans. De ene prefereert de eerste 2 delen, de ander prefereert Infinite. Nou moet ik persoonlijk zeggen dat ik van alledrie genoten heb - maar er is toch best wel wat verschil tussen de drie games.

Het lijkt allemaal erg op deel 1. Het mysterieuze is er wel vanaf en het is wat meer actie. Wel wordt de lore verder uitgediept, ook al is het minder gelaagd dan deel 1.
Minerva's Den is een DLC die nog beter is dan de maingame. Een kort maar sterk verhaal met een interessante twist en met nog betere gameplay.