Red Dead Redemption (2010)
PlayStation 3 / Xbox 360 / Nintendo Switch / PlayStation 4 / PC
Action / Shooter
single player / online (verschilt per platform)
Ontwikkeld door Rockstar
Uitgegeven door Rockstar
Wanneer de federale politie zijn gezin bedreigt, wordt de voormalige outlaw John Marston gedwongen om de bendeleden op te sporen die ooit zijn vrienden waren. Beleef Marstons reis door het uitgestrekte wilde westen van Amerika en Mexico en help hem zijn bloederige verleden te begraven in dit vervolg op Red Dead Revolver.
- nummer 18 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=PD24MkbHQrc
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
In dit spel kun je naast het uitvoeren van missies ook extra dingen doen voor de lol (of om iets extra's te verdienen). Zoals: jagen op wilde dieren, door het wilde westen trekken per koets, trein, lopend of te paard. Vooral het laatste gebied wat je unlocked is werkelijk prachtig met de mooie bergen, de heuvels, de bossen en de verschillende nieuwe dieren die je tegenkomt zoals de Grizzly beer en de bizon.
Natuurlijk is dit spel op dit moment een hype, maar niet omdat dit spel net nieuw is of vanwege de velen fanboys die dit spel ''verdedigen''. Dit spel is gewoon prachtig en leuk om te spelen. Het spel zit vol met actie & avontuur en je kan ook nog eens op je eigen manier een deel van het wilde westen ontdekken.
Daarnaast zijn de stemmen op deze site ook volkomen terecht, aangezien hier het gemiddelde word genomen van velen stemmers (negatief & positief) en het niet één review cijfer is van een iemand die een review heeft geschreven.
Dit spel is een aanrader voor iedereen die van actie & avontuur houd. Dit spel mag je gewoon niet missen vind ik!
Een dikke 5.0* (10)
Er zijn natuurlijk ook een paar minpunten, af en toe worden dingen onzichtbaar of glijden er in een keer mensen of dieren voorbij maar dit gebeurd vrij zelden, dat je cowboy niet kan zwemmen heb ik geen moeite mee ook al verzuipt hij wel heel erg snel maar dat je paard niet kan zwemmen vind ik wel slap ik ben nu al een paar keer een goed paard kwijt geraakt omdat het beest het water in liep en dan zat ik er niet eens op er zou geen reden moeten zijn dat dat beest dan verdrinkt. ook slome npcs waren behoorlijk irritant maar deze zijn makkelijk bij te houden door X ingedrukt te houden (A voor Xbox gebruikers). Ook krijg je soms wel erg makkelijk een bounty als je perongeluk op het verkeerde paard stapt en dit niet simpel opgelost kan worden door af te stappen.
Dan heb je natuurlijk ook nog het jagen wat wel grappig is maar waar je niet heel veel aan hebt voorzover ik tot nu toe heb gezien kun je helemaal niks bereiken met collectables zoals huiden, planten en goud deze kun je in de winkel verkopen maar dat was het dan ook.
Als ze de volgende dingen zouden verbeteren dan zou dit zo een 5* game worden voor mij:
Zoals ik net als zei het jagen zou een nut moeten hebben.
Een bountyhunt zou wat interessanter zijn als je rond moest vragen aan mensen om je doel te vinden.
Paarden zouden moeten kunnen zwemmen iniedergeval als er niemand op hun rug zit.
Misschien 1 extra trein maar dit maakt mij niet heel veel uit ik ga toch altijd liever te paard.
Na een niet zo geslaagde eerste poging om een van je homeboys over te halen zich op te geven in het gezelfschap van een bakje koffie en een koekje, kom je er achter dat je ex-vriendjes niet echt van koffie houden en meer geven om een kilo lood in hun hoofd.
Hier komt het eerste obstakel in Red Dead Redemption. Het verhaal, die eerst met een kickstart in je gezicht lijkt te worden gestart, begint erg traag. Hiermee doel ik op de eerste missies, die voelen alsof ze er plichtmatig in zijn gebivakkeerd om een soort van tutorial te maken. Van een van de meest gezochte banditos confronteren tot het neerknallen van konijnen is niet altijd een anti-climax, alleen duurt het gewoon te lang voordat het verhaal weer een wending in de richting van je echte doel krijgt. Gelukkig komt na de plichtmatige schietcurus en het volgen van het leren-paardrijden -door-herhaaldelijk -op-A-te-klikken-in-5-stappen-dieet het verhaal weer op het juiste pad en ben je in no-time weer het spoor van je knalmattie. Erg boeiend wordt het verhaal echter nergens maar dat had ik ook niet verwacht van Rockstar, die veel geld steekt in de marketing en uiteindelijk zijn scriptwriters voor een prikkie bij de lidl haalt, maar vergeleken met de GTA series is dit een heus roman. In ieder geval geldt dat voor het middelste deel van de story line, want op een gegeven moment eindigt het niet na een ogenschijnlijk einde en kakt het hele verhaal weer in tot het tempo van het begin om uiteindelijk wel echt te eindigen met het meest teleurstellende einde van de afgelopen jaren.
Gelukkig valt er naast deze story modus genoeg te doen in het net niet meer wilde nog wel westen. Zo zijn er nog vreemdelingen, die niet alleen vreemd zijn in de zin van een vreemdeling die een breed scala een side missies bieden. Deze missies zijn bij vlagen interresant genoeg om door te spelen en zorgen voor een aardige bezigheid terwijl je bijvoorbeeld het slechte einde zo lang mogelijk probeert uit te stellen. Naast dit zijn er in tegenstelling tot GTA erg veel best leuke uitdagingen, mini-quests en random encounters die ervoor zorgen dat er bijna altijd wel iets te doen is. Zo kan je bijvoorbeeld een schat zoeken, een fort overnemen, diertjes zoeken, diertjes achtervolgen, diertjes schieten, diertjes skinnen, geskinde diertjes verkopen en al je zuur verdiende centjes vergokken in een potje poker.
Dit alles vindt zich plaats in een redelijk grote wereld waarin je vrij bent om te komen en gaan. Natuurlijk zal er meer land worden vrijgespeeld naar mate je vordert in je zoektocht. Ook op dit punt laat GTA zijn zeepje vallen voor RDR. De wereld van RDR is namelijk erg levendig, sfeervol en onvoorspelbaar. Telkens als je op een eerder bezochte plaats komt gebeurt daar weer iets anders, en dit zorgt ervoor dat het spel een veel langere levensduur heeft dan GTA. Soms werkt het echter wel een beetje in zijn tegendeel, als je bijvoorbeeld achtervolgt wordt door zowel een poema en een groep wolven terwijl je bezig bent met een challenge waarin je zoveel mogelijk vogels uit de lucht moet schieten binnen een bepaalde tijd en er ineens een vrouw vandoor gaat met je paard van 750 dollar wordt het voor mij toch een beetje te levendig. Natuurlijk is dit meer grappig dan ergerlijk, maar het doet het poor lonesome cowboy gevoel in een desolate woestenij toch een beetje teniet.
Het spelmechanisme is op zich aardig. De besturing moet echter heel erg wennen en gaat alles behalve soepel. Zeker bij de besturing te paard heb ik het idee dat ik niet volledig de controle hebt (Wat ook weer gezien kan worden als een pluspunt, omdat in het echt het paard ook een beetje controle heeft maar daarvoor speel ik geen videogame) en dat het gewoon beter had gekunt. Het schieten werkt wel prima maar is alles behalve vernieuwend. Dead Eye is wel erg tof alleen heb ik nog steeds mijn twijfels of de hogere Dead Eye niveaus wel echt een vooruitgang zijn op de eerste. Daar kon je (volgens mij) in ieder geval mensen nog slowmotion van hun paard zien vallen.
Red Dead Redemption is dus een aardige game en zeker het beste wat ooit uit de baarmoeder van Rockstar is geperst. GTA wordt op elk vlak overtroffen maar dit zegt in mijn boek niet heel veel. Het verhaal is gewoon voor het grootste deel niet boeiend en eindigt zeer teleurstellend. Ook de besturing laat vaak wat te wensen over. Dit went grotendeels maar binnenhuis rondwandelen blijft erg vervelend. Wel is er een zeer gedetailleerde wereld neer gezet en heeft het spel zeker voor een paar memorabele momenten gezorgt. Rockstar heeft zijn best gedaan om erg veel aan te bieden naast de story modus en dit pakt goed uit.
3.5*
They left me to die after I been shot. I left the gang after the gang left me. I tried to go straight, I did but then I got into more trouble.
Red Dead Redemption is het verhaal van John Marston. Als zoon van een na zijn geboorte overleden moeder. John is een cowboy die vroeger in een bende genaamd outlaws zat. Inmiddels heeft John het bende leven achter zich gelaten, maar er zijn toch nog wel een aantal mensen in zijn leven die hij even moet spreken, en daar begint eigenlijk Red Dead Redemption. Als je begint in de game begin je eigenlijk met het opknappen van simpele karweitjes van andere mensen, zoals: Een vrouw komt naar je toe die haar man kwijt is, die moet jij dan gaan zoeken, het opsporen van misdadigers door middel van wanted-posters die op de muur hangen, s'nachts een terrein afsporen met een waakhond op zoek naar indringers, enzovoort, enzovoort. Dit soort side-missions zijn aan het begin leuk maar gaan erg snel vervelen.
De storymission's van Red Dead Redemption zijn 'best leuk' gaandeweg je verder komt in het verhaal zul je verschillende soorten characters op je pad tegen komen die allemaal een eigen verhaal en persoonlijkheid hebben. Maar dat is ook weer gelijk een nadeel want steeds als je een verhaallijn van een character voltooid hebt verdwijnt dat character ook, dan kun je er ook niks meer mee en dat is jammer. En dat is eigenlijk de gehele gameplay in Red Dead Redemption. Je zult een storyline van een character moeten voltooien om naar het volgende stuk te gaan. Ook vind ik de missie's echt niet afwisselend. Het is steeds weer van die ga van punt A naar punt B gameplay en dat gaat na een tijdje erg snel vervelen.
De gameplay bestaat verder ook uit héél veel paardenritjes en dat gaat ook best snel vervelen. Steeds ben je 5 minuten op een bepaalde plek met je 'gang' en dan moet je weer naar de volgende plek. De game werkt door middel van een coversysteem. Maar dat is eigenlijk al zo bekend. Dat werkt gewoon goed. Waar ik ook echt aan moest wennen was de besturing met paarden en voertuigen. Het is de bedoeling dat je steeds 'tapt' op je controller en daardoor ga je sneller. Je kunt dus niet de knop kruisje ingedrukt houden want dan gebeurt er helemaal niks. Je zult met die paarden echt vaart moeten maken maar ga niet té snel want dan slaat het paard op hol en wordt je achterover gegooid. Ik vond het maar niks eigenlijk. Ik snap dat Rockstar er realisme in wou brengen maar het is gewoon erg irritant. Verder zul je tijdens het spelen ook een huis/kamer moeten huren om te overnachten. Dat is dan ook gelijk de savefunctie in de game. Als je saved zul je dus gaan slapen en de volgende dag wakker worden. Wat wel erg grappig is is dat je een kroeg binnen kan lopen en je zoveel dronken kan zuipen Geweldig, als je teveel drinkt zul je na een tijdje ook achterover vallen haha.
Wat héél erg vet is in Red Dead Redemption zijn de slow-motion shootouts. Hierbij moet je in slow-motion lichaamsdelen van je tegenstander aanklikken en dan schieten. Ongeloofelijk vet!
Wat wel echt héél goed is is de persoonlijkheid in de characters die je tegen komt. Er zitten wel wat dwazen en gekken tussen en dat brengt echt veel humor in de game. Heb wel een aantal keer hardop moeten lachen. Alleen jammer dat al die characters na een tijdje verdwijnen. De wapens in Red Dead Redemption bestaan voornamelijk uit revolvers en shotguns. Ik kon eerst maar niet wennen aan het schietsysteem in Red Dead Redemption maar als je met je wapen wilt schieten richt je automatisch op de vijand. Je moet het even doorhebben maar opzich werkt het wel. Alleen jammer dat je richter heel klein en onduidelijk is. Wat alleen echt het grootste minpunt van Red Dead Redemption is is de muziek. Vooral tijdens de paardenritjes is het soms echt tergend als er geen leuk muziekje wordt afgespeeld. Af en toe een fluitje, mondharmonicaatje maar that's it. De muziek ontbreekt echt in Red Dead Redemption en dat vind ik een groot minpunt.
De graphics zijn wel van het hoogste niveau. Vooral de animaties van de gezichten zien er ontzettend mooi uit en ook de omgeving van Red Dead Redemption is prachtig. Dit is ook zo'n game waarbij je tijdens het spelen zoiets hebt van: dit is echt een wereld. Dat je gewoon ergens op een berg staat en kunt kijken wat er aan de hand is. Dit heb ik sinds Assasin's Creed 1 niet meer gehad. Uiteindelijk is Red Dead Redemption gewoon een goede game geworden in het western-game genre. Het is zeker geen top game omdat er gewoon niet genoeg afwisseling inzit en je eigenlijk heel vaak hetzelfde aan het doen bent. De multiplayer kan ik niet over oordelen want heb het niet gespeeld. Wil het nog wel doen maar snap geen bal van dat hele join-systeem. Wil het nog wel effe proberen deze week. Eens kijken of het leuk is.
Ik geef Red Dead Redemption een 4*
Red Dead Redemption wordt ook wel GTA in het wilde westen genoemd, en dat is goed te zien. De minimap, besturing, missiestructuur en de vele cutscenes, het is allemaal erg herkenbaar. Maar dit is zeker geen negatief punt want GTA is in mijn ogen ook gewoon een goede serie.
Het grootste verschil met GTA is natuurlijk de setting. Ik moet zeggen dat Rockstar de westernsfeer echt perfect heeft getroffen met zijn uitgestrekte landschappen en kleine dorpjes. De wereld is behoorlijk groot maar elke uithoek is wel de moeite waard om een keertje te bezoeken. Je zult het meeste reizen met je paard, en hoewel dit er vet uitziet is het toch wel iets minder leuk dan het scheuren met een mooie auto zoals in GTA. Gelukkig blijft het wel erg stoer als je vanaf je paardje andere cowboys van hun paarden afknalt. Dit gaat namelijk gepaard met de meest vette animaties. Sowieso zijn de meeste animaties echt heerlijk. Een rennende voorbijganger in zijn knieschijven schieten gaat gewoon nooit vervelen.
De combat is dus ook een stuk verbeterd ten opzichte van GTA IV. Het coversysteem en het richten werkt gewoon beter en het ging mij niet snel vervelen. Die Dead Eye Meter waarmee je in slow motion kan schieten is natuurlijk totaal niet origineel maar het werkt wel heerlijk en is soms echt een life saver. Gelukkig is het schieten dus leuk om te doen want in 9 van de 10 missies knal je hele legers aan bandieten en soldaten overhoop. De missies zijn wel iets gevarieerder dan in GTA maar nog steeds draait het meestal op hetzelfde uit: met je paard ergens naartoe reizen en vervolgens knallen, knallen, knallen.…
Het verhaal is ook niet echt spetterend te noemen. John Marston is weliswaar een coole protagonist maar zijn doel en motivatie zijn een beetje oninteressant. Dit betekent echter niet dat de vele verhalende cutscenes niet leuk zijn om naar te kijken. Integendeel, de cutscenes zijn net als bij GTA weer schitterend geregisseerd en voorzien van uitstekende voice-acting. Je komt ook een aantal interessante en komische figuren tegen. Alleen jammer dat deze figuren niet wat beter in het hoofdverhaal zijn geïmplementeerd. Waar het nu meestal op neerkomt is dat je een nieuw personage ontmoet, een zooi missies voor hem doet en hem vervolgens vrijwel nooit meer terug ziet. Daardoor voelt het vaak meer aan als losse episodes in plaats van één groot samenhangend verhaal. Ook het einde ben ik niet helemaal tevreden over. Het had van mij afgelopen mogen zijn na de dood van Dutch omdat je daarna vrijwel geen enkele interessante missie meer krijgt. Die twist aan het einde is dan wel weer grappig maar er verandert verder vrij weinig als je vervolgens als Jack aan het spelen bent.
Nou klink ik over het algemeen best negatief, maar ik heb me echt prima vermaakt met RDR. De game bevat voor mij echt een heleboel magische momenten, bijvoorbeeld wanneer je in je eentje op je paard langs de rand van een klif rijdt en aan de horizon een schitterende zonsondergang ziet die de hele lucht oranje kleurt. Of wanneer je zo'n stoomtreintje in de verte aan ziet en hoort komen. Of wanneer je in de vrije natuur heerlijk aan het jagen bent op allerlei wilde dieren. Of wanneer je een bandiet met je lasso van zijn paard aftrekt. En zo kan ik nog wel even doorgaan. Het mooiste moment vond ik nog wel toen ik voor het eerst voet zette in Mexico en het prachtige nummer 'Far Away' van Jose Gonsalez begon te spelen. Op dat soort momenten voel ik me echt een lonely cowboy in de wildernis en proef ik die westernsfeer meer dan in welke westernfilm dan ook.
Red Dead Redemption is een prachtige game waar echt genoeg te doen is. Ik heb me in die 25 uur dat ik erover deed geen moment verveeld. Het is echter geen perfecte game. RDR biedt net als GTA topvermaak maar een meesterwerk kan ik het niet noemen.
4*
Het sterkste punt van dit spel was de gitzwarte humor (dat ik hier nog niemand over gehoord heb) die erin verwerkt was. Er waren meerdere momenten in de game waarin situaties voorkwamen die tegelijkertijd grappig maar ook verdrietig/ zielig waren. Onder andere de stranger missies 'American Appetites' en het bloemen verzamelen voor de oude man. Maar met name het einde (wat voor mij heel bevredigend was) was veel serieuzer, donkerder en hard dan bij andere games die ik gespeeld heb. Het donkere van de game kwam ook naar voren in simpele dingen zoals wanneer je een bericht van Bonnie ontvangt dat ze hulp nodig heeft en jij daar samen met je vrouw naar toe rijdt. Je vrouw vertrouwt haar niet, maar jij maakt haar duidelijk dat ze niet jaloers hoeft te zijn. Daar aangekomen doet Bonnie heel normaal, maar wanneer John en zijn vrouw wegrijden, zie je Bonnie toch kijken op een bepaalde manier... Wellicht in een andere wereld en andere tijd was het anders geweest denkt ze dan. Deze kleine dingen maken de game goed maar ook grimmig. Dit is de ondertoon die met name gevoerd is in de game en wat mij betreft de grootste aantrekkingskracht was. Ook was het harde en woeste van het 'wilde westen' goed uitgebeeld door middel van de burgeroorlogen die er woedden en de slachtoffers die deze oorlogen met zich meebrachten.
Door deze donkere en grimmige situaties die voorkwamen in de game ben ik ook uitermate tevreden over het einde. Dat John doodgaat vond ik perfect passen in de grimmige sfeer en de hardheid van het wilde westen.
Het inderdaad gewoon GTA IV maar dan in het wilde westen. 1 van de beste dingen vind ik het verhaal en de diepgang die er bij gta iv ook was het spel heeft me geen moment verveeld vooral ook omdat er tijdens je reis van de ene locatie naar de ander altijd wel wat gebeurde een vrouw die haar man kwijt was geraakt en jou vroeg te helpen, een man die achter na gezeten wordt door coyotes, een man die je vraagt iemand te vangen voor hem omdat hij gewond is terwijl hij zelf een kannibaal blijkt te zijn het is zo vet de hele wereld leeft gewoon.
John Marston de hoofdrolspeler heeft veel karakter en is een zeer goed uitgewerkt personage vind ik zelf. Geld is best wel schaars in dit spel je zult het echt moeten verdienen want meestal met alleen missies krijg je niet zo veel het hoogste wat ik heb gehad was iets van 200 dollar ofzo. En dat geld verdienen kan op veel verschillende manieren namelijk door te gaan jagen op dieren waarvan er trouwens ontzettend veel vershillende zitten in dit spel, je kan vreemdelingen helpen, de kluis kraken van een bank of gewoon simpel mensen beroven.
De map is trouwens ontzettend groot en mooi. Ik vond alleen amerika wel veel leuker dan Mexico vooral het gebied rond blackwater vond ik echt prachtig.
Voor mij is dit toch de beste game uit 2010 tot nu toe en rockstar heeft de hoge verwachtingen meer dan waar kunnen maken.
had het trouwens echt totaal niet zien aankomen dat John Marston op het einde doodging en je verder moet spelen als zijn zoon opzich wel jammer want ik vond het toch leuker om met John te spelen.
Welverdiende 5 sterren en een plek in mn top 10
Het wilde westen is een nogal onberoerde setting in gamelandje, totdat Rockstar het op zich nam om een epic open world avontuur te creëren in het Amerika op de drempel van de industriële revolutie. GTA in het wilde westen, en dat is precies wat je krijgt.
Tot op heden heb ik nog geen open world titel gezien waarin zoveel detail zit verwerkt. De hele wereld lijkt rechtstreeks uit een Sergio Leoni western te komen, alles wat je maar kunt bedenken dat men deed in die tijd zit erin, van mini games als poker tot armworstelen, van het drijven van vee tot het beroven van een trein, het kan allemaal.
Op papier klinkt het allemaal uitstekend, en visueel mag de game er zijn. Toch gaat het ergens fout. Of het nu de setting zelf is, of de gameplay, de game lijkt de speler weinig beloning te geven voor al het harde werk wat verricht moet worden. Afgezien van wat achievements/trophies die met mini-games en zij aktiviteiten kunnen worden gehaald, wordt hoofdpersonage Marsden niet (noemenswaardig) sterker, de game bied verder verder weinig uitdaging en het verhaal is niet geweldig. De karakters (behalve in het verrassende laatste deel) spreken niet tot de verbeelding, en er is weinig plotontwikkeling of interessante dialogen. Een groot deel van de game zal dus bestaan uit rij paard naar bestemming x, schiet iedereen neer, ga terug., en dat word vre-se-kijk saai na verloop van tijd,
Toch blijft het steeds een genot om eens even in de wereld van Red Dead Redemption rond te dwalen en wat zonsondergangen te aanschouwen, een wereld die veel beter en getrouwer is neergezet dan Rockstar ooit heeft laten zien in de GTA serie, maar helaas niet leuker is om in te spelen.
En daar heb ik spijt van.
Als ik een spel speel, zijn er een paar dingen wat voor mij belangerijk zijn:
Een goede verhaal
Goeie voiceacting
Goeie, duidelijke en varierende gameplay.
Goeie Karakters
Een Goed Verhaal: Ja, maar slecht uitgewerkt.
In de GTA series werd het verhaal in de eerste missies duidelijk uitgelegd. Daardoor leef je ook mee in de hele verhaallijn wat de personage mee maakt.
In Red Dead Redemption wordt je met je personage uitgenodigd met "Ik ben gekomen met een missie en voorderest kan je oprotten, want ik ben te oud voor dit.". Leuke begin zeg voor een lange avontuur....
Natuurlijk wordt je later in het verhaal meer duidelijker over jezelf, maar als je op dat moment bent gekomen, boeit het verhaal niet meer. Gemiste kans van Rockstar.
Goeie Voiceacting: Ja!
Rockstar heeft, zoals altijd, goeie voiceactor's gekozen. De stemmen in deze spel passen echt bij de sfeer van de western.
Goeie Gameplay: Ja!
De gameplay is meestal goed uitgewerkt.
Duidelijke Gameplay: Meestal wel.
In de meeste gevallen wordt er duidelijk uitgelegt wat je moet doen. Maar het is me soms ook wel is opgevallen dat het niet wordt uitgelegt, en dat kan even verwarrend zijn. Heb je eenmaal door wat je moet doen, dan ben je al te laat, en moet je weer vanaf de checkpoint weer beginnen.
varierende gameplay: Nee!
Netzoals de GTA series valt de gameplay vaak in herhaling. Tuurlijk, in het begin en het einde van de game heb je leuke en nieuwe game elementen zoals een paard zoeken en temmen, een groep paarden van A naar B sturen... Leuk allemaal maar een 2e keer is niet meer leuk.
Wanneer de actie begint, is het in het begin ook leuk, je krijgt nieuwe wapens, je kan shootouts doen op je paard, de Dead Eye is ook leuk. Maar als je de nodige uurtjes daarin hebt gestopt, begint de gameplay erg saai te worden. het feit dat je op een trein mensen zit te slachten, of met een kanon bepaalde mensen zit te doden, maakt de gameplay niet beter.
Er was zelfs een tijd (vooral ergens bij het einde van de spel) waar ik met tegenzin het spel wou uitspelen. Als je dat hebt bereikt, dan is er zeker iets goeds mis.
Ik moet wel toegeven, in GTA IV was dit ook het geval, maar dankzij de goeie uitwerking van het verhaal bleef je doorspelen. Dat was met RDR 10x moeilijker.
Goeie Karakters: JA!
De enige reden waarom ik deze spel heb uitgespeeld is vanwege de goeie karakters. Na een saaie missie, een leuke cinematic tussen John Marston en de karakters.
Open Wereld:
Fans van Red Dead Redemption zullen waarschijnlijk mij zwaar op de vingers tikken, omdat er een open wereld is. Natuurlijk, je kan boefjes vangen, in de nacht de stad bewaken en poker spelen. Maar wees nou serieus. Is het na 2x nogsteeds leuk? Voor mij niet.
Samenvatting:
Zoals je kan lezen, ben ik niet al te positief over deze game. De gameplay herhaald te veel. En het verhaal loopt niet echt lekker. Maar door de goeie karakters en de goeie gameplay, is het nog net geen fail.
Vandaar mij score: 2,5
Al met al niet slecht, hoge productiewaarde, maar met een jammerlijke nasmaak en weinig interessants om een niet-liefhebber van western/rockstar lang bezig te houden. Geen lange recensie, helemaal geen zin in, maar dit zegt voor mij even genoeg.
ik heb hem de eerste drie weken echt heel veel gespeeld.
wat wel jammer is is dat het naar die tijd echt wel gaat vervelen.
De graphics zijn natuurlijk gewoon verbazingwekkend.
Ook heerst er een echte cowboy sfeer. Zeker omdat je zo koelbloedig worden als je wil. Wat ik wel wat jammer vind is dat je erg snel wapens kunt kopen. In de meest spellen waar je wapens in kunt vrijspelen is vind je het leuk als een wapen hebt vrijgespeeld. Maar in dit geval is dat stukken minder. We kunnen nu nog veel meer kleine minpunten gaan zoeken maar in het algemeen vind ik de game toch de moeite waard om te kopen. De sfeer is goed, De spanning is beter en De graphics zijn het best.
Ook de DLC 'undead nightmare' is zeker iets om naar uit te kijken
Het mag gezegd worden dat het verhaal zeer goed is uitgewerkt en dat ongeveer alle facetten van de uitdovende westernsamenleving zijn aangehaald. Alles wat je in die tijd zou kunnen doen, ga je ook doen. Er zitten ontelbare referenties in en voor de fans van het genre is het smullen geblazen. Het verhaalverloop blijft over de hele lijn boeiend en stelt onderweg een heleboel interessante personages voor. Samen met een sublieme voice-acting vormt dit wellicht de meest geslaagde factor.
Qua gameplay zit het uiteraard ook snor. GTA IV heb ik nooit uitgespeeld, maar met die paar uurtjes speeltijd maak ik toch gauw de vergelijking. De auto-aim, de kaart, dekking zoeken en veel meer dat me nu niet te binnen schiet zal hier wederom zijn opwachting in maken. Waarom niet, als het uitstekend werkt. Alles voelt soepel aan.
Verder zien de omgevingen er fantastisch uit. Van stoffige stadjes tot besneeuwde hooglanden, je zult je ogen niet geloven. Er zit zoveel variatie in, en dan heb ik het niet alleen over de toevoeging van buurland Mexico. Grafische pracht en praal.
Helaas zijn er ook wat negatieve puntjes. Ik vond bijvoorbeeld het einde erg zwak. En ik denk dat meerdere mensen mij hierin gelijk geven. Een echte afknapper was het dat je vanaf een bepaald punt met Jack verder moet. Die jongen haalt het in de verste verte niet van zijn vader en verknoeit op die manier het hele spel. Ik zit nu op 82% 'completed', maar heb in ieder geval geen zin om nog 18% op te halen met Jack. Ik heb het spel opzij gelegd en betwijfel het ten zeerste of het ooit nog de PS3 mag begroeten. Misschien als er een cheat uitkomt die voorgaand probleem oplost.
Ook is de drang er niet bepaald om opnieuw te beginnen. Gedurende de tijd dat het duurt om het hoofdverhaal uit te spelen is het wel leuk om met je trouwe knol overal naartoe te rijden, maar na een tijd ben je het beu. Ondanks het grote aantal activiteiten zijn er na 25 uur gespeeld te hebben slechts enkelen die de moeite waard blijven. Zelf ben ik grote fan van Liar's Dice en Poker, maar daar blijft het bij.
Dit, en de jammerlijke aanwezigheid van een aantal vervelende glitches, vormen een serieuze domper op de feestvreugde. Uiteindelijk had ik er misschien net iets meer van verwacht. Het is zeker en vast een spel dat ik graag heb gespeeld, doch één keer is meer dan voldoende. De multiplayer is voor binnenkort.
3,50 (3,75)
Red Dead Redemptioin, een spel dat voor mij een houdbaarheidsdatum had van pak 'em beet 40 uur. De main quest is erg vermakelijk en zeker in het begin heel verslavend. De western, het stukje nostalgie wat ik met open armen opsnuif, het doet me denken aan fenomenale western spaghetti die in de jaren 60 explodeerde. Knallen jagen en pissen op alles wat los en vast zit zonder al dat irritante gebel wat Rockstar in de GTA reeks heeft gepompt. Stukken aangenamer is deze game dan ook.
Afgezien van deze kleine verbeteringen blijft het free roam, een genre waar ik eigenlijk niet mee uit de voeten kan, ik voel me namelijk verplicht alle sidequests te doen en stats op te krikken naar het hoogste niveau, mijn Final Fantasy geest stelt de eisen. Dit komt niet altijd ten goede want de sidequests vallen vaak in herhaling waardoor het na enige tijd gaat vervelen. Echter is het treasure hunten en hoeden van hoofden afschieten (niet andersom) erg leuk.
Ook in Red Dead Redemption heb je je lot zelf in de hand, althans zo doet het zich voor. De enige echte optie is namelijk om 'goed' te worden, hierdoor krijg je veel korting bij shops en gaat je honor en reputatie omhoog, hierdoor unlock je een aantal throphies en costuums die elk z'n voordeel heeft. Toch is 'goed' zijn vaak saai omdat het makkelijker word, logisch. Maar de slechterik zijn is niet echt een optie, aansluiten bij een bende kan niet dus word je kont één grote schietschijf voor elke passant. Red Dead Redemption is een origineel spelletje met sfeervolle muziek, helaas is het erg beperkt in zijn doen en stijgt het nergens uit boven de gemiddelde GTA game.
maar voor de rest goed spel.
En toch je nummer 3 all-time favoriet spel, blijkbaar.
nee, ik zeg niet dat het spel slecht is, integendeel!
Ik vind het echt een heel goed spel en heb het ook uitgespeeld, maar er mochten wel meer grote steden bij komen zoals Armadillo en de multiplayer was toch niet zo heel erg goed, omdat er te weinig spelers zijn.
dus het is wel mijn nummer 3 all-time favoriet, maar het kon wel IETS beter (dus de kers op de taart.)
Zandwegen, paarden en houten huisjes. Waar GTA IV me regelmatig irriteerde met z'n mobiele telefoontjes en verstikkende stadse atmosfeer, was Red Dead Redemption een verademing. De game had in ieder geval de setting mee; het gevoel van vrijheid die ik in westerns ervaar spreekt me erg aan en sowieso mag ik graag lezen over de geschiedenis van Amerika. De kolonisatie van een ruig en prachtig land door de Europeanen is interessant en voelt avontuurlijk aan, en het verdrijven van de indianen is ook een erg interessant punt. De game komt er nog wel eens op terug, met name in de openingsscène, maar veel aandacht wordt er verder niet aan besteedt.
Verrassend genoeg was ik niet op de hoogte van het feit dat de game zich in 1911 afspeelde; ik had verwacht op wat meer conflicten tussen de kolonisten en de indianen. Als dit het geval zou zijn was ik echter een erg interessant punt misgelopen, namelijk de eerste tekenen van de industriële revolutie. Als fervent autohater die bovendien een felle mening heeft over de vooruitgang kon ik dus mijn lol op toen oppercowboy John Marston in Blackwater arriveerde. Hier raakte Rockstar een gevoelige snaar. Na eerst een uur of 15 in armoede en simpelheid gezworven te hebben wordt ik in een vooruitstrevend stadje geplaatst dat zich zowaar aan het ontwikkelen is. Ik voelde mij er niet thuis. Ik liep met mijn paard door de straten en bij een saloon was het eerste dat ik me afvroeg: waar kan ik mijn paard stallen? Ik kon het niet vinden en voelde me ineens helemaal buiten de tijd geplaatst. Die stoffige dorpjes, die rust, de openheid... Het was weg.
Je gaat je dan toch afvragen wat nou eigenlijk beter is. (Hoewel ik uiteraard in de discussie over auto's/vooruitgang hevig nuanceer, kon ik het toch niet laten om een lichte voorkeur te krijgen voor het wilde westen.) Rockstar wist me met zijn maatschappijkritiek geboeid te houden. Ik denk zelfs dat de tegenstelling Blackwater en alles wat daaraan vooraf ging een magisch gamemoment is. RDR barst overigens in mijn ogen niet van de memorabele gamemomenten. De eerder aangehaalde momenten dat je de zonsondergang tegemoet rijdt of een trein hoort en ziet naderen zijn wat mij betreft slechts leuke plaatjes - het idee achter die trein kwam pas echt aan toen ik in Blackwater kwam. Alleen het moment dat die José Gonzales me vergezelde tijdens mijn eerste stapjes in Mexico acht ik memorabel. Die melancholie, ik kan er geen genoeg van krijgen en sjokte daarom op mijn gemak naar mijn volgende doel.
Ik moet zeggen dat ik me wel vermaakt heb met deze game. Omdat ik de setting interessant vind had ik ook sneller vrede met de veel geuite kritiek dat de game op den duur eentonig werd. De missies variëren zelden, vaak komt het neer op van A naar B gaan en dan wat bendes e.d. neerschieten. Het verveelde me echter niet, op geen enkel moment slaakte ik een zucht als ik weer eens ergens naartoe moest om wat kogels te schieten. Het stond allemaal in dienst van het verhaal en op een of andere manier had ik daar vrede mee. Mede doordat het zelden geforceerd op me overkwam. Nee, met dat gebrek aan variëteit had ik weinig moeite.
Ik had ook weinig moeite met de game zelf, want ik fietste door de missies alsof het niets was. Dit kwam gedeeltelijk door de hele fijne besturing. Coveren werkt prima, schieten werkt uitmuntend, en die combinatie was voor de vijand erg dodelijk. Feit is wel dat ik hierdoor echt geen moeite had met alle missies - of dat negatief is, is voor iedereen weer anders. Ik hang er een beetje tussenin. Ook de duels waren een piece of cake; nooit verloren. De enige moeilijkheid die Rockstar in de game heeft gestopt is de controle van je paard als je moet schieten; X ingedrukt houden en tegelijkertijd richten en schieten - het is me de knoppencombinatie wel.
Maar de game doet erg veel goed hoor. Zoals ik al had verwacht heeft Rockstar echt een zeer sfeervolle westerngame gemaakt. Alles klopt en alles wat vroeger in het wilde westen gewoon was kom je in de game tegen. Het had wat mij betreft wat rauwer gemogen, maar ik reken de game er niet op af. De graphics zijn erg goed, met die uitgestrekte landschappen. Maar hierdoor voelt het ook een beetje leeg aan. Dat is onoverkomelijk, dus ook hier stel ik: ik reken de game er niet op af. Dat 'lege' wil overigens niet zeggen dat er weinig te doen is, want er is absoluut wat te doen. Bijna alles was ook best leuk om te doen. (Alleen dat pokeren en andere gokonzin heb ik volledig links laten liggen. Weeral een kwestie van interesse.) Hoe dan ook, veel te doen in mooie graphics; ik heb toch regelmatig wat stof uit moeten spuwen en zand uit mijn broekspijpen moeten kloppen.
De diepgang was vooral in het verhaal en de weidse omgevingen te vinden, maar in de gameplay viel dat wat tegen. Zo hoefde ik de hele game amper iets te kopen in de winkels om het wat gemakkelijker te krijgen. Die Horse Pills bijvoorbeeld - ik heb ze nooit nodig gehad. Eigenlijk heb ik nooit iets nodig gehad. Zelfs die campsites hadden van mij niet gehoeven. (Hoewel die Basic Campside af en toe wel welkom was als ik geen zin of tijd had om naar een bed te gaan, maar in de 20 uur dat ik heb gespeeld heb ik dat nog geen vijf keer gebruikt.) De verschillende kledij zijn leuke gimmicks, maar zijn ook niet essentieel voor het verhaal. Ook de pardon letters zeiden me weinig tot niets. Als ik me niet gedroeg vluchtte ik voor de wet en dat was dan dat. Wat dit alles betreft had ik wel graag wat meer diepgang gezien.
Om nog even terug te komen op dat verhaal - het einde vond ik erg sterk. Na al die avonturen (Mexicaanse revoluties!) en als alles achter de rug is ga je naar je eigen boerderij terug om daar wat simpele dingen te doen. Persoonlijk vind ik dat een erg sterke wending, omdat je zo het gevoel krijgt dat je alles achter de rug hebt en dat je nu een nieuw leven op gaat bouwen. Dat gun je Marston immers. Hij ziet er goed geanimeerd uit en heeft bovendien een erg goede stemacteur toegewezen gekregen. Niet alleen Marston overigens, maar ook alle andere personages zijn levendig en geloofwaardig. Hoewel ik hier en daar toch wat minder goede animaties tegenkwam. Maar dat deerde niet, want met name Marston had genoeg menselijke trekjes om geloofwaardig te zijn. De hoge productiewaarden spatten van het scherm af.
Ik heb altijd wat moeite met free roamers. Zo'n game begint met een main quest en daar zit toch een bepaalde druk achter. Om gezellig te gaan jagen, pokeren of door de wildernis dolen terwijl je graag je gekidnapte vrouw en zoon terug wilt, dat voelt gewoon niet zo goed. Vandaar dat ik vanaf de missies in Mexico continue van missie naar missie ging. Heb je die hoofdmissies dan eindelijk voltooid, dan blijf ik vaak met een leeg gevoel achter. Ik kan wel aan al die andere leuke dingen gaan beginnen, maar omdat ik het hoofddoel al heb gehaald zie ik dat niet zo zitten. Met RDR is het net zo, maar ik weet wel dat ik nog regelmatig terug zal keren voor het een of het ander. De verwachte 4,5* krijgt 'ie niet, maar 4* is toch nog een erg mooie score.
Deze game is fantastisch,fenomenaal,en episch op vele fronten.
Hier zijn wat sterke punten van dit meesterwerk:
-mooi verhaal met boeiende personages
-paardrijden als een pro
-geloofwaardige sfeervolle wereld
-goed werkende en vertrouwde gameplay
-hoog pief paf poef gehalte
Deze punten pakken zich allemaal mooi samen en vormen een fantastisch geheel
Het wilde westen lonkt,dus ik rijd nu weer de zonsondergang tegemoet
Kennen jullie zo’n gevoel bij een game dat je die echt eens zou moeten spelen of dat je het hebt gedaan, maar er niet alles uit hebt gehaald? Nouja, dat gevoel knaagde dus al 10 jaar aan mij met Red Dead Redemption. Uiteraard in 2010 wel gespeeld, net als bijna elke gamer, maar na een aantal uur gestopt. Het pakte me niet echt, ik was toen ook niet echt van de cowboys en de prairies. Maar het is en blijft wel een Rockstar product en nadien volgden nog GTA V en Red Dead Redemption 2, beide games helemaal kapot gespeeld en met 5 sterren gewaardeerd. Het beste wat een generatie games kon bieden. Ondertussen bleef dus dat gevoel van Red Dead Redemption 1 opnieuw spelen knagen en dankzij de Coronacrisis kreeg ik wat meer tijd en ben ik er toch maar eens uitgebreid voor gaan zitten. Eigenlijk kon ik niet wachten om opnieuw met John Marston te spelen, nadat hij ook al in de epiloog van deel 2 de hoofdrol had. Het enige wat ik me afvroeg was of deze game 10 jaar na dato en ook nadat ik het briljante tweede deel heb gespeeld nog overeind kan blijven.
Ik had nog geen half uur nodig om te constateren dat mijn zorgen ongegrond waren, want RDR1 blijft fantastisch overeind. Ongelofelijk dat deze game alweer 10 jaar oud is, want je ziet het er nauwelijks aan af. De wereld is gigantisch en de pracht en praal is echt om van te genieten. Denk aan de prachtige kleuren, de indrukwekkende weerseffecten en de filmische shoot outs via de Dead Eye optie. Nou is het alweer anderhalf jaar terug dat ik deel 2 voor het laatst speelde, maar volgens mij komt deel 1 aardig in de buurt. Het is met de wereld van RDR natuurlijk ook ergens wel ‘makkelijk’ om nog visueel mooi te zijn, omdat het relatief lege werelden zijn. Je hebt prairies, een paar dorpjes, rivieren en bergen. Dat is makkelijker fris te houden dan bijvoorbeeld een volle stad zoals kort voor deze game in GTA 4 zat. Maar ik blijf het alsnog een geweldige prestatie vinden hoe mooi het oogt. Dat geldt ook voor de stemacteurs en de cutscènes die echt van geweldig niveau zijn, zoals je bij Rockstar verwacht.
Het verhaal is ook redelijk makkelijk gebleven. John zoekt zijn vrouw en kinderen en zal allerlei mensen moeten helpen voordat hij weet waar hij ze terug kan vinden. Dit verhaal wordt uiteraard verteld in de stijl van een spaghettiwestern, vol met zaken als wraak, genoegdoening, bendeoorlogen, corruptie, verraad en noem alles op wat je erbij verwacht. Je hebt eigenlijk vier delen van de map waar je in dit verhaal doorheen gaat. Amerika, Mexico, terug naar Amerika (een ander deel) en het slot op je eigen ranch. Niet elk gedeelte is even boeiend, zo vond ik het begin van de game zelfs voor een western traag. Via Bonnie MacFarlane die jou helpt leer je de game kennen, maar die missies zijn wel zo saai dat ik ze echt als een moetje zag. Dieren verjagen, paarden temmen, koeien drijven. Allemaal leuk en aardig, maar dit boeide me weinig. Later werd het met andere personages wel leuker en zeker als je naar Mexico moet is het allemaal veel pittiger en grootser. Ook zijn de landschappen daar voor mij mooier, met enorme stenen, bergen en grotere dorpjes. Het beste gedeelte vind ik wel het deel daarna, als je richting Blackwater gaat. Dat is de grootste stad van de map, nog altijd niet al te groot, maar het voelde wel even verfrissend en anders. Helemaal omdat je daar in het gebied van de nieuwe tijd komt, met auto’s, gepraat over vliegende machines en de mannen van de toekomst, de FBI. Het slot op je eigen ranch voelde voor mij weer als een rustig slot, maar misschien wel te rustig. Ik vond het vrij irritant dat ik plots weer op jacht moest, koeien moest drijven en paarden moest temmen.
Om eerlijk te zijn, de missie ‘’A continual feast’’ heeft me echt van de week helemaal woest gekregen. Je moet drie paarden temmen met Uncle en de eerste twee gaan probleemloos. De derde is me ondanks twee volle uren proberen niet gelukt, elke keer vloog ik van het paard na een half minuutje. En dat is echt vreselijk vlak voor het einde, maar goddank bedacht ik me dat als je drie keer de missie over moet doen, je de optie krijgt het checkpoint te skippen. Anders had ik de game gewoon niet uit kunnen spelen. In de laatste uren van de game ontmoet je Dutch van der Linden weer, die vooral in deel 2 een grote rol had. De jacht op hem is hier best tof, wel erg jammer dat je hem niet kan vermoorden, omdat hij zelfmoord pleegt. Dat voelde toch wel onbevredigend. En we eindigen met de familie Marston dus op hun ranch, waar de FBI op het einde toch nog John komt vermoorden. Het maakte me triest, maar het was wel weer een passend slot omdat hij sterft terwijl hij zijn familie beschermd, zoals John dit zou willen. Hij was een oud fossiel die niet in de nieuwe tijd paste. Ook even slikken dat Abigail schijnbaar niet al te lang na John is overleven, waarna zoon Jack over blijft. Wel tof om nog even met hem te spelen en je wraak te nemen op je vaders moordenaar. En ja, ik heb ook zijn vrouw en broer vermoord, haha. Dan maar even wat minder honor.
Red Dead Redemption is een bijna perfecte game. De sfeer is ongelofelijk, er zijn tig interessante of grappige personages, het paardrijden en schieten gaat heel natuurlijk (leve Dead Eye, wat blijft dit enorm tof en bruut) en het voelt gewoon ontspannen om af en toe even vijf minuten met je paard naar een missie aan de andere kant van de map te gaan. Soms is de game technisch wel eens wat gebrekkig, met wat clippingproblemen of bv je paard die achter een rots blijft hangen, maar who cares. Het enige dat soms wat minder was, was de diversiteit in de missies. Het kwam er soms wel erg vaak op neer om van A naar B te gaan, daar iedereen overhoop te knallen en je bent weer klaar. Maar de schietpartijen blijven leuk, dus ook dat was niet echt storend. En wat ik fijn aan RDR 1 tegenover RDR 2 vind is dat een hoop onzinnige dingen hier niet belangrijk zijn. Ik hoef geen paard te borstelen, vlees te eten, geweer te poetsen of constant in winkels shoppen. Af en toe kogels halen, dat is het wel. En er zijn geen kampen waar ik als een 91 jarige man doorheen hoef te strompelen, dat stoorde me zo in deel 2. De game heeft een hoger tempo en dat vind ik fijner. Emotioneel bekeken vond ik RDR 2 weer net wat sterker. Als ik echt moet kiezen, dan vind ik Arthur nog net wat toffer dan John.
Als je RDR 2 indrukwekkend vond en je hebt deel 1 niet of te weinig gespeeld, dan ben je bijna verplicht dit alsnog te doen. Ik ben er ieder geval heel blij mee. Nu binnenkort de DLC Undead Nightmare nog eens spelen voor de fun en dan is het wel mooi geweest.
4,5* (was 3,5*)