
Red Dead Redemption (2010)
PlayStation 3 / Xbox 360
Action / Shooter
single player / multi player / online
Ontwikkeld door Rockstar
Uitgegeven door Rockstar
Redemption is het vervolg op Red Dead Revolver. De game speelt zich af in het Wilde Westen in het begin van de 20e eeuw. In deze tijden maken de meedogenloze en chaotische prairievlakten langzaam ruim baan voor de steeds groter wordende regering en de opkomst van de Industriële Revolutie. Red Dead Redemption plaatst de speler in de schoenen van de voortvluchtige John Marston en neemt ze mee op avontuur voorbij de Amerikaanse grens. De speler raakt verwikkelt in verschillende vuurgevechten, ontmoet verscheidene personages en moet zich verweren tegen één van ’s werelds laatst overgebleven wildernissen.
- nummer 21 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=PD24MkbHQrc
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
Als een van de weinigen hier vond ik dit een errug slechte game. Een wilwest shooter met autolock?!?!?! Een stoere-mannen-game waarin je nieuwe kostuums unlocked door bloemen te verzamelen? Eindeloos knoppen ingedrukt houden om iets simpels als paardrijden te doen. Map bestaat voor het overgrote deel uit "sfeerische" leegte (zo kan ik ook wel een huge map ontwerpen), een minigame die leuker is dan de daadwerkelijke game. Ik hou van een goede western op z'n tijd en dacht dus dat dit wel in mijn straatje zou liggen, maar ik heb echt zelden zo'n saaie triple-A game gespeeld als deze.
Die sfeerische leegte, zoals jij het noemt, dat was ook mijn klacht destijds. RDR is best een goede game, maar er is op zich weinig te doen en te zien, zeker als je het vergelijkt met bv de GTA games van Rockstar. Niet zo vreemd op zich, er was in de cowboytijd ook weinig te doen, maar na de zoveelste lege vlakte, berg of klein stadje waar weinig in te doen is verveel je je snel.
Dolle pret.
Gameplay, graphics, muziek/geluidseffecten, verhaal, characters; alles zit uitstekend in elkaar. En naast deze game-onderdelen brengt RDR een hele aangename sfeer over.
Kortom; een meer dan uitstekende game, die net geen classic is omdat het een GTA-vertakking is en niet een baanbrekend nieuwe franchise.
Ander minpunt vond ik de te snel terugkerende mini quests/random encounters (bvb; "someone stole my carriage" dat ik op de duur zei van "F*** you dude xD". Een raar punt vond ik de random encounters van personen die je van je paard sleuren en ermee wegrijden. Als je niet snel genoeg bent met schieten.... weellll, dan fluit je gewoon en je hebt een nieuw paard xD useless encounter maar leuk als je snel genoeg bent en het je lukt om hem van dat paard af te schieten
Al bij al zeer van genoten!
Die sfeerische leegte, zoals jij het noemt, dat was ook mijn klacht destijds. RDR is best een goede game, maar er is op zich weinig te doen en te zien, zeker als je het vergelijkt met bv de GTA games van Rockstar. Niet zo vreemd op zich, er was in de cowboytijd ook weinig te doen, maar na de zoveelste lege vlakte, berg of klein stadje waar weinig in te doen is verveel je je snel.
Deze ervaring deel ik. Bij deze heb ik het spel nu 25% voltooid maar ondertussen is het al een maand geleden sinds ik er nog naar omkeek. Het lijkt voorlopig de typische rockstar-fluff van mooie visuals en goeie voice acting maar met een compleet gebrek aan entertainende gameplay. Als ik een kwartier bezig ben geweest om koeien in een bepaalde richting te laten lopen hou ik het toch ook voor bekeken.
Vanaf vandaag te spelen op de One via backwards compatibility, hmm is het nog de moeite waard om dit anno 2016 te spelen?
Absoluut. Imo (en die van velen) een van DE grote klassiekers van de afgelopen generatie. Had hem op de Xbox360, helaas verkocht na uitgespeeld omdat ik het geld nodig had op dat moment, maar zeker een game die ik nog overnieuw in huis haal. MET uitbreiding. Want ook die is hartstikke leuk.

Deze game is fantastisch,fenomenaal,en episch op vele fronten.
Hier zijn wat sterke punten van dit meesterwerk:
-mooi verhaal met boeiende personages
-paardrijden als een pro
-geloofwaardige sfeervolle wereld
-goed werkende en vertrouwde gameplay
-hoog pief paf poef gehalte

Deze punten pakken zich allemaal mooi samen en vormen een fantastisch geheel

Het wilde westen lonkt,dus ik rijd nu weer de zonsondergang tegemoet

Wat heb ik een lol beleefd aan deze game zeg gta in het wilde westen met een geweldige storyline originele personages en prachtige locaties rockstar flikt het elke keer weer kijk erg uit naar red dead redemtion 2
Afgelopen week toch gedaan. Spel is sfeervol maar wel iets héél anders dan wat ik tot nu toe gewend ben te spelen (Final Fantasy, Metal Gear Solid en Gran Turismo). Moet ook echt nog ff de controls uitvogelen want dat gaat nog wat stroef (met name schieten, zoals op die coyotes).
Grootste nadeel vind ik de het kleine lettertype. Heb er echt moeite mee dat te lezen (en om nou speciaal voor deze game een nieuwere, grotere tv te kopen gaat me wat ver).
Wordt vervolgd.
Er is nu zo'n stuk in omloop waarin wordt gesteld dat spoilers zo erg niet of zelfs positief zouden zijn maar geloof me het doet toch behoorlijk afbreuk wanneer je heel dit spel met deze info in je achterhoofd zit.
En wat betreft die vieze mennekes met hun groot gezette gelaat en buitensporig luide rammelkaak, ze zitten echt overal. Ook hier dus.
En vergeet niet het begint met iets 'onschuldigs' als voor de grap iets bepalends spoilen voor een onbekende op internet, de volgende stap zijn zwaardere misdrijven.
Dat sadistische beest is onverzadigbaar.
Als je die eenmaal in jezelf hebt doen ontwaken.
De volgende stap het zwarte balkje op je oog zwevend over je blote bilspleet face.
Aangezien het een vervolg betreft op het huidige deel natuurlijk best interessant om te zien hoe dat ook alweer verging met Dutch en co.
Wat ik echter niet had verwacht is dat het grafisch zo'n stap terug zou zijn.
Lijkt bij vlagen wel een PS2 spel ineens.
Uit de tijd dat open wereld nog fors inleveren op mooie plaatjes betekende.
Duidelijk.
Ook voor PS3 begrippen veelal ondermaats, toevallig ook bezig nu met het voor mij tot op heden onberoerde Arkham deel Origins en die komt op dat vlak toch een stuk beter uit de bus.
...om het John Marston verhaal dat ik in RDR 2 op ben gestart af te maken.

Ik weet echter niet of ik de juiste persoon ben om je vraag te beantwoorden. Zoals gezegd begin ik net aan de spellen op de Xbox One en heb ik nog maar pas een beetje een introductie gehad van dit deel. Ik weet hoe magnifiek het tweede deel eruit ziet en ik vang al een heleboel verhalen op dat het beter is om eerst Red Dead Redemption 2 te spelen en dan pas deze vanwege de impact van het verhaal.
Ik ben niet eens zo bang voor de grafische achteruitgang die je dan ervaart maar wel voor het gebrek aan mogelijkheden. Dus ik denk dat ik eerst deze ga spelen, dan het vervolg en dan misschien nog een keer z'n voorganger. Ik heb het idee dat beide spellen namelijk best wel wat replay value hebben - is daar een Nederlandse term voor?
Er bestaan veel intensievere gamers dan ik maar afgezien van de cutscenes, waarvan ik weet dat ze er nu vele malen adembenemender uit kunnen zien, oogt dit deel nog best aantrekkelijk tijdens het spelen. Ik heb Red Dead Redemption 2 ook al binnen - zelfs geïnstalleerd - maar ik durf er nog niet aan te beginnen tot ik deze uit heb. Hoewel ik het verhaal nu misschien toch wel in chronologische volgorde wil spelen.
Excuus, was niet de bedoeling iets te spoileren. Ging er vanuit dat het vrij bekend was hoe je in RDR2 zou eindigen, aangezien die game als prequel op RDR 1 was aangekondigd.
Ga later dit jaar toch maar een poging wagen om deel 1 opnieuw te spelen.

En wat zou jij mij aanbevelen? Ik heb nog maar een paar introductiemissies van dit spel gehad, dus ik ben nog niet eens echt begonnen. Raad je me aan te starten met RDR2 en dan deze of toch in volgorde van uitgave?
En wat zou jij mij aanbevelen? Ik heb nog maar een paar introductiemissies van dit spel gehad, dus ik ben nog niet eens echt begonnen. Raad je me aan te starten met RDR2 en dan deze of toch in volgorde van uitgave?
Je zal extreem overdondert raken van de pracht en mogelijkheden van RDR 2, dus als je ze sowieso beiden gaat spelen dan zou ik met RDR 1 beginnen.
Speel je het in de goede volgorde en je bewaart the best for last.
Wat het voor mij moeilijker maakt is dat John, ongeacht dat het dezelfde stem acteur is, het schrijfwerk een stuk stroever is. John Marston is best wel een klootzak tegenover de mensen die hem helpen. Het slaat helemaal nergens op maar iedere keer maakt John wel een sneer naar de mensen die hem helpen, dan krijgt hij een geïrriteerde reactie terug en loopt het uit op een kleine discussie. Dit gebeurt heel vaak als je buiten de cutscene met je metgezel naar de destinatie reist. Ik vind het best wel vreemd schrijfwerk eigenlijk!!
Super game, denk dat het meer tot zijn recht was gekomen als ik eerst dit deel had gespeeld ipv 2. Want het verhaal in 2 en alles eromheen is in zoveel detail gemaakt dat het dit deel bijna geen kans geeft om zich er tegen te boksen. Nou, ik heb zeker de games niet vergeleken met elkaar natuurlijk, want dat zou niet eerlijk zijn. Ik ben gewoon verwend geraakt door 2.
Het schrijfwerk is in dit deel niet zo best, dit benoem ik nu als de game die op zichzelf staat. De eerste helft van de game bestaat uit losse personages die je helpen om je doel te behalen en het zou niet Rockstar zijn als al die personages geen halve garen zouden zijn, bij deze. Je wordt constant aan het lijntje gehouden, je moet eerst wat voor diegene doen voordat die jou helpt.. maar wacht! Iedere keer wordt je voor de gek gehouden en moet je WEER een klusje doen om de antwoorden te krijgen waar je naar zoekt.. Ik vond het erg vermoeiend om te zien hoe dom John Marston was en zijn reacties hierop. Er kwam maar geen tempo in het verhaal.
Nadat de bevrijding van Mexico dan EINDELIJK voorbij is en je Bill en Javier gedood hebt begint het verhaal pas echt naar mijn mening. Terug naar Blackwater om Dutch op te sporen. Ooooh ik keek hier zo naar uit na deel 2.
Dan pas kwam het verhaal in beweging, helaas ben je dan al over de helft van de game! Maar man oh man, wat een afsluiter. De opbouw naar het einde gaat super langzaam tot ineens dat ene moment... Wauw!!!
Om daarna als Jack nog wraak te nemen!!!! Fantastisch om toch nog je redemption te halen.
Had de hele game maar die opbouw.. want de eerste helft is gewoon matig schrijfwerk.
Hopelijk valt het technisch, grafisch en qua besturing ook nog mee met deze 10 jaar oude game. Wel veel zin in.
Kennen jullie zo’n gevoel bij een game dat je die echt eens zou moeten spelen of dat je het hebt gedaan, maar er niet alles uit hebt gehaald? Nouja, dat gevoel knaagde dus al 10 jaar aan mij met Red Dead Redemption. Uiteraard in 2010 wel gespeeld, net als bijna elke gamer, maar na een aantal uur gestopt. Het pakte me niet echt, ik was toen ook niet echt van de cowboys en de prairies. Maar het is en blijft wel een Rockstar product en nadien volgden nog GTA V en Red Dead Redemption 2, beide games helemaal kapot gespeeld en met 5 sterren gewaardeerd. Het beste wat een generatie games kon bieden. Ondertussen bleef dus dat gevoel van Red Dead Redemption 1 opnieuw spelen knagen en dankzij de Coronacrisis kreeg ik wat meer tijd en ben ik er toch maar eens uitgebreid voor gaan zitten. Eigenlijk kon ik niet wachten om opnieuw met John Marston te spelen, nadat hij ook al in de epiloog van deel 2 de hoofdrol had. Het enige wat ik me afvroeg was of deze game 10 jaar na dato en ook nadat ik het briljante tweede deel heb gespeeld nog overeind kan blijven.
Ik had nog geen half uur nodig om te constateren dat mijn zorgen ongegrond waren, want RDR1 blijft fantastisch overeind. Ongelofelijk dat deze game alweer 10 jaar oud is, want je ziet het er nauwelijks aan af. De wereld is gigantisch en de pracht en praal is echt om van te genieten. Denk aan de prachtige kleuren, de indrukwekkende weerseffecten en de filmische shoot outs via de Dead Eye optie. Nou is het alweer anderhalf jaar terug dat ik deel 2 voor het laatst speelde, maar volgens mij komt deel 1 aardig in de buurt. Het is met de wereld van RDR natuurlijk ook ergens wel ‘makkelijk’ om nog visueel mooi te zijn, omdat het relatief lege werelden zijn. Je hebt prairies, een paar dorpjes, rivieren en bergen. Dat is makkelijker fris te houden dan bijvoorbeeld een volle stad zoals kort voor deze game in GTA 4 zat. Maar ik blijf het alsnog een geweldige prestatie vinden hoe mooi het oogt. Dat geldt ook voor de stemacteurs en de cutscènes die echt van geweldig niveau zijn, zoals je bij Rockstar verwacht.
Het verhaal is ook redelijk makkelijk gebleven. John zoekt zijn vrouw en kinderen en zal allerlei mensen moeten helpen voordat hij weet waar hij ze terug kan vinden. Dit verhaal wordt uiteraard verteld in de stijl van een spaghettiwestern, vol met zaken als wraak, genoegdoening, bendeoorlogen, corruptie, verraad en noem alles op wat je erbij verwacht. Je hebt eigenlijk vier delen van de map waar je in dit verhaal doorheen gaat. Amerika, Mexico, terug naar Amerika (een ander deel) en het slot op je eigen ranch. Niet elk gedeelte is even boeiend, zo vond ik het begin van de game zelfs voor een western traag. Via Bonnie MacFarlane die jou helpt leer je de game kennen, maar die missies zijn wel zo saai dat ik ze echt als een moetje zag. Dieren verjagen, paarden temmen, koeien drijven. Allemaal leuk en aardig, maar dit boeide me weinig. Later werd het met andere personages wel leuker en zeker als je naar Mexico moet is het allemaal veel pittiger en grootser. Ook zijn de landschappen daar voor mij mooier, met enorme stenen, bergen en grotere dorpjes. Het beste gedeelte vind ik wel het deel daarna, als je richting Blackwater gaat. Dat is de grootste stad van de map, nog altijd niet al te groot, maar het voelde wel even verfrissend en anders. Helemaal omdat je daar in het gebied van de nieuwe tijd komt, met auto’s, gepraat over vliegende machines en de mannen van de toekomst, de FBI. Het slot op je eigen ranch voelde voor mij weer als een rustig slot, maar misschien wel te rustig. Ik vond het vrij irritant dat ik plots weer op jacht moest, koeien moest drijven en paarden moest temmen.
Om eerlijk te zijn, de missie ‘’A continual feast’’ heeft me echt van de week helemaal woest gekregen. Je moet drie paarden temmen met Uncle en de eerste twee gaan probleemloos. De derde is me ondanks twee volle uren proberen niet gelukt, elke keer vloog ik van het paard na een half minuutje. En dat is echt vreselijk vlak voor het einde, maar goddank bedacht ik me dat als je drie keer de missie over moet doen, je de optie krijgt het checkpoint te skippen. Anders had ik de game gewoon niet uit kunnen spelen. In de laatste uren van de game ontmoet je Dutch van der Linden weer, die vooral in deel 2 een grote rol had. De jacht op hem is hier best tof, wel erg jammer dat je hem niet kan vermoorden, omdat hij zelfmoord pleegt. Dat voelde toch wel onbevredigend. En we eindigen met de familie Marston dus op hun ranch, waar de FBI op het einde toch nog John komt vermoorden. Het maakte me triest, maar het was wel weer een passend slot omdat hij sterft terwijl hij zijn familie beschermd, zoals John dit zou willen. Hij was een oud fossiel die niet in de nieuwe tijd paste. Ook even slikken dat Abigail schijnbaar niet al te lang na John is overleven, waarna zoon Jack over blijft. Wel tof om nog even met hem te spelen en je wraak te nemen op je vaders moordenaar. En ja, ik heb ook zijn vrouw en broer vermoord, haha. Dan maar even wat minder honor.
Red Dead Redemption is een bijna perfecte game. De sfeer is ongelofelijk, er zijn tig interessante of grappige personages, het paardrijden en schieten gaat heel natuurlijk (leve Dead Eye, wat blijft dit enorm tof en bruut) en het voelt gewoon ontspannen om af en toe even vijf minuten met je paard naar een missie aan de andere kant van de map te gaan. Soms is de game technisch wel eens wat gebrekkig, met wat clippingproblemen of bv je paard die achter een rots blijft hangen, maar who cares. Het enige dat soms wat minder was, was de diversiteit in de missies. Het kwam er soms wel erg vaak op neer om van A naar B te gaan, daar iedereen overhoop te knallen en je bent weer klaar. Maar de schietpartijen blijven leuk, dus ook dat was niet echt storend. En wat ik fijn aan RDR 1 tegenover RDR 2 vind is dat een hoop onzinnige dingen hier niet belangrijk zijn. Ik hoef geen paard te borstelen, vlees te eten, geweer te poetsen of constant in winkels shoppen. Af en toe kogels halen, dat is het wel. En er zijn geen kampen waar ik als een 91 jarige man doorheen hoef te strompelen, dat stoorde me zo in deel 2. De game heeft een hoger tempo en dat vind ik fijner. Emotioneel bekeken vond ik RDR 2 weer net wat sterker. Als ik echt moet kiezen, dan vind ik Arthur nog net wat toffer dan John.
Als je RDR 2 indrukwekkend vond en je hebt deel 1 niet of te weinig gespeeld, dan ben je bijna verplicht dit alsnog te doen. Ik ben er ieder geval heel blij mee. Nu binnenkort de DLC Undead Nightmare nog eens spelen voor de fun en dan is het wel mooi geweest.
4,5* (was 3,5*)