Chrono Trigger (1995)

Deze meuk is tegenwoordig heel makkelijk te spelen op smartphones middels emulators. Speel deze game nu op Android en het is tot nog toe fantastisch! Wil hierna earthbound eens proberen.

kan je dit kopen op de psn store?

Kan 'm in de EU-store niet vinden. Misschien wel in de Amerikaanse store.

Is de Amerikaanse store bereikbaar in de EU?

Bestaat er een mogelijkheid om dit nog te kunnen spelen?

Download supergnes in de playstore op je tablet of phone (geen idee of aifoon of aipet ook werkt) en vervolgens kun je een rom downloaden via de app. Werkt super.

SNES8X ports (voor de hele windows lijn wel te vinden) zijn ook aan te raden.

Chrono Trigger stelt zeker niet teleur. Heel fijne, speelbare JRPG. Wat me opvalt zijn de beeldschone graphics (voor 1995). De sequenties waarbij je geteleporteerd word naar een andere tijdperk zijn kleurrijk en suggereren -samen met het eindbaasgevecht- het vroege gebruik van 3D van games toentertijd.

Toch doen de graphics nu aardig verouderd aan, voor mij persoonlijk; dat ligt hoogstwaarschijnlijk aan mijzelf, aangezien ik al vrij lang geen game van voor de PS1-tijd heb gespeeld. Wat wel een mooie toevoeging is, zijn de expressieve en komisch geanimeerde gezichtsuitdrukkingen.

De gameplay is vrij standaard en er valt weinig over te vertellen, behalve dat het turn-based gevechtssysteem nooit mijn vriend zal worden, met een zelden voorkomende uitzondering na dan. De werelden waarin je je begeeft zijn mooi en de muziek spreekt boekdelen; fantastisch werk van de componist Mitsuda zoals gewoonlijk, die blijkbaar hartkwalen te verduren kreeg tijdens het maken van de soundtrack van Chrono Trigger. Een soundtrack van ruim tweeënhalf uur voor een SNES-game is dan ook niet niks.

Het verhaal is waar men Chrono Trigger voor moet gaan spelen; mooie verhaallijnen met degelijke en goed neergezette karakters. Frog is mijn persoonlijke favoriete, maar aan diepte ontbreekt het niet in deze game, desalniettemin is het heel speelbaar voor kinderen vanwege de stijl (denk maar aan Dragon Ball). Ik heb sterk het gevoel dat ik verrast zal gaan worden als ik de game -ooit- opnieuw ga spelen en de subplotjes beter in me op kan nemen. Ook schijnt deze game ruim 12 eindes te hebben (!). Ik hou het voorlopig bij één enkele speelbeurt.

Eindelijk gespeeld, en absoluut geen spijt van deze mooie ervaring. Enigszins wel teleurgesteld dat ik niet het "vijf sterren plezier" uit deze game kon halen zoals velen het wel doen. Maar men kan niet van alles even veel houden!

*4

Klinkt interessant

Verslavend spel, en dat is altijd een goed teken... bij een rpg. Kan het maar moeilijk wegleggen.

Het is toch wel raar dat we dit spel niet kunnen kopen op de 3DS en op de Wii-U......
Ik wil hem wel graag nog een keer spelen, en dan in Hd...

Wil deze game zeker nog eens spelen en voor zover mij bekend staat deze op PSN. Echter schijnt het niet een al te beste port te zijn met veel laadtijd. Iemand ervaring?

Geen idee. Ik weet wel dat ik dit soort games inmiddels compleet vermijd op IOS. Square heeft sowieso altijd matige ports naar andere platforms toe.

Staat niet op Europese PSN helaas. Misschien dat ik ooit de rom eens ga downloaden. FFVI vind ik nog een aardige port, daar heb ik ook nare dingen over gelezen maar valt me reuze mee. Maar meer daarover later en elders

De DS versie is makkelijk en redelijk goedkoop te vinden, en volgens wat ik weet misschien de best speelbare versie. Ik heb er iig van genoten.

Dankzij Hakchi ben ik net begonnen aan deze game op de SNES classic mini. Eerste indruk is erg goed. Grafisch nog een tikje beter dan FFVI wellicht, goede soundtrack en een erg fijn battle systeem. Komt wat traag op gang maar als het tijdreizen eenmaal begonnen is word je er echt ingezogen.

Wordt vervolgd!

Deze week uitgespeeld na 30 uur. Nog niet alle eindes ontdekt, misschien dat ik dat later nog doe.

Ik ben blij dat ik eindelijk in de gelegenheid ben geweest om dit spel te spelen. Het verhaal is meeslepend en vindingrijk, het tijdreizen goed uitgewerkt; acties in het verleden hebben impact op de toekomst en de personages zijn veelzijdig en interessant.

Ook de gameplay kan me zeer bekoren, time based, maar het schakelen tussen personages is makkelijker dan bij final Fantasy. Ook de techs die je kunt leren zijn zeer divers en de double en triple techs goed gevonden. Dat ook niet actieve personages exp krijgen ervaar ik als positief want het scheelt grinden, al moet dat wel een beetje voor de tech points. Doordat de personages zo divers zijn moet je variëren met je party members wat het uitdagend houdt. En geen random encounters is ook wel prettig.

Ook de muziek is van hoog niveau. Luchtig en opgewekt maar bij tijd en wijle ook bombastisch en meeslepend.

Met recht een klassieker te noemen die ook zeker latere Final Fantasy's heeft beïnvloed, zoals XIII-2.

Nog steeds de moeite waard.

Ik ben geen RPG-liefhebber. Ik speel vooral games om in een "flow" terecht te komen, en voor mij zijn het verhaal en de wereld (hoewel uiteraard een plus indien van hoog niveau) daarom doorgaans van ondergeschikt belang tov de gameplay: als het laatste van hoog niveau is kan ik een middelmatig of minimaal verhaal - zolang het niet té erg op mijn zenuwen werkt - meestal makkelijk vergeven. Maar voor RPG's geldt vaak het tegenovergestelde: het vertellen van een verhaal en/of het verliezen van jezelf in een vreemde wereld staan centraal, en de gameplay is daaraan ondergeschikt, met als gevolg een langzamer tempo en gameplay die vaak minder prikkelt en al snel in herhaling valt. Maar ondanks mijn bezwaren geef ik RPG's af en toe toch een kans (denk aan Undertale en Child of Light), en zo kwam ik dus ook aan deze klassieker toe.

En als een klassieker van het RPG-genre ontkomt Chrono Trigger natuurlijk niet volledig aan zulke kritiek: de gameplay is vermakelijk maar repetitief en redelijk eenvoudig (de hele laatste zone, inclusief de eindbaas, heb ik als RPG-beginner verslagen zonder één keer dood te gaan), en zorgde er zelden voor dat ik op het puntje van mijn stoel zat. Maar ondanks die (in mijn ogen) tekortkomingen vermijdt het wel een aantal van de grootste gebreken van RPG's: in de eerste plaats is het - voor een RPG - een erg vlot spel. Er zijn wat side quests voor ieder van de party members, maar die zijn van behoorlijk hoge kwaliteit (geen saaie fetch quests maar alleen quests die de personages ontwikkelen), en daarbuiten hoef je (los van de vijanden die je "normaal" tegenkomt - die je vaak ook nog kan vermijden) nooit je level te grinden om verder te komen in het spel, wat erg fijn is want mijn tijd is nu eenmaal beperkt. En hoewel de gameplay weinig diepgaand is (je hebt voor de meeste vijanden weinig strategie nodig, en zeker later in het spel kan je vaak gewoon je sterkste aanvallen spammen zonder veel te hoeven nadenken) ligt het tempo zodanig hoog dat de repetitieve gameplay nooit écht op mijn zenuwen ging werken.

Maar het sterkste punt van het spel is ongetwijfeld de charmante wereld van Chrono Trigger: heel origineel is die wereld misschien niet, en het hoofdpersonage heeft (als een typische self-insert) nul persoonlijkheid (hij is ook de enige zonder een side quest, want een lege huls kun je nu eenmaal niet ontwikkelen), maar door het tijdreizen kom je een heleboel locaties langs (van een postapocalyptische toekomst tot een prehistorische setting met dinosaurussen, wat het spel lekker fris houdt, en ieder van die locaties barst - mede vanwege de uitstekende soundtrack - van de sfeer. De toekomst is guur en deprimerend, Zeal is glorieus en bombastisch, en de rest zit een beetje tussen die twee extremen in. Maar iedere tijdsperiode heeft haar eigen verhaal te vertellen en is daardoor een plezier om te verkennen, en hoewel de personages weinig diepgang hebben charmeren ze allemaal en gun je ze ieder hun happy ending. En als je zelfs de aandacht van een RPG-scepticus als ik 25+ jaar na uitkomst van begin tot eind weet vast te houden, dan mag je jezelf met recht een klassieker noemen.

Niet 100% mijn ding kortom, maar verder gewoon een erg fijne RPG: de gameplay is weliswaar weinig diepgaand, maar het tempo ligt dermate hoog en de wereld en sfeer zijn (mede dankzij de sterke soundtrack en gevarieerde locaties) van dusdanig hoge kwaliteit dat ik me zelden heb verveeld. 3.5*

(Overigens is de port die op Steam te koop is van matige kwaliteit: het spel liep regelmatig vast bij mij, en dat is voor een spel van meer dan 25 jaar oud echt niet te verdedigen. Het werkt, maar het is duidelijk niet goed geoptimaliseerd voor de pc. Dus als je andere opties hebt is dat waarschijnlijk beter.)

Chrono Cross (1999) - GamesMeter.nl (wat een PlayStation exclusive was) komt al snel opnieuw uit op de Switch hopelijk gaat een remaster van Chrono Trigger snel volgen!.

Na ruim 25 jaar dan eindelijk mijn eerste "echte" JRPG (uit)gespeeld. Vooraf had ik verwacht een enigszins gedateerde maar toch redelijk vermakelijke game te spelen in de geweldige visuele stijl van Toriyama, maar niet veel meer dan dat. Als groot fan van Dragon Ball (Z) is het eigenlijk een wonder dat het er nu pas van gekomen is. Inmiddels kan ik zeggen dat Chrono Trigger een stuk meer bleek te zijn dan slechts vermakelijk.

Wat mij als leek van dit genre vooral opviel, is dat Chrono Trigger mij veel beter is bevallen dan Final Fantasy VII – volgens velen een andere JRPG-klassieker. Zonder te veel daarnaar uit te wijden, heb ik me bijvoorbeeld kapot geërgerd aan de random encounters. Dat heeft er vooral mee te maken dat de combat voor mij echt behoorlijk ruk en niet gevarieerd genoeg was. Toegegeven, meer dan een uur of drie heb ik daar (nog) niet aan besteed, maar het begon in elk geval tegenvallend. Het oorspronkelijke idee was om eerst het origineel te spelen voordat ik de Remake (Integrade) zou spelen op de PS5, maar misschien moet ik dat proces versnellen. Of toch even doorbijten, ik weet het even niet.

Maar ik dwaal af, terug naar datgene waarvoor we hier eigenlijk zijn. Voor mij had Chrono Trigger deze problemen niet. Random encounters zitten er bijvoorbeeld helemaal niet bij. Sterker nog, je kunt vijanden zelfs omzeilen en daarmee een aantal mogelijk repetitieve gevechten vermijden! Wat een geweldig idee. Niet dat het per se een straf geweest zou zijn, want in tegenstelling tot FF7 vond ik het vechtsysteem hier wel meteen vanaf het begin goed werken. En naarmate je vorderde, werd het zelfs steeds gevarieerder en leuker. Geen idee of Chrono Trigger hierin revolutionair was destijds, maar wat een uniek idee dat je aanvallen van je driekoppige team kunt combineren in een heleboel nieuwere mogelijkheden – in zowel aanvallend als defensief opzichte. Daardoor verveelden gevechten nauwelijks, vooral omdat je altijd en overal je trio kon wisselen en dus altijd kon experimenteren met andere combinaties.

Verhaaltechnisch vond ik Chrono Trigger ook een stuk sterker dan ik had verwacht. Heel complex wordt het natuurlijk niet echt, maar op momenten zat ik toch aandachtig te lezen en kijken. Momenten die voor mij onverwacht waren en mijn aandacht vasthielden, waren bijvoorbeeld de dood en wederopstanding van Chrono, het achtergrondverhaal van Magus, en überhaupt hoe Lavos als grootste gevaar tot stand heeft kunnen komen. Wat dat betreft dus niet helemaal een standaardverhaaltje, maar bij vlagen interessant. Vooral met het tijdreizen. De leuke personages, memorabele sidequests en de prachtige soundtrack droegen daar ook allemaal aan bij.

Maar natuurlijk doet Chrono Trigger niet álles goed. Voor de progressie van het verhaal wordt je bijvoorbeeld écht niet bij de hand genomen. Dat vind ik over het algemeen een positief iets, maar op sommige momenten had ik het gevoel dat dit te veel was. In die gevallen moest er vaak veel worden gebacktracked en was het niet altijd duidelijk wat je moest doen. Uiteindelijk bleek je dan iets obscuur te moeten om het verhaal voort te zetten. Gelukkig komen die momenten niet heel vaak voor, maar her en der heb ik stiekem toch dingen moeten opzoeken.

Daarnaast zijn sommige bazen naar verhouding echt onredelijk moeilijk met een bepaald trio en hun combinaties. Dan moest je echt gebruikmaken van een bepaald trio en hun specifieke – aanvallende – combinaties om de bazen te verslaan. Ten slotte vond ik de achtergrondsprites niet altijd even helder. Meer dan eens leek ik ergens vast te zitten, terwijl er blijkbaar op de achtergrond een klein zwart gat te vinden was waar je doorheen moest lopen. Dan kon ik mezelf echt voor m’n kop slaan. Maar ook dat kwam gelukkig niet al te vaak voor.

Al met al is Chrono Trigger een mooie ervaring gebleken met een – ik neem aan vooral voor die tijd – uniek gevechtssysteem dat nooit verveelt. Gecombineerd met een interessant verhaal, leuke personages en een prachtige soundtrack, ben ik benieuwd of een andere JRPG hierbij in de buurt gaat komen – althans, voor een leek als ik.

Mooie review! Ook benieuwd hoe deze gaat upstacken ivm je komende JRPG journey . Chrono wel echt een uitstekende instapper voor het genre.


Ik zou toch even doorbijten, niet alleen mis je echt een klassieker, maar FFVII Remake is imo toch echt stukken vetter als je voldoende bekend bent met het orgineel...