Max Payne 2: The Fall of Max Payne (2003)
PC / PlayStation 2 / Xbox / Xbox 360
Shooter / Action
single player
Ontwikkeld door Remedy
Uitgegeven door Rockstar en 1C
Max Payne heeft de DEA verlaten en hij is weer teruggekeerd naar de NYPD. Als hij met een routineonderzoek bezig is komt hij erachter dat de doodgewaande Mona Sax nog in leven is. Max' reis door de nacht is verre van over.
- nummer 103 in de top 250
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=wkBbLqgcQco
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat GamesMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe GamesMeter met je privacy omgaat.
de volle hap.
Is ook lekker vergelijkbaar. Sjonge jonge zeg.
wat bedoel je daarmee man
wat bedoel je daarmee man
Hitman is een sneak-shooter; zo weinig mogelijk geluid en minimaal aantal hits. Max-Payne is bullet-time schiet-je-de-pleuris.
M.a.w. je kunt het één leuker vinden dan het andere, maar de spellen an sich kun je niet echt goed vergelijken.
Mijn mening is dat je deze niet mag hebben gemist of je mag jezelf geen gamer noemen.
Dinsdag 16.00 uur uitgespeeld
Het was weer rap, maar het was weer mooi. Dit keer op Dead on Arrival maar eigenlijk bood dat ook amper uitdaging voor de echte fan.
Maar de herhaling van zetten zorgt ook voor een belangrijk minpunt. Dat het hoofdmenu er eigenlijk exact hetzelfde uitziet alleen dan met een ander plaatje is geen enkel probleem, integendeel, maar het plot is wel wat al teveel van hetzelfde. Wéér een complot op hoog niveau (ok, het verhaal ontwikkelt zich verder, dit is nog het minst erg), wéér een politieagent die een verrader blijkt, weer een getroebleerde Max Payne (ditmaal omdat hij een agent heeft neergeschoten), wéér iemand op de vlucht (Mona Sax, en later ook Max). Het einde is ook veelzeggend. Weer heerlijk om te spelen hoor, maar het lijkt wel verdacht veel op de climax in deel 1.
Als je het spel nog verder met zijn voorganger gaat vergelijken dan merk je wel dat het nieuwe er een beetje af is, en de sfeer vond ik persoonlijk over het algemeen nét ietsje minder, lastig uit te leggen waardoor dat kwam. Misschien omdat er wat minder creepy levels en locaties zijn, het nieuwe eraf is en Max er niet meer zo alleen voor staat als in deel 1.
Al met al echt een topgame, maar toch wel net ietsje minder dan deel 1, al zijn er in grafisch opzicht wat lichte verbeteringen toegevoegd en is de bullettime een klein beetje opgeleukt.
Verder is de gameplay in zijn geheel voor mijn gevoel ietsje moeilijker geworden, waar ik deel 1 wel erg simpel vond. Maar het eerste deel bevatte een stuk of twee, drie stukjes die echt heel pittig waren, terwijl dat in dit deel een beetje ontbreekt.
De muziek vind ik weer erg mooi, mooier zelfs dan deel 1 denk ik, en de graphics zijn wat verbeterd. De physics (hoe neergeschoten mensen neervallen en vooral hoe dozen etc. die je omstoot omvallen) en graphics zijn ook verbeterd, met wat meer detail in de gezichten van de personages. Verder vond ik het ook tof hoe aan het begin van het spel de karakters worden geïntroduceerd, een beetje zoals je in sommige films ook ziet. Simpel maar zeer stijlvol. De AI is op zich ook niet slecht, ze schieten in elk geval precies goed zo'n beetje, vrij goed maar niet perfect als je handig beweegt etc. Qua dekking zoeken is het een stuk minder. Meestal komen ze toch naar voren, zodat je bijvoorbeeld om de hoek van de deur kan staan en ze 1 voor 1 neer kan knallen met je shotgun. Verder zijn er ook wel die in dekking blijven maar met een vast ritme van links naar rechts lopen, zodat je simpel kan afwachten met bijvoorbeeld de MP-5, om ze van afstand neer te schieten zodra ze in je blikveld komen. Ook zit er een vervelende gimmick in het spel die als hip bedoeld is maar totaal verkeerd uitpakt. Het is de bedoeling dat voor de lol een van de bad guys een granaat ook wel eens verkeerd gooit, zodat hij zichzelf en eventueel zijn kompanen opblaast. Maar in de praktijk is het zo dat hij granaten vaker op deze manier verkeerd gooit dan goed. Sterker nog, ik kan me niet herinneren dat ik ook maar een keer echt moest oppassen voor een granaat die me werd toegegooid, en het is niet eens uitzonderlijk dat je bijvoorbeeld achter een dichte deur staat en de bad guys non-stop granaten tegen de dichte deur blijven werpen.
Als je naar de levels kijkt dan zijn die van deel 1 in mijn herinnering over het geheel bekeken wat beter, maar in deel 2 zijn er twee levels die ik echt verbluffend mooi vond, waar bij deel 1 geen missie echt heel erg is blijven hangen omdat ik er zo'n wauw-gevoel bij kreeg. Maar misschien komt dit ook wel doordat ik het spel twee jaar geleden of misschien nog langer geleden voor het laatst heb gespeeld. Hoe dan ook vond ik twee levels echt helemaal geweldig in Max Payne 2. Allereerst het level in het politiebureau, waarbij je eerst een beetje rond kunt lopen op het bureau en kunt lachen om de vele grappige situaties. Het was zelfs zo dat als je in de kantine voor de tv ging staan de agenten die tv aan het kijken waren geirriteerd riepen dat je er niet voor moest gaan staan en probeerde langs je heen te kijken. Leuk dat soort details. Maar het wordt pas echt tof als op een gegeven moment, als je beneden op de arrestantenafdeling bent, een enorme explosie klinkt, waarna het politiebureau wordt bestormd. Dat level gaf echt een kick. Een ander level dat ook zo'n kick gaf was die in het grote gebouw rondom een bouwterrein, waarin je samen met Mona Sax moet indringen terwijl jullie met elkaar in verbinding staan via een oortje. Aan het begin speel je een stuk van dat level met Max, en als je dan later met Mona speelt hoor je dingen terug die je in het Max-gedeelte van het level al hebt gehoord, erg geinig. Het tofste is nog hoe je op die grote bouwplaats Max met je snipergun dekking moet geven zodat hij van de ene naar de andere kant kan komen, waarbij jij steeds razendsnel van snipe-locatie moet wisselen voor een goed schot. Daarbij moest je ook oppassen dat de levensmeter van Max niet leegraakte. Later in het spel heb je nog enkele levels waarin je er voor moet zorgen dat iemand anders niet sterft, dat was wel een geinige toevoeging. Zoals ik het ook wel geinig vond om enkele levels met Mona te spelen. Niet teveel gelukkig, want Max Payne is en blijft de hoofdpersoon, hoe belangrijk de rol van Mona Sax ook is in de spelreeks. Ik lees hier dat sommige mensen zich irriteerden aan Mona of de Mona-levels in elk geval. Ik vraag me af wat daar de reden voor is. Ik vind dat de boel nog niet teveel naar haar overslaat. Wie ik wel irritant vond is Alfred Woden. Ik kan me niet herinneren of hij ook al zo'n irritante overdreven stem had in deel 1, maar hier viel het me echt op en stoorde het me.
Al met al is Max Payne 2 gewoon een waardig vervolg van het geweldige eerste deel. Het is hier en daar wat opgepoetst en gaat helemaal op dezelfde voet verder. Dit is bijna in elk opzicht een pluspunt, maar wat het plot betreft zeker niet. Daar had wat meer zorg aan besteed mogen worden, maar het is de makers vergeven. Ik heb me weer geweldig vermaakt. Ook aardig extraatje dat je een alternatief einde krijgt te zien als je het spel op de hoogste moeilijkheidsgraad uitspeelt. En best een leuk einde ook. Ditmaal een happy end, met Mona die nog blijkt te leven.
Als je dat doet ga ik het in elk geval nog een keer proberen. Nu wordt ik er een beetje duizelig van.
Kijk het gewoon eens een keer op je gemak door in bullettime.
Als je leert ook nog die humor in je tekst te verwerken wordt je nog een begenadigd schrijver
Ik vindt deel een toch leuker dan deze.
Het verhaal is ook wat beter.
Vooral grafisch gezien is dit velen malen beter dan zijn voorganger. Max heeft eindelijk een gezicht. Sommige bekende personages herken ik nauwelijks meer terug eigenlijk, zoals Boris en Vinnie. Het is dat ze nog steeds dezelfde stem hebben.
Verder vind ik de ragdoll physics er goed gedaan, vijanden kunnen op verschillende manier vallen en de omgeving heeft ook zijn invloed hierop.
Gelukkig is de manier van vertellen door middel van die strips nog wel hetzelfde gebleven, dat had zo wel z'n charme en heeft dat nog steeds.
Wat verder opmerkelijk is, is dat je nu ook met Mona kan spelen. Dit is op zich wel lachen, want zo zie je het hele verhaal vanuit een ander perspectief. Je krijgt soms ook wat hulp van mensen die even met je mee gaan vechten.
In dit spel zit Bullet Time 2.0, een verbeterde versie van Bullet Time. Je merkt dit doordat Bullet Time nu vanzelf wordt aangevuld en als je in Bullet Time zit beweeg je des te sneller als je meer vijanden neerknalt. Het herladen van je wapen wordt ook filmachtig in beeld gebracht. Maar echt veel maakte ik niet gebruik van Bullet Time, alleen als het echt te lastig werd of bij meerdere vijanden om te snipen.
Wat ik erg jammer vind is dat er in dit deel voor mijn gevoel minder shoot outs zitten en veel te weinig eind bazen.
In deze game hebben ze toch aardig wat humor ingezet. Als je bijvoorbeeld kijkt naar dat hele Baseball Batboy gedoe met Vinnie. Al hadden ze die level misschien eruit kunnen halen, dat verpestte het donkere sfeertje een beetje. En natuurlijk ook weer de vijanden die gesprekken met elkaar gaan houden over van alles en wat, we zien ze piano spelen en zelfs dansen.
Over sfeer gesproken. Als ik eerlijk ben vond ik dit deel minder duister als deel 1. Waar ik in deel 1 echt het gevoel had dat iedereen me wou doden, met die psychische zwervers, die drugs, de donkere settings enz. Had ik dat hier minder, het ging er iets gemoedelijker aan toe, daar hadden ze wel iets meer hun best op kunnen doen om een meer donkere sfeer te creëren. Wat gelukkig weer in dit spel geïmplementeerd was zijn de missies waarin Max in zijn gedachten speelt, weliswaar iets minder duister, maar toch goed.
Het verhaal is gewoonweg subliem te noemen. Dit keer gaat Max toch echt voor Mona en is er weer een hele complot gaande en zijn beste vriend en collega verraden hem. Met als ultieme einde de dood van Mona.
Een leuke gimmick vond ik dat de tv meer prominenter naar voren werd gebracht. Dit keer helaas geen radio meer, maar goed. Als je het geduld kan opbrengen moet je zeker naar al die shows kijken die erop verschijnen zoals: Address Unknown. Een show die naar het schijnt gebaseerd is op de verrichtingen van Max in deel 1.
Al met al toch een geweldige game die hier en daar qua sfeer iets minder is dan deel 1 en volgens mij ook nog korter. Maar dat wordt grotendeels goed gemaakt door het verhaal en de verbeterde graphics. 4, 5 Sterren van mij en ik hoop echt zwaar op een deel 3.
Jammer dat de film van max payne is geflopt want het had wat kunnen zijn.
De actie is ook hier weer lekker over the top zalig, en vlotter als het eerste Max Payne game, en de filmpjes dat we tussen door krijgen te zien waren ook knap verbetert.
Decors waren knap, en sfeervol, en mooi getekend.
Kijk helemaal uit ,naar het 3de deel (Dat ik zeker ga kopen)
De Max Payne games hebben zeker hun plaats in de top 250 verdiend.
4,0
Ben zwaar benieuwd.
Je zult het uiteindelijk toch zelf moeten spelen om tot een conclusie te komen.
Max Payne 3 is overigens aangekondigd voor de winter dit jaar. Wordt helaas niet gedaan door Remedy(die zijn bezig met Alan Wake), maar door Rockstar Vancouver, die Bully maakten. Ik ben benieuwd, ik probeer er niet heel veel van te verwachten, maar dat is moeilijk.
Rockstar kondigt Max Payne 3 aan - Nieuws - jouwgames.nl
Toch ben ik wel benieuwd naar deze game