menu

Tom Clancy's Splinter Cell: Chaos Theory (2005)

Alternatieve titel: Splinter Cell 3D

mijn stem
4,01 (129)
129 stemmen

Mobile / N-Gage / Nintendo 3DS / Nintendo DS / Nintendo GameCube / PC / PlayStation 2 / PlayStation 3 / Xbox
Action / Adventure
single player / multi player / online (verschilt per platform)

Ontwikkeld door Ubisoft
Uitgegeven door Ubisoft

Het begint allemaal bij een wetenschapper die ontvoerd is door de People's Voice, waarbij jij als Sam Fisher ervoor moet zorgen dat die informatie het eiland niet verlaat. Eenmaal aangekomen op het eiland net buiten Talara in Peru, ben je op zoek naar Bruce Morgenholt en de leider van People's Voice Hugo Lacerda. Je komt erachter dat Hugo ervandoor is. Nu is echter de vraag waar hij naar toe is. En misschien nog wel belangrijker: waar is de informatie?

zoeken in:
avatar van Shinobi
5,0
Luoqi schreef:
heel leuk spel alleen af en toe beetje onrealistisch.
Soms sta je voor een vijand met 3 groene lichten, dan ziet hij jou niet.

Dat is meer voor jezelf, dat je je personage kan herkennen.

Any way Sam Fisher is back met nieuwe moves om zijn vijanden neer te halen. Met nieuwe prachtige locaties en een nieuwe gadget de EEV, waarmee je pc's enz. van een afstandje kunt hacken en scannen. Toch wel een leuke en handige toevoeging.

Voor de rest speelt het gewoon weer lekker weg. Alleen door de mission rating voelde ik me toch steeds weer geneigd om niemand te killen, behalve als het een doel was. Want jawel dit keer heb je mes bij je waarmee je flink kunt uithalen. Het enige wat wel jammer is, is dat je geen wezenlijke beloning kunt krijgen voor een 100% missie, zoals een filmpje of iets in die richting.

Het verhaal is weer goed zoals vanouds en je krijgt met oude personages te maken. En de muziek was weer erg sfeervol.

Al met al toch 5, 0 sterren voor toch wel een complete game. Ik moet alleen eens kijken of ik die co-op nog eens kan doen met iemand anders.

avatar van rpger
3,0
Chaos Theory is het derde deel in de prima Splinter Cell serie, echter tegen dit deel is de vernieuwing er ongeveer wel af. De kleine, soms benauwde levels resulteren in een kat en muis spel, maar ook veelvuldige trail en error gameplay. Het blijkt voor developers toch lastig te zijn stealth en aktie te combineren in vloeiende gameplay.

Het verhaal is een light-Clancy achtige story, maar niet door hem geschreven. dus haalt het bij lange na niet de complexiteit van zijn gepubliceerde werk. De slechte voiceovers van de vijanden helpen ook al niet echt mee, waardoor het geheel nogal kinderachtig overkomt. Voor de liefhebber die eens wat anders wil dan alles omver schieten is het een aardige game, maar lang niet de beste nog de meest originele in het genre.

avatar van Animosh
3,0
Een degelijke stealth-game, maar het is zeker niet mijn favoriete spel in het genre.

Ik heb altijd al een gecompliceerde relatie gehad met stealth-gameplay. Enerzijds kan het erg bevredigend zijn om geduldig een situatie te observeren, een strategie te verzinnen en die vervolgens feilloos uit te voeren, maar anderzijds ligt het tempo bij stealth vaak erg laag, en dat ervaar ik meestal als een minpunt. Deze tegenstelling keerde ook in mijn ervaring van Splinter Cell: Chaos Theory steeds terug.

Enerzijds is de stealth regelmatig erg bevredigend en simpelweg goed ontworpen. De levels bevatten veel duistere plekken waarin je je kan verschuilen, de patronen van de vijanden zijn vaak goed te doorzien als je enig geduld weet op te brengen, het spel laat veel vrijheid aan de speler om situaties op verschillende manieren tegemoet te treden en je arsenaal van wapens en andere items is adequaat. Het verhaal zit bovendien goed in elkaar en is interessant om te volgen, en Sam Fisher is een sterk personage. De muziek is soms wat te jazzy voor mijn smaak, en soms te energiek voor dit spel, maar meestal goed genoeg.

Maar anderzijds is het spel wat te traag voor mijn smaak en spreekt de stijl van stealth mij niet altijd aan. Aanvankelijk vond ik het lage tempo een leuke afwisseling, maar ik merkte dat mijn geduld omlaag ging naarmate ik verder in het spel kwam. Waar ik aanvankelijk nog mijn best deed om geen (of zo min mogelijk) tegenstanders te doden werd ik wat dat betreft steeds gemakzuchtiger. Het spel moedigt de speler via highscores wel aan om zo min mogelijk slachtoffers te maken, maar er zijn zóveel situaties (zeker in de latere levels) waarin het zóveel makkelijker is om gewoon de trekker over te halen in plaats van de vijand te besluipen (je hebt ook niet-dodelijke munitie (vooral sticky shockers zijn handig), maar veel te weinig voor consequent gebruik) dat ik uiteindelijk vaak toch voor de makkelijke weg koos.

En ten slotte is de stealth lang niet altijd bevredigend. Ten eerste duurt het wel even voordat je het onder de knie hebt: er zijn training videos (die ik pas na de tweede missie heb bekeken omdat ik niet verwacht had dat ik ze nodig zou hebben), maar ik had veel liever gewoon een tutorial of introductie-missie gedaan, waarin je de handelingen leert door ze te doen in plaats van door ze te zien. Ten tweede werken de handelingen niet altijd ideaal. Waarom moet je per se recht achter iemand staan (en enter indrukken) om hem vast te grijpen? Waarom gebeurt het soms dat je een tegenstander mist als je twee meter van hem vandaan staat? Dat soort dingen zijn gewoon irritant. Ten derde weet Splinter Cell nooit een echt bevredigende combinatie te vinden tussen realisme en het simplificeren van de gameplay. In sommige opzichten is Splinter Cell best realistisch, maar juist daardoor valt het gebrek aan realisme in sommige aspecten op. Als je een partner van een AI uitschakelt gaat die AI bijvoorbeeld vaak gewoon door met zijn routine alsof er niets gebeurd is, ze herhalen vaak steeds dezelfde zinnetjes, etc. En ten slotte is de quick save-optie zowel een zegen als een vloek: het is fijn dat je een sectie met één druk op de knop opnieuw kan proberen als je faalt, maar doordat de straf zo laag is ontbrak voor mij vaak enig gevoel van spanning.

Splinter Cell: Chaos Theory is kortom een solide stealth-game met een goed uitgewerkt verhaal, stealth die niet uitmuntend maar meestal wel vermakelijk is en een lekker moderne sfeer. Maar het tempo ligt iets te laag voor mijn smaak en de stealth slaagde er zelden in om me echt te bevredigen. 3*

avatar van FlorisV
5,0
Ik weet niet precies meer wanneer ik deze er (voor de derde keer) er in gedaan heb, ik denk vorig jaar. Het bleef heerlijk. Kleine ergernissen die hier en daar in andere delen opdoken had ik hier volgens mij niet.

Ze hadden bovendien nog wat hele fijne extra features toegevoegd met een mes waarmee je meteen een stealth kill kunt doen of een tentdoek kint doorsnijden. Ik hoefde me ook nooit te pletter te zoeken of te pielen met het klimmen over obstakels waarbij niet duidelijk was waar je nu verder kon, iets wat in de eerste twee delen nog wel eens een ding was.

Verder waren een aantal ubercoole stealth kills toegevoegd: aan een buis hangen en dan een vijand bij de nek optillen en ...*krak*. Of ergens omhoogklimmen aan de voeten van een bewaker en die kennis laten maken met de onverbiddelijke wet van de zwaartekracht...

kortom gewoon zalig.

Het verhaal is niet bekleven maar dat vind ik gewoon niet zo belangrijk. Hier was gameplay koning, wat zeg ik, keizer. Beste Splinter Cell game en daarmee de beste stealth game ooit wat mij betreft.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:06 uur

geplaatst: vandaag om 09:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op GamesMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.